Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX P 286/18 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2023-12-05

Sygn. akt IX P 286/18



UZASADNIENIE





Pozwem z dnia 11 czerwca 2018 r. H. Ł. odwołał się od dokonanego przez pracodawcę (...) Oddział (...) w N. wypowiedzenia umowy o pracę, domagając się zapłaty 19.500 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wydania orzeczenia tytułem odszkodowania za wypowiedzenie umowy o pracę w sposób naruszający przepisy prawa oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu. Powód kwestionował zasadność wypowiedzenia, wskazując, że przez wiele lat był sumiennym pracownikiem pozwanej, a czynności, jakie podejmował w związku z przyjmowaniem dostaw biomasy odpowiadały zaleceniom przełożonych. Nadto praca wydziału, w którym pracował powód była w latach 2016-217 wielokrotnie kontrolowana, zarówno pod względem poprawności prowadzenia dokumentacji, jak i jakości surowca. Występujący z powództwem podniósł, że powołane w wypowiedzeniu prowadzenie przeciwko niemu postępowania karnego nie może uzasadniać wypowiedzenia wobec obowiązywania zasady domniemania niewinności. W ocenie strony powodowej podana mu przyczyna wypowiedzenia umowy o pracy była fikcyjna, prawdziwą przyczyną wypowiedzenia mogły być okoliczności niedotyczące pracowników a związane z faktycznym ograniczaniem energii elektrycznej jako nierentownej, co pociąga za sobą konieczność ograniczenia liczby osób niezbędnych do obsługi procesu produkcyjnego.



Pozwany (...) Oddział (...) w N. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz od przeciwnika kosztów procesu, obszernie uzasadniając stanowisko, że podane w wypowiedzeniu przyczyny są prawdziwe i uzasadniają rozwiązanie umowy w zastosowanym trybie.



W toku procesu wskutek przekształceń uległa zmianie strona pozwana. Miejsce dotychczasowego podmiotu zajął (...) Oddział w S. (k. 1021-1086).

Sąd ustalił następujący stan fatyczny.



Strony pozostawały w stosunku pracy od 21 stycznia 1994 r., początkowo na podstawie umowy na okres określony, zaś od 2 stycznia 1995 r. w oparciu o umowę zawartą na czas nieokreślony na stanowisku obchodowego urządzeń turbozespołu. Stosunek pracy rozwiązano za porozumieniem stron z dniem 9 września 2013 r. wobec przejścia H. Ł. na rentę. Ponownie, powód podjął zatrudnienie u pracodawcy od 4 listopada 2014 r. na stanowisku obchodowego urządzeń nawęglania na podstawie umowy na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy.



Niesporne , nadto: umowa o pracę – k. 2, 3, 10, cz. B akt osobowych powoda, wniosek powoda – k. 2 cz. C akt osobowych, porozumienie stron – k. 3 cz. C akt osobowych.



Zakres obowiązków powoda na wskazanym stanowisku ukształtowany był bardzo obszernie. W pierwszym rzędzie obejmował prowadzenie analizy parametrów technicznych pracy urządzeń oraz kontrolę parametrów i ocenę pracy urządzeń wytwórczych, ale dodatkowo przewidywał szereg innych zadań, w tym przyjmowanie dostaw biomasy wraz z obsługą wagi samochodowej, pobieraniem próbek, weryfikacją biomasy, a także wykonywanie innych prac zleconych przez przełożonego, a wynikających z potrzeb pracodawcy.

Powód był zobligowany do przestrzeganie przepisów prawa ogólnie obowiązującego oraz przepisów wewnętrznych aktów normatywnych odnoszących się do realizowanych zadań i wykonywania powierzonej pracy.



Niesporne , nadto dowód: zakres obowiązków na stanowisku obchodowego urządzeń nawęglania – k. 7 i nast. cz. B akt osobowych powoda.

H. Ł. pracował w (...), jednym z trzech zakładów wchodzących w skład pozwanego Oddziału. Zakład przyjmował dostawy dwóch rodzajów biomasy: leśnej oraz agro (energetycznej), a także peletu z siana i słomy.

Biomasa agro pochodzi z upraw roślin szybko rosnących specjalnie przeznaczonych do jej produkcji i jest kilkukrotnie droższa do biomasy leśnej. Co do zasady, są to zrębki drewna (drzew owocowych, liściastych, wierzby, leszczyny, akacji), przez co biomasa ma charakterystyczny, drzewny zapach. Elementem wyróżniającym biomasę agro są fragmenty cienkich konarów drzew. Nie występują w niej natomiast charakterystyczne dla biomasy leśnej elementy, takie jak szyszki, kora, igliwie. Przy biomasie agro brak jest również charakterystycznego zapachu zrębki leśnej.

Używanie do produkcji energii różnych rodzajów biomasy w odpowiedniej proporcji warunkuje uzyskanie tzw. świadectw pochodzenia wystawianych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Aby się o nie ubiegać, elektrownie muszą używać minimum 20% biomasy z upraw energetycznych w strumieniu spalanego surowca. Stąd też istotną jest właściwa kwalifikacja biomasy, czemu służy kontrola wizualna, zarówno całego ładunku jak i pobranych próbek. Świadectwa pochodzenia mają znaczenie do rozliczania produkcji energii odnawialnej.

Znaczenie ma także jakość biomasy (każdego z jej rodzajów). Surowiec nie powinien zawierać zanieczyszczeń obcego dlań pochodzenia, w tym kamieni i nadmiernej ilości piasku. Zanieczyszczenia prowadzą do degeneracji i obniżenia sprawności kotła w procesie spalania. Z tego względu pozwany ustalił jako maksymalnie dopuszczalną sześcioprocentową zawartość drobnej frakcji (piasku i zbliżonych substancji).

Dowód: instrukcja (...)magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) wraz z załącznikami – k. 177-184, zeznania świadka R. L. – k. 557-559, zeznania świadka L. T. – k. 561-562, zeznania świadka J. K. – k. 631-632, zeznania świadka P. W. – k. 633-634, zeznania świadka B. J. – k. 634-636, zeznania świadka J. Ś. – k. 636-638.



W pozwanej spółce obowiązywała procedura przyjmowania dostaw biomasy oraz jej weryfikacji. Przewidywała ona dwa etapy aktywności obchodowych urządzeń nawęglania.

Dostawy biomasy do (...)przyjeżdżały od różnych kontrahentów wedle ustalonego grafiku. Najpierw kierowcy z ładunkiem udawali się do punktu kontrolnego, gdzie przedstawiali dokument awizacji ładunku określający m.in rodzaj biomasy. Pojazdy podlegały ważeniu celem wyeliminowania (odesłania bez przyjęcia ładunku) tych, które ważyły ponad 42 tony. Taka waga odpowiadała w przybliżeniu pojazdowi z ładunkiem niezanieczyszczonej (np. gruzem) biomasy przy pełnym wypełnieniu.

Po kontroli wagi samochody wjeżdżały na automatyczną próbobiernię, która była monitorowana w taki sposób, aby pracownicy przyjmujący dostawę widzieli, co znajduje się w skrzyni pojazdu. W próbobierni następowały wstępne oględziny surowca. Obchodowy urządzeń nawęglania miał za zadanie ocenić, czy odpowiada on biomasie agro czy leśnej i zgadza się z wcześniejszą awizacją. W przypadku gdyby surowiec oznaczony jako biomasa agro zawierał korę, igliwie, albo gdyby biomasa niezależnie od rodzaju obejmowała elementy plastikowe, metalowe, gruz itp. ładunek winien być cofnięty. Ewentualne wątpliwości nakazywały skierować pojazd do wysypu kontrolnego na placu.

Po oględzinach następował proces automatycznego pobierania próbek przy pomocy wiertnicy. Jeżeli pracownik przyjmujący dostawę po analizie obrazu z kamery i zawartości woreczka z próbką nie miał zastrzeżeń co do rodzaju i stopnia zanieczyszczenia biomasy, kierował samochód do rozładunku na jedną z dwóch stacji rozładowczych (dedykowaną danemu rodzajowi surowca), gdzie następował kolejny etap kontroli. Przy rozładunku należało sprawdzić, czy biomasa nie jest nadmiernie zawilgocona, zbrylona i czy nie posiada elementów ponadwymiarowych.

Biomasa przywożona była wywrotkami i pojazdami z ruchomą podłogą. Te ostatnie podlegały rozładunkowi sekwencyjnemu.

Przy rozładunku badana była zawartość drobnej frakcji. Pracownik przyjmujący dostawę pobierał surowiec i przesiewał go przez specjalne sito porównując wagę pierwotną z wagę materiału przesianego. Zbyt wysoka wartość drobnej frakcji (większa niż 6%) winna skutkować odmową przyjęcia ładunku.

Dowód : instrukcja (...) magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) wraz z załącznikami – k. 177-184, zeznania świadka R. L. – k. 557-559, zeznania świadka L. T. – k. 561-562, zeznania świadka J. K. – k. 631-632, zeznania świadka P. W. – k. 633-634, zeznania świadka B. J. – k. 634-636, zeznania świadka J. Ś. – k. 636-638, przesłuchanie powoda – k. 555-557 w zw. z k. 1.125-1.128.





U pozwanego pracodawcy w (...) obowiązywała regulująca powyższy sposób postępowania instrukcja (...) – magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy.

W załącznikach do instrukcji określono wzory dokumentów wykorzystywanych w procesie weryfikacji ładunków: protokół odmowy przyjęcia dostawy biomasy oraz listę kontroli pojazdów transportujących biomasę. Ten ostatni szablon dokumentu (określony załącznikiem (...)) obejmował tabelę, w której w poszczególnych rubrykach pracownicy zobowiązani byli wpisać: datę i godzinę dostawy, firmę dostawcy, numer rejestracyjny pojazdu, wagę pobranej próby, drobnej frakcji oraz piasku, a także udział procentowy poszczególnych parametrów, w tym występujących zanieczyszczeń. W tabeli znajdowało się też miejsce na podpisy próbkobiorcy oraz informację, czy kierowca uczestniczył przy próbie.

Pracownicy pozwanej, do obowiązków których należało przyjmowanie dostaw biomasy, w tym także H. Ł., zostali zapoznani w lutym i marcu 2016r. ze wskazaną instrukcją, co potwierdzili własnoręcznymi podpisami.

Dowód : lista pracowników zapoznanych z Instrukcją (...)magazynowania oraz obsługi biomasy – k. 94, instrukcja (...) magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) wraz z załącznikami – k. 177-184, przesłuchanie powoda – k. 555-557 w zw. z k. 1.125-1.128.

O ewentualnych odstępstwach od ustalonej procedury w postaci przyjęcia pojazdów o większym tonażu, czy z większą zawartością drobnej frakcji mógł decydować dyspozytor, gdy nie było żadnego z jego przełożonych. Odstępstwo takie winno być odnotowane w dzienniku operacyjnym.

Dowód : zeznania świadka R. L. – k. 557-559, zeznania świadka M. S. – k. 559-560, zeznania świadka T. P. – k. 560-561, zeznania świadka L. T. – k. 561-562, zeznania świadka P. W. – k. 633-634, zeznania świadka B. J. – k. 634-636, zeznania świadka J. Ś. – k. 636-638.



W dniu 19 stycznia 2017 r. w (...)przeprowadzono niezapowiedzianą, wewnętrzną kontrolę przestrzegania zasad dotyczących procesu przyjmowania oraz weryfikacji dostaw biomasy. Kontrolę prowadziły osoby zatrudnione w spółce, ale nie Oddziale (...). Była to pierwsza niezapowiedziana wcześniej kontrola.

Tego dnia przypisany do pracy na próbobierni był H. Ł.. 19 stycznia 2017 r. przyjmowane były dostawy od producenta (...), który dostarczał do zakładu oba rodzaje biomasy. Kontrolujący oglądając jeszcze w próbobierni ładunek zadeklarowany jako biomasa agro, stwierdzili w nim korę wskazującą, że surowiec jest jednak pochodzenia leśnego. Kora widoczna była także w próbkach pobranych tego dnia wcześniej z dostaw od tego samego podmiotu, które to próbki opisano jako agro.

Na polecenie kontrolujących ten i następny transport rozładowano na placu i poddano dokładniejszej kontroli. Ta wykazała w surowcu wiele elementów innego pochodzenia, w tym, poza takimi jak szyszki czy igliwie także plastikowe zawieszki używane przez Lasy Państwowe, korę ze śladami po znakowaniu drzew farbą oraz deski.

Kontrolujący podjęli decyzję o zbadaniu próbek dostaw wykonanych przez (...) w styczniu 2017 roku, dostępnych w elektrowni tj. dostaw z dnia 4,5,12 oraz 18 stycznia 2017 r. I w nich znaleźli elementy - w ich ocenie - pochodzenia leśnego, zadecydowali więc o wysłaniu próbek Instytutowi (...) w P., który po badaniach potwierdził ich stanowisko.

Dowód : raport Instytutu (...) – k. 81-82, rejestr obiektów badań – k. 83, notatka z wizyty referencyjnej w dniu 19 stycznia 2017 r. – k. 84-91, raport z analizy wyników audytu doraźnego nr (...) wraz aneksem – k. 500-528, zeznania świadka P. S. – k. 639, zeznania świadka M. R. – k. 1101-1104, zeznania świadka P. P. – k. 1104-1106, zeznania świadka T. G. – k. 1106-1109 oraz k. 1118-1119, przesłuchanie powoda – k. 555-557 w zw. z k. 1.125-1.128.



W dniu 5 stycznia 2017 r. transport biomasy od (...) przyjmował H. Ł., którego zastrzeżeń nie wzbudził skład biomasy zadeklarowanej jako energetyczna.

Wobec ustalenia w toku opisanej wcześniej kontroli, że w istocie w transportach występowały elementy biomasy leśnej, a przez to odbiegała ona od wymogów stawianych biomasie agro, powoda ukarano karą nagany za przyjęcie we wskazanym dniu biomasy niezgodnie z awizacją.

Podczas składania w tamtym czasie wyjaśnień przełożonym H. Ł., oceniając poziom swoich umiejętności rozpoznawania rodzajów biomasy, uznał je za dobre.

Dowód : protokół przyjęcia ustnych wyjaśnień pracownika – k. 92, zapis przebiegu dyżuru – k. 282-283, zeznania świadka A. P. – k. 641.

Mimo obowiązywania w zakładzie procedur przyjmowania biomasy, powszechną praktyką wśród obchodowych urządzeń nawęglania oraz ich przełożonych – pierwszych obchodowych – dyspozytorów nawęglania było nieprzestrzeganie ustalonych zasad postępowania. Choć z instrukcji wynikał obowiązek sprawdzania drobnej frakcji przy każdym transporcie biomasy, obchodowi urządzeń nawęglania, otrzymywali od przełożonych ustne bądź mailowe polecenia kontrolowania dostaw z różną częstotliwością.

W zakładzie pracy nie przywiązywano również uwagi do stosowanych arkuszy kontroli pojazdów. Druki dostępne dla obchodowych na stanowiskach ich pracy, a także w dyspozytorni, a w razie potrzeby dostarczane przez mistrza nawęglania nie odpowiadały kształtem określonemu w załączniku (...) do Instrukcji (...).

Z zapisów obchodowych w tych drukach wynikało wyraźnie, że tylko cześć dostaw jest kontrolowana oraz, że bywają przyjmowane takie, w których zawartość drobnej frakcji przekracza 6%.

Przyjmowano też dostawy o przekroczonym tonażu.

Pracownicy nie zostali przeszkoleni ze sposobu rozróżniania rodzajów biomasy. Umiejętności w tym zakresie nabywali wraz z doświadczeniem, ucząc się na błędach i korzystając ze wskazań przełożonych w przypadku wątpliwości.

Pracodawca do czasu ujawnienia przez organy ścigania nieprawidłowości w stosowaniu procedur, nie wyciągał wobec pracowników żadnych konsekwencji służbowych w związku z nieprzestrzegania instrukcji (...).

Dowód : zeznania świadków: zeznania świadka R. L. – k. 557-559, zeznania świadka M. S. – k. 559-560, zeznania świadka T. P. – k. 560-561, zeznania świadka L. T. – k. 561-562, zeznania świadka L. G. – k. 638, przesłuchanie powoda – k. 555-557 w zw. z k. 1.125-1.128.



Wobec ujawnienia przez(...)nieprawidłowości związanych z przyjmowaniem biomasy niezgodnej z awizacją, grupie pracowników pozwanej, w tym powodowi - H. Ł., podstawiono zarzuty udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, której celem było popełnianie przestępstw o charakterze majątkowym na szkodę pracodawcy oraz przestępstw o charakterze korupcyjnym. Pozwana spółka, powziąwszy wiedzę o ujawnionych w postępowaniu nieprawidłowościach, chciała wykorzystać je dla celów służbowych, jednak z uwagi na dobro śledztwa, organy ścigania nie udzieliły pracodawcy początkowo zezwolenia na użycie pozyskanych informacji.

Postawienie H. Ł. zarzutu podejmowania w ramach zorganizowanej grupy przestępczej działań zmierzających do wyrządzenia szkody majątkowej pracodawcy oraz przestępstw o charakterze korupcyjnym, a także przyjmowania korzyści majątkowych w zamian za nadużycie udzielonych mu uprawnień lub niedopełnienie ciążących obowiązków nastąpiło w dniu 3 lipca 2017 r.

Dowód : postanowienie o przedstawieniu zarzutów – k. 712-713, zeznania świadka L. G. – k. 638-639, zeznania świadka N. G. – k. 950-951.

Pozwany, nie mogąc w pełni wykorzystać wiadomości pozyskanych ze śledztwa, podjął decyzję o wszczęciu wewnętrznej procedury mającej na celu zbadanie nieprawidłowości przy przestrzeganiu instrukcji magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...). Wewnętrzny audyt wykazał szereg nieprawidłowości, jak brak badania biomasy we wszystkich transportach, niewłaściwe przygotowywanie oraz przechowywanie próbek biomasy, przyjmowanie transportów niezgodnie z awizacją, niestosowanie rozładunku sekwencyjnego, ale bez przypisania ich konkretnym osobom. Z tego względu powołano zespół, który na podstawie wyników audytu ustalił pracowników odpowiadających za poszczególne zaniedbania, a następnie sporządził raport w tym zakresie. Zespół zakończył pracę w dniu 19 kwietnia 2018r., a podstawowy raport (później aneksowany) wydał w styczniu 2018r.

Powołany zespół ustalił, że H. Ł. przyjmując transporty z ładunkami biomasy:

- nie stosował określonego przez pracodawcę druku(...), a posługiwał się zmodyfikowanym wzorem dokumentu,

- od marca do grudnia 2016 r., pracując na różnych zmianach, przyjmował transporty z dostawami biomasy od wielu kontrahentów pozwanej (dostawców Z., F., M., (...), S., C.) bez dokonywania kontroli występowania w niej drobnej frakcji (raport obejmował szczegółowe wskazanie dat dostaw i numerów rejestracyjnych pojazdów),

- nie odmawiał przyjęcia transportów o tonażu wyższym niż 42 tony (raport obejmował wskazanie dat, numerów rejestracyjnych i tonażu pojazdów)

- przyjmował ładunki z zawartością drobnej frakcji przekraczającą 6 % (raport obejmował wskazanie dat, numerów rejestracyjnych pojazdów i zawartości w załadunku drobnej frakcji).

Ustalenia te odpowiadały rzeczywistości.

Dowód : audyt działań związanych z przyjmowaniem dostaw biomasy do(...)– raport końcowy – k. 46-171 wraz z erratą – k. 172-176, raport z analizy wyników audytu doraźnego nr (...) wraz aneksem – k. 500-528, rejestry kontroli samochodów – k. 101, 105, 109, 113-114, 118, 122, 125, 142-145 oraz k. 617-628, zapisy przebiegu dyżurów – k. 99-100, 102-104, 106-108, 110-112, 115-117, 119-121, 123-124, 136-141 oraz k. 582-616, raport dostaw – k. 95-98, zeznania świadka N. G. – k. 950-951.



W dniu 23 maja 2018 r. pracodawca złożył H. Ł. oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za trzymiesięcznym wypowiedzeniem. Jako przyczynę tej decyzji wskazano naruszanie przez pracownika jego podstawowych obowiązków polegające na nieprzestrzeganiu ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy oraz obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy i ochrony jego mienia. Doprecyzowano, iż w okresie od stycznia 2016 r. do lutego 2017 r., zajmując stanowisko obchodowego urządzeń nawęglania w (...), powód dopuścił się następujących naruszeń obowiązków pracowniczych:

W dniu 19 stycznia 2017 r. przyjął dostawy biomasy od dostawcy (...), niezgodnie z awizacją, czym naruszył obowiązek weryfikacji dostarczonej biomasy.

Będąc zobowiązanym do dbałości o dobro zakładu pracy i jego mienie oraz do stosowania ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, w tym w procesie przyjmowania dostaw biomasy i weryfikacji dostarczonej biomasy, powód nie przeprowadzał kontroli występowania w niej drobnej frakcji, co miało miejsce w następujących dniach:

  • w dniu 5 marca 2016 r. pracując na III zmianie, przyjął dostawy biomasy bez kontroli występowania w niej drobnej frakcji od dostawcy S. (numer rejestracyjny samochodu (...)),

  • w dniu 29 maja 2016 r., pracując na III zmianie przyjął dostawy biomasy bez kontroli występowania w niej drobnej frakcji z dostawcy C., numery rejestracyjne samochodów: (...) (...), (...), (...), (...), (...), (...),

  • w dniu 1 lipca 2016 r., pracując na I zmianie, przyjął dostawy biomasy bez kontroli występowania w niej drobnej frakcji od dostawcy S., numery rejestracyjne samochodów dostawcy: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) 07, (...),

  • w dniu 16 sierpnia 2016 r., pracując na I zmianie, przyjął dostawy biomasy bez kontroli występowania w niej drobnej frakcji od dostawcy (...), numery rejestracyjne samochodów dostawcy: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),

  • w dniu 26 września 2016 r., pracując na III zmianie przyjął dostawy biomasy bez kontroli występowania w niej drobnej frakcji od dostawcy (...), numery rejestracyjne samochodów dostawcy: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),

  • w dniu 21 listopada 2016 r., pracując na I zmianie, przyjął dostawy biomasy bez kontroli występowania w niej drobnej frakcji od dostawy S., numery rejestracyjne samochodów dostawcy: (...), (...), (...), (...), (...), (...) oraz z firmy (...) , numer rejestracyjny samochodu dostawcy: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),

  • w dniu 4 grudnia 2016 r., pracując na I zmianie, przyjął dostawy biomasy bez kontroli występowania w niej drobnej frakcji od dostawcy M., numery rejestracyjne samochodów dostawcy: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) oraz od dostawcy (...), numery rejestracyjne samochodów dostawcy: (...), (...),

czym naruszył wynikający z instrukcji magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) z dnia 17 lutego 2016 r. obowiązek kontroli występowania w biomasie drobnej frakcji, a także, wynikający z zakresu obowiązków obowiązek pobierania próbek z dostaw i weryfikacji dostarczonej biomasy i co stanowiło także o nieprzestrzeganiu podstawowego obowiązku przestrzegania procedur i instrukcji (...) na swoim odcinku pracy oraz obowiązku przestrzegania przepisów wewnętrznych i wykonywania pracy zgodnie z obowiązującymi procedurami;

będąc zobowiązanym do stosowania ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, w okresie od 17 lutego 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. nie stosował się do postanowień załącznika Z-2 Kontrola samochodów do Instrukcji (...) - magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) z dnia 17.02.2016 r., czym naruszył obowiązujące u pracodawcy zasady przyjmowania dostaw biomasy wynikające z tej Instrukcji oraz obowiązek przestrzegania procedur i instrukcji (...) na swoim odcinku pracy;

Będąc zobowiązanym do dbałości o dobro zakładu pracy i jego mienia oraz do stosowania ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, w procesie przyjmowania dostaw biomasy i weryfikacji dostarczonej biomasy :

  • w dniu 18 lutego 2016 r., pracując na I zmianie, przyjął dostawy biomasy o tonażu samochodu powyżej 42 Mg od dostawcy (...), o godz. 09:31, numer rejestracyjny samochodu dostawcy: (...) (tonaż samochodu 42,58 Mg),

  • w dniu 22 lutego 2016 r., pracując na III zmianie przyjął dostawy biomasy o tonażu samochodu powyżej 42 Mg dostawcy C. o godz. 22:25, numer rejestracyjny samochodu dostawcy: (...) (tonaż samochodu 42,12 Mg) oraz z dnia 23 lutego 2016 r. od dostawcy (...) o godz. 01:25, numer rejestracyjny samochodu dostawcy: (...) (tonaż samochodu 42,70 Mg), o godz. 01:31 numer rejestracyjny samochodu dostawcy: (...) (tonaż samochodu 42,74 Mg), o godz. 02:03, numer rejestracyjny samochodu dostawcy: (...) (tonaż samochodu 42,04 Mg),

  • w dniu 7 marca 2016 r., pracując na III zmianie przyjął dostawy biomasy o tonażu samochodu powyżej 42 Mg od dostawcy M. o godz. 01:09 numer rejestracyjny samochodu dostawcy: (...) (tonaż samochodu 42,20 Mg),

czym naruszył zasady obowiązujące u pracodawcy dotyczące przyjmowania dostaw biomasy nakazujące odmówić przyjęcia dostawy w przypadku, gdy waga brutto samochodu dostarczającego biomasę przekracza 42 tony oraz obowiązek przestrzegania procedur i instrukcji (...) na swoim odcinku pracy.

Dalej wskazano, że opisane naruszenia obowiązków służbowych pracodawca stwierdził w raporcie z dnia 12 stycznia 2018 r. po analizie wyników audytu doraźnego nr (...). Dodatkowo podniesiono, iż w nadzorowanym przez Prokuraturę Okręgową wS. śledztwie dotyczącym nieprawidłowości przy dostawach biomasy do (...), postawiono powodowi zarzuty dotyczące udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, której celem było popełnianie przestępstw związanych z wyrządzeniem szkody majątkowej (...) (...). Oddział (...), (...), a także przestępstw o charakterze korupcyjnym.

Jak podsumowano w wypowiedzeniu, w ocenie pracodawcy rodzaj naruszonych przez powoda obowiązków pracowniczych, jak również ich skala oraz wpływ na zagrożenie interesów pracodawcy a także postawione w postępowaniu karnym zarzuty spowodowały utratę zaufania w stopniu uniemożliwiającym dalsze zatrudnienie. Wypowiedzenie podpisał dyrektor pozwanego Oddziału N. G..

Niesporne , nadto dowód: wypowiedzenie umowy o pracę – k. 12-13 (także – k. 9 i nast. cz. C akt osobowych powoda).



Wypowiedzenie było poprzedzone poinformowaniem o zamiarze jego dokonania reprezentującej powoda organizacji związkowej i uzyskaniem jej stanowiska.



Niesporne , nadto dowód: pismo pracodawcy wraz z odpowiedzią organizacji związkowej – k. 32 i nast. cz. B akt osobowych powoda.



W istocie H. Ł. nie dokonał kontroli drobnej frakcji w wyszczególnionych w wypowiedzeniu dniach w odniesieniu do wskazanych tam dostawców i pojazdów oraz przyjął dostawy o tonażu samochodów przekraczającym 42 tony w wyszczególnionych w wypowiedzeniu dniach od wskazanych tam dostawców.

Dowód : raport dostaw – k. 95-98, rejestry kontroli samochodów – k. 101, 105, 109, 113-114, 118, 122, 125, 142-145 oraz k. 617-628, zapisy przebiegu dyżurów – k. 99-100, 102-104, 106-108, 110-112, 115-117, 119-121, 123-124, 136-141 oraz k. 582-616.



H. Ł. odnotowywał wyniki kontroli pojazdów przy użyciu druku odbiegającego od określonego w załączniku Z – 2 do instrukcji P/ESZ – 008.

Dowód : rejestry kontroli samochodów – k. 101, 105, 109, 113-114, 118,122, 125, 142-145, instrukcja (...) magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) wraz z załącznikami – k. 177-184.



Uchybienia pracowników w przestrzeganiu zasad przyjmowania biomasy niosły za sobą ujemne konsekwencje finansowe i wizerunkowe dla pozwanej. W 2017 r. spółka wobec poczynionych ustaleń, że część biomasy od różnych dostawców nie była biomasą agro, wyłączyła część transportów z wniosków o wydanie świadectw pochodzenia, co prowadziło do straty nie mniejszej niż 800.000 zł. Wysoka zawartość w biomasie drobnej frakcji prowadziła także do problemów technicznych i uszkodzeń urządzeń do produkcji paliw.

Dowód : zeznania świadka B. J. – k. 634-636, zeznania świadka N. G. – k. 950-951, zeznania świadka M. P. – k. 952-953, zeznania świadka T. G. – k. 1106-1109 oraz k. 1118-1119.



Aktualnie, po skierowaniu przez Prokuraturę aktu oskarżenia, przeciwko H. Ł. jak i innym pracownikom pozwanego, toczy się postępowanie przed sądem w związku z czynami objętymi wcześniej zarzutami.

Niesporne , nadto dowód: akt oskarżenia – k. 748-831 (również k. 856-940).



Stanowisko pracy powoda nie było przeznaczone do likwidacji. W (...) nie podejmowano działań zmierzających do jej zamknięcia. Na miejsce H. Ł. zatrudniono nowego pracownika.

Dowód : zeznania świadka N. G. – k. 950-951.





Sąd zważył, co następuje.



Powództwo nie podlegało uwzględnieniu.



Zgłoszone w pozwie żądanie odszkodowania oparte było na treści art. 45 § 1 k.p. Zgodnie z wymienionym przepisem w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Powód w niniejszej sprawie kwestionował zasadność wypowiedzenia. Choć ostatecznie H. Ł. nie negował zaistnienia takich zdarzeń jak wskazane w oświadczeniu pracodawcy zła kwalifikacja przyjętej biomasy, niebadanie drobnej frakcji w części transportów bądź dopuszczanie ładunków z przekroczeniem dopuszczalnych norm, stosowanie niewłaściwych druków, czy przyjmowania ładunków powyżej dopuszczalnej masy, to zaprzeczał świadomemu naruszaniu procedur i obowiązków wskazując na stosowanie się do powszechnej i utrwalonej praktyki oraz dostępnych szablonów, a także braku dostatecznej wiedzy w rozpoznawaniu biomasy.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że powód przyjął w dniu 19 stycznia 2017 r. dostawy biomasy leśnej jako agro. Jednoznaczne wskazują na to wyniki badania próbek drewna przeprowadzonego przez wyspecjalizowany instytut na wniosek pozwanego, a w zasadzie spółki, której jednostką organizacyjną był pozwany. Analiza przedstawionych przez pracodawcę dokumentów przyjmowania dostaw z pomiarem drobnej frakcji nie pozostawia żadnych wątpliwości co do tego, że nie odpowiadają one aktualnym w tamtym czasie drukom wynikającym z załącznika nr 2 do instrukcji złożonej do akt postępowania. Strona powodowa nie naprowadziła dowodów na to, że forma załącznika w okresie objętym zarzutami wypowiedzenia ulegała zmianie. Z dokumentów kontroli pojazdów wynika też, że powód w istocie nie każdą dostawę (samochód) pod kątem drobnej frakcji badał, a jeżeli to czynił, to zdarzało się, że dopuszczał ładunki o przekroczonej zawartości drobnej frakcji. Nie ma żadnych podstaw do uznania, że dostawy o znacznie przekroczonych wartościach drobnej frakcji wskazane w wypowiedzeniu były odsyłane. Gdy do takiego odsyłania dochodziło, w dokumentach pojawiała się stosowana adnotacja. Tymczasem w przypadku żadnej z powoływanych przez pozwanego czerwcowych dostaw w 2016r. adnotacji wskazującej na nieprzyjęcie biomasy nie ma. Postępowanie dowodowe wykazało także, że powód przyjmował dostawy, których waga przekraczała (acz nieznacznie) dopuszczalną normę 42 ton. Nie stosując odpowiednich druków, nie kontrolując każdego transportu i przyjmując dostawy o nadmiernej wadze czy zbyt dużej ilości drobnej frakcji, pracownik bez wątpienia naruszył obowiązujące w zakładzie szczegółowe procedury, z którymi zapoznanie się potwierdził własnoręcznym podpisem. Istotnym przy tym jest, że przyjmowanie dostaw biomasy było obowiązkiem przypisanym do jego stanowiska, a zatem nie chodziło o jakąś marginalną instrukcję, z której regulacji na co dzień nie musiał korzystać, a akt wewnętrzny kształtujący jego obowiązki. Co do zasady takie naruszenia jak wymieniono w wypowiedzeniu, zważywszy na stanowisko i rodzaj obowiązków pracownika, a także potencjalne skutki tych naruszeń dla pracodawcy (uszkodzeń kotła czy utraty świadectw certyfikacji, a tym samym szkód finansowych) należałoby uznać za uzasadniające wypowiedzenie w stopniu dostatecznym. Pamiętać należy, że wypowiedzenie stanowi zwykły sposób zakończenia stosunku pracy. Do rozwiązania umowy w tym trybie nie jest konieczna jakaś wyjątkowa sytuacja czy szczególnie poważne naruszenie obowiązków przez pracownika. Uzasadniać wypowiedzenie mogą zarówno jednorazowe zdarzenia ważące negatywnie na ocenie rzetelności i sumienności pracownika, jak i drobne powtarzalne i nieeliminowane pomimo oczekiwań przełożonych zachowania negatywnie odbijające się na jakości pracy, czy wreszcie taki sposób realizowania zadań, który nie prowadzi do uzyskania efektów, dla których utrzymywane jest stanowisko w strukturach firmy. Wielokrotne niestosowanie się do podstawowych dla stanowiska pracownika procedur rodzące bardzo duże zagrożenie interesów pracodawcy w sposób oczywisty uzasadnia wypowiedzenie. Jak już wskazano, taka ocena jest generalnie usprawiedliwiona. W realiach niniejszej sprawy uchybienia powoda obowiązującym procedurom samodzielnie mogłyby jednak okazać się niewystarczające dla uznania wypowiedzenia za zasadne. Nie sposób bowiem nie dostrzec przy analizie zebranego materiału dowodowego, że naruszenia dotyczące niestosowania właściwych druków czy niebadania wszystkich dostaw pod kątem drobnej frakcji miały w zakładzie charakter powszechny i akceptowany przez przełożonych. Nawet jeśli z ostrożnością podejść do zeznań zawnioskowanych przez powoda świadków w części dotyczącej tej kwestii, z uwagi na fakt, że większości z nich postanowiono zbliżone zarzuty w sprawie karnej i ostatecznie skierowano przeciw nim akt oskarżenia, to i tak o powszechności uchybień tego rodzaju świadczy dokumentacja przedstawiona przez pozwanego. W niej bowiem znajduje się wiele wypełnionych przez różnych pracowników niewłaściwych druków, w których ujawnione jest niesprawdzanie zawartości drobnej frakcji w części dostaw czy przyjmowanie dostaw z wyższą niż dopuszczalna jej zawartością. To jednoznacznie wskazuje, że w zakładzie nie były przestrzegane procedury, a przełożeni albo akceptowali tę sytuację, albo w żaden sposób nie kontrowali pracowników (gdyby bowiem to zrobili, dostrzegliby odstępstwa od ustalonych reguł). Zważywszy na powyższe należałoby łagodniej oceniać uchybienia pracownika zwłaszcza, że dotyczyły okresu znacznie poprzedzającego wypowiedzenie. Pozwany wywodził, że obowiązków nie dopełniali przełożeni powoda w (...), jednym z trzech zakładów wchodzących w skład Oddziału, a osoby zarządzające oddziałem o tych zaniedbaniach nie wiedziały. To jednak wskazuje jedynie na to, że system kontroli nie był właściwie realizowany na kolejnych szczeblach. Odpowiedzialnością za ten stan rzeczy trudno byłoby obarczać szeregowych pracowników, których praca winna być weryfikowana i oceniana na bieżąco.

Także przyjęcie biomasy niezgodnie z awizacją trudno byłoby uznać za zawinione na tyle, że uzasadniające rozwiązanie umowy w sytuacji, gdy pracodawca nie wykazał właściwego przeszkolenia pracowników, a kwalifikacja rodzaju biomasy wymagała opinii wyspecjalizowanego Instytutu (kontrolny wysyp pozwalający wprost stwierdzić kontrolującym w surowcu nieodpowiadające mu elementy obejmował dostawę z późniejszego okresu). W zakresie szkoleń świadkowie przedstawiali różne stanowiska. Część świadków wnioskowanych przez pozwanego wskazywała, ze szkolenia się odbyły, z kolei osoby zatrudnione na takim stanowisku jak powód szkoleniom zaprzeczały. Wobec nieprzedstawienia przez stronę pozwaną dokumentacji dotyczącej odbycia szkoleń i nieprzybliżenia przez żadnego ze świadków okoliczności co do dat czy kształtu szkoleń, sąd uznał, że być może były podejmowane jakieś działania przybliżające pracownikom rozpoznawanie rodzajów biomasy, jednak nie ma podstaw do uznania ich za odpowiadające kompleksowemu przeszkoleniu.



Przy ocenie zasadności wypowiedzenia nie sposób jednak poprzestać na ocenie wskazanych wyżej kwestii z pominięciem faktu, iż złożenie oświadczenia nastąpiło nie tylko po przeprowadzeniu postępowania wewnętrznego, ale na pewnym etapie postępowania karnego, gdy części pracowników zatrudnionych u pozwanego na stanowisku obchodowego urządzeń nawęglanie, w tym powodowi, postawiono już zarzuty działania na szkodę pracodawcy w warunkach grupy przestępczej. Tę okoliczność także powołał pracodawca nie poprzestając na wymienieniu nieprawidłowości w pracy H. Ł..

Postawienie powodowi zarzutów nawet samodzielnie, a już bez wątpienia przy uwzględnieniu wskazanych w wypowiedzeniu nieprawidłowości w jego pracy czyni uzasadnionym rozwiązanie umowy o pracę w zastosowanym przez pozwanego trybie. Okoliczność, iż do skazania prawomocnym wyrokiem istnieje domniemanie niewinności, nie może mieć decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia sporu ani uzależniać wyniku niniejszego procesu od zakończenia sprawy karnej. Pozwany nie zarzucił bowiem powodowi popełniania przestępstw na szkodę zakładu, a jedynie powołał prawdziwą okoliczność postawienia mu zarzutów w tym przedmiocie. Jak już wskazano, wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania umowy o pracę. Oznacza to, że przy ocenie jego zasadności należy badać interes obu stron stosunku pracy, a nie ograniczać się do interesu pracownika, nawet gdy pracodawcą jest duży podmiot gospodarczy, jak ma to miejsce w tej sprawie. Zarzuty postawione pracownikom pozwanego, w tym H. Ł. mają bardzo poważny charakter. Trudno wymagać od pracodawcy w sytuacji, gdy uzyskuje wiedzę o takich zarzutach, by dalej zatrudniał pracownika oczekując spokojnie na wynik postępowania karnego. Pamiętać należy, iż postawienie zarzutów następuje na jakimś etapie postępowania karnego po zgromadzeniu dowodów świadczących w ocenie organów ścigania na wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzanego przestępstwa wskazanego w zarzutach. Nie powinno ono nosić znamion dowolności. Postawienie pracownikowi zarzutów karnych pozwala zatem pracodawcy, mającemu status pokrzywdzonego, na przyjęcie, że istnieją uzasadnione podstawy do uznania, iż zatrudniony dopuszczał się czynów objętych zarzutami, choć oczywiście (wobec domniemania niewinności) nie posiada on w tym zakresie pewności. Istnienie takich uzasadnionych podstaw, zwłaszcza gdy dodatkowo potwierdzają je własne ustalenia zakładu pracy, czyni zrozumiałym i adekwatnym rozwiązanie umowy w zwykłym trybie (za wypowiedzeniem). Okoliczność, iż w przypadku niewinności niesłusznie podejrzanego (czy już oskarżonego) pracownika poniesie on poza innymi niekorzystnymi skutkami toczącego się postępowania karnego nieuzasadnioną „karę” w postaci rozwiązania umowy o pracę, nie może przemawiać przeciwko wypowiedzeniu i uzależniać jego oceny od wyniku postępowania karnego. Tak bowiem jak pracownik nie powinien ponosić skutków ewentualnego nieprawidłowego działania organów ścigania, tak i nie mogą obciążać one zakładu pracy. Postępowania karne mogą być wieloletnie, zwłaszcza gdy zarzuty są poważne i dotyczą wielu osób. Konieczność oczekiwania przez pracodawcę z rozwiązaniem umów o pracę na wynik postępowania karnego w sytuacji, gdy zarzucane jego pracownikom przestępstwa dokonywane miały być na jego szkodę, oznaczałaby rażące naruszenie jego praw i niczym nieuzasadnione uprzywilejowanie drugiej strony stosunku pracy. Choć kodeks postępowania karnego przewiduje jedynie odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne tymczasowe aresztowanie czy pozbawienie wolności, a nie tylko niesłuszne oskarżenie, to osoba, która doznała szkody w wyniku postawienia zarzutów albo skierowania aktu oskarżenia, gdy doszło do umorzenia postępowania karnego czy uniewinnienia może dochodzić odszkodowania na drodze cywilnej czy to od Skarbu Państwa, gdy działania organów ścigania nie znajdowały oparcia w zebranych dowodach, czy od osób, które do tych działań doprowadziły np. fałszywymi zeznaniami.

Oczywiście nie każde postawienie zarzutów w postępowaniu karnym prowadzić musi do uznania warunkowanego nim wypowiedzenia umowy o pracę za uzasadnione. Zależy to od realiów sprawy, w tym rodzaju zarzutów. W tej sprawie te ostatnie dotyczyły czynów popełnianych przy wykonywaniu obowiązków zawodowych i na szkodę pracodawcy. Rodzaj postawionych powodowi (i innym pracownikom pozwanego) zarzutów uzasadnia utratę zaufania do wymienionych zwłaszcza, gdy wewnętrzne postępowanie potwierdziło nieprawidłowości w pracy mogące świadczyć o trafności zarzutów. Powszechne, tożsame uchybienia polegające na przyjmowaniu biomasy wbrew procedurom uprawdopodabniały działanie w interesie dostawców, a ze szkodą dla zatrudniającego. Postawienie zarzutów nakazywało innym okiem spojrzeć na uchybienia procedurom opisanym szczegółowo w wypowiedzeniu, w szczególności na winę pracownika.

Zauważenia wymaga, iż pozwany nie podjął decyzji o wypowiedzeniu powodowi umowy od razu po pojawieniu się w zakładzie (...) i informacjach, w tym medialnych o nieprawidłowościach w dostawach biomasy. Nie uczynił tego natychmiast po postawieniu H. Ł. zarzutów. Wypowiedzenie zostało poprzedzone wewnętrznymi postępowaniami: najpierw audytem, a potem postępowaniem przypisującym określone nieprawidłowości poszczególnym pracownikom, które ostatecznie zakończyło się krótko przed wypowiedzeniem umowy. W międzyczasie prowadzone czynności w postępowaniu karnym nie doprowadziły do umorzenie tego postępowania w części dotyczącej powoda. Oznaczało to, że gromadzone dalej dowody dawały organom ścigania podstawy do trwania na stanowisku, że powód przestępstw objętych zarzutami się dopuszczał. Tok postępowania karnego wespół z wynikami własnych ustaleń dawał pozwanemu podstawy do utraty zaufania do powoda.

Powyższe przemawiało za uznaniem wypowiedzenia za uzasadnione, a w konsekwencji oddaleniem powództwa.

Podnoszoną w pozwie argumentację, jakoby rzeczywistą przyczyną wypowiedzenia powodowi umowy o pracę była likwidacja jego stanowiska pracy warunkowana planami zamknięcia elektrowni, w świetle wyników postępowania dowodowego, w szczególności zeznań świadka N. G., należało uznać za chybioną. Zresztą powód nie wskazywał (i nie wykazał), by w firmie trwały masowe zwolnienia obejmujące inne osoby niż te, którym postawiono zarzuty w postępowaniu karnym.

Ukaranie karą porządkową (co w przypadku powoda dotyczyło zresztą tylko jednego z szeregu wskazanych w wypowiedzeniu naruszeń) nie stanowi przeszkody do rozwiązania umowy z tożsamych przyczyn, tym bardziej, gdy przyczyny te wskutek później ujawnionych zdarzeń podlegać mogą innej (bardziej krytycznej) ocenie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2019r. I PK 125/18 dostępne na stronie internetowej SN i powołane w nim orzeczenia).

Stan faktyczny w tej sprawie został ustalony na podstawie wszystkich zgromadzonych, a powołanych pod poszczególnymi okolicznościami dowodów. Okoliczności podawane przez świadków obu stron co do przebiegu przyjmowania biomasy w dużej mierze - w zakresie objętym ustaleniami - korespondowały ze sobą i złożonymi dokumentami. Z tego względu zostały one w przypadku świadków strony pozwanej w całości, a w przypadku świadków strony powodowej w istotnej części (objętej ustaleniami) uznane za wiarygodne. Różnice odnosiły się do okoliczności mogących rzutować na kwestię winy obchodowych urządzeń nawęglania. Świadkowie zgłoszeni przez powoda poruszali bowiem sprawę braku stosownych szkoleń czy działania zgodnie ze wskazaniami przełożonych. Okoliczności te nie miały jednak decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia w sytuacji, gdy uzasadniając utratę zaufania, pracodawca powołał się nie tylko na wskazane uchybienia, ale i na postawienie zarzutów w postępowaniu karnym, co zostało już omówione. Dla porządku należy jedynie zauważyć, iż zeznania świadków zawnioskowanych przez powoda, a zajmujących stanowisko obchodowych oraz przesłuchanie H. Ł. w zakresie istotnych trudności z rozpoznawaniem biomasy nie są wiarygodne. O ile rzeczywiście mogły zdarzać się dostawy z trudnym do oceny surowcem, o tyle nie występowały one raczej w dużej skali. W ocenie sądu nieprawdopodobnym bowiem jest (przy uwzględnieniu zasad doświadczenia życiowego), by osoby, których podstawowym obowiązkiem jest przyjmowanie dostaw, w tym czuwanie nad właściwym rodzajem i jakością surowca przez wiele lat nie wystąpiły na piśmie z żądaniem szkoleń, w sytuacji powszechnych (dotyczących ogółu zatrudnionych) i masowych (dotyczących większości dostaw) problemów z kwalifikacją biomasy.

Dowody z dokumentów nie budziły wątpliwości sądu i w zasadzie nie były kwestionowane.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Koszty pozwanego odpowiadały wynagrodzeniu zawodowego pełnomocnika. Minimalna stawka tego wynagrodzenia wynikająca z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2018.1800 ze zm.) wynosi 180 zł i taką kwotę zasądzono na rzecz pozwanego. W ocenie sądu zastosowania nie znajduje stawka warunkowana wartością przedmiotu sporu (§ 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, o jakim mowa). Wprawdzie w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nie jest wymienione odszkodowanie, a (wśród innych) żądanie przywrócenia do pracy, za zastosowaniem wskazanej regulacji przemawiają jednak: tożsamy lub mniejszy zakres postępowania i nakład pracy zawodowego pełnomocnika w sprawie odszkodowawczej (w sprawie o przywrócenie do pracy często poza prawidłowością rozwiązania umowy badana jest celowość przywrócenia), możliwość zmiany żądania przez pracownika (któremu ustawodawca zostawił tu wybór), możliwość zasądzenia przez sąd odszkodowania w miejsce przywrócenia, a także całe rozwiązania systemowe w sprawach z zakresu prawa pracy. Ustawodawca wprowadził dla pracowników ustawowe zwolnienie od opłat sądowych czy istotne ograniczenie obciążania ich wydatkami, a stawki wynagrodzeń pełnomocników warunkujące koszty związane z procesem sądowym ustalił na niższym niż w sprawach cywilnych poziomie. Celem tych regulacji jest ułatwienie pracownikom dochodzenia swoich praw na drodze sądowej i zapobieżenie ich rezygnacji z dochodzenia roszczeń z uwagi na obawy przed ewentualnymi kosztami.

Stanowisko sądu w przedmiocie kosztów znajduje oparcie także w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2011r. I PZP 6/10.

Mając na uwadze wszystko powyższe orzeczono jak w sentencji.

















ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

5.12.2023 r. (...)



Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dominika Skarbek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie
Data wytworzenia informacji: