Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 21 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich      w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Pękała     

Protokolant: sekretarz sądowy Ewelina Preś     

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2017 r. w Szczecinie     

na rozprawie sprawy

z powództwa M. M. (1)     

przeciwko A. M. (1)     

o podwyższenie alimentów     

1.  podwyższa rentę alimentacyjną należną powódce M. M. (1) od pozwanego A. M. (1) z kwoty po 300 zł miesięcznie orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie wydanym dnia 28 stycznia 2004 r. w sprawie XR C 2741/01 do kwoty po 700 (siedemset) złotych miesięcznie płatnej z góry do dnia

15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 16 listopada 2015 r., z prawem powoływania się przez pozwanego A. M. (1) na kwoty przekazane powódce w ramach zabezpieczenia udzielonego jej w niniejszej sprawie;

2.  zasądza od pozwanego A. M. (1) na rzecz powódki M. M. (1) kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  zasądza od pozwanego A. M. (1) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych z tytułu kosztów sądowych;

4.  wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 596/15

UZASADNIENIE

Powódka M. M. (1) zwróciła się do Sądu z powództwem

o podwyższenie alimentów należnych jej od pozwanego A. M. (1) z kwoty po 300 zł miesięczne do kwoty po 700 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż uczęszcza do dwóch szkół równolegle – liceum ogólnokształcącego oraz szkoły muzycznej – z tego względu nie jest w stanie podjąć pracy, a jej koszty utrzymania są większe niż w dniu orzekania o alimentach, w wysokości 300 zł miesięcznie. Nadto strona powodowa wskazała, że utrzymuje się z wynagrodzenia matki w wysokości 1880 zł netto miesięcznie, a w gospodarstwie domowym na utrzymaniu matki pozostaje również siostra powódki. Powódka stwierdziła, iż pozwany zarabia około 3000-4000 zł miesięcznie, a nadto osiąga dodatkowe dochody w wysokości około 1000 zł miesięcznie. Alimenty w wysokości 300 zł miesięcznie zajmowane są i potrącane miesięcznie przez komornika.

W odpowiedzi na pozew pozwany A. M. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości wskazując m.in., że jego sytuacja majątkowa znacznie się pogorszyła. Pozwany wskazał, iż nadal pracuje w Zakładach (...) i osiąga dochód w wysokości 3000 zł netto miesięcznie, jednak jego stałe zobowiązania finansowe, jak rata kredytu konsolidacyjnego, alimenty na każde z czwórki dzieci w wysokości 300 zł miesięcznie oraz pomoc finansowa dla syna J. M. – oscylują w wysokości około 2500 zł miesięcznie. Nadto pozwany opłaca dojazdy do pracy w wysokości około 800 zł miesięcznie oraz inne bieżące wydatki.

Na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 r. pełnomocnik powódki wniósł o zabezpieczenie dochodzonego roszczenia poprzez zasądzenie na rzecz M. M. (1) na czas trwania postępowania alimentów w wysokości 700 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2017 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie zobowiązał pozwanego do łożenia na rzecz powódki tytułem zabezpieczenia kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 3 stycznia 2017 r. do czasu zakończenia postępowania w sprawie.

Na rozprawie w dniu 7 czerwca 2017 r. pełnomocnik powódki wniósł o zasądzenie na rzecz powódki od pozwanego kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Postanowieniem z dnia 3 stycznia 2017 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie zobowiązał pozwanego do łożenia na rzecz powódki tytułem zabezpieczenia kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 3 stycznia 2017 r. do czasu zakończenia postępowania w sprawie.

Dowód:

- postanowienie z dnia 3 stycznia 2017 r. wraz z uzasadnieniem, k. 68-74.

M. M. (1), ur. (...) jest córką A. M. (1) i B. M..

Bezsporne, a nadto:

- kopia wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 28 stycznia 2004 r. w sprawie o sygn. akt X RC 2741/01, k. 5-6

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 28 stycznia 2004 r., wydanym w postępowaniu o sygn. akt X RC 2741/01, rozwiązano przez rozwód związek małżeński rodziców powódki. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron J. M. urodzonym (...), P. M., M. M. (1), urodzoną (...), oraz M. M. (2), urodzoną (...), Sąd powierzył B. M., ograniczając władzę rodzicielską A. M. (1) do prawa współdecydowania o istotnych sprawach dzieci. Kosztami utrzymania i wychowania dzieci Sąd obciążył oboje rodziców, z tego tytułu zasądził od powoda A. M. (1) na rzecz małoletnich alimenty w kwocie po 300 złotych na każde dziecko, płatne z góry do dnia 15-ego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności którejkolwiek z rat.

Dowód:

- kopia wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 28 stycznia 2004 r. w sprawie o sygn. akt X RC 2741/01, k. 5-6

W czasie orzekania w ww. sprawie M. M. (1) miała ukończone 5 lat, była alergiczką, uczęszczała do przedszkola, za które opłata wynosiła 300 zł. Powódka wraz z rodzeństwem mieszkała z matką. Średniomiesięczny koszt utrzymania powódki opiewał na kwotę przynajmniej 450 zł.

B. M. pracowała jako nauczyciel religii za wynagrodzeniem 640 zł netto miesięcznie oraz otrzymywała zasiłek rodzinny na dzieci w łącznej kwocie 203 zł. Zajmowała z dziećmi dwupokojowe mieszkanie, za które czynsz wynosił 200 zł. Matka powódki korzystała z dopłaty do czynszu w kwocie 150 zł. Mieszkanie ogrzewane było gazem, za który matka powódki płaciła miesięcznie około 190 zł, opłaty za prąd wynosiły 50 zł miesięcznie. Matka powódki chorowała na gościec, leczyła się reumatologicznie, na leczenie wydawała 30 zł miesięcznie. Korzystała z pomocy przyjaciół, aby zabezpieczyć potrzeby dzieci.

A. M. (2) zatrudniony był w Zakładach (...) na stanowisku elektryka dyżurnego. Pracował w systemie czterobrygadowym, to jest przez cztery dni od godziny 6:00 do 14:00, po których miał jeden dzień wolny, następnie przez cztery dni od godziny 14:00 do 22:00 po czym miał jeden dzień wolny i przez cztery dni od godziny 22:00 do 6:00, po których miał jeden dzień wolny. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie pozwanego za okres od lipca do grudnia 2003 r. wynosiło 3060 zł brutto, a po odliczeniu obowiązkowych składek – około 2100 zł. Pozwany był zameldowany u swojej matki, która miała jednopokojowe mieszkanie. Spał u sowich znajomych, którzy użyczali mu nieodpłatnie mieszkania na nocleg. Pozwany miał zadłużenia z tytułu kredytów, które zaciągnął na spłaty wcześniejszych zadłużeń. Z prowadzonej do kwietnia 2000 r. działalności gospodarczej zrezygnował, bo kontrahent wypowiedział mu umowę.

Dowód:

- dokumenty w aktach sprawy X RC 2741/01.

Obecnie M. M. (1) ma ukończone 19 lat i jest studentką pierwszego roku studiów stacjonarnych na Wydziale Edukacji Muzycznej Akademii (...) w S.. Wcześniej powódka uczęszczała równolegle do Liceum Ogólnokształcącego oraz szkoły muzycznej. Powódka zrezygnowała z nauki w szkole muzycznej ze względu na trudną sytuacją finansową oraz trudność pogodzenia studiów z pozostałymi zajęciami dodatkowymi, ukończyła 3 klasę drugiego stopnia. Ze względów finansowych powódka nie podjęła studiów na bardziej renomowanej uczelni, nie stać ją było na zakup lepszego instrumentu niezbędnego do dalszego podnoszenia swoich umiejętności. W 2016 r. powódka wraz z K. K., jako duet, zajęła drugie miejsce w konkursie muzyki gitarowej na Międzynarodowym Festiwalu oraz otrzymała wyróżnienie w regionalnych przesłuchaniach Centrum (...) stopnia. W opinii nauczyciela przedmiotu gitara powódka jest uczennicą wybitnie uzdolnioną muzycznie.

Powódka mieszka z matką w mieszkaniu komunalnym bez toalety, łazienka znajduje się na klatce schodowej, mieszkanie wymaga remontu. Do listopada 2016 r. razem nimi mieszkała siostra powódki, brat J. do czerwca 2014 r. oraz od września 2016 r. do lutego 2017 r. mieszkał razem z nimi. Swój średni miesięczny koszt utrzymania powódka ocenia na kwotę 1000 zł.

W wakacje 2016 r. powódka pracowała w lodziarni i z tego tytułu otrzymała w lipcu 1550 zł, w sierpniu 1600 zł, w październiku 344 zł, w listopadzie i na początku grudnia 700 zł. Pieniądze zarobione w wakacje chciała przeznaczyć na remont mieszkania. Jednak ze względu na niewystarczającą sumę potrzebną do przeprowadzenia remontu, kwotę tę przekazała na utrzymanie mieszkania. Z pracy w lodziarni zrezygnowała z powodu przygotowywania się do sesji, podczas roku akademickiego pracę wykonywała w weekendy po około 10 godzin, w tygodniu uczęszczała na zajęcia na uczelni. Od kwietnia 2017 r. powódka podjęła pracę na umowę zlecenia w Castoramie, z tego tytułu w kwietniu 2017 r. otrzymała kwotę 1070 zł, w tygodniu pracuje 11 godzin, w weekendy również pracuje, kiedy nie pracuje w weekend to występuje razem z chórem. Powódka wspomaga finansowo matkę oraz brata. Powódka od lat nie wypoczywała na wakacjach.

Dowód:

- przesłuchanie powódki M. M. (1), k. 96-98, 146;

- przesłuchanie świadka B. M., k. 144-146;

- zaświadczenie, k. 7, 8;

- opinia, k. 9;

- decyzja, k. 84;

- dyplom, k. 119, 120.

Matka powódki B. M. ma ukończone 52 lata, pracuje jako nauczyciel katechezy w prywatnej szkole w P., z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 2000 zł netto miesięcznie. Ponosi wydatki: czynsz 274 zł miesięcznie, woda 700 zł rocznie, prąd około 225 zł co drugi miesiąc, gaz około 160 zł miesięcznie – mieszkanie ogrzewane jest gazem, telewizja i (...) 60 zł miesięcznie, bilet miesięczny 100 zł i powódki 50 zł, Obecnie spłaca dwa zadłużenia, pierwsze to pożyczka zaciągnięta w okresie, w którym miała pod opieką czwórkę dzieci, miesięczna rata wynosi 409 zł, koniec spłaty przypada za cztery lata, drugie zostało zaciągnięte w czerwcu 2017 r. na kwotę 810 zł w celu zakupu okularów dla matki powódki, spłata rozłożona jest na pięć rat w wysokości około 160 zł. Ponadto spłacała kredyt w wysokości 1337,01 zł za zakup kuchenki gazowej, bowiem użytkowanie starej kuchenki groziło wybuchem. W sierpniu 2014 r. u B. M. rozpoznano wole guzowate tarczycy, chorobę zwyrodnieniową stawów oraz dyskopatię C, Th, L. W październiku i listopadzie 2014 r. przeszła usunięcie polipa i wyłyżeczkowanie jamy macicy oraz usunięcie guzka pochwy. W sierpniu 2015 r. rozpoznano u niej przerost endometrium, torbiel jajnika prawego, niedoczynność tarczycy oraz nietrzymanie moczu. Na leki wydaje około 150 zł miesięcznie. Ponadto czasami wspomaga syna poprzez zakup obuwia, doładowanie telefonu, robienie prania, wspólne obiady a także córkę M. poprzez doładowanie telefonu, wspólne obiady, przekazywanie kwot pieniężnych ( w maju 2017 r. kwotę 100 zł, w czerwcu 2017 r. kwotę 60 zł).

Dowód:

- przesłuchanie powódki M. M. (1), k. 96-98, 146;

- przesłuchanie świadka B. M., k. 144-146;

- karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 14-17;

- wymiar opłat, k. 104;

- faktura, k. 105-106;

- potwierdzenie wpłaty, k. 107, 110;

- umowa kredytu, k. 108-109;

- potwierdzenie przelewu, k. 111-118.

Pozwany A. M. (1) ma ukończone 51 lat, z zawodu elektryk, zatrudniony jest w Zakładach (...) jako elektryk, w miesiącach od czerwca 2016 r. do listopada 2016 r. osiągnął średniomiesięczne wynagrodzenie w wysokości 3925,52 zł netto. Wynagrodzenie obciążone jest zajęciami sądowymi tytułem bieżących alimentów w kwocie 330,52 zł. Pozwany mieszka sam w B., w mieszkaniu swojej partnerki. Partnerka pozwanego przebywa za granicą u swojej córki i tam nie pracuje. A. M. (1) poza powódką ma na utrzymaniu jej siostrę, na którą jest zobowiązany płacić 300 zł miesięcznie alimentów, a także jej brata, na którego ma zasądzone 50 zł alimentów. Pozwany opłaca czynsz mieszkaniowy w kwocie około 600 zł miesięcznie, opłaca też prąd w wysokości około 170 zł co dwa miesiące. Mężczyzna posiada w S. mieszkania jednopokojowe o powierzchni 18 metrów kwadratowych. Wynajmuje je odpłatnie za kwotę 600 zł miesięcznie. Pozwany codziennie dojeżdża do pracy 100 km w jedna stronę. Na dojazdy wydatkuje 800 zł miesięcznie. A. M. (1) spłaca kredyt konsolidacyjny, którego rata wynosi 926 zł. Ma także debet na dwóch kartach o wysokości 10 000 zł. Mężczyzna nie podejmuje dodatkowego zatrudnienia z uwagi na brak sił. Z powódką nie utrzymuje kontaktów. Spędził urlop w Z., gdzie pojechał samochodem, koszt wyjazdu opiewał na kwotę około 1100 zł.

Dowód:

- przesłuchanie pozwanego A. M. (1), k. 65-67;

- zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, k. 63-64.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo M. M. (1) o podwyższenie alimentów zasługiwało na uwzględnienie.

Żądanie pozwu oparte zostało o przepis art. 138 k.r.o., zgodnie z którym

w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Poprzez zmianę stosunków o których mowa w ww. przepisie, należy rozumieć każdą zmianę w sferze osobistej i majątkowej, zarówno uprawnionego, jak i zobowiązanego, która wpływa na zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka, jak i możliwości zarobkowe rodzica, a w konsekwencji także na wysokość świadczenia alimentacyjnego

Zakres świadczeń alimentacyjnych rodzica względem dziecka wyznacza przepis art. 135 § 1 k.r.o., w myśl którego zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka określa art. 96 k.r.o., zgodnie z którym rodzicie obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień.

Powódka upatrywała przewidzianej przepisem art. 138 k.r.o. zmiany okoliczności zasadniczo w fakcie uczęszczania do dwóch szkół równolegle – liceum ogólnokształcącego oraz szkoły muzycznej. W ocenie Sądu stanowisko powódki zasługuje na uwzględnienie. Oceniając sytuację powódki należy wskazać, że zwiększenie się jej usprawiedliwionych potrzeb wynika m.in. z rozpoczęcia przez powódkę nauki w dwóch szkołach równolegle, jak i z upływu czasu od wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, co pozwala przyjąć, że zwiększyły się jej podstawowe potrzeby – inne bowiem są koszty utrzymania osoby w wieku 5 lat oraz osoby w wieku 19 lat (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965 r., I CZ 135/64, niepubl.). Należy zauważyć, iż od wydania wyroku przez Sąd Okręgowy w sprawie o sygn. akt X RC 2741/01 upłynęło 13 lat, co uzasadnia przyjęcie, że zwiększyły się potrzeby M. M. (1), wynikające ze zwiększenia jej potrzeb w zakresie chociażby wyżywienia, zakupu odzieży, kosmetyków czy środków czystości. Nadto w okresie tym, powstały dodatkowe, wcześniej nie występujące, koszty wynikające z rozpoczęcia edukacji w liceum ogólnokształcącym i szkole muzycznej, obejmujące m.in. zakup książek, czy przedmiotów związanych z edukacja muzyczną.

W toku niniejszego postępowania powódka podjęła naukę na Wydziale Edukacji Muzycznej Akademii (...) w S.. Należy uznać, iż kontynuowanie przez powódkę edukacji na uczelni wyższej, stanowi obciążający rodziców obowiązek wykształcenia dziecka stosownie do jego umiejętności i tym samym należytego przygotowania do wykonywania pracy. Sąd miał na uwadze, iż powódka w okolicznościach trudnej sytuacji majątkowej matki, podejmuje próby pozyskiwania chociaż części środków na zaspokojenie swoich potrzeb. Jak bowiem ustalono M. M. (1) podejmuje prace dorywcze oraz sezonowe, jednakże na chwilę obecną uzyskiwane w ten sposób wynagrodzenie nie wystarcza w pełni na pokrycie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb i nie pozwala na uniezależnienie się od pomocy ze strony rodziców.

Zmiana okoliczności po stronie powódki nie może być rozpatrywana bez uwzględnienia sytuacji osobistej i majątkowej pozwanego. W orzecznictwie podkreśla się bowiem okoliczność, iż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe

i majątkowe możliwości zobowiązanego, choćby nawet nie zostały w tych granicach pokryte wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionych do alimentacji (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 stycznia 1972 r., sygn. akt III CRN 470/71).

Oceny możliwości zarobkowych zobowiązanego dokonuje się nie w oparciu o pracę rzeczywiście świadczoną, lecz w oparciu o rzeczywiste możliwości jej świadczenia,

w tym także potencjalną możliwość jej podjęcia. W konsekwencji, przy ustalaniu możliwości zarobkowych zobowiązanego pod uwagę należy brać nie tylko wynagrodzenie rzeczywiście osiągane, lecz także środki, które uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swoich sił. Ustalenia, czy zobowiązany wykorzystuje w pełni swoje możliwości zarobkowe należy dokonywać w oparciu o całokształt okoliczności istniejących po jego stronie, w tym także stanu zdrowia.

W chwili orzekania w przedmiocie alimentów w 2004 r., pozwany A. M. (1) pracował w Zakładach (...) i z tego tytułu otrzymywał wynagrodzenie w wysokości około 2100 zł netto miesięcznie. Pozwany był zameldowany u swojej matki, która miała jednopokojowe mieszkanie oraz sypiał u sowich znajomych, którzy użyczali mu nieodpłatnie mieszkania na nocleg. Nadto posiadał zadłużenia z tytułu kredytów, które zaciągnął na spłaty wcześniejszych zadłużeń. Obecnie pozwany pracuje w tym samym zakładzie, jednak jego średniomiesięczne wynagrodzenie wynosi 3925,52 zł netto. Ponadto uzyskuje dochód w wysokości 600 zł z tytułu odpłatnego wynajmowania w S. należącego do niego mieszkania jednopokojowego. A. M. (1) zamieszkuje w mieszkaniu obecnej partnerki w B. i ponosi koszty utrzymania mieszkania w wysokości 685 zł miesięcznie. Pozwany codziennie dojeżdża do pracy 100 km w jedna stronę, a na dojazdy wydatkuje 800 zł miesięcznie. W ocenie Sądu takie postępowanie pozwanego należy uznać za nieracjonalne. Pozwany mógłby zaoszczędzić kilkaset złotych mieszkając w wynajmowanym przez siebie mieszkaniu, bowiem wówczas dojeżdżałby do pracy 20 km w jedna stronę, a nie jak obecnie 100 km. Tym bardziej, że partnerka pozwanego na co dzień przebywa zagranicą, a czynsz za mieszkanie jednopokojowe byłby zdecydowanie niższy niż 600 zł, które aktualnie ponosi pozwany.

Sąd ustalił, iż miesięczny koszt utrzymania powódki wynosi około 1000 zł i kwota ta powinna zostać pokryta przez rodziców powódki. Oboje oni pracują. Matka powódki ponosi te koszty w większym stopniu niż pozwany, gdyż powódka mieszka u niej, a pozwany nie utrzymuje z powódką kontaktu i zaprzestał opłacania należności alimentacyjnych w wysokości 300 zł, które egzekwowane są przez komornika. Tym samym, pozwany powinien dokładać się powódce do utrzymania w kwocie 700 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu jest to kwota nie przekraczająca zarobkowych i majątkowych możliwości pozwanego. Pozwany ma stabilną sytuację finansową. Dochód uzyskiwany przez pozwanego, biorąc pod uwagę ciążący na nim obowiązek alimentacyjny na pozostałą dwójkę dzieci w wysokości 350 zł miesięcznie, pozwala mu na łożenie alimentów w zasądzonej wysokości. Ponadto fakt zaciągnięcia pożyczki i pomniejszenia dochodów nie jest usprawiedliwiony w aspekcie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji ojca powódki.

Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzeb będących przejawem zbytku. W tym miejscu należy podkreślić, iż godne pochwały jest zachowanie powódki, która kosztem wypoczynku wakacyjnego, w poczuciu odpowiedzialności za rodzinę, podejmowała prace dorywczą, celem odłożenia pieniędzy na wykonanie na własny koszt remontu mieszkania. Tymczasem pozwany w tym roku był na urlopie w Z., gdzie pojechał samochodem i poniósł wydatek w wysokości około 1100 zł.

Sąd zauważa, że niezasadne byłoby uznanie, że osoba studiująca w trybie stacjonarnym powinna sama zarabiać w całości na swoje utrzymanie. Rodzice powinni bowiem umożliwić dziecku zdobycie wykształcenia zgodnego ze zdolnościami dziecka. Odmienne stanowisko doprowadziłoby do zahamowania, a co najmniej znacznego utrudnienia, dalszego rozwoju dziecka, a to przez pozbawianie go środków materialnych, niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności, pozostawałoby zatem w sprzeczności z określonym w art. 96 k.r.o. obowiązkiem rodzicielskim. Wart uwagi jest fakt, iż ze względów finansowych powódka nie podjęła studiów na bardziej renomowanej uczelni, bowiem nie było jej stać na zakup lepszego instrumentu niezbędnego do dalszego podnoszenia swoich umiejętności. Powódka zrezygnowała z nauki w szkole muzycznej ze względu na trudną sytuacją finansową oraz trudność pogodzenia studiów z pozostałymi zajęciami dodatkowymi. Tym bardziej, że jak wynika z materiału dowodowego powódka z uwagi na talent muzyczny była kilkukrotnie wyróżniana.

W ocenie Sądu zaistniały zatem przesłanki ku temu, aby po 13 latach od ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów podwyższyć świadczenie o 400 zł. Sąd miał także na uwadze fakt, iż sytuacja majątkowa matki powódki nie pozwala jej na łożenie na utrzymanie córki w większym zakresie niż dotychczas. Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd w punkcie I sentencji wyroku podwyższył rentę alimentacyjną należną powódce M. M. (1) od pozwanego A. M. (1) z kwoty po 300 zł do kwoty po 700 zł miesięcznie, począwszy od dnia 16 listopada 2015 t. tj. od dnia wniesienia pozwu.

Sąd dokonał oceny dowodów w oparciu o przepis art. 233 § 1 k.p.c.

Sąd nadał moc dowodową dokumentom zgromadzonym w aktach sprawy na kartach 7-9, 14-17, 63-64, 84, 104-120 bowiem ich prawdziwość i rzetelność nie była przez strony kwestionowana, ani nie budziła wątpliwości Sądu.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się także o zeznania stron i świadka B. M., które co do zasady korespondowały ze zgromadzonymi w sprawie dowodami w postaci dokumentów, nie wykluczały się wzajemnie, zaś podnoszone w nich okoliczności nie były kwestionowane. Sąd nie dał wiary świadkowi B. M. jedynie w zakresie różnicy wysokości ponoszonych kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania, wynikającej z przedłożonych z tego tytułu rachunków.

Nadto dla ustalenia, czy w sprawie doszło do przewidzianej art. 138 k.r.o. zmiany stosunków, Sąd dopuścił i przeprowadził dowód z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Szczecinie o sygnaturze X RC 2741/01.

Sąd, w punkcie 2 wyroku, zasądził od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów zastępstwa prawnego – zgodnie z treścią art. 98 k.p.c. w związku z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.Nr 163,poz.1349 ze zm.).

Zasadne jest, zdaniem Sądu, obciążenie pozwanego obowiązkiem zapłaty nieuiszczonych przez stronę powodową kosztów sądowych, które stanowią 5 % dwunastokrotności różnicy między podwyższoną a dotychczasową wysokością alimentów. Zgodnie bowiem z art. 22 k.p.c. w sprawach o prawo do świadczeń powtarzających się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok, a stosownie do treści art. 13 ust. 1 u.k.s.c., opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5 % wartości przedmiotu sporu. Daje to kwotę 240 zł. Realna wysokość dochodu pozwanego pozwala mu na uiszczenie tej kwoty bez uszczerbku dla wykonywania przez niego obowiązku alimentacyjnego. W związku z powyższym sąd orzekł jak w punkcie 3 wyroku.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty – co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące. Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie 4 wyroku.