Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2018r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum V Wydział Karny w Szczecinie

w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Gobber

Protokolant: Filip Tyczkowski

po rozpoznaniu dnia 02.07.18r., 11.10.18r., 15.11.18r..

przy udziale przedstawiciela Zachodniopomorskiego Urzędu Celno- Skarbowego w Szczecinie- Izabeli Kukawskiej

sprawy przeciwko

A. D.

synowi B. i W.

ur. (...) w C.

oskarżonemu o to, że:

prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H.U. (...) z siedzibą przy ul. (...) lok. 4, (...)-(...) P., w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia 21.07.2016r., w lokalu przy pl. (...) w S., wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych, urządzał gry o na automatach:

- A. M. M. bez numeru,

- (...) B. M. bez numeru,

- H. S. bez numeru,

- (...) H. S. bez numeru,

- (...) bez numeru,

- H. S. bez numeru,

- (...) M. bez numeru

tj. o czyn z art. 107§1 kks

I. oskarżonego A. D. uznaje za winnego tego, że w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia 21.07.2016r., prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H.U. (...) z siedzibą w P., wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, tj. wbrew treści art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 tej ustawy, w lokalu przy pl. (...) w S., urządzał bez uzyskania koncesji oraz poza kasynem gry, gry na następujących automatach bez numerów: A. M. M. 2 sztuki, (...) B. M., H. (...) sztuki, (...) H. S., (...), tj. popełnienia czynu z art. 107 § 1 kks i za to przestępstwo skarbowe , na podstawie art. 107 § 1 kks, wymierza oskarżonemu karę grzywny w rozmiarze 150(stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 100(sto) złotych każda;

II. na podstawie art. 30 § 5 kks oraz art. 31 § 5 kks orzeka wobec oskarżonego przepadek automatów do gry bez numerów: A. M. M. 2 sztuki, (...) B. M., H. (...) sztuki, (...) H. S., (...),: wraz z przynależnościami i pieniędzmi, i zarządza zniszczenie ww. automatów do gry z przynależnościami;

III. na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądza od oskarżonego rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 1500(jeden tysiąc pięćset) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt V K 438/17

UZASADNIENIE

A. D. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H.U. (...). Przeważającym przedmiotem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest działalność związana z grami losowymi i zakładami wzajemnymi. Nie posiada on koncesji na prowadzenie kasyna gry.

P. G. jest dzierżawcą lokalu znajdującego się przy Pl. (...) w S.. Lokal ten dzierżawi od Gminy M. S..

W dniu 1 lipca 2016r. A. D. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarł z P. G. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) umowę najmu. Przedmiotem umowy był lokal mieszczący się przy pl. (...) w S. w celu prowadzenia w nim przez A. D. działalności gospodarczej. W lokalu tym zostało umieszonych siedem automatów do gier o nazwach: (...) M. – dwie sztuki, (...) B. H., H. (...) sztuki, (...) H. S., (...). Urządzenia te nie były oznaczone numerami. Wymienione automaty są własnością (...) .H.U. (...). Lokal ten nie jest kasynem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

Zatrzymane podczas kontroli automaty są urządzeniami elektronicznymi, automatami do gier losowych w rozumieniu definicji zawartej w art. 2 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych tj. gry na tych automatach mają charakter losowy i komercyjny, rozpoczęcie gry wymaga zasilenia automatu pieniędzmi, a gry prowadzone są za środki pieniężne , którymi zasilane są automaty. Po wykorzystaniu dostępnych środków automaty uniemożliwiają dalszą grę. Automaty te umożliwiają uzyskanie wygranych rzeczowych, w postaci punktów kredytowych, umożliwiających prowadzenie kolejnych gier, z wykorzystaniem wygranych uzyskanych w grach poprzednich. Ponadto część automatów tj. (...) M.- dwie sztuki, (...) B. H. oraz (...) H. S., wyposażona jest w urządzenie do realizacji ewentualnych wygranych pieniężnych.

Wskazane wyżej automaty należące do A. D., na których urządzano gry, funkcjonowały w lokalu do dnia 21 lipca 2016r. W tym dniu zostały one zatrzymane podczas kontroli w tym lokalu przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w S., którzy ujawnili w nim wskazane automaty do gry, które były włączone i gotowe do użycia.

W związku z wynikami przeprowadzonej powyżej kontroli, Naczelnik Urzędu Celnego w S., decyzją z października 2016r. wymierzył A. D. , prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H.U. (...), karę pieniężną w wysokości 84 000zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Dowód: zeznania świadków: M. L. – k. 276;

J. S. – k. 276-277;

M. N. – k. 277-279;

T. M. – k. 279;

P. S. – k. 279;

częściowo zeznania P. G. – k. 59-60, 256-260;

informacja z (...) dot. P. G. – k. 44-45;

informacja z (...) dot. (...) .H.U. (...)– k. 46-47;

umowa najmu lokalu – k. 19-20, 73-74;

protokół przeszukania – k. 14-18;

protokół oględzin rzeczy (z przebiegu doświadczenia) – k. 21-24;

protokoły oględzin rzeczy – k. 32-34, 35-37;

faktury - k. 75-76;

decyzja Naczelnika Urzędu Celnego w S. k. 94-102;

notatki służbowe - k. 6-7, 12, 13;

dokumentacja fotograficzna – k. 8-11.

A. D. ma 62 lata. Ma średnie wykształcenie. Prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H.U. (...) z czego osiąga dochód około 2.000 złotych brutto. Jest rozwiedziony. Nie ma nikogo na utrzymaniu. W przeszłości był wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa podobne z art. 107 § 1 kks.

A. D. w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu nie miał ani zniesionej ani też ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznawania znaczenia czynu lub pokierowania swym postępowaniem.

Dowód: protokół wyjaśnień – k. 115;

informacja K. – k. 269-271,

opinia sądowo-psychiatryczna – k. 220-225.

A. D. w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Oskarżony, prawidłowo zawiadomiony, nie stawił się na rozprawie i nie złożył wyjaśnień na tym etapie postępowania.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 115-116.

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego nieprzyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jako sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym. Z umowy najmu tego lokalu wynika, że to oskarżony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podpisał tą umowę, a następnie w lokalu tym umieścił automaty do gry. Z zeznań funkcjonariuszy Urzędu Celnego w S.: M. L., J. S., M. N., T. M. i P. S., wynika, że w chwili przeprowadzonej przez nich kontroli w tym lokalu ww. automaty były włączone i gotowe do użycia, a to wskazuje, że na tych automatach , w tym lokalu, oskarżony urządzał gry. Z protokołu oględzin zabezpieczonych automatów, połączonych z eksperymentem procesowym, jak również z zeznań świadka M. N., wynika, że gry prowadzone na tych automatach zawierają się definicji gier na automatach zawartej w art. 2 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom funkcjonariuszy Urzędu Celnego w S.: M. L., J. S., M. N., T. M. oraz P. S.. Wymienieni świadkowie wykonywali jedynie swoje obowiązki służbowe, a tym samym nie sposób uznać, aby byli zainteresowani w złożeniu niekorzystnych dla oskarżonego zeznań, niezgodnych z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń. Ponadto ich zeznania wzajemnie się uzupełniają i znajdują potwierdzenie w nieosobowym materiale dowodowym w postaci protokołu przeszukania, protokołu oględzin rzeczy (z przebiegu doświadczenia), protokołu oględzin rzeczy oraz dokumentacji fotograficznej.

Sąd dał wiarę zeznaniom P. G. jedynie w części, w której świadek potwierdził swoją obecność podczas prowadzonej kontroli oraz wskazał okoliczności zawarcia przez niego umowy najmu z (...) .H.U. (...), gdyż zeznania te w pierwszej części potwierdzają pozostali świadkowie, natomiast w pozostałej części- są potwierdzone dowodem z dokumentu w postaci umowy najmu z dnia 1 lipca 2016r. Sąd odmówił wiary zeznaniom świadka w pozostałym zakresie z uwagi na ich zmienność, niepełność oraz treść wskazującą, że świadek starał się umniejszyć swoją rolę w tym zdarzeniu oraz unikał odpowiedzi na pytania dotyczące istoty sprawy, zasłaniając się niepamięcią. Z tych też przyczyn odmówił wiary zeznaniom B. W. i T. W.. Należy zauważyć, że w chwili kontroli lokal był otwarty znajdowały się w nim automaty włączone i gotowe do użycia, a jedyną osobą obecną na miejscu byłą B. W.. W tym świetle twierdzenia B. W. oraz jej syna T. W. i P. G., co do przyczyn obecności każdej z tych osób w lokalu podczas kontroli, nie zasługuje na wiarę i ma na celu umniejszenie swojej roli w zdarzeniu, a jednocześnie złożenie zeznań, których treść nie byłaby niekorzystna dla oskarżonego. Zeznania tych świadków pozostają przy tym w znacznej części w sprzeczności z zeznaniami przywolanych świadków- funkcjonariuszy Urzędu Celnego, które Sąd uznał za w pełni wiarygodne.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, jako sporządzonym przez uprawnione do tego osoby, w przypisanej formie. W szczególności za w pełni wiarygodny należało uznać protokół oględzin zatrzymanych automatów, połączony z eksperymentem procesowym, w ramach którego ustalono, że automaty te są urządzeniami elektronicznymi, a prowadzenie gier na tych automatach umożliwia uzyskanie wygranej rzeczowej pozwalając na rozpoczęcie nowych gier przez wykorzystanie wygranych punktów uzyskanych w poprzednich grach. Część z tych automatów samoistnie realizowała wygrane pieniężne. W celu rozpoczęcia gier na tych automatach konieczne jest jego zakredytowanie przez gracza poprzez wprowadzenie monet do akceptora monet lub banknotów do akceptora banknotów. Gry na tych automatach maja charakter losowy, a uzyskane wyniki rozgrywanych gier są nieprzewidywalne i niezależne od gracza. Wskazane ustalenia znajdują potwierdzenie w zeznaniach M. N., który przeprowadzał powyższy eksperyment na wszystkich automatach zatrzymanych w tym lokalu. Tym samym powyższe ustalenia, oparte na grach przeprowadzonych na automatach, nie wymagają wiadomości specjalnych. Powyższe było podstawą oddalenia wniosku obrońcy o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu informatyki, przy czym należy dodatkowo wskazać, że wniosek obrońcy zmierzał w rzeczywistości do dokonania przez biegłego oceny prawnej gier urządzanych na tych automatach, a w szczególności czy są one grami na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych, mimo, że dokonanie takiej oceny należy do Sądu rozpoznającego sprawę, a nie biegłego. Natomiast samo przeprowadzenie gier i uzyskanie wyników, mających stanowić podstawę takiej oceny, nie wymaga posiadania wiadomości specjalnych.

Nie było również podstaw do kwestowania opinii biegłych psychiatrów, ponieważ jest ona spójna, zawiera logiczne wnioski i w pełni odpowiada na postawione pytania.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd uznał A. D. za winnego tego, że w okresie od dnia 01.07.2016r. do dnia 21.07.2016r., prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą (...) .H.U. (...) z siedzibą w P., wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych, tj. wbrew treści art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 tej ustawy, w lokalu przy pl. (...) w S., urządzał bez uzyskania koncesji oraz poza kasynem gry, gry na następujących automatach (...) M. (...) sztuki, (...) B. H., H. (...) sztuki, (...) H. S., (...), tj. popełnienia czynu z art. 107 § 1 kks.

W myśl art. 107 § 1 kks popełnia przestępstwo skarbowe ten, kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny. Zgodnie z art. 2 ust. 3 i 4 ustawy o grach hazardowych, grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy. Z protokołu oględzin automatów połączonych z eksperymentem oraz z zeznań świadka M. N. wynika, że gry na tych automatach mają charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gier mają charakter nieprzewidywalny i niezależny od woli gracza. Ponadto automaty zatrzymane w tej sprawie przewidywały wygrane rzeczowe w postaci punktów kredytowych, co umożliwia kontynuowanie gry bez konieczności zasilania automatu dodatkowymi środkami pieniężnymi. Odpowiada to definicji wygranej rzeczowej zamieszczonej w art. 2 ust. 4 ustawy o grach hazardowych, a ponadto część automatów samoistnie wypłacała wygrane pieniężne. Przepis art. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych stanowi, że urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach określonych w ustawie. Zasady te określają w szczególności art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ww. ustawy. W myśl pierwszego z tych przepisów, warunkiem podstawowym prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach jest uzyskanie koncesji na prowadzenie kasyna gry. Przepis art. 14 ust. 1 ustawy przewiduje natomiast, że urządzanie gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry. Zasadą jest więc prowadzenie działalności polegającej na urządzaniu gier na automatach na podstawie koncesji i wyłącznie w kasynach gry. Tymczasem firma oskarżonego nie posiadała koncesji na prowadzenie kasyna gry, natomiast lokal w którym urządzała gry na automatach, nie jest kasynem gry. W toku postępowań dokonano zatrzymania urządzeń, które są automatami do gry w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 ww. ustawy. Urządzanie gier na tych automatach mimo braku koncesji i poza kasynem gry stanowi tym samym zachowania sprzeczne z przepisami ustawy z dnia 19.11. 2009r. o grach hazardowych. W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu z art. 107 § 1 kks.

Wymierzając oskarżonemu karę za przypisane mu przestępstwo skarbowe, Sąd na niekorzyść oskarżonego uwzględnił jego dotychczasową, wielokrotną karalność za różnorakie przestępstwa, w tym trzykrotnie za przestępstwa podobne. Wprawdzie skazania za przestępstwa z art. 107 § 1 kks miały miejsce już po przedmiotowym zdarzeniu, jednakże wskazują one , że zachowanie oskarżonego nie miało charakteru incydentalnego. Miał na uwadze, że w ramach kontroli zabezpieczono siedem automatów do gry, włączonych i gotowych do użycia. Uwzględnił na korzyść oskarżonego, że prowadzi on ustabilizowany tryb życia, posiada stałe źródło dochodów, a ponadto miał na uwadze, że zgromadzony materiał dowodowy pozwolił na ustalenie , że w tym miejscu oskarżony urządzał gry na automatach przez okres 21 dni. Mając na uwadze powyższe okoliczności wymierzył oskarżonemu karę grzywny, której rozmiar pozwoli na osiągniecie celów kary, w szczególności w zakresie prewencji indywidualnej. Przy ustalaniu wysokości stawki dziennej miał na uwadze treść art. 23 § 3 kks, jak również sytuację rodzinną i majątkową oskarżonego, który nie ma nikogo na utrzymaniu i deklaruje uzyskiwanie stałych dochodów.

Na podstawie art. 30 § 5 kks i art. 31 § 5 kks orzeczono wobec oskarżonego przepadek automatów do gry bez numerów: (...) M. (...) sztuki, (...) B. H., H. (...) sztuki, (...) H. S., A. wraz z przynależnościami i znajdującymi się w tych automatach pieniędzmi, gdyż służyły one do popełnienia przestępstwa, a pieniądze - pochodziły bezpośrednio z przestępstwa.

Orzeczenie o kosztach wydano na podstawie przepisów powołanych w wyroku nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od ich ponoszenia. Wysokość opłaty ustalono w oparciu o art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn.- Dz.U. z 1983r., Nr 49, poz. 223 z późn.zm.).

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w wyroku.