Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2025 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Justyna Pikulik
Protokolant:	Martyna Kułaczkowska

po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2025 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa R. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda R. K. kwotę 3.758,72 (trzy tysiące siedemset pięćdziesiąt osiem złotych siedemdziesiąt dwa grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 17 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty;

2.  w pozostałej części powództwo oddala;

3.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda R. K. kwotę 1.617 zł (tysiąc sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego Szczecin- Centrum w Szczecinie kwotę 1.863,26 zł (tysiąc osiemset sześćdziesiąt trzy złote dwadzieścia sześć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt III C 581/23

UZASADNIENIE

Pozwem z 20 lutego 2023 roku (data złożenia pozwu w biurze podawczym sądu 22 lutego 2023 r.) powód R. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na jego rzecz kwoty 3.758,72 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od 2 grudnia 2022 roku oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

Powód swoje roszczenie opierał na tym, że pozwany ubezpieczyciel zobowiązany był do naprawienia szkody powstałej w lokalu, stanowiącym własność powoda. Zobowiązanie te wynikało z łączącej powoda z pozwanym ubezpieczycielem umowy ubezpieczenia. Jak wskazywał powód, pozwany uznał roszczenie co do zasady, lecz nie co do wysokości. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany ubezpieczyciel wypłacił powodowi tytułem odszkodowania kwoty 5.187,91 zł i 344,42 zł, w pozostałym zaś zakresie odmówił wypłaty odszkodowania.

23 maja 2023 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie w postępowaniu o sygnaturze akt III Nc 562/23 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając w całości roszczenie powoda.

Pismem z 14 czerwca 2023 roku (data złożenia pisma w polskiej placówce operatora pocztowego – 15 czerwca 2023 r.) pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz zwrotu kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Pozwany przede wszystkim zakwestionował legitymację czynną powoda, wskazując, że na mocy łączącej strony umowy, roszczenie te przysługiwało (...) Bankowi (...) S.A. z siedzibą w W. (dalej: (...) S.A.). Ponadto pozwany w istocie przyznał, że uznaje swoją odpowiedzialność co do zasady, lecz zakwestionował jej wysokość podnosząc, że powód nie udowodnił wysokości szkody stosownie do ogólnych warunków umowy ubezpieczenia, jaka łączyła strony procesu.

Pismem z 21 sierpnia 2023 r. powód R. K. podtrzymał swoje stanowisko w sprawie i ustosunkował się do zarzutu braku legitymacji czynnej przedstawiając oświadczenie o powrotnym przelewie wierzytelności.

W piśmie z 20 września 2023 r. pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. podtrzymał swoje stanowisko co do braku legitymacji czynnej powoda.

W piśmie z 26 marca 2025 r. pełnomocnik powoda R. K. zgłosił swój udział w postępowaniu. Jednocześnie podtrzymał dotychczasowe stanowisko powoda w sprawie i wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód R. K. jest adwokatem prowadzącym kancelarię prawną w lokalu przy ul. (...) w S..

Pozwany ubezpieczyciel (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. związany była umową ubezpieczenia z (...) S.A., zawartą 23 października 2012 r., stanowiącą zabezpieczenie spłaty udzielonego kredytu mieszkaniowego. Ubezpieczonym był R. K. jako kredytobiorca, natomiast przedmiotem ubezpieczenia był przedmiotowy lokal przy ul. (...) w S..

Niesporne, nadto:

-deklaracja przystąpienia, k. 39.

7 sierpnia 2022 r. w lokalu należącym do R. K., położonym przy ul. (...) w S., doszło do cofnięcia kanalizacji, na skutek którego doszło do zalania przedmiotowego lokalu wodą, ściekami kanalizacyjnymi i fekaliami. W związku z tym zdarzeniem zniszczeniu uległa szafka oraz drzwi znajdujące się w łazience oraz podłoga i listwy podłogowe znajdujące się w całym mieszkaniu. Co prawda bezpośrednio zalana została łazienka, przedpokój o powierzchni 11,42 m ² oraz pokój o powierzchni 20,83 m ², jednakże konieczna okazała się wymiana paneli w całym lokalu, albowiem przy tego typu zdarzeniach nie sposób wykluczyć dostania się wilgoci w miejsca, które pozornie nie uległy zalaniu ze względu na przenikanie cieczy przez szczeliny na styku ze ścianami i w miejscu otworów instalacyjnych. Nieprawidłowe osuszenie wilgotnych miejsc prowadzić może do rozwoju zagrzybienia i niszczenia się takich paneli oraz innych wilgociowych skutków, np. wysączania gnilnych zapachów przez ściany. Jednocześnie niemożliwe było zweryfikowanie faktu zawilgocenia spodnich części paneli bez ich uszkodzenia, co wynika ze specyfiki tego rodzaju podłoża.

Dowód:

- zdjęcia lokalu po zalaniu, k. 5-7;

- rzut poziomy mieszkania, k. 8;

- informacje pozwanego o szkodzie, k. 48-50.

-opinia biegłego sądowego H. D. k. 114-126;

-opinia uzupełniająca biegłego sądowego H. D. k. 143-144;

-opinia uzupełniająca biegłego sądowego H. D. k. 171-172;

-opinia uzupełniająca biegłego sądowego H. D. k. 188-189;

- zeznania świadka J. K., k. 84

- zeznania świadka M. M., k. 84;

- zeznania świadka A. K., k. 85;

- przesłuchanie powoda R. K. k. 86.

Powód R. K. podjął czynności związane z usunięciem powstałej szkody. W pierwszej kolejności zlecił firmie usługowej (...) uprzątniecie fekaliów oraz dezynfekcję pomieszczeń biura. Zgłosił także powstałą szkodę pozwanemu ubezpieczycielowi. Pracownik pozwanego 18 sierpnia 2022 r. dokonał oględzin lokalu i sporządził kosztorys naprawienia szkody.

Dowód:

- informacje pozwanego o szkodzie, k. 48-49;

- kosztorys pozwanego, k. 51-52;

- faktura VAT nr (...), k. 10.

- przesłuchanie powoda R. K. k. 86.

Powód R. K. przeprowadził dalsze prace związane z usunięciem powstałej szkody. W tym celu skorzystał z usług (...) zajmującego się usługami remontowymi. A. K. dokonał demontażu i montażu paneli, demontażu i montażu drzwi z ościeżnicą oraz demontażu i montażu listew przypodłogowych. Powód poniósł także koszty materiałów niezbędnych do remontu oraz koszty usunięcia odpadów budowlanych. W sumie koszty związane z usunięciem szkody opiewały na kwotę 9 291,05 zł netto.

Dowód:

- zeznania świadka A. K., k. 85;

- faktura VAT nr (...), k. 10;

- faktury i paragony, k. 11-16;

- przesłuchanie powoda R. K. k. 86.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypłacił powodowi tytułem odszkodowania kwotę 5.187,91 zł.

Powód wiadomością mailową z 2 grudnia 2022 r. wezwał pozwanego do dopłaty kwoty 4.582 zł. W mailu tym załączył także skany faktur i paragonów dokumentujących poniesione przez niego wydatki. 14 grudnia 2022 r. pracownik pozwanego ubezpieczyciela dokonał kolejnej weryfikacji powstałej szkody stwierdzając także, że doszło do uszkodzenia drzwi od łazienki.

9 stycznia 2023 r. powód R. K. ponownie wezwał pozwanego do zapłaty żądanej kwoty, tym razem w formie pisemnej. Nadał on te wezwanie pocztą. 17 lutego 2023 r. powód został poinformowany o tym, że pozwany przekazał do wypłaty kwotę 344,42 zł. Natomiast w pozostałej części pozwany ubezpieczyciel nie uznał roszczenia powoda. W szczególności nie uznał go w zakresie dotyczącym zakupu nowego dywanu oraz wymiany paneli w pomieszczeniach, które nie zostały bezpośrednio zalane.

Dowód:

- mail z 2 grudnia 2022 r., k. 17-18;

- wniosek o wypłatę dodatkowego odszkodowania wraz z potwierdzeniem nadania, k. 19-20;

- odpowiedź pozwanego, k. 21;

- przesłuchanie powoda R. K. k. 86;

16 sierpnia 2023 r. (...) S.A. przeniosła powrotnie na R. K. wierzytelność związaną z umową ubezpieczenia zawartą 23 października 2012 r., stanowiącą zabezpieczenie spłaty udzielonego kredytu mieszkaniowego.

Dowód:

- oświadczenie o powrotnym przelewie wierzytelności, k. 69.

Na skutek zdarzenia szkodowanego z dnia 7 sierpnia 2022 r. w postaci zalania lokalu przy ul. (...) w S. stanowiącego własność powoda doszło do powstania następującej szkody w mieniu powoda. Było to zanieczyszczenie ściekami kanalizacyjnymi całości lokalu. Ściek rozlany na podłogach przeniknął do warstw podposadzkowych szczelinami, głównie na styku ze ścianami oraz w miejscach otworów instalacyjnych. Panele układane są na izolacyjnej warstwie kartonowej lub gąbce chłonącej ciecze. W lokalu panele ułożono na gąbce, którą ciecz przesącza się pod całość połączonych powierzchni. Zanieczyszczenia posadzki nie odnosi się do zakresu faktycznego zanieczyszczenia podposadzkowego. Ustalenie rzeczywistego zakresu warstw niewidocznych (pod panelami) nie mogło być ocenione w trakcie oględzin. Taką ocenę można było dokonać tylko na podstawie kilku odkrywek przewiertowych, a to nie było możliwe z powodu trwałego uszkodzenia paneli. Nie było możliwości usunięcia pojedynczych elementów panek dla kontroli pod posadzką, ponieważ wadą paneli jako produktu jest nierozbieralność częściowa. Kontrola całości podłóg mogła się odbyć tylko po całkowitym demontażu panek. Nie było możliwe pozostawienie paneli w pokojach pozornie nie objętych skutkami zalania, ponieważ wprowadzony pod posadzkę nawet niewielka ilość ścieku mogła doprowadzić do rozwoju zagrzybienia lub innych wilgociowych skutków, np. wysączania gnilnych zapachów przez ściany (wilgoć spod panek odparowywana byłaby przez chłonne tyki ścian). Ostateczna ocena i likwidacja wilgoci oraz usunięcia wchłoniętych substancji ściekowych była możliwa tylko po całościowym rozebraniu paneli i podkładu, dezynfekcji całości powierzchni podpodłogowej i ponownego odtworzenie podłóg.

Jeśli chodzi o prace konieczne do wykonania w celu usunięcia szkody to było to oczyszczenie lokalu z zanieczyszczeń, wymiana całości podłóg z paneli podłogowych, wymiana listew przyściennych, dezynfekcja posadzki po usunięciu paneli, wywóz gruzu i malowanie ścian.

Wartość prac pozostających w związku z przyczynowo - skutkowym ze szkodą mających na celu usunięcie szkody oraz wartości materiałów, których użycie było konieczne do usunięcia skutków zalania oszacowana została na podstawie kosztorysu nakładczego na bazie Katalogów Nakładów Rzeczowych stosowanych w budownictwie, wg wartości stawek godzinowych i ceny sprzętu pobranych z notowań publikowanych dla województwa (...) z okresu naprawy po zdarzeniu (IV kw (...)r) i przyjętej stawki godzinowej z notowań S. z IV kw (...) r (miasto S.) stosowanej w S. w tym okresie stawki średniej 30,29 zł oraz ilości robót na podstawie wymiarów rysunkowych szkicu lokalu tj. wymiany paneli podłogowych i podkładu 59,5 m2, wymiany listew podłogowych 52,8m, malowania ścian 74,9 mb (długość listew paneli i terakoty) x 2,6 m= 187,25 m2 minus - 0,8 x 2 x 5 (otwory drzwi) = 179,25 m2.

Koszt wykonana robót przywrócenia lokalu do stanu sprzed szkody opiewa na kwotę 16.621,94 zł brutto w tym 23 % VAT- 3.108,17 zł, tj. 13.513,77 zł netto.

Dowód:

-opinia biegłego sądowego H. D. k. 114-126;

-opinia uzupełniająca biegłego sądowego H. D. k. 143-144;

-opinia uzupełniająca biegłego sądowego H. D. k. 171-172;

-opinia uzupełniająca biegłego sądowego H. D. k. 188-189.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się być niemal w całości zasadne.

W przedmiotowej sprawie powód R. K. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na jego rzecz kwoty 3.758,72 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od 2 grudnia 2022 roku.

Podstawą faktyczną dochodzonego roszczenia było zdarzenie szkodowe z 7 sierpnia 2022 r., na skutek którego powstała szkoda w majątku powoda, do której to szkody naprawienia zobowiązany był pozwany ubezpieczyciel ze względu na łączącą go z (...) S.A. umowę ubezpieczenia, zawartą 23 października 2012 r., stanowiącą zabezpieczenie spłaty udzielonego kredytu mieszkaniowego. w której ubezpieczonym był R. K..

Podstawą prawną dochodzonego przez powoda roszczenia był art. 805 § 1 i 2 k.p.c., które stanowią, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie: przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku; przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Ponadto strony postępowania związane były ogólnymi warunkami grupowego ubezpieczenia „superochrona domów i lokali mieszkalnych” dla kredytobiorców kredytów hipotecznych i pożyczkobiorców pożyczek hipotecznych udzielanych przez (...) SA (dalej: OWU).

Poza sporem pozostawała odpowiedzialność pozwanego ubezpieczyciela co do zasady. Sporna była natomiast sama wysokość odszkodowania, jaką winien był on zapłacić pozwanemu. Sporna była także legitymacja czynna powoda.

Odnosząc się przede wszystkim do zarzutu dotyczącego legitymacji czynnej powoda, to wskazać należy, że w istocie powód przeniósł na (...) S.A. wierzytelności, które przysługiwałyby mu względem pozwanego celem zabezpieczenia kredytu hipotecznego, jaki zawarł z tym Bankiem. Niemniej jednak, w momencie zamknięcia rozprawy bezsprzecznie legitymacja czynna powodowi przysługiwała, albowiem Bank (...) S.A. 16 sierpnia 2023 r. przeniósł na powoda z powrotem wierzytelność, dochodzoną w przedmiotowym postępowaniu. A zatem stwierdzić należało, że roszczenie, którego zaspokojenia powód się domagał, w istocie mu przysługuje, a zatem posiada on legitymację czynną w niniejszej sprawie.

Sporna między stronami pozostawała także wysokość roszczenia. Spór koncentrował się w zasadzie wokół kwestii wymiany paneli w całym lokalu należącym do powoda, a nie jedynie w pomieszczeniach, w których po wypadku zalegała woda, ścieki kanalizacyjne i fekalia. Sporny więc był w zasadzie rozmiar szkody, czego pochodną był spór o wysokość należnego powodowi odszkodowania. OWU obowiązujące strony postępowania w § 7 regulują w zasadzie kwestię ustalenia kwoty koniecznej do usunięcia powstałej na skutek zalania lokalu powoda szkody. W § 2 pkt 59 OWU szkodę rzeczową zdefiniowana jako „utratę lub zmniejszenie wartości ubezpieczonego mienia z powodu jego zniszczenia, uszkodzenia lub zaboru w następstwie zdarzeń objętych ochroną…”. Oczywistym jest, co wynika z zasad prawa powszechnie obowiązującego, że pomiędzy tak zdefiniowaną szkodą, a wypadkiem ją powodującym, istnieć musi adekwatny związek przyczynowy (art. 361 § 1 k.c.) Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 5 OWU, pozwany ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność za szkody powstałe w ubezpieczonym mieniu na skutek zalania. Zalanie zostało zdefiniowane w § 2 pkt 70 OWU jako między innymi „bezpośrednie działanie wody lub innych cieczy polegające na cofnięciu się wody lub ścieków kanalizacyjnych usytuowanych wewnątrz ubezpieczonego lokalu mieszkalnego lub budynku, bądź poza nimi”.

Mając to wszystko na uwadze stwierdzić należało, że wypadek w postaci zalania lokalu wodą, ściekami kanalizacyjnymi i fekaliami w istocie spowodował szkodę, która objawiła się koniecznością wymiany paneli we wszystkich pokojach przedmiotowego lokalu, a szkoda ta pozostawała normalnym następstwem cofnięcia się wody i ścieków kanalizacyjnych.

Taką ocenę Sąd opiera na informacjach specjalistycznych, które zawarł w swojej opinii biegły sądowy. Z wniosków opinii wynikało, że w przypadku zalania możliwym jest dostanie się cieczy pod podłoże także w miejsca, na których ciecz ta bezpośrednio nie zalegała. Niedokładne osuszenie warstwy podpowierzchniowej prowadzić może do dalszych szkód, takich jak niszczenie tynków i rozwój zagrzybienia. Jednocześnie nie sposób ustalić, czy dane miejsce wymaga osuszenia bez zerwania podłogi, albo dokonania w niej nawiertów – w obu sytuacjach prowadzi to do zniszczenia podłoża i konieczności jego wymiany na nowy.

Z tych względów stwierdzić należało, że działanie powoda w postaci wymiany paneli w całym lokalu nie tylko pozostawały w adekwatnym związku przyczynowym z wypadkiem w postaci zalania tego lokalu i stanowiły normalne następstwo takiej szkody, ale w ten sposób powód wręcz dążył do minimalizacji rozmiarów szkody, albowiem zaniechanie wymiany podłoża w pozostałych pomieszczeniach prowadzić by mogło w przyszłości do zwiększenia rozmiarów szkody. Działanie te realizowało jego obowiązek wynikający z art. 826 § 1 k.c. i art. 354 § 2 k.c.

Jednocześnie powód w sposób prawidłowy udowodnił rozmiar szkody. Przedstawił faktury i paragony dokumentujące faktycznie poniesione przez niego koszty usunięcia powstałej szkody, a jak wynika z opinii biegłego sądowego, koszty te nie odbiegały od średnich kosztów rynkowych stosowanych na rynku lokalnym w okresie powstania szkody.

Na podstawie wniosków opinii biegłego sądowego H. D. Sąd ustalił, że jeśli chodzi o prace konieczne do wykonania w celu usunięcia szkody to było to oczyszczenie lokalu z zanieczyszczeń, wymiana całości podłóg z paneli podłogowych, wymiana listew przyściennych, dezynfekcja posadzki po usunięciu paneli, wywóz gruzu i malowanie ścian.

Wartość prac pozostających w związku z przyczynowo - skutkowym ze szkodą mających na celu usunięcie szkody oraz materiałów, których użycie było konieczne do usunięcia skutków zalania, a zatem przywrócenia lokalu do stanu sprzed szkody opiewa na kwotę 16.621,94 zł brutto w tym 23 % VAT- 3.108,17 zł, tj. 13.513,77 zł netto.

Pozwany ubezpieczyciel wypłacił powodowi łącznie tytułem odszkodowania kwotę 5.532,33 zł ( 5.187,91 zł + 344,42 zł).

Powód mógł się zatem domagać zasądzenia na jego rzecz odszkodowania w kwocie wyższej, a mianowicie 7.981,44 zł (13.513,77 zł – 5.532,33 zł).

W niniejszej sprawie powód dochodził zapłaty kwoty 3.758,72 zł, zatem Sąd powództwo w całości uwzględnił, zasądzając w pkt 1 wyroku na rzecz powoda od pozwanego kwotę żądaną pozwem.

Powyższą kwotę Sąd zasądził od pozwanego wraz z wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 17 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty.

Jak wynika z OWU (§ 26 ust. 5), a także przepisów prawa powszechnie obowiązującego (art. 817 § 1 k.c.) pozwany winien był wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Stosownie do § 26 ust. 6 OWU oraz art. 817 § 2 k.c., gdyby wyjaśnienie w terminie trzydziestodniowym okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie trzydziestu dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

Powód dostarczył pozwanemu ubezpieczycielowi wszelkie niezbędne informacje dotyczące kosztów poniesionych w związku z naprawieniem szkody w sposób taki, że mógł on się zapoznać z ich treścią 2 grudnia 2022 r., kiedy to w mailowej wiadomości powód przesłał skany paragonów i faktur dokumentujących poniesione przez niego koszty. Od tej daty powinno się liczyć czternastodniowy termin na spełnienie świadczenia przez ubezpieczyciela. Termin ten upłynął 16 grudnia 2022 r.

Z tego względu Sąd orzekł, że od zasądzonej na rzecz powoda od pozwanego kwoty należą mu się odsetki od dnia następnego po dniu 16 grudnia 2022 r., tj. od 17 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty, albowiem od tej pory pozwany pozostawał w opóźnieniu ze spełnieniem swojego świadczenia, co skutkowało uprawnieniem powoda do żądania odsetek od tej sumy pieniężnej (art. 481 § 1 k.c.).

W punkcie drugim Sąd oddalił powództwo w pozostałej części. Orzeczenie te dotyczy odsetek za okres od 2 grudnia 2022 r., tak jak powód żądał w pozwie, do 17 grudnia 2022 r., które ze względów wyżej szczegółowo opisanych okazały się być nienależne.

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie dowodów z dokumentów, co do których prawdziwości i autentyczności nie powziął jakichkolwiek wątpliwości, a i strony nie podnosiły co do nich jakichkolwiek zastrzeżeń. Sąd uwierzył także osobowym źródłom informacji, świadkom J. K., M. M., i A. K. oraz powodowi R. K., albowiem dowody te korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym, który Sąd uznał za wiarygodny w sprawie, a poza tym były one wewnętrznie logiczne.

Ustalenia faktyczne w przeważającej mierze oparto na opinii biegłego sądowego, w szczególności co do jego wniosków w zakresie rozmiarów szkody, albowiem w zasadzie kwestia ta nie była kwestionowana. Pozwany podnosił w zasadzie zarzuty jedynie co do kwestii prawidłowości wyliczenia sumy należnego odszkodowania w kontekście należnego podatku od towarów i usług, co w zasadzie było irrelewantne dla rozstrzygnięcia tego postępowania, albowiem powód i tak prowadząc działalność gospodarczą dochodził roszczenia w wysokości kwot netto. Poza tym opinia biegłego i opinie uzupełniające pozostawały logiczne, spójne i sporządzone w sposób rzetelny, a zatem stanowiły wiarygodne źródło dowodowe.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c. Przepis art. 98 § 1 k.p.c. stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Na koszty te, zgodnie z treścią art. 98 § 3 k.p.c., w niniejszej sprawie złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 200 zł wynagrodzenie pełnomocnika powoda- adwokata w kwocie 900 zł, obliczonej na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1964 z późn. zm.), 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 500 zł zaliczki na poczet opinii biegłego, jaką uiścił powód w postępowaniu sądowym.

Łącznie dało to kwotę 1.617 zł, którą Sąd w pkt 2 wyroku zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda R. K. tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 917 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty; zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 98 k.p.c., w myśl którego, od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty ( art. 98 § 1 ¹ k.p.c.).

W punkcie 3 wyroku orzeczono o kosztach sądowych na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1025 z późń. zm.), który stanowi, że kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Na koszty sądowe w niniejszej sprawie złożyło się wynagrodzenie biegłego za sporządzone w sprawie opinie- główną i uzupełniające w łącznej kwocie 2.863,26 zł. Częściowo wydatek ten został pokryty z zaliczki uiszczonych na poczet sporządzenia opinii biegłego przez powoda i pozwanego w kwocie po 500 zł. Do uiszczenia pozostała natomiast niezapłacone dotychczas koszty opinii w kwocie 1.863,26 zł.

W punkcie 3 wyroku Sąd nakazał pobrać od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego Szczecin- Centrum w Szczecinie kwotę 1.863,26 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.