Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XI GC 1270/17 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2019-03-14

Sygn. akt XI GC 1270/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 26 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dariusz Plewczyński

Protokolant: Agata Trawka

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa F. S., M. R.

przeciwko (...) (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej (...) (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz powodów F. S., M. R. solidarnie kwotę 1600 zł (jeden tysiąc sześćset zł) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 20 listopada 2016 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanejj na rzecz powodów solidarnie kwotę 1552,61 zł (jeden tysiąc pięćset pięćdziesiąt dwa zł sześćdziesiąt jeden gr) tytułem zwrotu kosztów procesu.

XI GC 1270/17

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu „zwykłym”

Pozwem z dnia 19 lipca 2017 r. powodowie M. R. i F. S. wnieśli przeciwko (...) (...) spółce akcyjnej w W. o zapłatę kwoty 1600 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 20 listopada 2016 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, iż dnia 10 lipca 2016 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wynik którego uszkodzeniu uległ pojazd marki M. (...) nr rej. (...), należący do P. S.. Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) (...) spółka akcyjną w W.. Poszkodowany zgłosił szkodę ubezpieczycielowi sprawcy szkody, który wszczął postępowanie likwidacyjne. Dnia 22 lipca 2016 r. poszkodowany zawarł z powodami umowę najmu pojazdu zastępczego na czas naprawy jego pojazdu, W umowie najmu strony ustaliły dobową stawkę najmu na kwotę 150 zł netto doba. Poszkodowany zwrócił powodom wynajęty pojazd dnia 19 sierpnia 2016 r. Łączny okres najmu pojazdu zastępczego wyniósł 27 dni, wobec czego powodowie wystawili na rzecz poszkodowanego fakturę VAT na kwotę 4981,50 zł brutto. Dnia 21 sierpnia 2016 r. poszkodowany zawarł z powodami umowę cesji wierzytelności, na podstawie której przelał na nich wierzytelność przysługująca mu z tytułu zdarzenia z dnia 10 lipca 2016 r. w stosunku do (...) (...) spółki akcyjnej w W.. Powodowie dokonali zgłoszenia wierzytelności ubezpieczycielowi sprawcy szkody, który przyjął na siebie odpowiedzialność co do zasady, wypłacając powodom odszkodowanie w kwocie 1752,75 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 1 sierpnia 2017 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwane towarzystwo ubezpieczeń wniosło sprzeciw od ww. nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, iż za zasadny okres najmu uznano 19 dni, przy zweryfikowanej dobowej stawce najmu do kwoty 75 zł netto, w związku ze złożoną poszkodowanemu ofertą najmu pojazdu zastępczego zorganizowanego przez pozwanego. W ocenie pozwanego okres najmu został wydłużony zaś dobowa stawka najmu przyjęta przez strony została znacznie zawyżona. Wobec czego koszt najmu ponad roszczenie uwzględnione przez pozwanego nie pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 10 lipca 2016 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący do P. S. pojazd marki M. (...) nr rej. (...). Sprawca zdarzenia objęty był polisą ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) (...) spółką akcyjną w W..

Poszkodowany dokonał zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi sprawcy, który wszczął postępowanie likwidacyjne. W trakcie rozmowy telefonicznej poinformowano go, że jak będzie miał kalkulacje i odda pojazd na warsztat to będzie mógł dostać pojazd zastępczy na czas technologicznej naprawy. Pozwana przesyłała poszkodowanemu drogą mailową informacje dotyczące likwidacji szkody.

Poszkodowany przedmiotowym pojazdem, ubezpieczonym w zakresie OC, jeździł średnio 50 km dziennie, bez wyjazdów za granice.

Dowód:

- akta szkody nr 23654513, k. 89;

- nagranie zgłoszenia szkody, płyta CD k. 88, 113

- dokumentacja fotograficzna, płyta CD k. 113;

- kalkulacja naprawy z dnia 14 lipca 2016 r. k. 13-15;

- zeznania świadka P. S. k. 144v.-145;

P. S. otrzymał dane powodów do kontaktu od rzeczoznawcy pozwanej. Dnia 22 lipca 2016 r. poszkodowany zawarł z powodami umowę najmu pojazdu zastępczego marki F. nr rej. (...). W umowie najmu strony ustaliły, okres najmu do dnia zwrotu i dobową stawkę najmu na kwotę 150 zł netto.

Dnia 19 sierpnia 2016 r. poszkodowany zwrócił powodom wynajęty pojazd zastępczy. Tego samego dnia poszkodowany oświadczył, iż wykorzystywał wynajęty pojazd zastępczy w celach dojazdów do pracy, na zakupy oraz w celach wyjazdów rodzinnych.

Dowód:

- umowa najmu z dnia 22 lipca 2016 r. k. 11;

- kalkulacja naprawy z dnia 1 sierpnia 2016 r. k. 16-19;

- zeznania świadka P. S. k. 144v.-145;

- potwierdzenie zwrotu k. 11v.;

- oświadczenie poszkodowanego k. 10v.;

Dnia 21 sierpnia 2016 r. powodowie wystawili na rzecz poszkodowanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 4981,50 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 27 dni, przy dobowej stawce wynoszącej 150 zł netto.

Tego samego dnia poszkodowany zawarł z powodami umowę cesji wierzytelności, na podstawie której przelał na rzecz powodów wierzytelność przysługującą mu z tytułu zdarzenia z dnia 10 lipca 2016 r., w szczególności z tytułu wystawionej faktury VAT w stosunku do (...) (...) spółki akcyjnej w W..

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 12;

- umowa cesji wierzytelności z dnia 21 sierpnia 2016 r. k. 43;

Powodowie pismem z dnia 22 września 2016 r. dokonali zgłoszenia wierzytelności ubezpieczycielowi sprawcy szkody, który decyzją z dnia 21 października 2016 r. przyznał powodom odszkodowanie tytułem najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1752,75 zł brutto weryfikując dobową stawkę najmu do kwoty 75 zł netto i uznając za uzasadniony okres najmu wynoszący 19 dni.

Dowód:

- pismo z dnia 22 września 2016 r. k. 36;

- decyzja (...) z dnia 21 października 2016 r. k. 37;

Pismem z dnia 13 grudnia 2016 r. powodowie wezwali pozwane towarzystwo ubezpieczeń do zapłaty pozostałej kwoty 3228,75 zł w terminie 7 dni.

Decyzją z dnia 5 stycznia 2017 r. ubezpieczyciel sprawcy odmówił zmiany dotychczasowej decyzji i wypłaty dalszego odszkodowania.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 13 grudnia 2016 r. k. 40;

- dowód doręczenia k. 39;

- załączniki k. 20-35;

- harmonogram powodów k. 38;

- decyzja (...) z dnia 5 stycznia 2017 r. akta szkody nr 23654513, k. 89;

- wydruk cenników k. 69-87;

Średnia dobowa stawka najmu pojazdu odpowiadającego klasie pojazdu uszkodzonego na lokalnym rynku w rozliczeniu bezgotówkowym w opcji z limitem kilometrów bez AC i bez wykupionego udziału własnego w szkodach wynosiła 89-109 zł netto/doba. Technologiczny czas niezbędny do przeprowadzenia naprawy uszkodzonego pojazdu po szkodzie z dna 10 lipca 2016 r. wynosił 5 dni. Czas warsztatowy niezbędny do przeprowadzenia naprawy pojazdu w procesie likwidacji szkody, a tym samym uzasadniony czas najmu pojazdu zastępczego wynosił 27 dni.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego M. M. k. 153-174, 204-205;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione w całości.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowił art. 822 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia. Odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeń wynikała również z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym, ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. Obowiązkiem odszkodowawczym ubezpieczyciela wobec poszkodowanego są objęte wszelkie postaci szkody wyrządzone tej osobie, a więc zarówno szkody na osobie, jak i szkody na mieniu, co wynika z art. 34 ust. 1 powołanej ustawy.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż pojazd sprawcy wypadku, w którym doszło do uszkodzenia pojazdu ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej u pozwanej. Również bezsporna jest osoba poszkodowanego i zawarcie z nim przez powodów umowy najmu pojazdu zastępczego. Niezbędność wynajęcia pojazdu zastępczego potwierdził świadek P. S. w oświadczeniu i zeznaniach. Zawarcie umowy cesji wynika z przedłożonego dokumentu oraz zeznań poszkodowanego. Pozwana wypłaciła dotychczas odszkodowanie w kwocie 1752,75zł brutto przyjmując za zasadny okres 19 dni i stawkę 75zł + vat. Spór dotyczy więc nie zasady ale wysokości odszkodowania. Pozwana w sprzeciwie wskazuje, że informowała poszkodowanego o możliwości zorganizowania pojazdu zastępczego.

W niniejszej sprawie w zamian za udostępnienie pojazdu powodowie nabyli względem ubezpieczyciela roszczenie o odszkodowanie. Taka forma rozliczenia wynika z treści umowy cesji jak również z wyjaśnień poszkodowanego. Podobnych spraw przed tutejszym Sądem, w których powodowie dochodzą nabytych wierzytelności odszkodowawczych z tytułu najmu pojazdu jest wiele trudno więc mówić o jakiejś pozorności. Powodowie zapewnili poszkodowanemu spokojne korzystanie z pojazdu zastępczego przez cały okres najmu, a więc wykonali swoje obowiązki jako wynajmującego. Najemca w tym zakresie żadnych uwag nie zgłaszał.

Świadczeniem wzajemnym poszkodowanego w niniejszej sprawie nie było świadczenie pieniężne, lecz przeniesienie wierzytelności. Zawarcie tego typu umowy nie budzi wątpliwości w płaszczyźnie normy art. 353 1 k.p.c. Umowa taka spotykana jest często w praktyce tzw. likwidacji szkód komunikacyjnych. Zaletą tego rodzaju rozliczenia (określanego często w praktyce jako „bezgotówkowa likwidacja szkody") jest atrakcyjna dla poszkodowanego forma, która ogranicza ryzyko uzyskania odszkodowania nie pokrywającego w całości poniesionych kosztów. Przedstawiona forma rozliczeń między poszkodowanym i wynajmującymi nie pozwala na przyjęcie, by koszty wskazane przez powoda w fakturze VAT mogły być uznane za równowartość kosztów poniesionych przez poszkodowanego czy też kosztów koniecznych do naprawienia szkody poniesionej przez poszkodowanego w wyniku zdarzenia, za które pozwany ponosi odpowiedzialność. Wartość wynagrodzenia powodów nie stanowiła przedmiotu negocjacji, skoro założeniem transakcji między tymi podmiotami było, iż powodowie otrzymają wynagrodzenie w postaci przelewu wierzytelności w stosunku do ubezpieczyciela.

Przy przyjęciu modelu rozliczeń stosowanego przez stronę powodową polegającego na kumulowaniu się podmiotu uprawnionego do otrzymania odszkodowania (w następstwie nabycia roszczeń z tego tytułu od poszkodowanego) oraz wynajmującego (a zatem kształtującego poprzez swoją usługę - jej zakres i standard), dla wykazania wysokości roszczenia odszkodowawczego przysługującego powodom względem pozwanej nieodzowne było przedstawienie dowodu z opinii biegłego.

W niniejszej sprawie taka opinia została sporządzona i jest ona przydatna do dokonania ustaleń.

Biegły określił czas niezbędny na przeprowadzenie naprawy w procesie likwidacji szkody, a tym samym uzasadniony czas najmu pojazdu zastępczego na 27 dni, obejmujący 5 dni czasu technologicznego. W tym zakresie żadna ze stron nie złożyła zarzutów do opinii, przyjąć więc należy, że obie akceptują ustalony okres.

Drugi element ustalony przez biegłego to rynkowe stawki najmu za pojazd odpowiadający pojazdowi uszkodzonemu. Zakres stawek to 89-109zł netto. Pozwana wskazuje, że zastosowanie powinna mieć stawka 75zł netto, gdyż proponowała poszkodowanemu organizację najmu w mailu z 13 lipca 2016r. W tym miejscu zwrócić należy uwagę na całokształt okoliczności, które nie pozwalają na przyjęcie jako zasadnej stawki 75zł netto, a z pewnością nie za cały okres. Z załączonego do akt nagrania rozmowy telefonicznej z konsultantem pozwanej (ok.12 minuty) wynika, że poszkodowany został poinformowany, że jak będzie miał kalkulacje i odda pojazd na warsztat to będzie mógł dostać pojazd zastępczy na czas technologicznej naprawy. Już choćby z tej przyczyny stawka pozwanej mogłaby mieć zastosowanie jedynie za 5 dni technologicznego czasu naprawy ustalonego przez biegłego, co przy przyjęciu za pozostałe 22 dni stawki biegłego 109zł netto czyni powództwo uzasadnione w całości (5x75zł +vat i 22x109zł + vat, minus wypłacone odszkodowanie 1752,75zł brutto). W uzupełnieniu dodać można, że poszkodowany trafił do powodów na skutek działania rzeczoznawcy działającego na zlecenie pozwanej, jak zeznał bowiem P. S. to od niego otrzymał wizytówkę powodów i informację, że tam załatwi najem. Sytuacja jest kuriozalna, rzeczoznawca, który z punktu widzenia poszkodowanego reprezentuje ubezpieczyciela, zamiast wspierać go w likwidacji szkody kieruje go do firmy zewnętrznej. Efektem tego było usprawiedliwione przeświadczenie poszkodowanego, że wynajmując pojazd u powodów w istocie korzysta z najmu zorganizowanego przez pozwaną. Kolejnym elementem przemawiającym przeciwko przyjęciu stawek pozwanej jest treść maila z 13 lipca 2016r. Załączony do niego wydruk dotyczący najmu pojazdu zastępczego (o ile faktycznie go załączono) ma charakter bardzo ogólny nie może więc mieć pierwszeństwa przez omówioną powyżej rozmową telefoniczną. Z maila i wydruku nie wynika też, która stawka dotyczy poszkodowanego, jego pojazd ( (...)) nie jest tam wymieniony. Pozwana jest profesjonalistą jej działania powinny być precyzyjne i zrozumiałe dla poszkodowanego, który nie musi posiadać żadnej szczególnej wiedzy prawniczej. W niniejszej sprawie analizując rozmowę telefoniczną, zachowanie likwidatora i treść wydruku dotyczącą najmu nie sposób przyjąć, że pozwana kryteria te spełniła. W takiej sytuacji, także działań poszkodowanego, który wynajął pojazd u powodów, nie można ocenić jako powiększających szkodę.

Reasumując należne powodom odszkodowanie, po dotychczasowej wypłacie 1752,75zł brutto, przewyższa dochodzoną pozwem kwotę, co czyni powództwo uzasadnione w całości.

Odsetki przyznano na podstawie art. 817 k.c. zgodnie z żądaniem pozwu.

Istotne elementy materiału dowodowego omówione zostały we wcześniejszej fazie uzasadnienia. Dla porządku wskazać należy, że Sąd dokonał ustaleń w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, dowody z dokumentów, nagrania, zeznania świadka oraz dowód z opinii biegłego. Autentyczność i treść dokumentów nie była kwestionowana, strony wyprowadzały z nich jedynie częściowo odmienne wnioski. Zeznania świadka P. S. Sąd uznał za wiarygodne.

Dowód z opinii biegłego stosownie do utrwalonych w nauce i orzecznictwie poglądów, ze względu na swoją specyfikę może być oceniany przez sąd jedynie w płaszczyźnie poprawności logicznej, zgodności z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej (por. Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004r, sygn.akt II CK 572/04, Lex nr 151656). Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wyprowadzać własne stwierdzenia (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990r sygn. akt I PR 148/90 opubl. Lex nr 5319, OSP 1991/11/300, wyrok SN z dnia 13 października 1987 r., II URN 228/87 opubl. PiZS 1988, nr 7, poz. 62, Komentarz do art.278 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.). Biegły sporządzający opinię jest stałym i długoletnim biegłym sądowym. Nie ma podstaw do podważania jego kwalifikacji, wyjaśnień i metodyki opartych na wiedzy i doświadczeniu. W ocenie Sądu biegły sporządził prawidłową opinię uwzględniając zgromadzony w aktach materiał.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowi art. 98 k.p.c.

Na zasądzone koszty składa się: opłata od pozwu 80zł, opłaty skarbowe od pełnomocnictwa 34zł, wynagrodzenie biegłego 538,61 oraz wynagrodzenie pełnomocnika 900zł. Wysokość kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustalono w wysokości stawki minimalnej tj. na podstawie §2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.).

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w punkcie II sentencji.

Pozostała część zaliczek zostanie zwrócona po uprawomocnieniu się wyroku.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

- (...)

- (...)

3. (...)

4.(...)

5.(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Gabriela Wierzgacz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Dariusz Plewczyński
Data wytworzenia informacji: