Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 października 2021 r., złożonym do Sądu Rejonowego w Gryficach, T. P. wniósł przeciwko (...) spółce akcyjnej w Ł. o zapłatę kwoty 7092,18 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 25 czerwca 2021 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. Powód jako nabywca wierzytelności przysługującej poszkodowanemu zdarzeniem drogowym, dochodzi dalszego odszkodowania stanowiącego koszt najmu pojazdu zastępczego.

Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2022 r. Sąd Rejonowy w Gryficach I Wydział Cywilny przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

Nakazem zapłaty z dnia 22 kwietnia 2022 r. tut. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany (...) spółka akcyjna w W. wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o odrzucenie pozwu, oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Postanowieniem z dnia 18 lipca 2022 r. sąd oddalił wniosek pozwanego o odrzucenie pozwu.

W toku procesu strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 21 kwietnia 2021 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki C. (...) o nr rej. (...), należący do M. W. (1). W dacie zdarzenia poszkodowany w ramach działalności gospodarczej prowadził schronisko górskie w m. J., położonej w powiecie (...). Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) Towarzystwem (...) w W..

Poszkodowany 22 kwietnia 2021 r. zgłosił ubezpieczycielowi sprawcy drogą elektroniczną szkodę oraz potrzebę zorganizowania pojazdu zastępczego.

Pozwany w odpowiedzi na przesłane pozwanemu zgłoszenie szkody wszczął postępowanie likwidacyjne, o czym dnia 23 kwietnia 2021 r. poinformował mailem poszkodowanego. Poinformował o możliwości zorganizowania pojazdu zastępczego za swoim pośrednictwem oraz akceptowanych dobowych stawkach najmu , które w przypadku pojazdu typu kombivan wynosiły 99 zł netto, a w przypadku (...) terenowych 106 zł netto. W związku z niemożnością korzystania z uszkodzonego pojazdu poszkodowany poszukiwał w okolicznych wypożyczalniach aut zastępczych za akceptowaną przez pozwanego stawkę. Nie znalazł wypożyczalni, która udostępni mu pojazd za stawkę najmu wynoszącą 106 zł netto za dobę, wobec czego bezskutecznie usiłował uzyskać pojazd zastępczy za pośrednictwem ubezpieczyciela, wzywając go mailem do podstawienia auta, gdyż zaproponowane stawki są nierealne.

Dowód:

- akta szkody, płyta CD k. 44;

- wydruk z akt szkody k. 101-103;

- zeznania świadka M. W. (1) k. 107-109.

Wobec braku reakcji pozwanego poszkodowany ponowił poszukiwania wypożyczalni w intrenecie, wyszukując aut zastępczych z OC sprawcy. Dnia 23 kwietnia 2021 r. zawarł z T. P., prowadzącym wypożyczalnię samochodów w K., umowę najmu pojazdu zastępczego marki V. (...) nr rej. (...), przy dobowej stawce najmu wynoszącej 250 zł netto. Wiadomością e-mail z dnia 23 kwietnia 2021 r. poszkodowany poinformował ubezpieczyciela sprawcy o zawarciu umowy najmu z powodem, wzywając jednocześnie ubezpieczyciela do niezwłocznego udostępnienia pojazdu zastępczego w klasie (...) i dostarczenia go pod adres poszkodowanego - w przypadku kwestionowania stawki zastosowanej przez powoda. Pojazd został podstawiony poszkodowanemu do m. J., poł. ok. 50 km od K.. Poszkodowany na przełomie kwietnia i maja 2021 r. organizował przeprowadzkę z J. do m. W. w pow. (...), do czego służył mu pojazd zastępczy. Od 1 maja 2021 r. poszkodowany zamieszkał we W..

Pozwany w toku najmu od powoda nie powiadomił ani poszkodowanego, ani powoda o możliwości zamiany auta zastępczego.

Dowód:

- umowa najmu z dnia 23 kwietnia 2021 r. k. 10;

- oświadczenie k. 19;

- wiadomość e-mail z dnia 23 kwietnia 2021 r. k. 12;

- zeznania świadka M. W. (1) k. 107-109;

Pozwany dnia 18 maja 2021 r. wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie tytułem szkody częściowej w pojeździe. Otrzymana kwota odszkodowania nie wystarczyła poszkodowanemu na naprawę pojazdu, która według dokonanego przez niego w warsztatach rozeznania była zaniżona o ok. 8 tys. zł. Poszkodowany ostatecznie nie zdecydował się na naprawę i sprzedał uszkodzony pojazd, a następnie za wypłacone odszkodowanie zakupił inny pojazd. Po zakupie nowego auta dnia 26 maja 2021 r. poszkodowany zwrócił wynajęty pojazd zastępczy powodowi, który odebrał pojazd z nowego miejsca zamieszkania poszkodowanego w G..

Dowód:

- umowa najmu z dnia 23 kwietnia 2021 r. k. 10;

- protokół naprawy k. 63;

- zeznania świadka M. W. (1) k. 107-109;

Dnia 1 czerwca 2021 r. powód wystawił na poszkodowanego fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 9405,81 zł, tytułem:

- najmu pojazdu zastępczego przez okres 33 dni, przy dobowej stawce wynoszącej 200 zł netto- łącznie 118 zł brutto;

- wydania pojazdu poza siedziba za kwotę 98,40 zł brutto;

- odbioru pojazdu poza siedzibą za kwotę 1066,41 zł brutto;

- czyszczenia pojazdu po wynajmie- dezynfekcja antybakteryjna za kwotę 123 zł brutto.

Dowód:

- faktura VAT k. 11;

Dnia 6 czerwca 2021 r. poszkodowany zawarł z powodem umowę cesji wierzytelności, na mocy której przelał na powoda przysługującą mu wierzytelność z faktury VAT za najem pojazdu zastępczego, w stosunku do ubezpieczyciela sprawcy - (...) S.A.

Dowód:

- umowa cesji z dnia 6 stycznia 2021 r. k. 13;

- zeznania świadka M. W. (1) k. 107-109;

Pismem z dnia 7 czerwca 2021 r. powód dokonał zgłoszenia szkody z tytułu kosztów najmu ubezpieczycielowi sprawcy.

Dowód:

- pismo z dnia 7 czerwca 2021 r. k. 14;

- dowód nadania k. 14v.;

Decyzją z dnia 22 czerwca 2021 r. (...) spółka akcyjna w W. przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 2313,63 zł brutto, w oparciu o fakturę VAT.

Pozwany uznał za uzasadniony okres najmu 19 dni, przy zweryfikowanej dobowej stawce najmu do kwoty 99 zł netto, odmawiając uznania roszczenia w zakresie dezynfekcji pojazdu oraz podstawienia i odbioru.

Dowód;

- decyzja (...) z dnia 22 czerwca 2021 r. k. 15;

- potwierdzenie przelewu k. 16;

Pismem z dnia 28 czerwca 2021 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty pozostałej kwoty 7092,18 zł w terminie 7 dni.

Dowód:

- pismo z dnia 28 czerwca 2021 r. k. 17;

- dowód nadania k. 17v.;

Decyzją z dnia 13 lipca 2021 r. pozwany odmówił wypłaty dalszego odszkodowania, wskazując na nieskorzystanie z poszkodowanego z przesłanej oferty organizacji najmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 13 lipca 2021 r. k. 18;

Stan faktyczny w spornym zakresie Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów i zeznań świadka. Sąd w całości dał wiarę świadkowi M. W., gdyż brak było jakichkolwiek podstaw do kwestionowania prawdziwości zeznań ww. świadka.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Jego podstawę prawną stanowi przepis art. 822 § 1 i 4 k.c.

Legitymacja czynna powoda nie była przez pozwanego kwestionowana ani podczas postępowania likwidacyjnego, ani w toku niniejszego procesu, a wynikała ona z przywołanego wyżej art. 822 § 4 k.c. oraz przelewu wierzytelności z tytułu odszkodowania, przysługującemu M. W. (1) (art. 509 k.c.). Sąd podziela argumentację prawną wyrażoną w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy z dnia 23 maja 2019 r., sygnatura akt VIII Ga 94/19. Zgodnie z nim „oczywistym jest, że umowy przelewu zawierane z podmiotami świadczącymi jednocześnie usługi w zakresie najmu pojazdów zastępczych mają na celu umożliwienie dochodzenia przez wynajmującego roszczeń wobec ubezpieczycieli z pominięciem poszkodowanego.” W niniejszej sprawie nie zachodzą również podstawy do uznania umowy przelewu za nieważną, w szczególności brak jest naruszenia normy wynikającej z art. 510 § 2 k.c.

Dla przyjęcia odpowiedzialności ubezpieczyciela konieczne jest zaistnienie przesłanek odpowiedzialności, a więc zdarzenia, z którym umowa wiąże obowiązek odszkodowawczy, powstania szkody oraz związku przyczynowego między zdarzeniem sprawczym a faktem, z którego szkoda wynika, przy czym zgodnie z art. 361 k.c. powinien to być adekwatny związek przyczynowy. W rozpoznawanej sprawie niesporny był fakt zawarcia przez sprawcę zdarzenia umowy ubezpieczenia OC z pozwanym i zaistnienie powodującego szkodę zdarzenia, za które odpowiadała osoba ubezpieczona.

Sprzeciwiając się żądaniu pozwu, pozwany zakwestionował roszczenie co do zasady jak i wysokości, podnosząc po pierwsze zarzut braku legitymacji biernej, z uwagi na oznaczenie w pozwie (...) spółki akcyjnej w Ł., podczas gdy z uwagi na dokonane przekształcenia w spółce (...) S.A., pozwane winno być (...) spółka akcyjna w W. o innym numerze KRS, niż wskazany w pozwie ubezpieczyciel, który został z KRS wykreślony.

W ocenie sądu zarzut pozwanej w tym przedmiocie okazał się chybiony. Sąd podziela wywody powoda zaprezentowane w odpowiedzi na ww. zarzut sprzeciwu pozwanej (k. 67 i nast.), przyjmując je za własne bez potrzeby ich powielania w tym miejscu. Powód nie miał obowiązku oznaczenia w pozwie nr KRS pozwanego, dlatego wskazanie nieaktualnego nr KRS pozwanego ubezpieczyciela, wykreślonego z rejestru na skutek dokonanych przekształceń i wpisanego do rejestru pod innym numerem, nie stanowi o skierowaniu powództwa wobec innego, nieistniejącego już podmiotu. Podobne uwagi należy poczynić odnośnie do oznaczenia w pozwie nieaktualnej siedziby pozwanego w Ł., podczas gdy aktualną jest W..

Legitymacja bierna pozwanego do występowania w niniejszym procesie wynika bowiem z treści art. 822 § 4 k.c. Żądanie powoda należało zatem uznać za usprawiedliwione co do zasady, zwłaszcza że i pozwana nie kwestionowała zasadniczo swojej odpowiedzialności, jako ubezpieczyciela sprawcy zdarzenia z tytułu OC. W niniejszej sprawie bezsporne pozostawało, że pozwany jest następcą prawnym (...) spółki akcyjnej w Ł., które połączyło się poprzez przejecie z (...) S.A. Wykreślone z rejestru (...) spółka akcyjna w Ł. (następnie A. (...).U.), którego następcą prawnym jest pozwany, noszący taką samą nazwę, zawarł ze sprawcą szkody odpowiedzialnym za kolizję umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Poza sporem był również fakt, że umowa powyższa obowiązywała kiedy doszło do kolizji z samochodem poszkodowanego. Dlatego w ocenie Sądu Rejonowego należało uznać, że wytoczenie powództwa, mimo wskazania błędnego KRS i i nieaktualnej siedziby, było skuteczne, zważywszy że w zakresie oznaczenia firmy pozwanego nie ma żadnej omyłki.

Pozwany zakwestionował również okres najmu, ponad uznane za zasadne 19 dni, natomiast nie kwestionując rynkowości stawki najmu od powoda w wysokości 200 zł, podniósł zarzut zwiększenia rozmiaru szkody wobec nieskorzystania z oferty organizacji najmu pojazdu zastępczego oferowanej przez pozwanego. Pozwany zakwestionował również koszt wydania i odbioru pojazdu zastępczego.

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych poszkodowany nie korzystał z pojazdu zastępczego refundowanego przez stronę pozwaną, bo mimo zgłoszenia takiej potrzeby drogą elektroniczną – nie otrzymał pojazdu zastępczego od ubezpieczyciela, który ograniczył się do przesłania poszkodowanemu informacji na temat możliwości zorganizowania najmu i akceptowanych stawek wynajętego pojazdu. Poszkodowany usiłował również telefonicznie i w internecie znaleźć pojazd za akceptowaną stawkę, jednak okazało się to niemożliwe, gdyż stawka pozwanego nie występowała na lokalnym rynku. Po bezskutecznych poszukiwaniach, a także po kolejnej prośbie skierowanej do ubezpieczyciela o zapewnienie pojazdu zastępczego, która została zignorowana, poszkodowany, nie dysponując innym pojazdem, którym mógł się poruszać, zważywszy na zaplanowaną przeprowadzkę w okresie wiosennym, zasadnie wynajmował pojazd zastępczy od powoda, informując dodatkowo o tym fakcie pozwanego. Następnie zwrócił pojazd po nabyciu nowego pojazdu, jako że otrzymane tydzień wcześniej odszkodowanie nie wystarczyło na naprawę uszkodzonego pojazdu. Stąd poszkodowany zdecydował się na zbycie uszkodzonego pojazdu i zakup innego. Nie sposób przypisać poszkodowanemu naruszenia art. 354 § 2 k.c. poprzez podejmowanie działań zmierzających zwiększeniu szkody, skoro ubezpieczyciel dopiero w dniu 18 maja 2021 r. wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie z tytułu szkody częściowej, które nie pozwoliło jednak poszkodowanemu pokryć kosztów naprawy, o czym poszkodowany dowiadywał się w warsztacie. Co istotne, w tym czasie wynajęty pojazd służył poszkodowanemu do zaplanowanej przeprowadzki do miejscowości położonej kilkaset kilometrów od poprzedniego miejsca zamieszkania. Po nabyciu innego pojazdu, co nastąpiło ok. tygodnia po wypłacie odszkodowania, wydał powodowi najmowany pojazd. Gdyby poszkodowany zdecydował się na naprawę, to i tak kierując się wyliczonym przez ubezpieczyciela czasem naprawy, przyjąć należy w przypadku wypłaty odszkodowania w kwocie ok. 19.000 zł, że liczony być on powinien od momentu wypłaty odszkodowania. Sąd przyjął za uzasadniony cały okres najmu wynoszący 33 dni, począwszy od 23 kwietnia 2021 r. i nie podzielił zatem zarzutu pozwanej w tym przedmiocie.

Stawka dobowa najmu zastosowana przez powoda w fakturze w kwocie 200 zł nie była kwestionowana w zakresie jej rynkowości, dlatego przyjęto, iż mieściła się w przedziale ówczesnych stawek lokalnych, natomiast pozwany nie wykazał faktycznej gotowości udostępnienia pojazdu za stawkę niższą, więc zarzut strony pozwanej zawyżenia stawki okazał się chybiony.

Uzasadniony był w realiach sprawy koszt podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego. Podkreślenia wymaga, że siedziba powoda mieściła się w K., pojazd zastępczy podstawiono w dniu najmu do ówczesnego miejsca zamieszkania poszkodowanego ok. 50 km za K.. Koszt wynoszący 80 zł netto nie jest zdaniem sądu zawyżony, mając na względzie łączną odległość drogową w obie strony między tymi miejscowościami. Podobnie jak koszt odbioru pojazdu po zakończony najmie z W. w pow. (...) wynoszący 867 zł netto, biorąc pod uwagę trasę K. – W. i z powrotem.

Również koszt czyszczenia po wynajmie – dezynfekcji bakteryjnej 100 zł netto nie był zdaniem sądu zawyżony i uzasadniony z uwagi na ogłoszony stan epidemii i względy sanitarne. Powyżej wskazane koszty podstawienia, odbioru i czyszczenia miały związek ze szkoda i nie są niczym niespotykanym na rynku najmu.

Stąd przy uwzględnieniu dotychczas wypłaconego powodowi odszkodowania w kwocie 2313,63 zł orzeczono jak w punkcie I wyroku, zasądzając całą kwotę dochodzoną pozwem.

O odsetkach od zasądzonej w punkcie I sentencji kwoty orzeczono na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 817 § 1 i 2 k.c.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 98 k.p.c. Powód poniósł opłatę od pozwu 400 zł , 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz 1800 zł tytułem wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800). Koszty te powinna zwrócić strona pozwana jako przegrywająca proces.

W pkt III sentencji Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 u.k.s.c. obciążył stronę pozwaną kosztami stawiennictwa zawnioskowanego świadka, w zakresie w jakim nie pokryła ich zaliczka pozwanego, mając na uwadze, że wyniosły one 213,96 zł , a zaliczka uiszczona przez pozwanego 200 zł.

SSR Kalina Gomuła

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...),(...) (...),(...)

3. (...) (...)