Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum V Wydział Karny w Szczecinie

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Kasicka

Protokolant: Hanna Zielska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 13.02.2017 r., 9.03.2017r., 10.05.2017r., 23.08.2017r., 18.10.2017r., 13.12.2017r.

sprawy

W. S. (1)

syna G. i M. z domu S.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

09.04.2015 w S., w trakcie rozprawy przed Sądem Okręgowym w Szczecinie Wydział I Cywilny o sygn. akt IC 905/14 dopuścił się przestępstwa zniewagi polegającego na nazwaniu M. K. „przeklętą krową” w języku niemieckim

tj. o czyn z art.216§1 kk

I. W. S. (1) uznaje za sprawcę czynu zabronionego polegającego na tym, że w dniu 9 kwietnia 2015 r. w S., w trakcie rozprawy przed Sądem Okręgowym w Szczecinie znieważył M. K. w jej obecności w ten sposób, że zwrócił się w jej kierunku wypowiadając w języku niemieckim słowa: przeklęta krowa, to jest czynu z art.216§1 kk i postępowanie karne o ten czyn, na podstawie art.66§1 kk oraz art.67§1 kk warunkowo umarza na okres 1 (jednego) roku próby.

II. na podstawie art.67§3 kk w zw. z art.48 kk orzeka wobec W. S. (1) na rzecz M. K. nawiązkę w wysokości 500 (pięciuset) złotych

III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. kwotę 797,04 zł. (siedmiuset dziewięćdziesięciu siedmiu złotych i czterech groszy) wraz z podatkiem VAT tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu

IV. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa: na podstawie art. 628 pkt 2 kpk w zw. z art. 629 kpk wydatki postępowania, zaś na podstawie art.7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych kwotę 60 (sześćdziesięciu) złotych tytułem opłaty.

VK 281/16

UZASADNIENIE

M. K. i W. S. (2) znają się od około 10 lat. W przeszłości w.w. współpracowali na gruncie zawodowym. Od dłuższego jednak czasu ich relacje ulegały pogorszeniu, a wiele spraw pomiędzy dotychczasowymi partnerami biznesowemu znalazło swój finał w sądzie. W 2015 r. przed Sądem Okręgowym w Szczecinie w I Wydziale Cywilnym, sygn. akt IC 905/14, toczyła się sprawa z powództwa A. S., żony W. S. (1), przeciwko M. K. o ochronę dóbr osobistych. Na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015 r. W. S. (1) został przesłuchany w charakterze świadka. Na sali rozpraw była wówczas obecna M. K.. Kiedy oskarżony opuszczał salę rozpraw zwrócił się do pokrzywdzonej kierując do niej słowa w języku niemieckim. Ponieważ M. K. zna język niemiecki w stopniu pozwalającym jej na wcześniejszą współpracę z W. S. (1) bez udziału tłumacza, zrozumiała, że opuszczając salę rozpraw oskarżony powiedział do niej: przeklęta krowa.

dowód: zeznania M. K. k.241-242

częściowo wyjaśnienia W. S. (1) k.240-241

protokół rozprawy przed Sądem Okręgowy w Szczecinie k.42-43

K. L. i Ł. B. byli obecni na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015 r. przed Sądem Okręgowym w Szczecinie i potwierdzili, że oskarżony wychodząc z sali rozpraw zwrócił się do M. K. słowami, które ją wtedy oburzyły. Żaden z tych świadków nie był jednak w stanie przytoczyć tych słów.

dowód: zeznania K. L. k.364-365

zeznania Ł. B. k.365

W. S. (1) jest emerytem i otrzymuje świadczenie w wysokości 240 euro. W/w nie ma osób, które byłyby na jego utrzymaniu.

Oskarżony nie był dotychczas karany sądownie.

dowód: dane osobopoznawcze k.240

dane o karalności k.371

W. S. (1) przesłuchany w charakterze oskarżonego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i jednocześnie wyjaśniał, że rozprawa przed Sądem Cywilnym dotyczyła znieważenia jego żony przez M. K. i to spowodowało, że on sam był wówczas zdenerwowany. W chwili obecnej oskarżony przeprasza oskarżycielkę prywatną za swoje zachowanie. Nie mógł zrobić tego wcześniej, albowiem nie było ku temu okazji. W. S. (1) odpowiadając na pytania swojego obrońcy wyjaśnił również, że użył w stosunku do M. K. słowa „głupia” wypowiedzianego w języku niemieckim.

/wyjaśnienia W. S. (1) k.240-242/

Stan faktyczny w niniejszej sprawie sąd ustalił przede wszystkim w oparciu o zeznania M. K., zeznania K. L., Ł. B., a także częściowo w oparciu o wyjaśnienia samego W. S. (1), o czym, niżej, oraz w oparciu o dokumentarny materiał dowodowy tj. protokół rozprawy przed Sądem Okręgowym w Szczecinie z dnia 9.04.2015 r., dane osobopoznawcze i dane o karalności oskarżonego.

Wszystkie te dowody są zbieżne ze sobą, wzajemnie się uzupełniają i tworzą logiczną całość. Na ich podstawie można odtworzyć przebieg zdarzenia.

Okoliczność, że na rozprawie przed Sądem Okręgowym w Szczecinie w dniu 9 kwietnia 2015 r. oskarżony zwrócił się do M. K. i wypowiedział w jej obecności słowa ją znieważające można było ustalić przede wszystkim na podstawie zeznań samej pokrzywdzonej. Również sam W. S. (1) przyznał, że znieważenie to miało miejsce. Pewną wątpliwość budziła jedynie okoliczność jakich słów użył oskarżony zwracając się do M. K.. Wątpliwość tą sąd próbował usunąć sięgając do nagrania przebiegu rozprawy. Jednakże jego jakość jest tego rodzaju, że nawet po „oczyszczeniu” płyty CD przez biegłych z Laboratorium Kryminalistycznego KWP w S. tłumacz przysięgły języka niemieckiego nie był wstanie dosłyszeć wypowiedzi W. S. (1) zwracającego się do M. K. (k.257, 345). W tej sytuacji sąd ustalenia w tym zakresie oparł o zeznania oskarżycielki prywatnej, w tym o sformułowania aktu oskarżenia.

Istotnym uzupełnieniem tak zebranego materiału dowodowego okazały się zeznania K. L. i Ł. B.. Wprawdzie świadkowie ci nie byli w stanie przytoczyć słów wypowiedzianych przez oskarżonego, ale co nie bez znaczenia wskazali, że jego wypowiedź wywołała oburzenie M. K..

Zeznania P. D. w zasadzie nic do sprawy nie wniosły, albowiem świadek ten nie przypominał sobie, aby oskarżony kierował w stosunku do pokrzywdzonej jakiekolwiek słowa.

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę oskarżonego lub bezprawność czynu, a karę kształtował na zasadach określonych w art. 53 kk.

Sąd uznał jednak, że W. S. (1) zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania tym bardziej, że wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości. Natomiast sama postawa oskarżonego, jego właściwości, warunki osobiste a przede wszystkim dotychczasowy sposób życia oskarżonego uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. Warto w tym miejscu podkreślić, że oskarżony ma ustabilizowaną sytuację rodzinną i materialną. Ma stałe miejsce zamieszkania, stały dochód, jest żonaty. Dotychczasowa postawa życiowa oraz postawa w procesie sądowym wskazuje, iż wobec oskarżonego zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna. Uwadze sądu nie umknęło również, że oskarżony działał pod wpływem wzburzenia, a jego właściwości i warunki osobiste oraz jego osobiste zaangażowanie we wszelkie sprawy pomiędzy nim a M. K. oraz pomiędzy jego żoną A. S. oraz M. K., o charakterze cywilnoprawnym są tego rodzaju, że wzburzenie to potęgują i nie pozostawały bez wpływu na treść wypowiedzi oskarżonego wobec pokrzywdzonej.

Sąd nie uwzględnił stanowiska oskarżycielki prywatnej oraz pełnomocnika oskarżycielki prywatnej, że sytuacja wywołana zachowaniem oskarżonego spowodowała u niej takie negatywne następstwa, że jedynie zadośćuczynienie w wysokości 5000 zł. byłoby adekwatną rekompensatą. W ocenie sądu żądana kwota jest wygórowana. Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy, w tym istnienie od dłuższego już czasu konfliktu pomiędzy wymienionymi, a także, że na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015 r. zeznawała żona oskarżonego co bez wątpienia wpływało na zachowanie oskarżonego, sąd doszedł do przekonania, że kwota 500 zł. zasądzona po myśli art.46§2 kk będzie adekwatną rekompensatą krzywdy doznanej przez M. K. niniejszym przestępstwem.

Już tylko na marginesie podkreślić należy, że żaden dowód, żaden dokument, w tym nawet wyjaśnienia samego oskarżonego, nie wskazywały na to, iż zniewagę wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonej.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. kwotę 797,04 złotych brutto, albowiem to Skarb Państwa pokrywa tymczasowo za stronę zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Mając na uwadze sytuację majątkową i osobistą oskarżonego sąd zasądził, na podstawie art.629 kpk wydatki postępowania, zaś na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, kwotę 60 złotych tytułem opłaty.