Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 października 2019 r. powodowie M. R. i F. S. wnieśli przeciwko pozwanemu (...) spółce akcyjnej w W. o zapłatę solidarnie na ich rzecz kwoty 1600 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 20 maja 2018 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, tytułem pozostałego odszkodowania za najem pojazdu zastępczego przystosowanego do nauki jazdy.

Pozwana wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W toku procesu strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 15 stycznia 2018 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki T. (...) o nr rej. (...), wyposażony w instalację gazową, użytkowany przez M. W., służący mu do prowadzenia działalności gospodarczej – szkoły nauki jazdy.

W dniu szkody poszkodowany posiadał oprócz uszkodzonego samochodu jeszcze jeden pojazdy marki T. (...), jednego N. N. ze skrzynią automatyczną, a także dwa H., które były już wycofane z lekcji nauki jazdy, gdyż nie odbywały się na nich egzaminy.

Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wykupioną u pozwanej.

Poszkodowany zwrócił się do powodów o pomoc w uzyskaniu odszkodowania.

W dniu 16 stycznia 2018 roku powodowie zawarli z poszkodowanym umowę najmu pojazdu samochodu marki T. (...) o nr rej. (...), przy dobowej stawce najmu wynoszącej 400 zł netto. Samochód posiadał instalację gazową. Pojazd został wydany poszkodowanemu w tym samym dniu. Z wynajętego samochodu w pełnym wymiarze czasu koniecznego dla szkolenia kierowców, korzystali instruktorzy zatrudnieni przez poszkodowanego.

Poszkodowany zwrócił powodom pojazd w dniu 15 lutego 2018 roku i złożył pisemne oświadczenie, że pozwana nie zaproponowała mu pojazdu zastępczego.

W dniu 27 lutego 2018 roku powodowie wystawili poszkodowanemu fakturę na kwotę 15252 zł z tytułu wynajmu samochodu przez 31 dni przy stawce dobowej 400zł netto.

Jednocześnie 27 lutego 2018 roku powodowie zawarli z poszkodowanym umowę cesji wierzytelności, na mocy której przelał on na rzecz powodów wierzytelność przysługującą mu z tytułu faktury Vat nr (...) względem pozwanej.

Bezsporne, a nadto dowód:

- odpis z KRS pozwanej k.37-39,

- zapytanie do (...) k.40,

- oświadczenie k.71,

- pełnomocnictwo k.8,

- kserokopia dowodu rejestracyjnego uszkodzonego samochodu k.20-20 verte,

- oświadczenie k.17 verte,

- umowa najmu pojazdu k.9,

- potwierdzenie zwrotu pojazdu k.9 verte,

- oświadczenie k.17,

- faktura k.10,

- dokumenty w aktach szkody – płyta CD k.41;

- zeznania świadka M. W. k.74-76.

Szkoda została zgłoszona pozwanej w dniu jej zaistnienia i wtedy też uszkodzony pojazd został przetransportowany do serwisu.

Oględziny uszkodzonego pojazdu (...) sp. z o.o. sp.k. w S. przeprowadził dwukrotnie 16 i 19 stycznia 2018r., sporządzając na tą okoliczność 20 stycznia 2018 r. kalkulację nr 22/01/18M, w której koszty naprawy wyceniono na kwotę 16150,66 zł. Zakres prac naprawczych (kwalifikację sposobu usunięcia uszkodzeń) przekazano 20 stycznia 2018 r. ubezpieczycielowi wraz z dokumentacją fotograficzną celem weryfikacji oraz z wnioskiem o przyjęcie odpowiedzialności. Wycena została zweryfikowana przez pozwaną i przekazana (...) za pośrednictwem korespondencji elektronicznej w dniu 24 stycznia 2018 r.

(...) w dniu 29 stycznia 2018r. zamówiło niezbędne części zamienne, które dotarły 31 stycznia 2018r. Tego dnia pojazd został przetransportowany do warsztatu w N., gdzie naprawa zakończyła się 12 stycznia 2018 r., a wydanie pojazdu nastąpiło 13 stycznia 2018r.

Pozwany decyzją z 25 stycznia 2018 r., przekazaną dzień później serwisowi, przyjął odpowiedzialność odszkodowawczą oraz przyznał bezsporną część odszkodowania za naprawę pojazdu w wysokości 9.779,81 zł.

Bezsporne, a nadto dowód:

- kalkulacja k.10 verte-14,

- harmonogram naprawy pojazdu k.16 verte,

- zeznania świadka M. W. k.74-76.

- faktura za naprawę k.14 verte,

- faktura za montaż instalacji gazowej k.15,

- faktura za naprawę k.15 verte-16,

- dokumenty w aktach szkody – płyta CD k.41;

- wiadomości mailowe w aktach szkody – płyta CD k.41;

- decyzja pozwanej z dnia 25.01.2018 r. k.116.

Pismem z dnia 1 marca 2018 roku powodowie poinformowali pozwaną o dokonanej cesji wierzytelności i doręczając fakturę za najem i umowę najmu pojazdu wezwali pozwaną do zapłaty kwoty 15252 zł.

Dowód:

- pismo powodów z dnia 1.03.2018 r. k.8 verte,

- korespondencja e-mail k.18-19 verte

Decyzją z dnia 25 września 2018 r. ubezpieczyciel przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 8856 zł, uznają za zasadny okres najmu od 16 stycznia 2018 roku do 2 lutego 2018 r. – 18 dni i akceptując stawkę powodów.

Dowód:

- decyzja z dnia 25.09.2018 r. k.21.

Pismem z dnia 30 października 2018 roku powodowie wezwali pozwaną do zapłaty kwoty 6396 zł tytułem dopłaty do pełnego odszkodowania w związku z poniesionymi przez poszkodowanego kosztami najmu samochodu zastępczego. Wezwanie było bezskuteczne.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k.22-23 verte.

- pismo pozwanej k.24-24 verte,

- korespondencja e-mail k.25.

Okres niezbędny na naprawę pojazdu marki T. (...) o nr rej. (...), wedle zakresu naprawy określonego przez serwis, technologiczny czasu naprawy wynosił 4 dni robocze. Konieczne było również doliczenie 3 dni na dodatkowe czynności jak przyjęcie pojazdu do warsztatu, utwardzanie powłoki lakierniczej, wydanie pojazdu, badanie techniczne i transporty pojazdu między właściwymi warsztatami należącymi do (...). Przy prawidłowym wykonywaniu czynności naprawczych, naprawa pojazdu mogła zakończyć się 7 lutego 2018r. i trwać łącznie 23 dni kalendarzowe.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego R. S. k.81-88,

- harmonogram naprawy pojazdu k.16 verte.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz na podstawie poczynionych ustaleń roszczenie powodów podlegało uwzględnieniu w całości.

Wyrok wydano w trybie art. 15 zzs ² ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...), innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. 2020.374 ze zm.), uwagi na przeprowadzenie całości postępowania dowodowego opartego o dokumenty i osobowe źródła dowodowe.

Roszczenie przedstawione przez powodów ma charakter odszkodowawczy, znajdując oparcie w przepisach art. 822 § 1 i 2 k.c., art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152, ze zm.) oraz art. 436 § 1 k.c. i 415 k.c. Zgodnie z art. 361 § 1 i 2 k.c. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Między stronami nie było sporu co do okoliczności kolizji, legitymacji biernej i czynnej, jak i stawki najmu.

Spór dotyczył uzasadnionego okresu najmu oraz zasadności najmu.

Badając z urzędu legitymację procesową powódki, ustalono, że wynikała ona z przedłożonej umowy cesji oraz art. 509 kc i 510 kc.

Zdaniem sądu zarzut pozwanego w zakresie okresu najmu okazał się uzasadniony w części, to jednak nie miało wpływy na wysokości dochodzonego roszczenia. Na tą okoliczność dopuszczono dowody z dokumentów obrazujących proces naprawy, jak i opinię biegłego sądowe. Na tej podstawie sąd doszedł do przekonania, że proces naprawczy był uzasadniony od jego początku – 16 stycznia do 7 lutego 2018r. Jak wynikało bowiem z niekwestionowanych w tym zakresie dokumentów, zgodne ustalenie zakresu koniecznej naprawy i jej sposobu nastąpiło w dniu 24 stycznia 2018r., kiedy to pozwany zaakceptował kosztorys warsztatu. Tym samym już w dniu następnym 25 stycznia 2018r. (...) mogło i powinno zamówić niezbędne części zamienne, co jednak nie nastąpiło, gdyż zamówiono je dopiero 29 stycznia 2018r. Powodowie nie wykazali w żaden sposób co było przyczyną takiego opóźnienia i czy było ono w jakikolwiek sposób uzasadnione. W związku z tym uznano, że wystąpiło tu zwłoka warsztatu, niezawiniona przez pozwanego, za którą nie może odpowiadać. Tym samym jeśli warsztat prawidłowo zamówiłby części w dniu 25 stycznia 2018r., to dotarłyby po 2 dniach roboczych, czyli 29 stycznia (nie uwzględniaj weekendu 27 i 28 stycznia). W rzeczywistości właśnie 2 dni (...) oczekiwało na części. Tym samym już 30 stycznia 2018r. mogłaby rozpocząć się właściwa naprawa trwająca 4 dni do 2 lutego 2018r. Jak wskazywał biegły konieczne były również dla właściwej naprawy dodanie 3 dni na dodatkowe czynności jak przyjęcie pojazdu do warsztatu, utwardzanie powłoki lakierniczej, wydanie pojazdu, badanie techniczne i transporty pojazdu między właściwymi warsztatami należącymi do (...). Tym samym ostatecznie naprawa mogła i powinna zakończyć się 7 lutego 2018r., tj. po 23 dniach kalendarzowych - łącznie z dniami wolnymi. Dokonując takich ustaleń i oceny sąd podzielił stanowisko biegłego w zakresie w jakim posiadał on wiedzę specjalistyczną, tj. co do czasu technologicznego naprawy i koniecznych czynności dodatkowych i ich trwania. Biegły jednak, co zresztą nie leżało w jego kompetencji, nie zweryfikował zasadności zamówienia części dopiero 29 stycznia 2018r. Zdaniem zaś sądu w sprawę znaczenie miała nie tylko liczba dni potrzebnych na zamówienie części i naprawę właściwą, lecz również to w jakich dniach kalendarzowych powinno to nastąpić. Jeśli bowiem byłoby tak, jak przyjął biegły, że 4 dni technologicznego procesy naprawy należałoby liczyć po faktycznym dostarczeniu części tj. od 1 lutego, to po uwzględnieniu dodatkowych 3 dni, zakończyłaby się ona 9 lutego 2018r. i łącznie od 16.01.-24.01. oraz od 29.01 – 9.02. wynosiłaby 21 dni kalendarzowych, a nie jak wskazał biegły 19 dni. Zdaniem sądu przy obliczaniu czasu faktycznie wykonywanych czynności naprawczych nie można uwzględniać zasady obowiązującej dla terminów procesowych (tj. bez uwzględnienia dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło). W każdym z tych dni w rzeczywistości odbywa się proces naprawczy w szeroko rozumianych znaczeniu. Zresztą tak samo obliczanie terminów naprawy rozumie pozwany, który akceptując jej okres od 16 stycznia do 2 lutego uznał, że było to 18 dni kalendarzowych. W tym więc zakresie sąd poczynił własne ustalenia w pełni zgodne co do ustalonych wiadomości specjalnych z opinią biegłego.

Zdaniem sądu nie miał racji pozwany zarzucając brak potrzeby najmu pojazdu zastępczego. Po pierwsze sam pozwany w toku postępowania likwidacyjnego uznał taką potrzebę. Po drugie jak wynikało z zeznań poszkodowanego, poza uszkodzonym pojazdem dysponował innymi samochodami, które jednak nie były wykorzystywane do szkolenia, gdyż nie były tożsame z pojazdami egzaminacyjnymi. Po trzecie poza uszkodzonym posiadał wyłącznie jeden o tożsamych parametrach, co nie było wystarczające na potrzeby szkoleniowe, ilość instruktorów i kursantów. Dlatego najęty pojazd był w pełni wykorzystywany. Po czwarte wreszcie, zdaniem sądu jest całkowicie oczywiste, że skoro poszkodowany wykorzystywał uszkodzony pojazd, to znaczny, że był on niezbędny w jego działalności i nie mógł na stale, wykorzystywać zamiast niego innego pojazdu. W momencie więc gdy został uszkodzony powstał brak, który nie mógł być zaspokojony w równym stopniu żadnych pojazdem poszkodowanego oczekującym właśnie na tego rodzaju zdarzenia.

Najem był więc zasadny w okresie od 16 stycznia 2018r. do 7 lutego 2018r., tj. przez 23 dni. Skoro więc między stronami stawka najmu nie była sporna, a pozwany wypłacił odszkodowanie za 18 dni, winien był dopłacił odszkodowanie za 5 dni najmu tj. łącznie 2000 zł netto. Powodowie zaś dochodzili wyłącznie kwoty 1600 zł tym samym została ona w całości zasądzona.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c, mając również na uwadze, że roszczenie w tym zakresie nie było kwestionowane.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 kpc, uznając, że powodowie wygrali sprawę w całości. Łącznie koszty powodów wyniosły 1438 zł w tym 304 zł wykorzystanej zaliczki na opinię biegłego.

Na podstawie art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2015r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zwrócono stronom nadpłacone zaliczkę w sprawie.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)