Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym

W dniu 12 czerwca 2018 r. powód S. C. wniósł pozew przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w L., żądając zapłaty kwoty 4313,18 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 4208,86 zł od dnia 7 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty i od kwoty 104,22 zł (skapitalizowanych odsetek) od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu powód wskazał, że dochodzi wynagrodzenia za wykonane 3 usługi przewozu, które wykonał na zlecenie pozwanej i za co wystawił pozwanej 3 faktury na kwoty 1243,38 zł, 1759,20 zł oraz 1206,20 zł.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 6 lipca 2018 roku tut. Sąd uwzględnił żądanie pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie roszczenia powoda w całości, podnosząc zarzut ujawnienia przez powoda tajemnicy handlowej strony pozowanej, prowadzące do utraty przez pozwaną klientów, a więc naruszenie pkt. 9 ogólnych warunków umowy przewozu prowadzące do postania szkody, której wysokość jest obecnie szacowana. Nadto zarzuciła niewłaściwe wykonanie umowy polegające na dostarczeniu zamówienia do magazynów (...) sp. z o.o. przez powoda dwóch transportów jęczmienia ładowanego w magazynach powoda i przez jego pracowników, niespełniających standardów jakościowych dokonanego przez stronę pozwaną zamówienia. W szczególności wskazała, że powód sprzedał firmie (...) zboże, a firma (...) zawarła z pozwaną umowę obejmującą dostawę jęczmienia i przewozu dokonywał powód. Wskazała że w 2 z 3 transportów jęczmień nie spełniał wymogów jakościowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana zawarła z powodem w dniu 12 lutego 2018 r. trzy umowy przewozu, zlecając przewóz zboża.

Pierwsze zlecenie obejmowało przewóz 25 ton jęczmienia z miejsca załadunku (...) sp. z o.o., (...) koło C.. Miejsce rozładunku określono jako (...), K. 1a, (...)-(...) K.. Uzgodniona została stawka wynagrodzenia w kwocie 38 zł netto za tonę. Samochód powoda zgodnie ze zleceniem został załadowany zbożem w dniu 14 lutego 2018 roku w ilości 26,6 tony i tego samego dnia transport dojechał na miejsce rozładunku, gdzie został przyjęty i rozładowany. W dniu 16 lutego 2018 roku powód wystawił pozwanej fakturę VAT (...) na kwotę 1243,28 zł brutto (26,6 tony x 38 zł = 1010,80 zł + 23%VAT). Termin płatności ustalono na 2 marca 2018 roku.

Drugie zlecenie obejmowało przewóz 25 ton jęczmienia z miejsca załadunku (...) sp. z o.o., (...) koło C.. Miejsce rozładunku określono jako (...) sp. z o.o., ul. (...), (...)-(...) K.. Uzgodniona została stawka wynagrodzenia w kwocie 40 netto za tonę. Samochód powoda zgodnie ze zleceniem został załadowany zbożem w dniu 15 lutego 2018 roku w ilości 25,54 tony i tego samego dnia transport dojechał na miejsce rozładunku, gdzie nie został przyjęty, ze względu na zawartość 7% pszenicy. Na polecenie pracownika pozwanej N. T. w dniu 16 lutego 2018 roku transport otrzymał nowe miejsce rozładunku Gospodarstwo Rolne (...), S. (...) (...)-(...) C.. Pozwana zaoferowała za to przekierowanie dodatkowo kwotę 16 zł za tonę, co pracownik powoda W. P. w imieniu powoda przyjął. W dniu 16 lutego 2018 roku powód wystawił pozwanej fakturę VAT (...) na kwotę 1759,20 zł brutto (25,54 tony x 56 zł = 1430,24 zł + 23%VAT). Termin płatności ustalono na 2 marca 2018 roku.

Trzecie zlecenie obejmowało przewóz 25 ton jęczmienia z miejsca załadunku (...) sp. z o.o., (...) koło C.. Miejsce rozładunku określono jako (...) sp. z o.o., ul. (...), (...)-(...) K.. Uzgodniona została stawka wynagrodzenia w kwocie 40 netto za tonę. Samochód powoda zgodnie ze zleceniem został załadowany zbożem w dniu 16 lutego 2018 roku w ilości 24,52 tony i ze względu na odmowę przyjęcia drugiego transportu, pracownik pozwanej N. T. przekierowała transport, która stał na parkingi w B. na nowe miejsce rozładunku A. K., S. 20, (...)-(...) W., przy zachowaniu ustalonej stawki za transport, co pracownik powoda W. P. w imieniu powoda przyjął. W dniu 19 lutego 2018 roku powód wystawił pozwanej fakturę VAT (...) na kwotę 1206,38 zł brutto (24,52 tony x 40 zł = 980,80 zł + 23%VAT). Termin płatności ustalono na 2 marca 2018 roku.

W każdy z ww. trzech zleceń zawarto punkt 9 o treści Zleceniobiorca zobowiązuje się, bez odszkodowania, do nie podejmowania jakiejkolwiek współpracy z pominięciem Zleceniodawcy z podmiotami, u których dokonał załadunku bądź rozładunku towaru na podstawie niniejszego zlecenia (zakaz konkurencji) przez okres 36 miesięcy od daty zawarcia umowy przewozu. Zakaz konkurencji obejmuje w szczególności nabywanie towarów od tych podmiotów oraz ich zbywanie im, wykonywanie przewozu na rzecz tych podmiotów bądź na rzecz osób trzecich, które zlecają przewóz od lub do tych podmiotów. Naruszenie tego obowiązku upoważniać będzie Zleceniodawcę do obciążenia Zleceniobiorcy karą umowną w kwocie stanowiącej równowartość 50.000 EUR w złotych polskich wg kursu NBP z daty wystawienia noty obciążeniowej. Zastrzeżenie kary umownej nie ogranicza Zleceniodawcy w dochodzeniu odszkodowania przewyższającego wysokość kary umownej.

Pozwana nie zapłaciła ww. faktur i w dniu 4 kwietnia 2018 roku oraz 11 maja 2018 roku powód wystosował do pozwanej wezwania do zapłaty, ale bez skutku.

Dowód:

faktury VAT k. 9, 12, 17, zlecenia k. 10, 13, 18, dokumenty WZ k. 11, 16, 19, karta zgłoszenia niezgodności k. 13, kwit wagowy k. 15, mail k. 20, wezwania do zapłaty k. 21, 24, dowód odbioru k. 22-23, wydruk konwersacji k. 113-114, zeznania W. P. k. 132, zeznania S. C. k. 132

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości uzasadnione.

Zasady zawierania umów przewozu oraz obowiązki i uprawnienia stron reguluje ustawa z dnia 15 listopada 1984r – Prawo przewozowe (Dz.U. z 2000 Nr 50 poz. 601 ze zm.), a także Kodeks cywilny. Zgodnie z umową przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy (art. 774 k.c.). Powód domagał się wynagrodzenia za wykonane umowy przewozu.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż pozwana wystawiła powodowi trzy zlecenia na przewóz zboża. Brak w tych zleceniach jakichkolwiek postanowień związanych z jakością zboża czy odpowiedzialnością za tą jakość przez powoda. Nie ma sporu co do tego że dwa transportu zostały przekierowane, ale z wydruku z komunikatora (...) wynika, że pracownik pozwanej wskazał nowe adresy dostawy, a w przypadku zlecenia wykonywanego w dniu 15 lutego 2018 roku zaproponował dodatkowe wynagrodzenie w kwocie 16 zł za tonę. Potwierdził to świadek W. P.. Przesądza to że żadne zastrzeżenia pozwanego w zakresie jakości zboża nie obciążały powoda. W przypadku trzeciego transportu pracownik pozwanej przekierował transport na inny adres, ale przy wyraźnym pozostawieniu ustalonego wynagrodzenia. Wskazuje to, że zawarta umowa była typową umową przewozu towaru (w tym wypadku akurat jęczmienia) z punktu A do punktu B, a wynagrodzenie ustalono za każdą przewożoną tonę. Nie ma podstaw do formułowania odpowiedzialności powoda za ewentualną złą jakość przewożonego zboża. Sama pozwana wskazała też, że zboże pochodziło od firmy (...). Nawet jeżeli zboże wcześniej było własnością powoda, jest to bez znaczenia, ponieważ rozpoznawana sprawa dotyczy przewozu przez powoda, a nie sprzedaży przez spółkę (...). Drugi zarzut dotyczył naruszenia tajemnicy handlowej, przy czym pozwana nie podała żadnych konkretów, sama też przyznała, że swoją szkodę obecnie szacuje, co w konsekwencji nie mogło mieć wpływu na rozstrzygniecie Sądu.

Zasądzeniu podlegała cała dochodzona kwota wynikając z 3 ww. faktur ( (...),28+ (...),20+ (...),38=4208,86 zł), powiększona o kwotę 104,22 zł skapitalizowanych odsetek (odpowiednio kwoty 31,06 zł, 43,96 zł, 29,20 zł).

Powód żądał też zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych i jest to żądanie uzasadnione. Zgodne z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych w transakcjach handlowych - z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny - wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: 1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie, 2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie. Z kolei zgodnie z art. 4a ustawy Do transakcji handlowych nie stosuje się przepisu art. 481 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 i 585). Co istotne w przypadku odsetek od skapitalizowanych odsetek zasądzono je od dnia wniesienia pozwu zgodnie z art. 482 § 1 k.c.

Rozstrzygając sprawę Sąd oparł się o dowody z dokumentów zgromadzone w aktach sprawy oraz zeznaniach W. P. i powoda. Zważywszy na treść zleceń transportowych (a była ona bezsporna) Sąd uznał, że formułowane zarzuty dotyczące złej jakości zboża nie mają w sprawie znaczenia i nie są związane z przedmiotem umowy; natomiast w zakresie zaś zarzutu naruszenia tajemnicy handlowej, to był on tak ogólny, że Sąd uznał iż wnioski o przesłuchanie N. T., A. M., Ł. O. oraz Z. K. zmierzają tylko do przewleczenia postępowania. Dlatego wnioski te zostały oddalone.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z art. 98 k.p.c. i na zasądzoną tytułem kosztów procesu kwotę składa się 100 zł opłaty od pozwu, 17 zł opłaty skarbowa od udzielnego pełnomocnictwa oraz 900 zł wynagrodzenia pełnomocnika powoda, wg stawki minimalnej

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)