Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Powodowie M. R. i F. S. wnieśli przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) w W. o zapłatę kwoty 1600 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz o zasądzenie kosztów procesu, tytułem pokrycia pełnych kosztów najmu pojazdu zastępczego wraz z kosztami montażu taksometru z ubezpieczenia OC sprawcy szkody.

Nakazem zapłaty sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 6 czerwca 2018r r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki F. (...) nr rej. (...) (klasa C), należący do M. M. (1). Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wykupioną w pozwanym Towarzystwie (...) w W.. Uszkodzony pojazd nie nadawał się do ruchu.

Bezsporne.

Poszkodowany nie posiadał innego samochodu, którym mógłby zastąpić uszkodzony. Zgłosił szkodę pozwanemu, który zaproponował mu wynajęcie pojazdu zastępczego z wypożyczalni z nim współpracującej.

W dniu 6 czerwca samochód został odstawiony do (...) w U. i tego samego dnia pozwany zorganizował dla poszkodowanego pojazd zastępczy. Korzystał z niego do dnia 29 czerwca 2018r., kiedy to ubezpieczyciel ostatecznie zażądał zwrotu wynajmowanego pojazdu.

Bezsporne, a nadto dowód:

- zeznania M. M., k. 101-104.

Poszkodowany oddał samochód zastępczy, mimo, że nadal nie dysponował własnym pojazdem, dlatego w dniu 4 lipca 2018r. zawarł umowę najmu pojazdu zastępczego z powodami. Do 10 lipca 2018r. najmował samochód marki H. (...) (klasa B) za stawkę 170 zł dziennie, a od 10 lipca 2018r. do 31 sierpnia 2018r. marki F. (...) za stawkę 180zł dziennie. Łącznie poszkodowany najmował od powodów samochody przez 59 dni.

Dowód:

- umowy najmu, k. 10, 11

- potwierdzenie zwrotu, k. 11v, 12.

Dnia 6 czerwca 2018r. pozwany przeprowadził oględziny pojazdu, a w ich efekcie 14 czerwca 2018r. sporządził kalkulację naprawy, która została przekazana do warsztatu 15 czerwca 2018r. Po rozbrojeniu pojazdu, 2 lipca 2018r. (...) zgłosiło konieczność przeprowadzenia oględzin dodatkowych z uwagi na ujawnienie nowych uszkodzeń nie ujętych w pierwszej kalkulacji. Warsztat przesłał pozwanemu zdjęcia uszkodzeń wraz z kalkulacją naprawy.

5 lipca 2018r. pozwany przekazał zweryfikowany kosztorys naprawy, w który nie uwzględnił kosztu związanego z posadowieniem pojazdu na specjalistycznej ramie celem wymiany podłużnicy. W tym dniu (...) zamówił niesporne części zamienne.

W dniu 6 lipca 2018r. (...) zwróciło się o zmianę stanowisko w tym zakresie, wnosząc o ponowne oględziny lub zaakceptowanie wymiany drugiej podłużnicy.

W dniu 10 lipca 2018r. (...) przesłało pozwanemu poprawiony kosztorys naprawy.

Mimo licznych monitów pozwany nie wykonał oględzin, a w dniu 23 lipca 2018r. zaakceptował kosztorys (...) z 10 lipca w tym w części spornej dotyczącej podłużnicy, weryfikując go jedynie w nieznacznym zakresie. 24 lipca 2018r. (...) zamówiło pozostałe części zamienne, które dotarły do warsztatu 31 lipca 2018r.

Dowód:

- kalkulacja naprawy, k. 29-31,

- kalkulacja z 2.07., płyta CD, k. 69,

- wiadomości mailowe, k. płyta CD, k. 69,

- kalkulacja z 10.07., płyta CD, k. 69,

- zweryfikowany kosztorys, płyta CD, k. 69,

- harmonogram naprawy, k. 13.

Dnia 31 sierpnia 2018r. warsztat zakończył naprawę i wydał poszkodowanemu samochód. W tym samym dniu poszkodowany zwrócił najmowany pojazd powodom.

Dowód:

- potwierdzenie zwrotu, k. 11v.,

- harmonogram naprawy, k. 13.

Umową z 31 sierpnia 2018r. poszkodowany przelał na powodów wierzytelności przysługujące mu wobec pozwanego, wynikające z faktur vat FS (...), tj. łącznie za 41 dni najmu o wartości 8991,30 zł.

Dowód:

- umowa cesji, k. 52

- faktura vat, k. 12v.

Pozwany przyznał powodom odszkodowanie z tytuł najmu pojazdu zastępczego w wysokości łącznie 4317,30 zł, uznając 39 dni najmu pojazdu zastępczego za stawkę 90zł netto.

Bezsporne.

Rynkowa stawka dla jednego dnia wynajmu pojazdu odpowiadającego pojazdowi uszkodzonemu i wynajętemu F. (...), w opcji bez limitu kilometrów, przy uwzględnieniu pełnego zakresu ubezpieczenia OC/AC/NW oraz z wykupionym udziałem własnym w szkodach wynosiła od 150-230 zł netto.

Rynkowa stawka dla jednego dnia wynajmu pojazdu odpowiadającego pojazdowi wynajętemu H. (...), w opcji bez limitu kilometrów, przy uwzględnieniu pełnego zakresu ubezpieczenia OC/AC/NW oraz z wykupionym udziałem własnym w szkodach wynosiła od 135-190 zł netto.

Dowód:

- opinia zasadnicza i uzupełniająca biegłego sądowego, k. 108-121, 173.

Technologiczny czas naprawy uszkodzonego pojazdu wynosił 11 dni. Do realnego wykonania naprawy konieczne było doliczenie dodatkowego dnia na utwardzenie powłoki lakierniczej, na czynności organizacyjne przy przyjęciu pojazdu, 1 dnia na zakończenie prac i wydanie pojazdu. Przy zachowaniu właściwej procedury, rzeczywista naprawa powinna trwać od 6 czerwca 2018r. (przyjęcie pojazdu do naprawy) do 17 sierpnia 2018r. Łącznie uzasadniony czas ustalania zakresu naprawy, kosztów naprawy i procesu naprawy powinien wynieść 54 dni robocze.

Dowód:

- opinia zasadnicza i uzupełniająca biegłego sądowego, k. 100-123, 155-158,

- kalkulacja naprawy, k. 29-31,

- kalkulacja z 2.07., płyta CD, k. 69,

- wiadomości mailowe, k. płyta CD, k. 69,

- kalkulacja z 10.07., płyta CD, k. 69,

- zweryfikowany kosztorys, płyta CD, k. 69,

- harmonogram naprawy, k. 13.

Sąd zważył, co następuje.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz na podstawie poczynionych ustaleń roszczenie powodów podlegało uwzględnieniu w całości.

Roszczenie przedstawione przez powodów ma charakter odszkodowawczy, znajdując oparcie w przepisach art. 822 § 1 i 2 k.c., art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152, ze zm.) oraz art. 436 § 1 k.c. i 415 k.c. Zgodnie z art. 361 § 1 i 2 k.c. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Między stronami nie było sporu co do okoliczności kolizji, legitymacji biernej i czynnej. Spór dotyczył uzasadnionego okresu naprawy pojazdu, najmu samochodu zastępczego, celowości najmu, stawki najmu, uchybienia obowiązkowi minimalizacji szkody.

Badając z urzędu legitymację procesową czynną, sąd doszedł do przekonania, że wynika on z umowy cesji i treści art. 509 § 1 i 2 k.c. oraz art. 510 kc.

W zakresie zarzutu pozwanej co do uchybienia przez poszkodowanego obowiązkowi minimalizacji szkody i przyczynieniu się do jej zwiększenia, z uwagi na nie skorzystanie z wypożyczalni współpracujących z pozwanym i oferujących stawkę 90 zł netto, uznano go za całkowicie niezasadny. Na poszkodowanym oczywiście ciąży obowiązek zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów (art. 354 § 2, art. 362 i 826 § 1 k.c). Kwestia ta była przedmiotem wielu wypowiedzi judykatury, a podsumowaniem orzecznictwa w tym zakresie jest uchwała Sądu Najwyższego z 24 sierpnia 2017 r. w sprawie III CZP 20/17. Zasadnicze jednak znaczenie dla rozstrzygnięcie tej kwestii ma okoliczność, że poszkodowany nie tylko wyrażał wolę najęcia pojazdu od pozwanej, lecz nawet najął taki pojazd. Z wyłącznej zaś woli pozwanego, poszkodowany był zobligowany do jego zwrotu już w dniu 29 czerwca 2018r., kiedy to jeszcze nie został nawet ustalony zgodny zakres szkody. Niezrozumiałe jest więc obecnie stanowisko pozwanego, który wskazuje, że poszkodowany nie skorzystał z oferty pozwanego. Tym samym poszkodowany nie posiadając pojazdu, którym mógłby zaspokoić swoje potrzeby transportowe, był w pełni uprawniony do najęcia samochodu od powodów. Jak wynikało zaś z niekwestionowanej przez pozwanego opinii biegłego sądowego, stawki za najem obu samochodów, mieściły się w granicach stawek rynkowych. Nie można było więc zasadnie zarzucić, że poszkodowany wygenerował nadmierne koszty.

Zdaniem sądu zarzut pozwanego w zakresie okresu najmu również nie był uzasadniony. Jak wynikało ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, który w żadnej części nie był kwestionowany przez pozwanego, dopiero w dniu 24 lipca 2018r. – kiedy to pozwany zaakceptował w zasadniczej mierze kosztorys (...) zakres uszkodzeń i sposób naprawy zostały ustalone. Tym samym (...) zasadnie tego dnia mogło dokonać ostatecznego zamówienia brakujących części zamiennych, które dotarły 31 lipca. Jak wynikało zaś opinii biegłego, technologiczny czas naprawy wynosił 11 dni, tym samym przy uwzględnieniu dni wolnych od prawy, naprawa winna była zakończyć się 15 sierpnia (w środę), do tego należało doliczyć 2 dni na czynności administracyjne czy utwardzanie powłoki lakierniczej, tym samym pełna naprawa powinna zakończyć się 17 sierpnia (w piątek). Opinię uwzględniono w pełni w zakresie w jakiej biegły zastosował swoją wiedzę specjalistyczną, skorygowano ustalenie biegłego co do 54 dni kalendarzowych naprawy, uznając, że była to jedynie omyłką, skoro jak sam biegły wskazywał naprawa zasadnie mogła odbywać się od 6 czerwca do 31 lipca (data dostarczenia części), a następnie przez 13 dni (technologicznej naprawy i dodatkowych czynności) z uwzględnieniem dni wolnych od pracy, co łącznie wyniosłoby 73 dni kalendarzowe. Tym samym najem był zasadny przez 46 dni (od 4 lipca do 17 sierpnia).

Skoro jednak powodowie obciążyli poszkodowanego czynszem jedynie za 41 dni – a łączny koszt z tym związany wyniósł 8991,30 zł, z czego 4317,30 zł pokrył, pozwany, powodowie mogliby domagać się łącznie 4674 zł. Tym samym dochodzone w niniejszym postępowaniu odszkodowanie częściowe w wysokości 1600 zł było w pełni uprawnione.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.p.c.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c.,. Na poniesione przez powodów koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika 900 – zł, opłata od pełnomocnictwa w kwocie 34 zł, opłata od pozwu , oraz koszt sporządzenia opinii w kwocie 544‬ zł.

O zwrocie nadpłaconej przez strony zaliczki orzeczono na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 623). Koszt opinii biegłego wyniósł łącznie 1088 zł, strony uiściły zaliczkę w kwocie po 800 zł. Tym samym do zwrotu pozostało po 256 zł.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

Zarządzenia:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)