Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 września 2019 r. (...) spółka komandytowa w S. wniosła przeciwko (...) spółce komandytowej w W. i (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę na rzecz powódki in solidum kwoty 7350 zł i kwoty 7173,57 euro wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Powódka podała, że zawarła z (...) spółką komandytową w W. umowę o świadczenie usług ochrony obiektu położonego przy ul. (...) w S.. W nocy z 28 na 29 kwietnia 2019 r. nieustaleni do dzisiaj sprawcy dokonali kradzieży z włamaniem do ochranianego przez ww. pozwaną obiektu, w którym powódka prowadzi działalność gospodarczą. Powódka podała, że pozwana otrzymała sygnał alarmowy z miejsca zdarzenia, sprawcy kradzieży weszli do biura powódki przed przyjazdem patrolu interwencyjnego , który nie zauważył śladów włamania i po odbyciu krótkich czynności sprawdzających odjechał. Powódka podała, że krytycznej nocy pojawił się drugi alarm u powódki, ale był to alarm na zanik prądu albo uszkodzenie instalacji alarmowej, jednak na ten drugi alarm pozwana nie zareagowała i nie wysłała patrolu interwencyjnego na miejsce zdarzenia. W wyniku kradzieży sprawcy zabrali z kasy powodowej spółki gotówkę w złotówkach i euro w wysokości dochodzonej pozwem. Powódka podała, że zgłosiła szkodę pozwanemu ad 2 jako ubezpieczycielowi pozwanej ad 1, który odmówił wypłaty odszkodowania, wskazując, że w niniejszym przypadku nie zachodzą przesłankami odpowiedzialności kontraktowej.

Nakazem zapłaty z dnia 11 października 2019 r. Sąd Rejonowy Szczecin Centrum w (...) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(...) spółka komandytowa w W. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżyła nakaz zapłaty w całości, wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Spółka potwierdziła fakt zawarcia umowy dotyczącej świadczenia usług ochrony obiektu powódki. Zaprzeczyła jakoby nie wykonała obowiązków wynikających z umowy, podała, że patrol sprawdził dokładnie drzwi i cały budynek. Odnosząc się do braku reakcji na „drugi alarm”, to pozwana podała, że komunikat „rozłączenie urządzenia” poprzedzony komunikatem „przekroczenie limitu oczekiwania na transmisję danych” nie jest traktowany przez dyżurującego jako alarm wywołujący konieczność wysłania patrolu interwencyjnego. Ponadto pozwana zakwestionowała wysokość szkody, gdyż z załączonych do pozwu protokołów inwentaryzacji kasy nie wynika, że w kasie znajdowała się wskazana przez powódkę kwota pieniędzy.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna w W. również wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżył nakaz zapłaty w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwana przyznał, że zgłoszono mu roszczenie dotyczące kradzieży środków pieniężnych, które zostały rozpatrzone z polisy obowiązkowego ubezpieczenia OC przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia, tj. (...) spółki komandytowej w W.. Pozwany wskazał, że pozwana ad 1 wykonała zobowiązanie z należytą starannością, przy uwzględnieniu zawodowego charakteru prowadzonej działalności, w sposób dostosowany do przedmiotu chronionego mienia, a co za tym idzie brak jest podstaw do przyjęcia przez ubezpieczyciela odpowiedzialności za szkodę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 sierpnia 2010 roku (...) spółka komandytowo - akcyjna w S. (zleceniodawca) i (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. (zleceniobiorca) zawarły umowę, na podstawie której (...) zobowiązała się do świadczenia usług ochrony obiektu położonego przy ul. (...) w S. należącego do powódki.

Ochrona miała odbywać się poprzez podłączenie lokalnego systemu monitorującego alarmy w chronionym obiekcie do Stacji Monitorowania Alarmów, całodobowe monitorowanie sygnałów przesyłanych z lokalnego systemu monitorującego alarmy i wysłanie załogi (patrolu interwencyjnego) do chronionego obiektu do pięciu minut od chwili odebrania sygnału o bezpośrednim zagrożeniu chronionego obiektu (§ 2).

Zgodnie z § 3 umowy do obowiązków zleceniodawcy należało: przerwanie przestępczej działalności sprawcy, jego ujęcie i oddanie w ręce Policji, zabezpieczenie dowodów popełnionego przestępstwa i dążenie do ustalenia tożsamości sprawcy, niezwłoczne powiadomienie Policji o zdarzeniu w przypadku ujęcia sprawcy oraz zleceniodawcy. Zleceniobiorca miał również obowiązek zawiadamiania zleceniodawcy o tzw. fałszywych alarmach (np. brak widocznych śladów włamania): alarmach włamaniowych, napadowych, na tzw. „zanik prądu” oraz włamania z rozbrojeniem.

Zgodnie z § 6 ust. 2 pkt b zleceniobiorca zobowiązał się do zabezpieczenia obiektu przez ochronę fizyczną w przypadku zauważenia śladów naruszenia zabezpieczeń zewnętrznych chronionego obiektu lub stwierdzenia włamania.

W § 7 ust. 1 umowy zleceniobiorca zobowiązał się postępować z należytą starannością.

W dniu 21 marca 2014 roku (...) spółka komandytowa w (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w W. zawarły porozumienie w zakresie przeniesienia praw i obowiązków z opisanej wyżej umowy.

Lista osób do kontaktu w zakresie fałszywych alarmów w ochranianym obiekcie została ustalona między stronami umowy. Ze strony powódki byli to dyrektor powódki G. B., R. W., M. R., K. N..

A. (...) spółka komandytowa w W. posiadała umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia zawartą z (...) Spółką Akcyjną w W., stwierdzoną polisą nr (...).

Powódka posiadała polisę ubezpieczeniową wykupioną w (...) Spółce Akcyjnej V. (...) w W. o nr (...).

Dowód:

- umowa k.10-12,

- porozumienie – k. 13-14.

- potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego k.59-59 verte,

- pismo – kontakt wychodzący k.65,

- mail z kwietnia i czerwca 2018 roku k.299-301,

- zeznania świadka G. B. k. 211 verte-212,

W obiekcie przy ul. (...) w S. powódka prowadzi działalność gospodarczą. Obiekt ten jest czynny od poniedziałku do piątku.

W sobotę 27 kwietnia 2019 r. (...) spółka komandytowa w W. o godzinie 18:30 sek. 49 otrzymała sygnał alarmowy „Włamanie w strefie 02 linia 018” , o godz. 18:30 sek. 50 otrzymała sygnał „Koniec włamania strefa 02 linia 018”.

28 kwietnia 2019 r. o godzinie 3:01 sek. 03 urządzenie przeszło test okresowy.

W nocy z 28 na 29 kwietnia 2019 r. o godzinie 1:25 sek. 15 dwaj nieustaleni sprawcy włamali się do ochranianego przez pozwaną obiektu powódki.

Pozwana o godzinie 1:25 sek. 16 odebrała sygnał alarmowy z miejsca zdarzenia, który brzmiał „wejście w strefę” oraz o godzinie 1:25 sek. 19 „wyjście ze strefy”. Takie same sygnały odebrała odpowiednio o godzinie 1:26 sek. 17 i 1:26 sek. 20.

Dyżurna pozwanej w reakcji na te sygnały wysłała patrol interwencyjny w składzie (...), który przyjechał samochodem na miejsce zdarzenia o godzinie 1:37 sek. 57. J. C. i K. B. zaparkowali na przeciwko bramy wjazdowej na teren obiektu powódki. W tym czasie padał silny deszcz. J. C. wysiadł z samochodu świecąc latarką przed bramą i na boki stwierdził brak naruszeń. K. B. w tym czasie pozostał w samochodzie, kierując światła pojazdu na bramę. O godzinie 1:39 sek. 33 patrol interwencyjny odjechał. Po skontaktowaniu się z załogą dyżurna odnotowała w systemie „bez uwag:”. Dyżurna nie powiadamiała o interwencji żadnej z osób powódki wyznaczonych do kontaktu, gdyż uzgadniała z R. W., że nie będzie go informować o tzw. fałszywych alarmach.

Po odjeździe patrolu sprawcy włamania ponownie weszli do biura powodowej spółki, naruszając drzwi wejściowe i uszkadzając tzw. czujkę.

Następnie tej samej nocy 29 kwietnia 2019 r. dyżurna o godz. 02:24 sek. 31 odebrała sygnał z obiektu przy ul. (...) w S. odnotowany jako „rozłączenie się urządzenia”, który był poprzedzony komunikatem „przekroczenie limitu oczekiwania na transmisję danych”. Dyżurna nie zareagowała na ten sygnał, ani nie wysłała grupy interwencyjnej na miejsce, uznając, że jest to sygnał techniczny, gdyż świeci się na niebiesko, a nie na różowo, jak w przypadku sygnałów włamaniowych.

W oknach lokalu powódki przy ul. (...) znajdowały się kraty, a drzwi wejściowe były antywłamaniowe. Pieniądze były przechowywane w kasetkach, a te włożone do szuflad zamkniętych na klucz. W biurze powódki w dacie zdarzenia w kasetach znajdowało się iej 7191,92 złotych i 7173,57 euro. Sprawcy dokonali zaboru tych kwot.

Postanowieniem z dnia 23 lipca 2019 roku Prokuratura Rejonowa S.-Zachód w S. umorzyła dochodzenie w sprawie kradzieży z włamaniem w okresie 27/29 kwietnia 2019 roku w S. przy ul. (...) do pomieszczeń biurowych powódki po uprzednim podważeniu drzwi a następnie zaboru pieniędzy w kwocie 37000 zł z powodu niewykrycia sprawcy.

Dowód:

- notatka Komisariatu Policji S.-P. k. 15,

- notatka patrolu k.60, 104,

- zestawienie sygnałów k.21, 105-107,

- dokumentacja zdjęciowa k.16-17,

- akta szkody na płycie CD k.

- nagranie z monitoringu płyta CD k. 51,

- dokumentacja zdjęciowa k.139-142,

- protokół z przesłuchania k.18-20,

- protokoły inwentaryzacji kasy k.22, 30, 36,

- raporty kasowe k.23-24, 26-27, 28, 29, 31, 32, 33, 34, 143,144, 146-147,148, 150-151, 152-153,

- KW (...) k.25, 145

- KW (...) k.35, 154,

- KW (...) k.149,

- postanowienie k.37;

- zeznania świadka G. B. k. 211 verte-212,

- zeznania świadka E. K. k.212-212 verte,

- zeznania świadka J. C. k.213-213 verte,

- zeznania świadka K. B. k. 213 verte-214,

- zeznania świadka M. B. k.214-214 verte,

- zeznania świadka Ł. G. k.214-215.

Pismem z dnia 15 maja 2019 roku powódka wezwała (...) sp. k. w W. do zapłaty kwoty 7440,24 zł oraz kwoty 7173,57 euro wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie do dnia 24 maja 2019 r., wskazując na włamanie w nocy z 28 na 29 kwietnia 2019 roku i wyjaśniając, że wysłany przez pozwaną patrol nie przerwał czynności przestępczej, nie podjął działań w celu ujęcia sprawców.

W odpowiedzi pozwana (...) sp. k. w piśmie z dnia 31 maja 2019 r. oraz w piśmie z dnia 3 lipca 2019 roku odmówiła zapłaty.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k.38-40;

- pismo k.41.

Powódka zgłosiła szkodę swojemu ubezpieczycielowi (...) Spółce Akcyjnej V. (...) w W., które w decyzji z dnia 3 czerwca 2019 r. przyznało powódce kwotę 3766,56 zł z tytułu wymiany uszkodzonych drzwi antywłamaniowych, zamów oraz naprawy uszkodzonych mebli na skutek kradzieży z włamaniem z dnia 29 kwietnia 2019 r. Ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania za skradzioną gotówkę z uwagi na to, że nie stanowiła ona przedmiotu ubezpieczenia zgodnie z polisą.

Następnie pismem z dnia 29 kwietnia 2020 r. (...) Spółka Akcyjna V. (...) wezwała (...) sp. o.o. w S. o zapłatę należności regresowej w kwocie 3766,56 zł.

Dowód:

- decyzja k.302-303,

- potwierdzenie przelewu k.304,

- pismo z (...) spółki akcyjnej V. (...) z dnia 27 marca 2020 r. k.313,

- pismo (...) spółki akcyjnej V. (...) z dnia 29 kwietnia 2020 k.309,

- pismo (...) spółki akcyjnej V. (...) z dnia 20 kwietnia 2020 k.311,

- pismo (...) z dnia 14.04.2020 r. k. 312,

- pismo (...) z dnia 27.04.2020 r. k. 310.

Powódka zgłosiła również szkodę ubezpieczycielowi (...) sp. k. w W., tj. (...) Spółce Akcyjnej w W.. Szkoda została zarejestrowana pod sygnaturą (...). Decyzją z dnia 10 lipca 2019 roku ubezpieczyciel pozwanej odmówił wypłaty odszkodowania, podnosząc, że ubezpieczony wykonywał zobowiązanie z należytą starannością, przy uwzględnieniu zawodowego charakteru prowadzonej działalności, w sposób dostosowany do przedmiotu chronionego mienia.

Dowód:

- pismo o dokumentach k.42-44,

- decyzja (...) k.45-46, 69, 70,

Pismem z dnia 17 lipca 2019 roku powódka odwołała się od decyzji ubezpieczyciela pozwanej, który pismem z dnia 13 sierpnia 2019 r. podtrzymał decyzję odmowną.

Dowód:

- pismo powódki z dnia 17.07.2019 r. k.47-47 verte, 67-67 verte wraz z kserokopią koperty k.68

- pismo pozwanej (...) z dnia 13.08.2019 r. k.66.

Sad zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne całości.

Powódka swoje roszczenie wywodziła z zawartej z pozwaną (...) spółki komandytowej umowy o ochronę obiektów powódki, w związku z nienależytym wykonaniem umowy przez pozwaną. Podstawę prawną żądania pozwu przeciwko tej pozwanej stanowi art. 471 k.c. Poza sporem przy tym było, że ww. pozwana miała wykupioną polisę obowiązkowego ubezpieczenia OC przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia w (...) Spółce Akcyjnej w W., a włamanie z kradzieżą u powódki miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Odpowiedzialność (...) Spółki Akcyjnej w W. powódka wywodzi z obowiązkowego ubezpieczenia OC pozwanej ad 1 jako przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia. Z kolei podstawę prawą żądania pozwu przeciwko pozwanemu ubezpieczycielowi stanowi art. 822 § 1 i 4 k.c. Odpowiedzialność ubezpieczyciela pokrywa się z odpowiedzialnością sprawcy szkody. Obowiązek świadczenia ubezpieczyciela (art. 805 § 1 k.c.) wynikający z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (art. 822 § 1 k.c.) aktualizuje się w razie wystąpienia stanu odpowiedzialności cywilnej ubezpieczającego (ubezpieczonego), objętej treścią stosunku prawnego ubezpieczenia. Przepis art. 822 § 4 k.c. stanowi, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia OC może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Przez "uprawnionego do odszkodowania" należy rozumieć właśnie poszkodowanego. Z treści powołanego przepisu wynika, że jeżeli osoba ponosząca odpowiedzialność cywilną za szkodę jest ubezpieczona w zakresie odpowiedzialności cywilnej, poszkodowany ma dwóch dłużników: tę osobę oraz ubezpieczyciela. Przy czym odpowiedzialność sprawcy szkody i ubezpieczyciela jest odpowiedzialnością in solidum. Istota zobowiązania in solidum polega na tym, że dłużnicy z różnych tytułów prawnych zobowiązani są do spełnienia na rzecz tego samego wierzyciela identycznego świadczenia, z tym skutkiem, że spełnienie świadczenia przez jednego dłużnika zwalnia drugiego (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2011 roku, sygn. akt II CSK 86/11, OSNC 2012/4, poz. 55).

W świetle ustalonego stanu fatycznego powódka wykazała (art. 6 k.c.) przesłanki odpowiedzialności kontraktowej pozwanej (...) spółki komandytowej w W. z art. 471 k.c., zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. W ocenie sądu powódka wykazała zarówno fakt nienależytego wykonania umowy przez pozwaną firmę ochroniarską, jak też powstania szkody oraz jej wysokości, a także związku przyczynowego pomiędzy nienależytym wykonaniem umowy a powstaniem szkody.

Pozwana (...) spółka komandytowa w W. w niniejszej sprawie kwestionowała swoją odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 29 kwietnia 2019 roku. Odpowiedzialność tę kwestionowała również pozwana (...) spółka akcyjna w W. powołując się na prawidłowe wykonywanie umowy przez pozwaną ad 1. Nadto pozwane podnosiły, iż powódka nie wykazała wysokości poniesionej szkody, albowiem z załączonych do pozwu dokumentów KP i raportów kasowych nie wynika, ile gotówki faktycznie ukradli sprawcy.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy zdaniem Sądu jednoznacznie potwierdził, iż w nocy z 28 na 29 kwietnia 2019 r. nieustaleni do dzisiaj sprawcy dokonali kradzieży z włamaniem do ochranianego przez (...) spółkę komandytową w W. obiektu powódki znajdującego się przy ul. (...), w którym powód prowadzi działalność gospodarczą. Sprawcy weszli do biura powoda naruszając drzwi wejściowe, dokonując zaboru kaset z pieniędzmi. Pozwana spółka, która zgodnie z umową miała reagować na każdy sygnał alarmowy wysłany z ochranianego obiektu, nie dopełniła swych obowiązków wynikających z umowy ochrony. Dyżurny po otrzymaniu alarmu wprawdzie wysłał grupę interwencyjną w składzie (...), która pojawiła się na miejscu zdarzenia po około 10 minutach od odebrania sygnału. Niemniej jednak z zapisu monitoringu znajdującego się przed wjazdem na teren ochranianego obiektu wynika, że sprawcy kradzieży znajdowali się w pobliżu posesji powódki już przed przyjazdem patrolu interwencyjnego firmy ochroniarskiej. Patrol interwencyjny przyjechał na miejsce zdarzenia i jak wynika z monitoringu, pobieżnie sprawdził otoczenie ogrodzenia przy bramie wjazdowej na teren chronionej posesji. Cała interwencja patrolu trwa niespełna dwie minuty, po czym patrol odjechał. Następnie sprawcy kradzieży z włamaniem ponownie weszli do biura powodowej spółki. Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, a w szczególności z przedstawionego przez powódkę zestawienia sygnałów pojawił się drugi alarm u powódki i był to alarm oznaczający rozłączenie się urządzenia, które zostało zresztą uszkodzone przez sprawców. Pozwana zgodnie z umową miała reagować również w razie odebrania alarmu na „zanik prądu”, co sugeruje uszkodzenie instalacji alarmowej. Na drugi alarm pozwana już nie zareagowała i nie wysłała patrolu interwencyjnego na teren chronionego obiektu. Pozwana nie powiadomiła przedstawicieli powódki zarówno o odebraniu pierwszego alarmu oznaczającego wejście i wyjście w strefę , co oznaczało alarm włamaniowy. Jak również o rozłączeniu się urządzenia, co pozwoliło sprawcom dokonać kradzieży gotówki. Zgodnie z umową pozwana miała powiadamiać także o tzw. fałszywych alarmach , w tym na zanik prądu. Kwestia nazewnictwa, czy wyświetlenia się kolorów odebranych przez dyżurną sygnałów w wewnętrznym systemie pozwanej nie ma znaczenia w sprawie. To pozwana miała reagować na określone umową sygnały włamaniowe, napadowe, na zanik prądu i powiadamiać powódkę również o alarmach fałszywych. Świadek M. B. zignorowała natomiast drugi odebrany sygnał o rozłączeniu się urządzenia, w swoim przekonaniu uznając go za sygnał techniczny, gdyż wyświetlał się na niebiesko. Z tego tez powodu nie wysłała ponownie patrolu na miejsce zdarzenia. Ww. świadek zaniechała zawiadomienia przedstawicieli powódki. Tłumaczyła się wprawdzie rzekomymi uzgodnieniami z jednym z czterech pracowników powódki wyznaczonych do kontaktów, co nie zwalnia samej pozwanej od obowiązków wynikających z umowy, zgodnie z którą to pozwana miała powiadamiać powódkę również o alarmach fałszywych. Notabene z zestawienia sygnałów pozwanej (k. 73) wynika, że pozwana odebrała w sobotę 27 kwietnia 2019 r. o godzinie 18:30 sygnał włamania. Ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika, aby w ogóle zareagowała na ten sygnał.

W spornym zakresie Sąd w całości oparł się dokumentach przedłożonych przez strony oraz zeznaniach świadków – zarówno pracowników ochrony jak i pracowników powódki. Zeznania świadka E. K., księgowej zatrudnionej u powódki pozwoliły na ustalenie, jaka ilość gotówki znajdowała się w kasie powódki. Świadek zeznała, że po dokonaniu włamania zleciła inwentaryzację kasy, taką jak się robi na koniec roku. Były trzy kasy, w tym dwie złotówkowe i po przeliczeniu i porównaniu z raportami kasowymi z poprzedniego dnia okazało się, że brakuje złotówek i euro. Sąd w całości uznał zeznania ww. świadka, brak było przyczyn aby odmówić im wiarygodności, zwłaszcza w zakresie braku przekazania gotówki w walucie obcej konwojowi z uwagi na odnotowanie wpłaty gotówkowej w kasie po godzinach przyjazdu konwoju. Zeznania świadków J. C. i K. B. potwierdziły fakt dokonania interwencji oraz to, że pracownicy wykonali swoje obowiązki w minimalnym zakresie. K. B. zeznał, że w momencie interwencji nie wysiadał z samochodu, a okolicę sprawdzał tylko jego kolega, który świecił latarką. Pracownicy ochrony nie sprawdzili drzwi wejściowych do obiektu. Z przedłożonego przez powódkę zapisu monitoringu wynika, że w momencie kradzieży padał silny deszcz, a patrol przyjechał na interwencję około 10 minut od odebrania sygnału wejścia/wyjścia w strefę. O godzinie około 1:25 na nagraniu widać, że na wysokości bramy wjazdowej na teren obiektu powódki przebiegają co najmniej dwie postacie ludzkie. Około godziny 1:37 przyjeżdża patrol pozwanej. Z samochodu wysiada jeden ochroniarz, który oświetla latarką okolice bramy. Zarejestrowane przez kamerę działania patrolu trwają do godziny około 1:39, po czym odjeżdża on, aby jak zeznał świadek K. B. dokonać sprawdzenia obiektu wzdłuż ogrodzenia. Na kolejny alarm „rozłączenie urządzenia” poprzedzony komunikatem „przekroczenie limitu oczekiwania na transmisję danych” dyspozytor pozwanej nie zareagował i nie wysłał patrolu. O fakcie wystąpienia alarmów, zarówno pierwszego jak i drugiego nie zastał poinformowany choćby dyrektor powódki G. B., choć zgodnie z umową „w przypadku stwierdzenia przez (...) niepotwierdzonego przez GI sygnału alarmowego – tzw. fałszywe alarmy (np. brak widocznych śladów włamania)” należało niezwłocznie powiadomić zleceniodawcę”. Takie działanie pozwanej umożliwiły sprawcom włamania kontynuowanie działalności przestępczej, skutkiem której była kradzież kasetek z gotówką.

Sąd uznał, że pozwana nienależycie wykonała swoje zobowiązanie wynikające z umowy ochrony obiektu powódki , a nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które ponoszą odpowiedzialność pracownicy ochrony i dyspozytor, a co za tym idzie sama pozwana (...) spółka komandytowa w W..

Powyższe dowody świadczą o istnieniu obowiązku odszkodowawczego pozwanej w związku z poniesioną przez powódkę szkodą. Przesłankami odpowiedzialności z art. 471 k.c. jest niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, za które odpowiedzialność ponosi dłużnik – co wynika z ww. dokumentów spółki, oraz pozostająca w związku przyczynowym szkoda. Kradzież pieniędzy była bezsporna. Wysokość poniesionej przez powódkę szkody została natomiast wykazana dokumentami w postaci dokumentów KW i raportów kasowych, a także zeznaniami świadka - księgowej E. K.. Świadek wyjaśnił jaką metodą ustalono, ile pieniędzy brakuje w kasie powódki. Zeznania świadka pozwoliły ustalić, że kwota dochodzona pozwem stanowi równowartość ukradzionych z kasy powódki pieniędzy.

Reasumując wskazać należy, że pozwana (...) spółka komandytowa w W. odpowiedzialna była za skutki powstania szkody po stronie powodowej. Odpowiedzialność (...) spółki akcyjnej w W. jako ubezpieczyciela pokrywa się z odpowiedzialnością sprawcy szkody.

Mając na uwadze powyższe zasądzono roszczenie w całości na rzecz powódki od pozwanych in solidum.

Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o przepis art. 481 k.c. Zgodnie z żądaniem sąd zasądził odsetki od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 13 września 2019 r.

Pozwane przegrały proces w całości i obowiązane są do solidarnego zwrotu powódce celowych kosztów procesu (art. 98 k.p.c.). Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika – 3600 zł, zgodnie z § 3 pkt. 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, opłata od pozwu w kwocie 1923 zł oraz opłata od pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 zł – łącznie 5540 zł.

Zgodnie z art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych sąd kosztami stawiennictwa wezwanego świadka K. B. w kwocie 45 zł obciążył obie pozwane po połowie (po 22,50 zł), o czym orzeczono w pkt. III wyroku.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)