Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 czerwca 2022 r. (data nadania na poczcie) (...) spółka akcyjna w W. wniósł przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zapłatę kwoty 12 413,99 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

- 6123 zł od dnia 25 lipca 2017 r. do dnia zapłaty;

- 6121 zł od dnia 25 maja 2018 r. do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Powód dochodzi od pozwanej zapłaty z tytułu nieuiszczonej składki ubezpieczenia komunikacyjnego OC oraz rekompensaty za koszty odzyskiwania należności.

Nakazem zapłaty z dnia 4 lipca 2022 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 13 listopada 2017 r. (...) spółka akcyjna w W. (ubezpieczyciel) zawarł z ubezpieczającym - (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. umowę ubezpieczenia OC Komunikacyjne nr (...) na okres od dnia 24 listopada 2017 r. do dnia 23 listopada 2018 r.

Ubezpieczeniem objęto pojazd marki M. (...) nr rej. (...).

Wysokość łącznej składki wynosiła 12 244 zł i była płatna w 2 ratach:

- 6123 zł w terminie do dnia 24 listopada 2017 r.;

- 6121 zł w terminie do dnia 24 maja 2018 r.

Bezsporne, a nadto dowód:

- polisa nr (...) k. 13-15.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. nie uiściła obu rat składki wynikających z umowy ubezpieczenia objętej ww. polisą. Powód bezskutecznie wzywał pozwaną do zapłaty zaległej składki oraz skapitalizowanych odsetek.

Bezsporne, a nadto dowód:

- pismo z dnia 16 kwietnia 2018 r. k. 16;

- pismo z dnia 17 lipca 2018 k. 26 akt sprawy X GC 5/20;

Pozwem z dnia 17 lipca 2019 r. wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie powód wystąpił przeciwko pozwanej o zapłatę kwoty 12 244 zł z tytułu ww. zaległych składek. Nakazem zapłaty w Elektronicznym P. Upominawczym sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. Wobec wniesionego sprzeciwu od ww. nakazu zapłaty postanowieniem z dnia 23 października 2019 r. przekazano sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi, który wezwał pełnomocnika powoda do uzupełnienia braków formalnych pozwu. Na skutek nieuzupełnienia braków formalnych w przepisanym terminie postanowieniem z dnia 27 lutego 2020 r. wydanym w sprawie X GC 5/20 tut. Sąd umorzył postępowanie. Postanowienie w tym przedmiocie uprawomocniło się z dniem 24 marca 2020 r.

Bezsporne, a nadto dowód:

- dokumenty w aktach sprawy X GC 5/20.

Pozwem z dnia 5 maja 2022 r. wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie powód ponownie wystąpił przeciwko pozwanej o zapłatę łącznej kwoty 12 413,99 zł z tytułu ww. zaległych składek oraz rekompensaty za koszty odzyskiwania należności. Postanowieniem z dnia 23 maja 2022 r. ww. sąd stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w Elektronicznym P. Upominawczym z uwagi na to, że powód dochodzi roszczenia, które jest wymagalne w okresie przekraczającym trzy lata przed wniesieniem pozwu i umorzył postępowanie w (...).

Bezsporne, a nadto dowód:

- akta (...) k. 8 i nast.

Stan faktyczny sprawy był bezsporny, a nadto wynikał z przywołanych wyżej dokumentów, których autentyczności strony nie kwestionowały.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo okazało się zasadne w całości.

Podstawą żądania był umowa ubezpieczenia (art. 805 § 1 k.c.). Pozwana nie zaprzeczyła, by strony łączyła umowa objętą polisą dołączoną do pozwu. Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do tego, czy roszczenie powoda uległo przedawnieniu.

Podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia nie zasługuje na uwzględnienie. Oceniając zarzut w tym przedmiocie należało odnieść się do przywołanego przez pozwaną przepisu art. 819 § 1 k.c., dotyczącego 3-letniego terminu przedawnienia roszczeń z umowy ubezpieczenia. Niemniej jednak w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 123 § 1 pkt 1 k.c., zgodnie z którym bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Z kolei w myśl art. 124 § 1 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem (…) przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone (§ 2).

Termin zapłaty wynikający z najdawniej wymagalnej raty składki objętej powództwem to 25 listopada 2017 roku. Powód wnosząc po raz pierwszy powództwo w elektronicznym postępowaniu upominawczym 17 lipca 2019 roku skutecznie przerwał trzyletni bieg terminu przedawnienia. Postępowanie to zakończyło się umorzeniem na mocy postanowienia tut. sądu z dnia 27 lutego 2020 r. w sprawie X GC 5/20, prawomocnym od 24 marca 2020 r. Dopiero wówczas zaczął na nowo swój bieg trzyletnie termin przedawnienia (art. 124 § 2 k.c.). W ówcześnie obowiązującym stanie prawnym nie straciła swej aktualności powołana w odpowiedzi na sprzeciw uchwała Sądu Najwyższego o sygn. III CZP 66/13, iż wytoczenie powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym zakończonym umorzeniem postępowania na podstawie art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. (jak miało to miejsce w sprawie X GC 5/20) przerywa bieg terminu przedawnienia.

Zgodnie z poczynionymi ustaleniami pozwem z dnia 5 maja 2022 r. wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, a więc przed upływem trzyletniego terminu przedawnienia, który zaczął swój bieg na nowo po umorzeniu postępowania w sprawie X GC 5/20, powód ponownie wystąpił przeciwko pozwanej o zapłatę łącznej kwoty 12 413,99 zł dochodzonej niniejszym pozwem. W ciągu trzech miesięcy od wydania postanowieniem z dnia 23 maja 2022 r. w przedmiocie stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w Elektronicznym P. Upominawczym i umorzenia postępowania w (...) powód dnia 29 czerwca 2022 r. (data nadania na poczcie) wytoczył do tut. sądu pozew o zapłatę ww. kwoty 12 413,99 zł. Zgodnie z obecnie obowiązującym art. 505 ³⁷ § 2 k.p.c. jeżeli w terminie trzech miesięcy od dnia wydania postanowienia o umorzeniu elektronicznego postępowania upominawczego powód wniesie pozew przeciwko pozwanemu o to samo roszczenie w postępowaniu innym niż elektroniczne postępowanie upominawcze, skutki prawne, które ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa, następują z dniem wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Zwraca uwagę, że przepis ten nie obowiązywał podczas pierwszego postępowania w (...) i nie ma zastosowania do poprzednio toczącego się postępowania w (...), zakończonego umorzeniem postępowania przez tut. sąd w sprawie X GC 5/20.

Co jednak istotne, wytoczenie drugiego powództwa w (...), a następnie do tut. sądu dnia 29 czerwca 2022 r. skutecznie przerwało bieg terminu przedawnienia (art. 123 § 1 pkt 1 k.c.). Dlatego podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia okazał się niezasadny.

Roszczenie odsetkowe od poszczególnych rat składek znajduje podstawę prawną w treści art. 7 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, zgodnie z którym w transakcjach handlowych - z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny - wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie,

2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie,

co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Sąd zasądził również kwotę 169,99 zł stanowiącą w przeliczeniu na walutę polską kwoty 40 euro tytułem rekompensaty za dochodzenie należności, od zaległej składki dochodzonej niniejszym pozwem, zgodnie z art. 10 ust. 1 przywołanej ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Równowartość tej kwoty została wyliczona według kursu euro NBP ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego dzień, kiedy roszczenie stało się wymagalne.

Z tych przyczyn orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 98 k.p.c. Na poniesione przez powoda koszty złożyła się opłata od pozwu w kwocie 562 + 188 złotych w (...), od pełnomocnictwa 17 zł oraz jego poświadczenia notarialnego 1,23 zł.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w pkt II sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)