Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 23 czerwca 2020 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Muzyka

Protokolant: Karolina Tórz

po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2020 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w G.

przeciwko E. B.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 166/20, dnia 16 lipca 2020 r.

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym dnia 10 września 2018 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) spółka akcyjna w G. wniosła przeciwko E. B. o zapłatę kwoty 2586,03 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 1730,99 zł od dnia 11 maja 2018 r. do dnia zapłaty, 855,04 zł od dnia 3 listopada 2017 r. do dnia zapłaty oraz o zasadzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu, powódka wskazała, iż na podstawie zawartej z pozwaną umowy, świadczyła na jej rzecz usługi sprzedaży i dostaw energii elektrycznej do lokalu pozwanej. W związku z wykonaniem umowy, powódka wystawiła na rzecz pozwanej faktury VAT, których pozwana mimo wezwania do zapłaty nie uregulowała.

Nakazem zapłaty z dnia 5 października 2018 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana zaskarżyła ww. nakaz w całości wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana zakwestionowała roszczenie powódki co do zasady jak i co do wysokości, wobec nieprzedłożenia umowy łączącej strony.

Postanowieniem z dnia 20 listopada 2019 r. przekazano sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska. W piśmie z dnia 9 marca 2020 r. powódka doprecyzowała (k. 91), że podstawą dochodzonego roszczenia jest umowa rezerwowej sprzedaży energii elektrycznej nr (...) z dnia 22 czerwca 2017 r. dotyczącego punktu przy ul. (...), (...)-(...) S..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pismem z dnia 23 kwietnia 2014 r. (...) spółka akcyjna w P., poinformowała powódkę o zawarciu z pozwaną umowy sprzedaży energii.

W dniu 19 sierpnia 2014 r. została sporządzony blankiet umowy. W główce wskazano, że umowę zawarła E. B. z (...) SA. Umowa nr (...) dotyczyła świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej, przedmiotem której była dostawa energii elektrycznej do lokalu położonego w S. przy ul. (...).

(...) SA zwaną dalej (...) podpis pod umową złożyła A. R..

Dowód:

- pismo z dnia 23 kwietnia 2014 r. k. 148, 167;

- pełnomocnictwo k. 152, 152, 168, 170, 171;

- umowa k. 102;

- zał. 2 k. 103;

- oświadczenia k. 104-105, 172;

- cennik k. 106-111, 142-147;

- OWU k. 153-155;

- zeznania E. B. k. 181;

Dnia 1 grudnia 2015 r, sporządzono protokół zdawczo-odbiorczy przekazania na rzecz E. S. punktu poboru energii elektrycznej położonego w S. przy ul. (...).

Dnia 14 grudnia 2015 r. pozwana zawarła z E. S. umowę cesji wierzytelności, na podstawie której przelała na jej rzecz prawa i obowiązki wynikające z umowy nr (...) zawartej dnia 21 marca 2014 r. na sprzedaż energii elektrycznej.

Tego samego dnia, w oświadczeniu złożonym (...) spółce akcyjnej, pozwana oświadczyła, iż z dniem 1 grudnia 2015 r. E. S. przejmuje wszystkie prawa i obowiązki wynikające z umowy nr (...) zawartej w dniu 21 marca 2014 r.

Dowód:

- umowa cesji z dnia 14 grudnia 2015 r. k. 126;

- pełnomocnictwo k. 124;

- oświadczenie k. 128;

- protokół zdawczo-odbiorczy k.129-130;

- zeznania E. B. k. 181;

W dniu 22 czerwca 2017 roku sporządzono blankiet umowy pomiędzy (...) spółka akcyjna w G. (sprzedawca rezerwowy) oraz E. B. (odbiorca), której dane wpisano w główce umowy, który opatrzono numerem (...). Przedmiotem umowy była sprzedaż energii elektrycznej przez sprzedawcę na potrzeby odbiorcy. (...) elektryczna miała być dostarczana do budynku w S. przy ul. (...). Odbiorca deklarował zakup a sprzedawca zobowiązał się do sprzedaży energii w ilości (...) rocznie. Rozliczenie za sprzedaną energię elektryczną odbywać miało się zgodnie z okresami rozliczeniowymi w których dystrybutor przekazywał dane pomiarowe do sprzedawcy a należności za energię miały być regulowane przez odbiorcę. Pod umowę sprzedawca rezerwowy – (...) SA nie złożył podpisu. Odbiorca również nie złożył podpisu, przy pozycji odbiorca wskazano jedynie: „na podstawie oświadczenia (...) SA.

Dowód:

- blankiet umowy karta 99-100;

- zał. 1 k. 101;

- wydruk (...) k. 112-125;

Sprzedawca wystawił faktury VAT:

- nr (...) z dnia 18 października 2017 roku na kwotę 855,04 złotych z terminem płatności do dnia 2 listopada 2017 r.;

- nr (...) z dnia 28 kwietnia 2018 roku na kwotę 1730,99 złotych z terminem płatności do dnia 10 maja 2018 r.

Dowód:

- faktury VAT k. 112-114;

Pismem z dnia 28 maja 2018 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 2586,03 zł w terminie 7 dni, pozwana nie spełniła roszczenia.

Pismem z dnia 23 czerwca 2015 r. działająca w imieniu powódki spółka (...) wezwała pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 1750,83 zł w terminie do dnia 28 czerwca 2015 r.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty k. 115;

- wydruk śledzenia k. 116-118;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Powódka podstawy roszczenia upatrywała w umowie sprzedaży (art. 535 k.c.). W myśl bowiem przepisu art. 3 pkt 30 ustawy Prawo energetyczne jako usługa świadczona na podstawie umowy zawierającej postanowienia umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usługi przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii albo umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usługi przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych i umowy o świadczenie usługi magazynowania paliw gazowych. Z definicji powyższej wynika, że umowa kompleksowa obejmuje w swym zakresie zarówno elementy umowy sprzedaży w rozumieniu art. 535 k.c. w zw. z art. 555 k.c., jak i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji.

Pozwana podniosła zarzut niewykazania i nieistnienia roszczenia, wobec scedowania prac i obowiązków wynikających z umowy na nowego najemcę lokalu, do którego dostarczana była energia elektryczna. Wskazała, że nie zawierała umowy, na podstawie której powódka dochodzi roszczenia.

Stan faktyczny Sąd ustalił w rozpoznawanej sprawie na podstawie przedłożonych przez strony dowodów w postaci faktur VAT, wydruków (...) oraz dokumentów zatytułowanych „umowa o świadczenie usług dystrybucji z odbiorcą energii elektrycznej”, „umowa rezerwowej sprzedaży energii elektrycznej”. Sąd dał wiarę pozwanej, albowiem jej zeznanie koresponduje z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie.

Jak wynika z przedłożonych dokumentów, brak jest podstaw do przyjęcia, iż doszło do skutecznego zawarcia umowy sprzedaży energii miedzy stronami.

Wskazana umowa „rezerwowej sprzedaży energii” numer (...) nie została podpisana przez żadną ze stron (k. 99-100). Brak jest więc dowodu, że została zawarta. Odczyt licznika (...) nr (...) za okres od dnia 1 maja 2017 r. do dnia 22 marca 2018 r. nie zmieni powyższego stwierdzenia. Czynność techniczna nie uzupełni oświadczenia woli potrzebnego do zawarcia umowy. Jeżeli nawet nastąpił pobór energii elektrycznej na podstawie umowy (...) nie będzie można obciążyć nim pozwanej, bo powódka nie wykazała, że pozwana tą umowę zawarła (art. 6 kc). Na tej umowie natomiast oparła powództwo (k. 91). Wobec powyższego dowód zgłoszony w piśmie z dnia 9 marca 2020 r. został pominięty w pkt 3 postanowienia wydanego na rozprawie w dniu 23 czerwca 2020 r.

Natomiast „umowa o świadczeniu usług dystrybucji z odbiorcą energii elektrycznej” została podpisana jedynie przez pełnomocnika, A. R., przy czym strona powodowa nie wykazała, że osoba o tym imieniu i nazwisku była umocowana do zawarcia umowy tej treści.

W odpowiedzi na zobowiązanie, powódka przedłożyła jedynie pełnomocnictwa udzielone przez pozwaną spółce (...) SA (k. 151), oraz pełnomocnictwo udzielone przez powódkę A. B. (k. 152). We wniosku - k. 150 brak jest danych której umowy dotyczy. W odpowiedzi na zobowiązanie (...) SA wskazała (k. 166), że nie jest w posiadaniu pełnomocnictwa udzielonego A. R.. W pozostałym zakresie przedłożono pełnomocnictwo tożsame, z tym na k. 151 (k. 168), wniosek tożsamy z tym na k. 150 (k. 170), pełnomocnictwo tożsame z tym na k. 152 (k. 171). Są to te same dokumenty, które przedłożyła pozwana do pisma z dnia 20 kwietnia 2020 r.

Powódka nie wykazała więc umocowania dla A. R. do podpisania umowy (art. 6 kc), wobec czego nie sprostała ciężarowi dowodu.

Nadto jak wynika z przedłożonej przez pozwaną umowy cesji, pozwana zbyła ogół praw i obowiązków wynikających z umowy (...) zawartej dnia 21 marca 2014 r. na sprzedaż energii elektrycznej, dotyczącej dostawy energii do spornego lokalu.

Finalnie jak wynika z wydruku (...) pozwanej, z dniem 7 grudnia 2015 r. ujawniono miejsce prowadzenia działalności gospodarczej jako ul. (...) wyszyńskiego 16 w S., co było następstwem zawartej z E. S. umowy cesji.

W ocenie sądu powódka nie wykazała że łączyła ją z pozwaną umowa, w oparciu o którą naliczano należności objęte pozwem.

Strona powodowa nie przedłożyła w tym zakresie żadnych dowodów w postaci umów podpisanych przez pozwaną, czy też jej pełnomocnika, pełnomocnictwa uprawniającego A. R. do zawarcia umowy. Powódka nie wykazała, że pozwana udzieliła sprzedawcy pełnomocnictwa do złożenia w jej umieści oświadczenia (...), a w konsekwencji by umowa nr (...) została skutecznie zawarta, a dalej by spółka (...) SA mogła w jej imieniu zawrzeć umowę rezerwowej sprzedaży energii elektrycznej nr (...), z której powódka wywodziła swoje roszczenie.

Nadto z ustaleń Sądu wynika, iż w spornym okresie pozwana nie zajmowała lokalu do którego dostarczana była energia elektryczna.

Dodać należy, że jak wynika z kontraktu z dnia 22 czerwca 2017 r. odbiorcą energii miała być pozwana a miał być on zawarty w jej imieniu na mocy złożonego w dniu 28 kwietnia 2017 r. oświadczenia (...) SA. Tymczasem przedłożone przez powódkę oświadczenie z dnia 28 kwietnia 2018 r. to niepodpisany wydruk (k. 105), który nie może być uznany za skutecznie złożono oświadczenie woli. Powódka nie wykazała również, że pozwana zawarła ze spółką (...) SA umowę sprzedaży energii elektrycznej.

Na marginesie dodać należy, że okoliczność z 1 ust. 6 umowy z dnia 19 sierpnia 2014 r. (przy przyjęciu, że powódka wykazała, że pozwana była nią związana, co w sprawie w ocenie Sądu Rejonowego nie nastąpiło) zaistniała 1 maja 2017 r. (przy przyjęciu daty z oświadczenia z dnia 28 kwietnia 2017 r. (które w ocenie Sądu jako niepodpisana nie wywołuje skutków prawnych), a więc po 1,5 roku od dokonanej cesji, o której mowa wyżej.

Mając powyższe na uwadze powództwo podlegało oddaleniu w całości o czym orzeczono w pkt I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez pozwaną koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika 900 zł, zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

SSR Andrzej Muzyka

Sygn. akt XI GC 166/20, dnia 16 lipca 2020 r.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2.(...)

3. (...)

(...)