Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 28 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Dariusz Plewczyński

Protokolant: Agata Trawka

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa D. S., J. S. (1)

przeciwko (...) W., (...) spółce jawnej w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) W., (...) spółki jawnej w S. na rzecz powodów D. S., J. S. (1) kwotę 55000 zł (pięćdziesiąt pięć tysięcy zł) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 lipca 2016 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 22764,33 zł (dwadzieścia dwa tysiące siedemset sześćdziesiąt cztery zł trzydzieści trzy gr) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie kwotę 2101,26 zł (dwa tysiące sto jeden zł dwadzieścia sześć gr) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

XI GC 60/17

UZASADNIENIE

Sprawę rozpoznano w postępowaniu „zwykłym”

Pozwem z dnia 13 października 2016 r. D. S. i J. S. (1) wnieśli przeciwko (...) W., (...) spółce jawnej w S. o zapłatę kwoty 58 952 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 21 lipca 2016 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, iż byli wykonawcami robót budowlanych w postaci budowy budynku stajni w miejscowości K. na zlecenie inwestorki A. K.. Powodowie zamówili u pozwanej beton o określonych parametrach. Pozwana wydała powodom beton, powołując się na spełnienie wymagań betonu wskazanych w deklaracji zgodności. Powodowie wykonali zlecone im prace, wylali dostarczony przez pozwaną beton, jednakże po upływie miesiąca w wylanym betonie stwierdzono wady. Powodowie uzyskali prywatną opinię techniczną w której wskazano na niedochowanie parametrów technicznych betonu dostarczonego przez pozwaną. Pozwana również zleciła wykonanie opinii, co potwierdziło nieprawidłowości stwierdzone w opinii powodów.

A. K. wytoczyła przeciwko powodom powództwo, które było prowadzone przed Sadem Okręgowym w Szczecinie (VIII GC 135/16) o zapłatę kwoty 92 207,03 zł z tytułu nienależytego wykonania umowy. Powodowie przypozwali spółkę (...), która nie przystąpiła do toczącego się postępowania w charakterze interwenienta ubocznego. Finalnie postępowania zostało zakończone zawarciem ugody sądowej, w której powodowie zobowiązali się do uiszczenia na rzecz inwestorki kwoty 55 000 zł oraz kosztów procesu w kwocie 1152 zł, nadto ponosząc przy tym koszt obsługi prawnej w kwocie 2800 zł. Mimo wezwania pozwanej do zapłaty łącznej kwoty 58 952 zł pozwana odmówiła uregulowania zobowiązania.

Nakazem zapłaty z dnia 2 listopada 2016 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwana wniosła sprzeciw w od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W sprzeciwie pozwana podniosła zarzut braku odpowiedzialności odszkodowawczej wobec powodów. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana podniosła, iż wykonała należycie umowę w przedmiocie dostawy betonu o właściwych parametrach. W ocenie pozwanej to z powodu zaniedbania powodów i podwykonawców doszło do uszkodzenia betonu w wyniku niewłaściwej pielęgnacji świeżego betonu, czy też nieprawidłowego jego wbudowania. Pozwana zakwestionowała roszczenie, co do zasady i wysokości.

Wyrokiem wstępnym z dnia 22 maja 2018 roku Sąd uznał roszczenie powodów wobec pozwanej co do zasady za usprawiedliwione.

Pozwana zaskarżyła powyższe orzeczenie w całości podnosząc w apelacji przedwczesne wydanie wyroku wstępnego oraz dokonanie swobodnej oceny dowodów poprzez uznanie, że to pozwana ponosi winę za wadliwość posadzki.

Sąd Okręgowy w Szczecinie oddalił apelację strony pozwanej orzeczeniem z dnia 16 października 2018 roku. W uzasadnieniu orzeczenia podkreślił, że wnioski płynące z kwestionowanej przez pozwanej opinii (...) są zbieżne z dwiema innymi opiniami prywatnymi. Stwierdził też, że jego stanowisko w zakresie ustaleń faktycznych oraz ich oceny prawnej pokrywa się z argumentacją zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Strony w toku procesu podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowie D. S. i J. S. (1) działający pod firmą Zakład Usługowo-Budowlany (...). S. & J. S. w C., jako wykonawcy inwestycji zleconej przez A. K., przedmiotem której była budowa budynku stajni w miejscowości K. zakupili beton u pozwanej (...) s.c. S. W., R. G., która następnie przekształciła się w (...) W., (...) spółkę jawną w S.. Zgodnie z deklaracją zgodności zakupiony przez powodów beton miał być klasy C30/37 W12, zgodny z normą PN-EN 206-1:2003. Zgodnie z kosztorysem ofertowym sporządzonym w dniu 3 sierpnia 2013 roku przez powodów ilość posadzki betonowej, która miała zostać wykonana to 360 m ².

Dnia 2 lipca 2014 r. wydano powodom 10 m ³ betonu, który miał mieć parametry betonu oznaczonego symbolem C30/37 W12. Dnia 3 lipca 2014 r. wydano powodom 12m ³ i 7,5 m ³ betonu, który miał mieć parametry betonu oznaczonego symbolem C30/37 W12 na drobnym kruszywie.

Od momentu pierwszego kontaktu cementu z wodą do momentu rozładowania upłynęło więcej niż 90 minut. Kierowca betoniarki dolał wody do przywiezionej mieszanki.

(...) wbudowano i pielęgnowano zgodnie ze sztuką budowlaną.

Dowód:

- deklaracja zgodności k. 20;

- wydanie zewnętrzne (...) k. 17;

- wydanie zewnętrzne (...) k. 18;

- wydanie zewnętrzne (...) k. 19;

- kosztorys inwestorski z dnia 3 sierpnia 2013 r. k. 27-34 akt VIII GC 135/16

- opinia z dnia 31 lipca 2014 r. k. 67;

- zeznania świadka M. P. (1) k. 143-146;

- zeznania świadka M. P. (2) k. 146-147;

- zeznania świadka R. P. k. 147-150;

- zeznania świadka B. S. k. 150-151;

- zeznania świadka J. J. k. 151-152;

- zeznania świadka B. P. k. 152-154;

- zeznania świadka Ł. L. k. 154-156;

- zeznania D. S. k. 177-183;

- zeznania S. W. (2) k. 192-196;

Dnia 10 lipca 2014 r. pozwana wystawiła na rzecz powodów fakturę VAT nr (...) na kwotę 10 159,80 zł, tytułem zakupionego przez powodów betonu o symbolu C30/37 W12. Przelewem z dnia 6 sierpnia 2014 r. powodowie uiścili na rzecz pozwanej kwotę wynikającą z faktury VAT.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 16;

- potwierdzenie przelewu k. 21;

Dnia 31 lipca 2014 r. na zlecenie pozwanej sporządzono wyniki badań betonu w których potwierdzono spełnianie przez pobrane próbki właściwości.

Dowód:

- opinia z dnia 31 lipca 2014 r. k. 67;

Po około miesiącu od wykonania prac przez powodów, inwestor A. K. stwierdziła nieprawidłowości wykonanych prac. Dnia 8 września 2014 r. na zlecenie A. K. sporządzono opinię z badań wytrzymałościowych posadzki w budynku wykonanym przez powodów z której wynikało, iż użyty do wykonania posadzki beton cementowy nie spełnia wymagań specyfikacji technicznej C30/37.

Powodowie dokonali zgłoszenia otrzymanych od inwestora zastrzeżeń pozwanej, na zlecenie której dnia 21 sierpnia 2015 r. przeprowadzono badania betonu w konstrukcji, które wykazały nieprawidłowości w postaci zaniżonej wytrzymałości. Dnia 17 września 2015 r. na przedstawionych wynikach badań Inspektor Nadzoru umieścił notatki, zgodnie z którymi posadzka została wykonana niezgodnie z założeniami.

Dowód:
- opinia z dnia 8 września 2014 r. k. 22-24;

- wyniki badań z dnia 21 sierpnia 2015 r. k. 25-26;

- zeznania świadka M. P. (1) k. 143-146;

- zeznania D. S. k. 177-183;

- zeznania świadka B. P. k. 152-154;

- zeznania świadka Ł. L. k. 154-156;

- zeznania S. W. (2) k. 192-196;

Koszt prac naprawczych, przeprowadzonych zgodnie z założeniami i przy zachowaniu norm betonu został wyceniony na kwotę 62 398,12 zł brutto.

Dowód:

- kosztorys inwestorski z dnia 31 maja 2015 r. k. 27-31;

Pozwem z dnia 17 października 2015 r. A. K. wystąpiła przeciwko powodom o zapłatę kwoty 92 207,03 zł tytułem kary umownej za nienależyte wykonanie umowy o roboty budowlane. W toku postępowania powodowie wnieśli o przypozwanie w charakterze interwenienta ubocznego spółki (...), (...) spółki jawnej w S.. Spółka mimo posiadanej wiedzy o zgłoszonych zastrzeżeniach powodów co do otrzymanego betonu oraz o toczącym się postąpieniu nie przyłączyła się do postępowania.

Postanowieniem z dnia 13 lipca 2016 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie umorzył postępowanie (VIII GC 135/16) zainicjowane przez A. K. wobec zawarcia przez strony ugody sądowej, na mocy której powodowie zobowiązali się do uiszczenia na rzecz inwestora kwoty 55 000 zł oraz kwoty 1152 zł tytułem części opłaty od pozwu.

Z tytułu obsługi prawnej w toczącym się przed Sądem Okręgowym w Szczecinie postępowaniu, powodowie ponieśli koszt obsługi prawnej w łącznej kwocie 3444 zł, na podstawie faktury VAT z dnia 10 lutego 2016 r. na kwotę 2214 zł brutto wystawionej przez Kancelarię Radcy Prawnego K. S. oraz z tytułu faktury VAT z dnia 15 lipca 2016 r. na kwotę 1230 zł brutto wystawionej przez Kancelarię Radcy Prawnego K. S..

Przelewami z dnia 24 lutego 2016 r. i 18 lipca 2016 r. powodowie uiścili na rzecz reprezentującego ich pełnomocnika łączną kwotę 3444 zł z tytułu wystawionych faktur VAT.

Dowód:
- akta sprawy VIII GC 135/16;

- postanowienie z dnia 13 lipca 2016 r. k. 32;

- ugoda sądowa z dnia 13 lipca 2016 r. k. 33v.

- faktura VAT z dnia 10 lutego 2016 r. k. 34;

- faktura VAT z dnia 15 lipca 2016 r. k. 36;

- potwierdzenia przelewu k. 35, 37;

Wnioskiem z dnia 21 kwietnia 2016 r. powodowie wnieśli o zawezwanie pozwanej do próby ugodowej, wskazując na wartość przedmiotu sporu w kwocie 140 000 zł. Do ugody nie doszło.

Dowód:

- wniosek z dnia 21 kwietnia 2016 r. k. 71-73;

Dnia 6 czerwca 2016 r. pozwana sporządziła instrukcję pielęgnacji betonu.

Dowód:
- instrukcja k. 68-70;

Dnia 11 sierpnia 2016 r. powodowie uiścili na rzecz A. K. kwotę 56 152 zł tytułem ugody sądowej z dnia 13 lipca 2016 r.

Dowód:
- potwierdzenie przelewu k. 39;

Pismem z dnia 18 lipca 2016 r. powodowie wezwali (...) R. G. (2), (...) spółkę cywilną w S. do zapłaty łącznej kwoty 58 952 zł tytułem spełnionego świadczenia z tytułu ugody sądowej oraz kwoty 2800 zł tytułem obsługi prawnej. Na zapłatę wyznaczono termin jednego tygodnia.

Dowód:
- wezwanie do zapłaty z dnia 18 lipca 2016 r. wraz z dowodem nadania k. 40-42;

W odpowiedzi, pismem z dnia 21 lipca 2016 r. pełnomocnik pozwanej, poinformował powodów o odmowie zapłaty dochodzonej przez powodów kwoty z uwagi na bezzasadność roszczenia.

Dowód:
- pismo z dnia 21 lipca 2016 r. k. 43;

Użyty do wykonania posadzki beton posiada bardzo niską klasę wytrzymałości na ściskanie tj. C12/15. Wbudowany beton jest niezgodny z deklaracją zgodności i fakturą sprzedaży, na których to dokumentach określono beton jako C30/37. Klasa wbudowanego betonu ma istotny wpływ na stan techniczny posadzki. Przyjęty pierwotnie do wykonania posadzki beton klasy C30/37 dobrano poprawnie ze względu na warunku użytkowania i obciążenia posadzki. Niska wytrzymałość betonu jest przyczyną pylenia posadzki i jej przyspieszonego zużycia. Nie stwierdzono charakterystycznych uszkodzeń świadczących o niewłaściwej pielęgnacji betonu. Zbyt wczesne polewanie betonu zimna wodą mogłoby stanowić co najwyżej powód obniżenia jakości wierzchniej warstwy betonu o grubości ok 3-7 mm. Niska wytrzymałość odwiertów świadczy o niskiej wytrzymałości nie tylko wierzchniej warstwy ale całego wbudowanego betonu.

Duża odległość betoniarni od placu budowy oraz panujące w okresie wykonywania prac warunku atmosferyczne powinny być wzięte pod uwagę podczas planowania przedsięwzięcia. Pomimo wydłużonego czasu transportu i wysokiej temperatury na zewnątrz nie zastosowano żadnych dodatków opóźniających wiązanie betonu. Zgodnie z normą PN-EN 206-1:2003, jeżeli producent i odbiorca nie ustalili inaczej to w przypadku mieszanki betonowej niezawierającej domieszek o działaniu opóźniającym, w temperaturze otoczenia nieprzekraczającej 20 ^o C betoniarki samochodowe należy całkowicie rozładować w czasie nie dłuższym niż 90 minut, licząc od chwili pierwszego kontaktu wody z cementem.

Spadek wytrzymałości betonu na ściskanie spowodowany tylko i wyłącznie zbyt długim czasem układania nie powinien być większy niż 10%. Parametry betonu były niższe o więcej niż 50% w stosunku do tego jakie powinien posiadać beton C30-37.

W chwili przyjazdu betonowozu na budowę odróżnienie mieszaki betonowej o wytrzymałości ok. 40 (...) od mieszanki o wytrzymałość ok. 16 (...) jest praktycznie niemożliwe. Prawdopodobnym wydaje się fakt że na skutek długiego czasu transportu beton uległ częściowemu związaniu i do betoniarki ( a przed wbudowaniem) została dolana woda w celu uzyskania konsystencji wymaganej do rozładunku i wbudowania w posadzkę. Przy dolaniu wody mogło dojść do sytuacji że beton który miał pierwotnie parametry C30/C37 stracił je. Procedura dostawy jest opisana szczegółowo w normach. Sytuacje gdy dolewa się wody powinny konsultowane z kierownikiem budowy to on podejmuje decyzje o takim działaniu i wówczas ten beton używany jest nie na elementy konstrukcyjne ale na elementy drugorzędne, podkładowe. Na dokumentach powinna być wtedy adnotacja o dolaniu wody . Utrata parametrów betonu ok. 50% może wynikać tylko z 2 kwestii: pierwsza to dolanie wody przed wydaniem z betoniarki , druga to załadowanie betonu o zaniżonych parametrach. Sam długotrwały proces rozładunku nie powinien spowodować spadku parametrów o 50%. Przy uwzględnieniu załadunku, transportu i stosunkowo długiego okresu rozładunku beton powinien tracić swoje parametry w zakresie konsystencji i zdolności do układania. Jeżeli załadunek wraz z transportem trwały łącznie ok. 1,5 godziny to okres wiązania powinien zaistnieć przy rozładunku. Jeżeli osoby rozkładające nie miały problemu z rozłożeniem betonu to najbardziej prawdopodobną przyczyną jest rozrzedzenie betonu wodą przed jego wylaniem z samochodu. Jeżeli beton już przy rozładunku ma złą konsystencję to nie jest wbudowywany i odsyła się go do betoniarni, natomiast jeżeli konsystencja na początku jest dobra ale z uwagi na długi upływ czasu wbudowania się pogarsza to odpowiedzialność za to ponosi wykonawca.

Pylenie posadzki jest w pierwszej kolejności skutkiem zbyt niskiej klasy betonu. Impregnacja i utwardzenie powierzchniowe wobec słabej jakości warstwy posadzki nie przyniosłaby trwałych efektów, nie wpłynęłoby też na głębsze warstwy betonu.

(...) nabiera pełnych parametrów wytrzymałościowych po 28 dniach ale parametry umożliwiające np. wejście na posadzkę , pielęgnację czy prowadzenie pewnych prac budowlanych z tej posadzki możliwe byłyby szybciej. Gdyby po 7 dniach jeździć po betonie nawet wózkami czy taczkami to uszkodzenia mogłyby być co najwyżej na powierzchni milimetra dwóch.

Czynniki takie jak warunki zewnętrzne wykonania, czas wbudowania, sposób pielęgnacji nie wydają się główną przyczyna niskiej jakości betonu posadzki. Na powierzchni brak jest typowych zarysowań skurczowych świadczących o całkowitym zaniechaniu pielęgnacji betonu. Sugerowana niewłaściwa pielęgnacja warstwy powierzchniowej nie tłumaczy niskiej jakości wytrzymałości betonu w całym przekroju.

Nie ma możliwości przeprowadzenia badania wytrzymałości betonu na budowie . Obecność lub brak dylatacji w tym konkretnym przypadku nie ma znaczenia. Gdyby beton był dobrej jakości to wobec braku dylatacji beton popękałby ale zachowałby parametry wytrzymałości na ściskanie.

Dodanie wody do betonu automatycznie obniża, pogarsza właściwości wytrzymałościowe i takie działanie było najbardziej prawdopodobne. Jeśli beton jest na tyle gęsty że nie jest możliwe jego wbudowanie to należy go odesłać.

Różnica między betonem C12 a C30 to ok. 60 %. Spadek wytrzymałości zależy od ilości dolanej wody. Przy dolewaniu wody wytrzymałość gwałtownie maleje.

Dowód:

- opinia (...) k. 205-211, 270-278;

Koszty usunięcia skutków zastosowania wadliwego betonu,
w szczególności koszty jego skucia i wylania nowego betonu
o odpowiednich parametrach w roku 2015 wynosiły 57.482,11 zł – co odpowiada kwocie 75.684,96 zł w III kwartale roku 2019.

Dowód:

- opinia biegłego z zakresu budownictwa M. S. k. 429-442;

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie przypomnieć należy, że w niniejszej sprawie Sąd wydał już wyrok wstępny w którym wskazał kwalifikację prawną, dokonał ustaleń faktycznych oraz przesądził, co do zasady, o odpowiedzialności pozwanej, na podstawie art. 471 k.c. Wyrok ten spotkał się z aprobatą Sądu Okręgowego rozpoznającego apelację.

Niniejszy wywód jest kontynuacją rozważań w zakresie odpowiedzialności pozwanej, w tym w szczególności co do wysokości szkody.

Stosownie do treści art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Odszkodowanie powinno więc ściśle odpowiadać wysokości szkody, innymi słowy nie powinno być niższe od wysokości szkody ale i nie powinno być od niej wyższe i stanowić źródła bezpodstawnego wzbogacenia poszkodowanego. Zgodnie z art. 363 § 2 k.c. wysokość odszkodowania winna wyrównywać różnicę pomiędzy obecnym stanem majątkowym poszkodowanego, a tym stanem, jaki by istniał, gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę, tj. hipotetycznym.

Jednocześnie w myśl art. 361 §1 k.c. jedynie w sytuacji gdy koszty poniesione lub inne czynności będą kwalifikowały się jako normalne (zwykłe) następstwa zdarzenia sprawczego, uznać je można będzie za składnik (element) szkody w przedstawionym wyżej rozumieniu. Reasumując - o zakwalifikowaniu danego elementu jako szkody decydować muszą realia konkretnej sprawy, w tym zwłaszcza niezbędność (celowość) poniesionych kosztów i ich uzasadnienie ekonomiczne.

Ciężar dowodu wysokości szkody (a więc w realiach sprawy uszczerbku majątkowego i istnienia adekwatnego związku przyczynowego między wskazywanymi należnościami a zdarzeniem sprawczym) spoczywa na poszkodowanym.

W niniejszej sprawie kluczowym dowodem wykazującym wysokość szkody jest opinia biegłego M. S.. Biegły w pisemnej opinii określił koszty niezbędne do usunięcia skutków dostarczenia przez pozwaną wadliwego betonu. Wskazywane przez biegłego kwoty zarówno za rok 2015 jak i III kwartał 2019r są wyższe niż dochodzona pozwem z tego tytułu kwota 55 000zł, którą D. i J. S. (1) zapłacili inwestorce.

Żadna ze stron mimo zakreślenia terminu nie zgłosiła uwag do przedmiotowej opinii. Nie były one również zgłaszane na rozprawie w dniu 29 listopada 2019r. Przyjąć więc należy, że strony jej nie kwestionowały. Również w ocenie Sądu opinia biegłego jest prawidłowa.

W związku z powyższym Sąd uznał powództwo za uzasadnione, co do kwoty 55000zł. Odsetki od tej kwoty zasądzono na podstawie art. 481 k.c. od dnia 29 lipca 2016r (w wezwaniu z 18 lipca 2016 wskazano termin tygodniowy na zapłatę, nie ma daty doręczenia wezwania, ale wiadomo, że w dniu 21 lipca 2016 pozwana już była w jego posiadaniu, gdyż się do niego odniosła).

Za niezasadne Sąd uznał powództwo w pozostałym zakresie tj. co do kwoty 2800zł tytułem kosztów własnego pełnomocnika w sprawie VIII GC 135/16 oraz 1152zł tytułem części opłaty od pozwu w tamtej sprawie. W ocenie Sądu koszty te nie stanowią elementu szkody i nie pozostają w normalnym adekwatnym związku przyczynowym z dostawą wadliwego betonu. Nie jest bowiem zwykłym (normalnym) następstwem dostarczenia wadliwego betonu konieczność poniesienia takich kosztów. W uzupełnieniu dodać należy, że sprawa VIII GC 135/16, dotyczyła kary umownej, a nie bezpośrednio kosztów usunięcia skutków dostawy wadliwego betonu. W ugodzie jest też zapis dotyczący wyczerpania roszczeń z rękojmi i gwarancji stron w tamtym procesie, co pozostaje bez żadnego wpływu na odpowiedzialność pozwanego. Innymi słowy nie każdy koszt ponoszony przez powodów w związku z zawartą przez nich umową z inwestorem, może być przerzucony na pozwanego. Z powyższych względów nie jest też trafny argument, że D. i J. S. (2) w sprawie VIII 135/16 minimalizowali szkodę, gdyż przede wszystkim ograniczali oni własną odpowiedzialność wobec inwestora wynikającą z zawartej z nim umowy, wobec którego pozwana w ogólne nie odpowiada. Nadto wskazać należy, że z niczego nie wynika, że nie było możliwe zakończenie sporu z inwestorem na warunkach wskazanych w ugodzie poza procesem sądowym, w szczególności, że powodowie deklarowali na takim etapie zapłatę kwoty

55 000zł na rzecz inwestora.

Jeśli idzie o ocenę materiału dowodowego to adekwatna jest ocena przedstawiona w uzasadnieniu wyroku wstępnego. Jedynym nowym dowodem, przeprowadzonym po wydaniu wyroku wstępnego jest opinia pisemna biegłego M. S., o której była wyżej mowa.

Przypomnieć należy, że dowód z opinii biegłego stosownie do utrwalonych w nauce i orzecznictwie poglądów, ze względu na swoją specyfikę może być oceniany przez sąd jedynie w płaszczyźnie poprawności logicznej, zgodności z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej (por. Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004r, sygn.akt II CK 572/04, Lex nr 151656). Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wyprowadzać własne stwierdzenia (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990r sygn. akt I PR 148/90 opubl. Lex nr 5319, OSP 1991/11/300, wyrok SN z dnia 13 października 1987 r., II URN 228/87 opubl. PiZS 1988, nr 7, poz. 62, Komentarz do art.278 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.). Biegły sporządzający opinię jest stałym i długoletnim biegłym sądowym. Nie ma podstaw do podważania jego kwalifikacji, wyjaśnień i metodyki opartych na wiedzy i doświadczeniu zwłaszcza, gdy strony mimo zakreślenia terminu nie zgłosiły uwag do przedmiotowej opinii.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowi art. 100 zd.2 k.p.c. gdyż powodowie w zakresie żądania pozwu ulegli nieznacznie (kilka procent), wygrywając przy tym w całości postępowanie wywołane wniesieniem apelacji. Powodowie złożyli spis kosztów (k.157) i wnieśli o ich uwzględnienie Na zasądzone koszty składa się opłata od pozwu 2948zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł, wynagrodzenie pełnomocnika za postępowanie przed Sądem pierwszej instancji w kwocie 10800zł. ustalone na podstawie §2 ust.5 w zw. z §15 ust3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804) w wersji obowiązującej w dacie wniesienia powództwa. Sąd przyjął półtorakrotność stawki minimalnej. W ocenie Sądu nakład pracy pełnomocnika powodów był znaczny. W sprawie było 6 terminów rozprawy na których z uczestnictwem pełnomocnika powodów prowadzone było obszerne postępowanie dowodowe (przesłuchanie świadków, stron, biegłego), wydane były dwie opinie biegłych i zabezpieczenie dowodu. Niniejsza sprawa niewątpliwe odbiega obszernością i pracochłonnością od typowych spraw rozpoznawanych w Wydziale XI Gospodarczym. Z drugiej strony Sąd miał na uwadze, że żądanie pozwu niewiele przekracza dolną granicę progu, a górna granica dla tej stawki jest dużo wyższa (200 tyś). Dlatego też w ocenie Sądu zasadna jest półtorakrotność stawki minimalnej obowiązującej w dacie wniesienia powództwa. W uzupełnieniu dodać należy, że przyznana kwota odpowiada dwukrotności obecnej stawki minimalnej.

Sąd uwzględnił też koszty zastępstwa w postępowaniu apelacyjnym w kwocie 2700zł na podstawie §2 ust.5 w zw. z §10 ust 1 pkt.1 rozporządzenia. Zaznaczenia przy tym wymaga, że koszty te ustalono według przepisów obowiązujących w dacie wniesienia apelacji (14.06.2018r).

Zasadne jest żądanie w zakresie kosztów stawiennictwa w kwocie 1299,33zł. W spisie wskazano 6 terminów rozpraw na które stawił się pełnomocnik powodów oraz odległości, które musiał przebyć. Wskazywane koszty są realne i są znacznie niższe niż te które mogłyby być dochodzone według obowiązującej stawki 0,8358 zł.

W ramach kosztów Sąd uwzględnił też kwotę 5000zł poniesioną tytułem zaliczki na biegłego. Wydatki na biegłego to ogółem 7101,26zł (1807,85zł + 1326,22zł+ 561,25zł + 3405,94zł).

Pozostały nieuiszczone koszty sądowy w kwocie 2101,26zł Sąd nakazał pobrać od pozwanego na podstawie art. 83 ust. 2 uksc w zw. z art. 113 uksc i art. 100zd.2 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

(...)

(...)

3. (...)