Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 26 października 2021 r. znak ON. (...).1. (...).2021.EH Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. uchylił w części orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. z dnia 30 sierpnia 2021r., znak WN. (...).1. (...).2021 i orzekł o zaliczeniu P. P. do lekkiego stopnia niepełnosprawności z powodu schorzeń oznaczonych symbolem 05-R. Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał, iż adresat orzeczenia ma ograniczenia w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka, zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych, a stan zdrowia odwołującego się powoduje istotnie obniżoną zdolność do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną.

P. P. wniósł odwołanie od tego orzeczenia, domagając się przyznania mu umiarkowanego stopnia niepełnosprawności (k. 11, k. 95).

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. wniósł o oddalenie odwołania w całości wywodząc, jak w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. P., urodzony (...), posiada wykształcenie zasadnicze zawodowe – ślusarz-mechanik.

Niesporne, a nadto dowód: ocena zawodowa k. 131 akt organu,

Odwołujący się cierpi na zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne bez cech mielopatii szyjnej i dysfunkcji chwytnej i lokomocyjnej.

W 2007r. był leczony operacyjnie: fenestracja i facetomia w części L5/S1 po stronie lewej z wyłuszczeniem jądra miażdżystego na odcinku L5/S1.

Od 2014r. leczy się w (...) w S. z rozpoznaniem: zaburzenia osobowości.

Niesporne, a nadto dowód: dokumentacja medyczna – k.1-3, 20, 30-44, 56, 67-69, 83-85, 89-91, 99-101, 103-111-107, 122- 123, oceny stanu zdrowia – k.112-113, opinia biegłych sądowych z zakresu ortopedii A. K. i neurologii B. M. – k. 36-45, opinia biegłego z zakresu psychiatrii J. K. k. 70-75 akt sprawy.

Obecny stan zdrowia w zakresie narządu ruchu P. P. jest przyczyną lekkiej niepełnosprawności. Biorąc pod uwagę skutki spowodowane schorzeniami narządu ruchu niepełnosprawność wynika z naruszonej sprawności organizmu, która powoduje istotne ograniczenia możliwości funkcjonowania na poziomie uważanym za typowy dla osoby z pełną sprawnością biorąc pod uwagę normę wiekową, płeć, wykształcenie.

Dolegliwości bólowe stawowo-kręgosłupowe są leczone zachowawczo i nie powodują dysfunkcji ruchowej pod postacią niedowładów, czy porażeń.

Brak jest istotnych deficytów ruchowych, które powodowałyby zakwalifikowanie odwołującego się jako osoby z umiarkowanie lub znacznie ograniczoną zdolnością do poruszania się i przemieszczania.

Obecny zakres naruszenia czynności sfery psychicznej u P. P. spowodowany przez organiczne zaburzenia osobowości oraz zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem wielu substancji psychoaktywnych spełnia kryteria zaliczenia go do lekkiego stopnia niepełnosprawności z symbolem 02-P na stałe.

Dowód: dokumentacja medyczna – k.1-3, 20, 30-44, 56, 67-69, 83-85, 89-91, 99-101, 103-111-107, 122- 123, opinia biegłych sądowych z zakresu ortopedii A. K. i neurologii B. M. – k. 36-45, opinia biegłego z zakresu psychiatrii J. K. k. 70-75 akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U.2021.573) rozróżnić można trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany i lekki. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. (art. 4 ust. 1 ustawy). Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (art. 4 ust. 2 ustawy). Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu powodującą w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną lub mającą ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub techniczne. (art. 4 ust. 3 ustawy).

Standardy w zakresie kwalifikowania do poszczególnych stopni niepełnosprawności, uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności. I tak zgodnie z rozporządzeniem: niezdolność do pracy oznacza całkowitą niezdolność do pracy zarobkowej z powodu fizycznego, psychicznego lub umysłowego naruszenia sprawności organizmu (§ 29 ust. 1 pkt 1), konieczność sprawowania opieki - całkowitą zależność od otoczenia polegającą na pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem (§ 29 ust. 1 pkt 2), konieczność udzielania pomocy, w tym pomocy w pełnieniu ról społecznych – zależność od otoczenia wymagającą wsparcia w czynnościach samoobsługowych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji oraz w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych (§ 29 ust. 1pkt 3), czasowa pomoc w pełnieniu ról społecznych – konieczność udzielania pomocy, o której mowa w § 29 ust.1 pkt 3 w okresach wynikających ze stanu zdrowia (§ 30 ust. 1 pkt 1), a częściowa pomoc w pełnieniu ról społecznych – wystąpienie co najmniej jednej okoliczności, o której mowa w § 29 ust. 1pkt 3 (§ 30 ust. 1pkt 2), istotne obniżenie do wykonywania pracy - naruszoną sprawność organizmu powodującą ograniczenia w wykonywaniu pracy zarobkowej znacznie obniżające wydajność pracy na danym stanowisku w porównaniu do wydajności, jaką wykazują osoby o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną (§ 31 ust. 1 pkt 1), ograniczenia w pełnieniu ról społecznych - trudności doświadczane przez osobę zainteresowaną w relacjach z otoczeniem i środowiskiem według przyjętych norm społecznych, jako skutek naruszonej sprawności organizmu (§ 31 ust. 1 pkt 2), zaś możliwość kompensacji ograniczeń - wyrównywanie dysfunkcji organizmu spowodowanej utratą lub chorobą narządu odpowiednio przez przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne (§ 31 ust. 2 rozporządzenia).

W rozpoznawanej sprawie niespornym było, iż wnoszący odwołanie jest osobą niepełnosprawną. Spornym natomiast pozostawał stopień niepełnosprawności, jakim skutkują jego schorzenia. P. P. kwestionował bowiem zaliczenie go przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. do lekkiego stopnia niepełnosprawności, utrzymując, iż jego stan zdrowia skutkuje stopniem umiarkowanym.

Z uwagi na fakt, iż rozpoznanie niniejszej sprawy wymagało wiadomości specjalnych Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu ortopedii A. K. i neurologii B. M. oraz psychiatrii J. K..

Po zbadaniu odwołującego się i analizie dostępnej dokumentacji medycznej, biegli jednoznacznie przyznali, iż schorzenia występujące u P. P. powodują lekki stopień niepełnosprawności.

Biegli ortopeda i neurolog wskazali ponadto, że dolegliwości bólowe kręgosłupa są leczone zachowawczo i nie powodują dysfunkcji ruchowej pod postacią niedowładów, czy porażeń, a odwołujący nie ma umiarkowanej lub znacznie ograniczonej zdolności do poruszania się i przemieszczania.

Podobnie, według biegłego psychiatry obecny zakres naruszenia czynności sfery psychicznej u P. P. spowodowany przez organiczne zaburzenia osobowości oraz zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem wielu substancji psychoaktywnych spełnia kryteria zaliczenia go do lekkiego stopnia niepełnosprawności z symbolem 02-P na stałe.

Żadna ze stron nie kwestionowała powyższych opinii.

Opinie biegłych sądowych wydane po badaniu podmiotowym i przedmiotowym P. P. oraz analizie dostępnej dokumentacji medycznej dotyczącej stanu jego zdrowia są jasne i spójne, a ich wnioski w sposób logiczny i przekonujący obszernie umotywowane.

Analiza zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego dała podstawy do przyjęcia, iż P. P. ma z naruszoną sprawnością organizmu powodującą w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, dających się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub techniczne. Natomiast Sąd nie stwierdził, iż odwołujący się wymaga czasowej czy częściowej pomocy innych osób w pełnieniu ról społecznych, tj. w czynnościach samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego, ułatwiania kontaktów ze środowiskiem ani współdziałania w procesie leczenia i rehabilitacji.

Mając na uwadze wszystko powyższe, jak i wskazywaną wcześniej spójność i logikę wniosków zawartych w opiniach, należało uznać te opinie za rzetelne i wiarygodne, a w konsekwencji podzielić zawarte w nich wnioski nie znajdując podstaw do ich kwestionowania.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do uznania, że ocena stopnia niepełnosprawności odwołującego się przez Wojewódzki Zespół w sprawie była prawidłowa.

Zważywszy na definicję lekkiego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, stopień dysfunkcji badanego świadczy o zasadności zaliczenia go do pierwszego z tych stopni. Sąd nie dokonywał zmiany zaskarżonego orzeczenia w zakresie symboli niepełnosprawności (dodając symbol (...)), kierując się żądaniem strony odwołującej, potwierdzonym na rozprawie w dniu 3 lutego 2023 r.

Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

24.02.2023 r.