Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 sierpnia 2022 r. znak (...) Zakład (...) w S. przyznał W. C. prawo do jednorazowego odszkodowania 30% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Odwołanie od powyższe decyzji wniósł W. C. w dniu 22 września 2022 r. (wraz z sprostowaniem z dnia 1 grudnia 2022 r.), zarzucając decyzji zaniżenie wysokości uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 8 czerwca 2021r., w następstwie oparcia rozstrzygnięcia na błędnych ustaleniach faktycznych. Wskazał że domaga się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez zwiększenia uszczerbku na zdrowiu do wysokości 50%.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że w wyniku wypadku przy pracy z dnia 8 czerwca 2021 r. doznał rozległych oparzeń chemicznych II i III stopnia mnogich części ciała. Podkreślił o dalszych negatywnych konsekwencjach zdarzenia, którego dowodem miała być niezdolność do pracy trwająca niemal rok, wciąż odczuwający ból oraz dalsze leczenie. Dodał, że w wyniku wypadku zaczął podupadać na zdrowiu psychicznym oraz został wyalienowany ze społeczeństwa w związku z widocznymi bliznami. Ponadto jego samoocena uległa diametralnemu obniżeniu, stał się osobą zamkniętą i rezygnującą z życia społecznego.

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 7 października 2022 r. organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania w całości.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że swoją decyzję oparł na orzeczeniu Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 22 sierpnia 2022 r., o w związku z tym nie miał podstaw do wydania innej decyzji niż zaskarżona.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W. C. był zatrudniony w (...) w P. od dnia 6 września 1982 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku (...). Jego praca polegała na wykonywaniu prac na instalacjach (...). na wydziale (...). Do jego zakresu obowiązków należało serwisowanie, naprawienie i remontowanie urządzeń i instalacji energetycznych. Od kwietnia 2009 r. pełni dodatkowo funkcje brygadzisty. W chwili wypadku posiadał aktualne szkolenia BHP wstępne, ogólne oraz okresowe. Posiadał ponadto świadectwa kwalifikacyjne do zajmowania się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych w zakresie konserwacji, remontu i montażu. Ponadto w dniu wypadku nosił odzież ochronną.

Dowody: wywiad zawodowy – k. 3 akt Dokumentacji Orzeczniczo Lekarskiej B5; umowa o pracę – k. 34 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; ukończone szkolenia – k. 36-65 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; zakres zadań brygadzisty – k. 78 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; protokół wypadkowy – k. 182-189 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5;

Do wypadku doszło w dniu 8 czerwca 2021 r. około godziny 12:40 na terenie(...) podczas wymiany śrub połączenia kołnierzowego zasuwy na kolektorze „dolnym”(...) rurociągu (...) o stężeniu 98%. Wypadek nastąpił w skutek: nieprawidłowego przygotowania stanowiska pracy, a nadto niewłaściwego polecenia mistrza zmianowego, polegającego na poleceniu wykonywania pracy szczególnie niebezpiecznej bez przygotowania stanowiska pracy, w szczególności niewstrzymanie wysyłki (...) i nieopróżnienie rurociągu z kwasu przed rozpoczęciem pracy przez ślusarzy. Niewłaściwa koordynacja prac związanych z usuwaniem nieszczelności, podczas których wydarzył się wypadek przez specjalistę ds. produkcji również była przyczyną niniejszego wypadku. Błędne poinformowanie poszkodowanego oraz innych (...), że stanowisko pracy jest bezpieczne w głównej mierze doprowadziło do omawianego wypadku. Innymi przyczynami wypadku były jeszcze między innymi niewłaściwa i nadmierna eksploatacja połączenia kołnierzowego zasuwy i samej zasuwy odcinającej na kolektorze dolnym rurociągu (skorodowanie i przeżartej przez kwas śrub mocujących), niesprawne prysznice ratunkowe (brak wody w instalacjach), nie wymaganie przestrzegania zasad BHP ze strony pracowników nadzoru Wydziału (...), niewłaściwe i niekompletne pozwolenie na pracę szczególnie niebezpieczną przez mistrza zmianowego oraz brak skutecznych działań w Wydziale (...) po otrzymaniu informacji o awarii w postaci przecieku na połączeniu kołnierzowym, zasuwy, na której później wydarzył się wypadek (nie opróżniono rurociągu z kwasu i nie wstrzymano wysyłki). Niniejsze zdarzenie spełnia definicję wypadku przy pracy.

Niesporne a nadto dowody: przesłuchanie W. C. – k. 15-18 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; zeznania M. K. – k. 19-20 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; zeznania K. W. – k. 21 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; wyjaśnienia S. S. – k. 22-29 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; zeznania M. M. – k. 30-32 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; dokumenty zw. z procedurą bezpieczeństwa – k. 66-172 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; protokół z awarii – k. 172- 177 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; protokół wypadkowy – k. 182-189 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5; opinia uznaniowa – k. 194 akt świadczenia rehabilitacyjnego B5

Na miejsce wezwane zostało pogotowie ratunkowe i helikopter ratunkowy, które przetransportowało W. C. do szpitala w G.. W szpitalu (...) z przerwami przebywał 45 dni. Przeszedł trzy przeszczepy. Później przebył rehabilitację. Przez okres łącznie roku przebywał najpierw na zwolnieniu lekarskim, a później na zasiłku rehabilitacyjnym. Był niezdolny do pracy. Od 9 czerwca 2021 r. do 31 sierpnia 2021 pobierał zasiłek chorobowy. Od 7 grudnia 2021 r. do 5 maja 2022 r. pobierał świadczenie rehabilitacyjne w wysokości 100% podstawy wymiaru. Po ukończeniu świadczenia rehabilitacyjnego powrócił do pracy.

Niesporne a nadto dowody: wniosek o świadczenie rehabilitacyjne ZNp-7 – Akt świadczenia rehabilitacyjnego ZUS B5; Orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dn. 22.11.2021 r. - Akt świadczenia rehabilitacyjnego ZUS B5; Historia choroby – k. 4-34 Dokumentacji Orzeczniczo Lekarskiej B5; Opinia sądowo-psychiatryczna – k. 56-60.

W wyniku zdarzenia W. C. doznał obrażeń ciała w postaci oparzeń II i III stopnia 37% powierzchni ciała – głowy, klatki piersiowej i przedramienia lewego, a nadto ma przykurcz szyi i powieki dolnej oka lewego, co spowodowało u niego ciężki uszczerbek na zdrowiu. Leczony był w oddziale leczenia ciężkich oparzeń w G., leczenie powikłane zespołem niewydolności wielonarządowej. Następnie wielokrotnie leczony szpitalnie celem usuwania martwiczych tkanek, przeszczepów skórnych. Następstwa te można ocenić zgodnie z tabelą procentową stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz. U nr 234, poz 1974) i punktu najbardziej zbliżonego następująco:

- Zmiany bliznowate twarzy i okolicy potylicznej lewej – z pkt 19b na 15%,

- Blizny na lewej bocznej powierzchni szyi z ograniczeniem jej ruchomości – z pkt 55 na 10%,

- Rozległy bliznowiec klatki piersiowej i brzucha – z pkt 56 na 10%,

- Blizny na przedramieniu lewym – 127 na 2%,

Leczenie podstawowe ubezpieczonego zostało zakończone. Dalsze systematyczne i długotrwałe leczenie może wpłynąć pozytywnie na gojenie się ran.

Dowody: Zaświadczenie o stanie zdrowia OL-9 – k. 2, 40 Dokumentacji Orzeczniczo Lekarskiej B5; Historia choroby – k. 4-34 Dokumentacji Orzeczniczo Lekarskiej B5; opinia Lekarska – k. 35, 39, 42 Dokumentacji Orzeczniczo Lekarskiej B5; zaświadczenie z kliniki – k. 10; fotografia obrażeń – k. 11- 15; opinia i opinia uzupełniająca biegłego ortopedy dr. H. M.. – k. 39 – 40, 111, 121; historia choroby – k. 85; opinia biegłego sądowego dermatologa– k. 97,

Od momentu wypadku W. C. leczy się psychiatrycznie. Do dnia wyrokowania utrzymuje się u ubezpieczonego okresowy lęk, niepokój, drażliwość oraz bezsenność. Choruje na zaburzenia adaptacyjne jako skutek wypadku przy pracy (F 43.2). Ma gorsze samopoczucie i nadal wymaga leczenia psychiatrycznego w tym farmakologicznego. Nie ma myśli i tendencji suicydalnych. Nie cierpi na chorobę psychiczną w sensie procesu psychotycznego. Potrzebował około 2 lat, aby jego stan psychiczny się dostatecznie poprawił i mógł wrócić do pracy. Zaburzenia psychiczne adaptacyjne mają ścisły związek z doznanymi poparzeniami i długotrwałym procesem leczenia. Uszczerbek na zdrowiu (...) w sferze psychicznej wyniósł 8% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu zgodnie z punktem 10a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz. U nr 234, poz 1974).

Dowód: zaświadczenie lekarskie – k. 23; opinia biegłego sądowego psychiatry – k. 56-60; opinia biegłego sądowego dermatologa– k. 97

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie W. C. od decyzji Zakładu (...)zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2022, poz. 2189 ze zm., dalej „ustawa wypadkowa”) jednorazowe odszkodowanie przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Definicja stałego i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu zawarta została w art. 11 ust. 2 i 3 ustawy wypadkowej. Zgodnie z przywołanymi przepisami, stały uszczerbek na zdrowiu stanowi takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie jego czynności nie rokujące poprawy, natomiast uszczerbek długotrwały naruszenie sprawności organizmu powodujące upośledzenie jego czynności na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie. Za wypadek przy pracy uważa się: nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, a także w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy (art. 3 ust. 1 ustawy).

W rozpoznawanej sprawie poza sporem leżało, iż ubezpieczony uległ w dniu 8 czerwca 2021 r. wypadkowi przy pracy, spornym natomiast pozostawało, w jakiej wysokości ma prawo do jednorazowego odszkodowania. Spór ten wynikał z odmiennej oceny stron w zakresie następstw wypadku, organ rentowy bowiem wskazywał na długotrwały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego na poziomie 30 %, z czym nie zgadzał się ten ostatni.

Z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłego z zakresu ortopedii H. M. wynika, iż uraz doznany wskutek wypadku przy pracy skutkował 37% uszczerbkiem na zdrowiu odwołującego się. Biegły wyczerpująco opisał stwierdzane przez siebie odchylenia od stanu prawidłowego w zakresie układu ruchu badanego tj. zmiany bliznowate twarzy i okolicy głowy, blizny na szyi, rozległy bliznowiec klatki piersiowej i brzucha oraz blizny na przedramieniu lewym. Wskazał na dolegliwości związane z czuciem powierzchniowym, które jest zaburzone na głowie, szyi i klatce piersiowej, oraz na pooparzeniowe blizny na kończynach górnych (na przedramieniu lewym). Ruchomość w odcinku szyjnym ubezpieczonego jest ograniczona. Siła mięśniowa kończyn symetrycznie jednakowa. Ustalenia biegłego są odpowiednie z uregulowaniami dotyczącymi oceny uszczerbku na zdrowiu zawartymi w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz.U. z 2020 r., poz. 233), wydanym w oparciu o delegację ustawową zawartą w art. 11 ust. 5 ustawy wypadkowej. Stanowiąca załącznik do tego rozporządzenia tabela obejmuje wyszczególnienie urazów czy zaburzeń i możliwą wysokość uszczerbku w razie ich zaistnienia. W tych warunkach zasadna wydaje się wartość uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego przyjęta przez biegłego.

Opinia biegłego jest jasna, pełna i spójna, a jej wnioski w sposób logiczny i przekonujący umotywowane, wreszcie wydane zostały przez wysokiej klasy fachowca ze stopniem naukowym, o wieloletnim doświadczeniu klinicznym, o specjalnościach odpowiednich do schorzeń ubezpieczonego po badaniu przedmiotowym oraz dogłębnej analizie dokumentacji medycznej. W tych warunkach sąd w pełni podzielił opinię biegłego nie znajdując podstaw do ich kwestionowania. Zarzuty organu wniesione do opinii zostały omówione i wyjaśnione w wydanej opinii uzupełniającej (k. 111). Ponadto wnioski biegłego znajdują potwierdzenie w opinii wydanej przez biegła dermatolog, która ustaliła tożsame procentowe wartości uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego (k. 97).

Ustalenia biegłych z zakresu ortopedii i dermatologii, w świetle zakresu następstw wypadku, są odpowiednie z uregulowaniami dotyczącymi oceny uszczerbku na zdrowiu zawartymi w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

Z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłego z zakresu psychiatrii J. K. wynika, iż uraz psychiczny doznany wskutek wypadku przy pracy skutkował 8% (pkt 10a tabeli) uszczerbkiem na zdrowiu odwołującego się. Biegły wyczerpująco opisał stwierdzane przez siebie odchylenia od stanu prawidłowego w zakresie psychiki tj. występujące zaburzenia adaptacyjne istotnie wpływające na funkcjonowanie i samopoczucie psychiczne. Po wypadku odwołujący miał mieć myśli rezygnujące, niską samoocenę oraz mieć objawy typowe dla depresji, jak drażliwość, bezsenność i narastające przygnębienie. Zaburzenia psychiczne były ściśle skorelowane z występującymi bliznami. Ustalenia biegłego są odpowiednie z uregulowaniami dotyczącymi oceny uszczerbku na zdrowiu zawartymi w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz.U. z 2020 r., poz. 233), wydanym w oparciu o delegację ustawową zawartą w art. 11 ust. 5 ustawy wypadkowej. Stanowiąca załącznik do tego rozporządzenia tabela obejmuje wyszczególnienie urazów czy zaburzeń i możliwą wysokość uszczerbku w razie ich zaistnienia. Biegły ocenił uszczerbek na zdrowiu psychicznym w wysokości 8% zgodnie z pkt. 10a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu. W tych warunkach zasadna wydaje się wartość uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego przyjęta przez biegłego. Opinia biegłego psychiatry nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Mając na uwadze wszystko powyższe, sąd podzielając opinię biegłych, w oparciu o art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję poprzez przyznanie ubezpieczonemu jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w dniu 8 czerwca 2021. W wysokości 45 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, zgodnie ze wskazaniami biegłych sądowych z zakresu: ortopedii, dermatologii oraz psychiatrii. Zgodnie z § 9 Rozporządzenia, jeżeli wypadek przy pracy spowodował uszkodzenie kilku kończyn, narządów lub układów, ogólny stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu równa się sumie procentów uszczerbku ustalonych za poszczególne uszkodzenie, w sposób określony w ocenie procentowej, z ograniczeniem do 100%. Suma poszczególnych procentów uszczerbku ustalonych w postępowaniu dowodowym wyniosła 45%, o czym orzeczono w pkt I wyroku.

W punkcie II wyroku sąd oddalił żądanie wyższego uszczerbku uznając, że brak podstaw do ustalenia wyższego uszczerbku, aniżeli procentowy.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

8.1.2025 r. (...)