Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 22 kwietnia 2016 r. znak ZP–4. (...).1.623.2016.BK Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w S. utrzymał w mocy orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. z dnia 24 lutego 2016 r. znak ZN. (...).1.9.2016 o zaliczeniu J. B. do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał, iż adresatka orzeczenia ma ograniczenia w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka, zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych, a stan zdrowia odwołującej się powoduje istotnie obniżoną zdolność do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną (orzeczenia – k.18,30 akt Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w S. stanowiących załącznik do akt sprawy i zwanych dalej aktami organu).

J. B. wniosła odwołanie od tego orzeczenia, domagając się zaliczenia do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. W uzasadnieniu wskazała, iż oprócz wskazanych w orzeczeniu przyczyn niepełnosprawności (07-S i 05-R) rozpoznaje się u niej inne jeszcze jednostki chorobowe, t.j. cukrzycę, nadciśnienie tętnicze, zapalenie ucha środkowego z wyciekiem ropy i krwi, przerost lewej komory serca, nadto ma uszkodzoną lewą rękę, ciecz na opłucnej po prawej stronie, stłuczone kolana, wyciek podskórny ze stawów kolan i cukrzycowe stopy ( odwołanie - k. 3,k. 12-13 ).

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w S. wniósł o oddalenie odwołania w całości wywodząc, jak w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia. Jednocześnie organ stwierdził, że niepełnosprawność ubezpieczonej spowodowana jest schorzeniami oznaczonymi symbolem 05-R i 07-S, natomiast inne stany chorobowe w świetle obowiązujących kryteriów oceny stopnia niepełnosprawności, nie powodują niepełnosprawności (odpowiedź na odwołanie – k.5-6 akt organu).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. B., urodzona (...), posiadająca wykształcenie zawodowe, obecnie nie pracuje.

Niesporne, nadto ocena zawodowa - k. 15 akt organu.

Odwołująca się cierpi na cukrzycę typu 2, nadciśnienie tętnicze, niewielki niedosłuch, otyłość oraz okresowy zespół bólowy stawów, kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego i krzyżowego na podłożu zmian zwyrodnieniowych bez istotnej dysfunkcji ze strony narządu ruchu i układu nerwowego bez cech mielopatii szyjnej.

Nadto rozpoznaje się u niej stan po przebytym złamaniu obojczyka lewego w 2013r.

Niesporne , a nadto dowód: zaświadczenie o stanie zdrowia – k. 2,11, ocena stanu zdrowia – 7,28 dokumentacja medyczna – k.1,10 akt organu, dokumentacja medyczna – k. 30, 55-58 akt sprawy .

Orzeczeniem z dnia 17 grudnia 2012 r. J. B. zaliczona była do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do dnia 31 grudnia 2015 r. z symbolem przyczyny niepełnosprawności 07-S (choroby układu oddechowego) i 05-R (upośledzenie narządu ruchu).

Niesporne , a nadto orzeczenie o niepełnosprawności – k.9 akt organu.

Obecny stan zdrowia J. B. jest przyczyną lekkiej niepełnosprawności. Niepełnosprawność wynika z obniżonej zdolności do wykonywania pracy z uwagi na skutki spowodowane schorzeniami narządu ruchu, nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2.

Natomiast schorzenia laryngologiczne nie są przyczyną niepełnosprawności.

Dowód: opinia biegłych sądowych z zakresu: chorób wewnętrznych i kardiologii G. K., ortopedii A. K. i neurologii B. M. – k. 26-29, opinia biegłej sądowej w zakresu otolaryngologii E. B. –k.59 akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U.11.127.721 z późn. zm.) rozróżnić można trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany i lekki. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. (art. 4 ust. 1 ustawy). Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (art. 4 ust. 2 ustawy). Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu powodującą w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną lub mającą ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub techniczne. (art. 4 ust. 3 ustawy).

Standardy w zakresie kwalifikowania do poszczególnych stopni niepełnosprawności, uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (t.j. Dz.U. 2015.1110). I tak zgodnie z rozporządzeniem: niezdolność do pracy oznacza całkowitą niezdolność do pracy zarobkowej z powodu fizycznego, psychicznego lub umysłowego naruszenia sprawności organizmu (§ 29 ust. 1 pkt 1), konieczność sprawowania opieki - całkowitą zależność od otoczenia polegającą na pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem (§ 29 ust. 1 pkt 2), konieczność udzielania pomocy, w tym pomocy w pełnieniu ról społecznych – zależność od otoczenia wymagającą wsparcia w czynnościach samoobsługowych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji oraz w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych (§ 29 ust. 1pkt 3), czasowa pomoc w pełnieniu ról społecznych – konieczność udzielania pomocy, o której mowa w § 29 ust.1 pkt 3 w okresach wynikających ze stanu zdrowia (§ 30 ust. 1 pkt 1), a częściowa pomoc w pełnieniu ról społecznych – wystąpienie co najmniej jednej okoliczności, o której mowa w § 29 ust. 1pkt 3 (§ 30 ust. 1pkt 2), istotne obniżenie do wykonywania pracy - naruszoną sprawność organizmu powodującą ograniczenia w wykonywaniu pracy zarobkowej znacznie obniżające wydajność pracy na danym stanowisku w porównaniu do wydajności, jaką wykazują osoby o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną (§ 31 ust. 1 pkt 1), ograniczenia w pełnieniu ról społecznych - trudności doświadczane przez osobę zainteresowaną w relacjach z otoczeniem i środowiskiem według przyjętych norm społecznych, jako skutek naruszonej sprawności organizmu (§ 31 ust. 1 pkt 2), zaś możliwość kompensacji ograniczeń - wyrównywanie dysfunkcji organizmu spowodowanej utratą lub chorobą narządu odpowiednio przez przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne (§ 31 ust. 2 rozporządzenia).

W rozpoznawanej sprawie niespornym było, iż wnosząca odwołanie jest osobą niepełnosprawną. Spornym natomiast pozostawał stopień niepełnosprawności, jakim skutkują jej schorzenia. J. B. kwestionowała bowiem zaliczenie jej przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w S. do lekkiego stopnia niepełnosprawności, utrzymując, iż jej stan zdrowia skutkuje stopniem umiarkowanym.

Z uwagi na fakt, iż rozpoznanie niniejszej sprawy wymagało wiadomości specjalnych Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii, ortopedii, neurologii i otolaryngologii.

Z opinii łącznej biegłych sądowych z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii G. K., ortopedii A. K. i neurologii B. M. wynika, iż J. B. jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim. Stopień ten warunkuje okresowy zespół bólowy stawów, kręgosłupa piersiowo - lędźwiowego i krzyżowego na podłożu zmian zwyrodnieniowych bez istotnej dysfunkcji ze strony narządu ruchu i układu nerwowego bez cech mielopatii szyjnej, cukrzyca typu 2 i nadciśnienie tętnicze. Biegli nie stwierdzili zaburzeń funkcji poznawczych, niedowładów, porażeń, czy istotnych zaburzeń funkcji ruchowej. Nadto odwołująca nie porusza się na wózku inwalidzkim, nie jest osoba leżąca, ani nie ma ograniczenia w przyjmowaniu pokarmów. Ponadto biegli uznali brak zaburzeń chwytności rąk, niedowładów, porażeń kończyn dolnych, istotnej dysfunkcji stawowej. Poza tym odwołująca nie jest osobą leżącą i nie wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. Samodzielnie i swobodnie porusza się, a funkcja lokomocyjna jest zachowana. Biegły sądowy z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii G. K. w zakresie swoich kompetencji stwierdził, iż cukrzyca typu 2 i nadciśnienie tętnicze przebiegają u ubezpieczonej bez powikłań, są dobrze kontrolowane farmakologicznie i nie stwierdzono istotnych zmian narządowych.

Biegli stwierdzili nadto, że ubezpieczona nie spełnia przesłanek pozwalających na uznanie za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, bowiem nie jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu niezdolną do pracy albo zdolna do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagająca czasowej lub częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych, jest zdolna do pracy na otwartym rynku pracy z ograniczeniami wynikającymi z psychofizycznych możliwości. Natomiast ograniczenia w możliwości funkcjonowania biegli uważają za typowe dla osoby z pełną sprawnością, biorąc pod uwagę normę wiekową, płeć, wykształcenie, zawód oraz posiadane kwalifikacje.

W ocenie natomiast biegłej sądowej z zakresu otolaryngologii E. B. niewielki niedosłuch rozpoznany u ubezpieczonej nie daje podstaw do orzeczenia niepełnosprawności.

Nie zasługują na uwzględnienie zarzuty odwołującej się do obu powyższych opinii biegłych, które w istocie stanowią jedynie subiektywną polemikę z oceną biegłych, nie zawierając przy tym zarzutów merytorycznych.

Opinie biegłych sądowych wydane po badaniu podmiotowym i przedmiotowym J. B. oraz analizie dostępnej dokumentacji medycznej dotyczącej stanu jej zdrowia są jasne i spójne, a ich wnioski w sposób logiczny i przekonujący obszernie umotywowane.

J. B. ma ograniczenia w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka, zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych, natomiast naruszenie sprawności organizmu istotnie obniża zdolność do wykonywania pracy z uwagi na skutki spowodowane schorzeniem narządu ruchu, cukrzycą typu 2 i nadciśnieniem tętniczym.

Analiza zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego dała podstawy do przyjęcia, iż u J. B. występuje naruszona sprawność organizmu powodująca w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych, dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Natomiast Sąd nie stwierdził u J. B. naruszonej sprawności organizmu powodującej niezdolność do pracy albo zdolności do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. Ponadto odwołująca się nie wymaga czasowej ani częściowej pomocy innych osób w pełnieniu ról społecznych, tj. w czynnościach samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego, ułatwiania kontaktów ze środowiskiem ani współdziałania w procesie leczenia i rehabilitacji.

Mając na uwadze wszystko powyższe, jak i wskazywaną wcześniej spójność i logiczność opinii należało uznać te opinie za rzetelne i wiarygodne, a w konsekwencji podzielić zawarte w nich wnioski nie znajdując podstaw do ich kwestionowania.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do uznania, że ocena stopnia niepełnosprawności odwołującej się przez Zespoły orzekające w sprawie była prawidłowa.

Zważywszy na definicję lekkiego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, stopień dysfunkcji badanej świadczy o zasadności zaliczenia jej do pierwszego z tych stopni.

Ponadto należy tylko wskazać, że zgodnie z § 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003r. sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności - w przypadku zmiany stanu zdrowia osoba niepełnosprawna posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności może wystąpić z wnioskiem, o którym mowa w § 6 ust. 1, o wydanie orzeczenia o ponowne wydanie orzeczenia uwzględniającego zmianę stanu zdrowia.

Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.

ZARZĄDZENIE

1.  (...),

2.  (...),

3.  (...)

4.  (...)

13.06.2017 r.