Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 marca 2016r. znak (...) - (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił R. K. prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego z tytułu wypadku w drodze do pracy z okres od dnia 1 października 2015r. do dnia 19 stycznia 2016r. i nadal przez okres nieprzerwanej niezdolności do pracy. Organ rentowy wskazał, iż z posiadanej dokumentacji wynika, iż R. K. łączyła umowa zlecenia z (...) sp. z o.o. sp. k. w okresie od dnia 1 lipca 2015r. do dnia 30 września 2015r. W dniu 25 września 2015r. R. K. uległ wypadkowi w drodze do pracy, jednak na dzień powstania niezdolności do pracy nie podlegał on dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

R. K. wniósł odwołanie od wymienionej decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do zasiłku chorobowego za okres, którego dotyczyła zaskarżona decyzja. W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu 25 września 2015r. uległ wypadkowi w drodze do pracy. Potwierdził, iż nie przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, jednak według jego wiedzy, nawet w tym przypadku przysługuje mu zasiłek chorobowy jeżeli uległ wypadkowi w drodze do pracy.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Ponadto wniósł o zsądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

R. K. świadczył pracę dla (...) sp. Z o.o. s. k. z siedzibą we W. na podstawie zawartej umowy zlecenia w okresie od dnia 1 lipca 2015r. do dnia 30 września 2015r. oraz dla (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. na podstawie umowy zlecenia w okresie od dnia 2 lipca 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r.

Niesporne, a nadto dowód: przesłuchanie R. K. w charakterze strony – k. 43-44, umowy zlecenia – k. 41-42.

Z tego tytułu nie zgłosił się w ww. okresie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.

Niesporne, a nadto dowód: przesłuchanie R. K. w charakterze strony – k. 43-44,deklaracje ZUS – k. 19-34.

W dniu 25 września 2015r. R. K. uległ wypadkowi w drodze do pracy, na skutek którego był niezdolny do pracy w okresie od dnia 1 października 2015r. do dnia 19 stycznia 2016r.

Niesporne, a nadto dowód: przesłuchanie R. K. w charakterze strony – k. 43-44, Opinia w sprawie uznania zdarzenia za wypadek z dnia 8.03.2016r. – w aktach ZUS, zaświadczenia lekarskie – w aktach ZUS.

Od dnia 1 marca 2016r. R. K. przebywa na rencie z tytułu wypadku w drodze do pracy. Przyznano mu ją do kwietnia 2017r. w kwocie 1.300 zł.

Niesporne, a nadto dowód: przesłuchanie R. K. w charakterze strony – k. 43-44.

Rentę przyznano R. K. do kwietnia 2017r. w kwocie 1.300 zł. Gospodarstwo domowe prowadzi on z żoną, która pobiera emeryturę w wysokości 1.300 zł. Na utrzymaniu posiadają pełnoletniego, bezrobotnego syna.

Dowód: przesłuchanie R. K. w charakterze strony – k. 43-44.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie leżał w całości poza sporem. Spór stron procesu co do oceny prawa do zasiłku chorobowego w związku z wypadkiem R. K., któremu uległ on w drodze do pracy w dniu 25 września 2015r.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, (t.j. 2014.159), zwanej w dalszej części rozważań ustawą zasiłkową,

1. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego :

1) po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu;

2) po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie .

2. Do okresów ubezpieczenia chorobowego, o których mowa w ust. 1, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.

3. Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do zasiłku chorobowego przysługuje :

1) absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych;

2) jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy ;

3) ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego;

4) posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.

W myśl art. 11 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych Dz.U.2016.963 j.t.

1. Obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12.

2. Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10.

Przepis art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy dotyczy osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia

Analiza powyższych przepisów oznacza, iż R. K., aby mógł pobierać zasiłek chorobowy w związku z wypadkiem w drodze do pracy z dnia 25 września 2015r., jako wykonujący pracę na podstawie umowy zlecenia, powinien uprzednio przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Niespornym w sprawie było, iż do takiego ubezpieczenia R. K. nie przystąpił, zatem, wobec treści ww. przywołanych przepisów, zasiłek chorobowy za okres od dnia 1 października 2015r. do dnia 19 stycznia 2016r. mu nie przysługiwał. Różnica w sytuacji niezdolnego do pracy zleceniobiorcy, który uległ wypadkowi w drodze do pracy z sytuacją niezdolnego do pracy zleceniobiorcy, który takiemu wypadkowi nie uległ jest taka, iż pierwszemu przysługuje prawo do zasiłku chorobowego już od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego, ale tylko pod warunkiem przystąpienia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.

Mając na uwadze wszystko powyższe Sąd w pkt I wyroku, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c., zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

Na koszty te składały się koszty zastępstwa procesowego w związku z ustanowieniem przez organ rentowy pełnomocnika w osobie radcy prawnego, tj. 180 zł na podstawie § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804).

Mając na uwadze charakter sprawy, niski dochód R. K. (1.300 zł), fakt, iż utrzymuje się on z renty otrzymywanej z tytułu wypadku w drodze do pracy, nie ma możliwości podjęcia dodatkowego zatrudnienia, a na jego utrzymaniu pozostaje bezrobotny syn, Sąd uznał, iż zastosowanie przepisu art. 102 jest uzasadnione.

Z:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...),

4.  (...)

31.10.2016r.