Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 24 marca 2022 r. znak ON. (...).1.316.2022.EH Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. utrzymał w mocy orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. z dnia 1 lutego 2022 r. o zaliczeniu K. J. do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał, iż odwołujący się ma ograniczenia w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka, zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych, a stan jej zdrowia powoduje istotnie obniżoną zdolność do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną. Jest on jednak zdolna do pracy na otwartym rynku pracy i nie jest zależny od otoczenia.

K. J. wniósł odwołanie od tego orzeczenia, domagając się zaliczenia go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. W uzasadnieniu wskazał, iż rokowania co do jego stanu zdrowia są niepewne, a po prostatektomii radyklanej, przy nowotworze złośliwym z tak wysokim stopniem w skali G. i po ostatnich zabiegach radioterapii ponownie stopniowo wzrastającym w ostaniem roku odczynem PSA, lekarze nie przewidują jego poprawy, a jedynie możliwość pogorszenia. Występuje natomiast ryzyko wznowy choroby nowotworowej.

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. wniósł o oddalenie odwołania w całości wywodząc, jak w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. J., urodzony w dniu (...), posiadający wykształcenie wyższe. Jest inżynierem inżynierii środowiska i pracuje jako konsultant wsparcia technocznego.

Dowód: ocena zawodowa - k. 45 akt organu

U K. J. występuje stan po prostatektomii radykalnej w dniu 16 maja 2019 r. w związku zachorowaniem na nowotwór złośliwy prostaty bez przerzutów do węzłów regionalnych. Obecnie jest on osobą o lekkim stopniu niepełnosprawności, który powodują powikłania po radykalnej prostatektomii jak i po zastosowanej w trakcie leczenia radioterapii (podrażnienie w okolicy dolnych dróg moczowych, częstomocz, zwiększona liczba stolca). Wymaga on systematycznych badań kontrolnych.

Dowód: opinia biegłej z zakresu onkologii S. M. - k. 20-21, dokumentacja lekarska – w aktach organu.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U.11.127.721 z późn. zm.) rozróżnić można trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny, umiarkowany i lekki. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. (art. 4 ust. 1 ustawy). Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych (art. 4 ust. 2 ustawy). Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu powodującą w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną lub mającą ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub techniczne. (art. 4 ust. 3 ustawy).

Standardy w zakresie kwalifikowania do poszczególnych stopni niepełnosprawności, uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (t.j. Dz.U. 2015.1110). I tak zgodnie z rozporządzeniem: niezdolność do pracy oznacza całkowitą niezdolność do pracy zarobkowej z powodu fizycznego, psychicznego lub umysłowego naruszenia sprawności organizmu (§ 29 ust. 1 pkt 1), konieczność sprawowania opieki - całkowitą zależność od otoczenia polegającą na pielęgnacji w zakresie higieny osobistej i karmienia lub w wykonywaniu czynności samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz ułatwiania kontaktów ze środowiskiem (§ 29 ust. 1 pkt 2), konieczność udzielania pomocy, w tym pomocy w pełnieniu ról społecznych – zależność od otoczenia wymagającą wsparcia w czynnościach samoobsługowych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji oraz w pełnieniu ról społecznych właściwych dla każdego człowieka zależnych od wieku, płci, czynników społecznych i kulturowych (§ 29 ust. 1pkt 3), czasowa pomoc w pełnieniu ról społecznych – konieczność udzielania pomocy, o której mowa w § 29 ust.1 pkt 3 w okresach wynikających ze stanu zdrowia (§ 30 ust. 1 pkt 1), a częściowa pomoc w pełnieniu ról społecznych – wystąpienie co najmniej jednej okoliczności, o której mowa w § 29 ust. 1 pkt 3 (§ 30 ust. 1pkt 2), istotne obniżenie do wykonywania pracy - naruszoną sprawność organizmu powodującą ograniczenia w wykonywaniu pracy zarobkowej znacznie obniżające wydajność pracy na danym stanowisku w porównaniu do wydajności, jaką wykazują osoby o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną (§ 31 ust. 1 pkt 1), ograniczenia w pełnieniu ról społecznych - trudności doświadczane przez osobę zainteresowaną w relacjach z otoczeniem i środowiskiem według przyjętych norm społecznych, jako skutek naruszonej sprawności organizmu (§ 31 ust. 1 pkt 2), zaś możliwość kompensacji ograniczeń - wyrównywanie dysfunkcji organizmu spowodowanej utratą lub chorobą narządu odpowiednio przez przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne (§ 31 ust. 2 rozporządzenia).

W rozpoznawanej sprawie niespornym było, iż wnoszący odwołanie jest osobą niepełnosprawną. Spornym natomiast pozostawał stopień niepełnosprawności, jakim skutkują jego schorzenia. K. J. kwestionował bowiem zaliczenie jej przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. do lekkiego stopnia niepełnosprawności, utrzymując, iż jej stan zdrowia skutkuje stopniem umiarkowanym.

Z uwagi na fakt, iż rozpoznanie niniejszej sprawy wymagało wiadomości specjalnych Sąd dopuścił dowód z opinii biegłej z zakresu onkologii.

Z opinii biegłej onkolog S. M. wynika, że u K. J. występuje stan po prostatektomii radykalnej w dniu 16 maja 2019 r. w związku zachorowaniem na nowotwór złośliwy prostaty bez przerzutów do węzłów regionalnych. Obecnie jest on osobą o lekkim stopniu niepełnosprawności, który powodują powikłania po radykalnej prostatektomii jak i po zastosowanej w trakcie leczenia radioterapii (podrażnienie w okolicy dolnych dróg moczowych, częstomocz, zwiększona liczba stolca). Wymaga on systematycznych badań kontrolnych. Brak jest podstaw, by stwierdzić obecnie wyższy niż lekki stopień niepełnosprawności. W konsekwencji biegła zgodziła się z orzeczeniem Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.

Żadna ze stron nie wniosła zarzutów do opinii.

Opinia biegłej, wydana po badaniu podmiotowym i przedmiotowym K. J. oraz analizie dostępnej dokumentacji medycznej dotyczącej stanu jego zdrowia, jest jasna i spójna, a jej wnioski w sposób logiczny i przekonujący obszernie umotywowane. Powyższe, przy uwzględnieniu, iż biegła to wysokiej klasy specjalistka o wieloletnim doświadczeniu klinicznym i specjalności odpowiedniej do schorzeń odwołującego się, nakazywało uznać sporządzoną przez nią opinię za rzetelną i wiarygodną, a w konsekwencji podzielić zawarte w niej wnioski, nie znajdując podstaw do jej zakwestionowania.

Postępowanie sądowe także w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych rządzi się określonymi regułami. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która wywodzi z niego skutki prawne. Odwołujący się nie wykazał natomiast, aby stopień jego niepełnosprawności miał charakter umiarkowany.

Analiza zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego dała podstawy do przyjęcia, iż u K. J. występuje naruszona sprawność organizmu powodująca w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych, dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Natomiast Sąd, w oparciu o dostępny materiał dowodowy, nie stwierdził u odwołującego się naruszonej sprawności organizmu powodującej niezdolność do pracy albo zdolności do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. Ponadto odwołujący się nie wymaga czasowej ani częściowej pomocy innych osób w pełnieniu ról społecznych, tj. w czynnościach samoobsługowych, prowadzeniu gospodarstwa domowego, ułatwiania kontaktów ze środowiskiem ani współdziałania w procesie leczenia i rehabilitacji.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do uznania, że ocena stopnia niepełnosprawności odwołującej się przez Zespoły orzekające w sprawie była prawidłowa.

Na marginesie należy tylko wskazać, że zgodnie z § 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności - w przypadku zmiany stanu zdrowia osoba niepełnosprawna posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności może wystąpić z wnioskiem, o którym mowa w § 6 ust. 1, o wydanie orzeczenia o ponowne wydanie orzeczenia uwzględniającego zmianę stanu zdrowia. Jeżeli zatem nastąpi pogorszenie stanu zdrowia odwołującego się, będzie miał on prawo wystąpić do organu o ponowne ustalenie stopnia jego niepełnosprawności. Same niepewne rokowania na przyszłość, akcentowane przez niego w odwołaniu, nie mogą być podstawą do ustalenia wyższego stopnia niepełnosprawności już w chwili obecnej.

Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.

ZARZĄDZENIE

1.  (...),

2.  (...),

3.  (...),

4.  (...)

23.11.2022 r.