Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 grudnia 2023 r., znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił przyznania E. M. jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w dniu 5 czerwca 2023 r., wskazując, iż Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 20 grudnia 2023 r. ustaliła zero procent uszczerbku na zdrowiu związanego z tym wypadkiem.

E. M. wniosła odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie 15% tytułem długotrwałego uszczerbku na zdrowiu będących następstwem wypadku przy pracy jakiemu powódka uległa w dniu 5 czerwca 2023 r., o zasądzenie od organu na jej rzecz kosztów postępowania i zwróciła się do Sądu o ponowne rozpoznanie jej stanu zdrowia. W uzasadnieniu odwołująca się podniosła nieprawidłowość zaskarżonej decyzji, która, w jej ocenie, nie odzwierciedla rzeczywistego jej uszczerbku na zdrowiu, jakiego doznała w następstwie rzeczonego wypadku przy pracy. Ubezpieczona wskazała, że Komisja Lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w S. nie uwzględniła w orzeczeniu stopnia naruszenia sprawności organizmu, rozmiaru urazów fizycznych doznanych w następstwie wypadku, wynikłych z tego tytułu skutków zdrowotnych, ich wpływu na funkcjonowanie i stopnia dolegliwości, poprzez co przyjęła uszczerbek na jej zdrowiu na poziomie 0%.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania w całości, wywodząc jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

E. M. w dniu 5 czerwca 2023 r. była zatrudniona w (...) w D. na stanowisku (...).

W dniu 5 czerwca 2023 r. E. M. rozpoczęła pracę o godzinie 8:00. Około godziny 12:00 E. M. wzięła lekarstwo z górnej półki. W momencie schodzenia stopień na którym stała rozpadł się na dwie części a lewa stopa wpadła do środka uderzając w metalowe części stopnia. W wyniku tego zdarzenia poszkodowana doznała złamania piątej kości śródstopia lewego.

Po wypadku ubezpieczona zgłosiła się na szpitalny oddział ratunkowy w Szpitalu w S., gdzie po wykonaniu zdjęć RTG stwierdzono złamanie piątej kości śródstopia lewego. Odwołującą się zakwalifikowano do leczenia zachowawczego; początkowo leczona była ona w szynie gipsowej, a następnie w ortezie. Ubezpieczona na zwolnieniu lekarskim przebywała do dnia 21 sierpnia 2023 r.

Zdarzenie miało charakter wypadku przy pracy.

Niesporne, a nadto dowód: protokół nr (...) r. powypadkowy; karta informacyjna Szpitalnego Oddziału Ratunkowego – w aktach wypadkowych (k bez numeru); zaświadczenie k. 2-3 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu; karta informacyjna szpitalnego oddziału ratunkowego k. 4 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu; dokumentacja medyczna - k. 5-6 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu; dokumentacja RTG – k. 38-42; dokumentacja fotograficzna – k. 33-35;

Aktualnie E. M. ma stopy bez obrzęku, obwody kończyny dolnej lewej mniejsze o 1 cm, obwód uda i podudzia mniejszy o 1 cm w porównaniu do obwodów kończyny prawej. Ruchomość w stawie skokowym w granicach prawidłowych, symetryczna w obu stawach skokowych. Okolica piątej kości śródstopia jest niebolesna, ruchy supinacji i pronacji są niebolesne. Chód jest prawidłowy, ubezpieczona staje na palcach. E. M. odczuwa obrzęk śródstopia lewego po całodziennej pracy oraz bóle podczas zmian pogody.

W wyniku wypadku z dnia 5 czerwca 2023 r. u E. M. nie doszło do trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Przebyte złamanie piątej kości śródstopia lewego wygoiło się bez długotrwałych ani trwałych następstw. Stopa lewa jest o prawidłowym obrysie, bez obrzęku, niebolesna przy palpacji, ruchomość w stawach stóp symetrycznie jednakowa. Ubezpieczona odczuwa zaburzenia czucia w obrębie palucha lewego, ale nie ma to związku z przebytym urazem.

Dowód: opinia biegłego specjalisty ortopedii H. M. – k. 20 wraz z opinią uzupełniającą – k. 50, dokumentacja medyczna - k. 5-6 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej organu; dokumentacja RTG – k. 38-42; dokumentacja fotograficzna – k. 33-35;

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst – Dz. U. z 2022 r., poz. 2189 ze zm.), ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Stały uszczerbek na zdrowiu stanowi takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy, natomiast uszczerbek długotrwały jest to naruszenie czynności organizmu powodujące upośledzenie jego czynności na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie (art. 11 ust. 2 i 3 ustawy).

Dla oceny, czy dane zdarzenie można uznać za wypadek przy pracy należy odnieść się do przepisu art. 3 powołanej ustawy, który formułuje jego definicję. Zgodnie z nią, za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą, tj. 1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, 2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, 3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy (art. 3 ust. 1 ustawy).

Szczegółowe zasady orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu oraz tryb postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz.U. z 2002 r., Nr 234, poz. 1974 z późn. zm.).

W przedmiotowej sprawie fakt, że odwołująca się w dniu 5 czerwca 2023 r. uległa wypadkowi przy pracy był niesporny. Sporne pozostawało natomiast to, czy uraz jakiego doznała ona podczas wypadku (opisane w protokole złamanie piątej kości śródstopia lewego) powodował stały bądź długotrwały uszczerbek na jej zdrowiu, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości.

Organ rentowy, powołując się na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS, ostatecznie stał na stanowisku, że uszczerbek ten wynosi 0 %. Natomiast odwołująca się stała na stanowisku, że doznała ona tego uszczerbku w wysokości 15%.

Ustalenia faktyczne w sprawie Sąd oparł na treści protokołu powypadkowego i dokumentach znajdujących się w aktach sprawy, w tym w aktach organu, w szczególności na treści dokumentacji medycznej oraz dokumentacji RTG. Prawdziwości i rzetelności sporządzenia tych dokumentów żadna ze stron nie kwestionowała, stąd też Sąd uznał je za miarodajne dla odtworzenia stanu faktycznego sprawy.

Sąd, z uwagi na fakt, iż rozstrzygniecie sprawy wymagało specjalistycznej wiedzy medycznej, dopuścił także dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii. Opinię sporządził specjalista w dziedzinie właściwej w ocenie przedmiotowej sprawy: dr nauk medycznych H. M. – specjalista ortopedii. Opinia biegłego potwierdziła brak długotrwałego lub trwałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku z dnia 5 czerwca 2023r. Przebyte złamanie piątej kości śródstopia lewego wygoiło się bez długotrwałych ani trwałych następstw. Stopa lewa jest o prawidłowym obrysie, bez obrzęku, niebolesna przy palpacji, ruchomość w stawach stóp symetrycznie jednakowa. Ubezpieczona odczuwa zaburzenia czucia w obrębie palucha lewego, ale nie ma to związku z przebytym urazem. Uraz ubezpieczonej z dnia 5 czerwca 2023 r. w świetle rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2022 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, nie spełnia wymogów do zakwalifikowania go jako długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Świadczy o tym ocena kliniczna, przebieg diagnostyki, oraz zdjęcia RTG stopy.

Zauważyć należy również, że biegły w opinii uzupełniającej z dnia 16 lipca 2024 r. podtrzymał swoje zdanie, po analizie dodatkowej dokumentacji (zdjęć RTG) złożonej przez ubezpieczoną. Ustosunkowując się do zarzutów ubezpieczonej biegły dostrzegł, że podczas badania lekarskiego, przeprowadzonego w godzinach popołudniowych, nie dostrzegł obrzęku stopy lewej, na co powołuje się ubezpieczona. Stwierdził nadto, że dokumentacja RTG oraz fotograficzna potwierdzają wnioski opinii (k. 50).

Sąd w pełni podziela opinię biegłego sądowego odnośnie stwierdzenia, że zdarzenie z dnia 5 czerwca 2023 r. nie spowodowało u E. M. długotrwałych następstw, zaś podawane zaburzenia czucia w obrębie palucha lewego tej stopy są powodowane innymi okolicznościami.

W konsekwencji Sąd uznał, że u E. M. nie doszło do długotrwałego (ani tym bardziej stałego) uszczerbku na zdrowiu i, w oparciu o treść art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

8.1.2025 r. (...)