Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2016 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marta Kazaniecka

Protokolant: stażysta Katarzyna Lipińska

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej J. G. reprezentowanej przez matkę K. S.

przeciwko T. G.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego T. G. na rzecz małoletniej powódki J. G. alimenty w kwocie po 400 (czterysta) złotych miesięcznie płatnych z góry do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 1 czerwca 2016 roku;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 240 (dwustu czterdziestu) złotych tytułem opłaty od uwzględnionej części powództwa;

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kwotę 1600 (tysiąca sześciuset) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

V.  stwierdza, że w pozostałej części koszty sądowe ponosi Skarb Państwa;

VI.  nadaje wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 277/16

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki J. K. S. działając w imieniu małoletniej córki wniosła o zasądzenie od pozwanego T. G. na rzecz małoletniej J. G. kwoty po 1.200 złotych miesięcznie tytułem alimentów poczynając od maja 2016 roku, płatnych do 10 dnia każdego miesiąca na wskazany rachunek bankowy matki małoletniej wraz odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności, zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej powódki zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że małoletnia jest córką w K. S. oraz T. G. ze związku nieformalnego, miejsce zamieszkania dziecka ustalono przy matce. Pozwany nie przekazuje na rzecz córki żadnych kwot ani nie partycypuje w kosztach utrzymania córki w inny sposób.

W odpowiedzi na pozew pozwany T. G. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany wskazał, że zgodnie z ugodą zawartą przez strony przed mediatorem sądowym pozwany zabiera córkę po zajęciach szkolnych w każdy piątek i odwozi do miejsca zamieszkania w każdą niedzielę. Matka małoletniej powódki nie wskazała więc w pozwie, że córka stron przebywa u pozwanego co najmniej 10 do 12 dni w miesiącu. W tym czasie pozwany opiekuje się córką, zakupuje dla niej wyżywienie, odzież, obuwie. Dodatkowo pozwany zakwestionował ponoszone wydatki na leczenie, wakacje, koszty rozrywki, kosmetyki i odzież oraz na mieszkanie.

Na rozprawie Sąd nakłaniał strony do ugodowego zakończenia sprawy; strony nie widział możliwości zawarcia ugody w niniejszej sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka J. G. urodzona (...) w S. jest córką T. G. i K. S., pochodzącą ze związku nieformalnego rodziców.

Dowód:

-odpis zupełny aktu urodzenia k. 150.

Małoletnia J. ma obecnie 10 lat. Uczęszcza do V klasy szkoły podstawowej o profilu lekkoatletycznym. Podręczniki małoletnia otrzymała za darmo ze szkoły. Koszty wyprawki, w tym plecaka za 100 zł, piórnika, kredek, długopisów, zeszytów pokryła matka dziecka. Zakupiła ona dodatkowo książkę do religii za 15 zł. Koszt rady rodziców to kwota 50 zł rocznie. Ubezpieczenie dziecka w szkole to 40 zł rocznie. Klasowe to miesięcznie 10 do 15 zł. W tym roku matka małoletniej zakupiła córce. Buty na W-F w tym roku kosztowały 150 zł. Małoletnia w tygodniu ma 7 do 8 godzin lekcji W-F. Na zajęcia sportowe musi mieć długie spodnie, krótkie spodenki i białe koszulki. Matka małoletniej nie ponosi dodatkowych kosztów związanych z zajęciami sportowymi. Małoletnia korzysta z obiadów szkolnych, które jej matkę faktycznie kosztują 80 zł miesięcznie, bo w piątki małoletnia nie korzysta z obiadów. Małoletnia posiada bilet sieciowy, który kosztuje 50 zł miesięcznie. Wyjazdy ze szkoły - 2 rocznie kosztowały około 150 zł. Wyjazd na zieloną szkołę kosztował 200 zł. Wyjścia do kina, teatru filharmonii kosztują około 15 - 20 zł. Dodatkowo małoletnia dostaje od matki wówczas kieszonkowe w wysokości 20 zł. Małoletnia nie korzysta ze świetlicy. Chodzi na zajęcia pozalekcyjne - tańce. Koszt zajęć to 90 zł miesięcznie. Zakup stroju startowego to 200 zł. Dodatkowo matka małoletniej zakupiła dres startowy z logo szkoły za 200 zł, dwie pary baletek, koszulki z logo szkoły tańca. Małoletnia powódka uczęszcza na zajęcia z tańcach już trzeci rok. Małoletnia ma alergię skórną, której nie trzeba jednak leczyć dermatologicznie. Matka małoletniej zakupuje dla niej droższe kosmetyki bez parabenów. Małoletnia korzysta z żelu do mycia ciała, szamponu do włosów, balsamu do nawilżenia ciała. Dwukrotnie była u okulisty w związku z zapaleniem spojówek. Powódka na wakacje wyjeżdża na kolonie, w bieżącym roku była w Z., opłaty za wyjazd poniósł ojciec. Matka małoletniej dokonała zakupu potrzebnych rzeczy i dała córce kieszonkowe. Małoletnia posiada telefon komórkowy. Doładowanie telefonu to 50 zł miesięcznie.

Dowód:

-przesłuchanie matki małoletniej powódki K. S. k. 163-166

-potwierdzenie zakupu k. 46

- potwierdzenie przelewu k. 148 149

-potwierdzenie przelewu opłaty za naukę tańca k. 7,9,11

- faktura za wizytę lekarską k. 160.

K. S. ma obecnie 33 lata, zawodu jest technikiem rolnikiem. Pozostaje w związku partnerskim, z partnerem mieszka od roku. Oboje wynajmują mieszkanie, chociaż na co dzień partner matki pracuje za granicą. W ciągu miesiąca jest w Polsce 10-12 dni. Płatność za mieszkanie ponosi matka powódki. Mieszkanie posiada 3 pokoje. Za wynajem matka powódki płaci 1550 zł, w tym opłaty czynszowe. Rachunki za prąd wynosiły 900 zł miesięcznie w sezonie grzewczym i około 450 zł poza nim – co dwa miesiące. Dodatkowo 30 zł miesięcznie kosztuje telewizja kablowa. Matka małoletniej pracuje na podstawie umowy zlecenia, od poniedziałku do czwartku pracuje w godzinach od 8 do 14, w piątek pracuje przez 12 lub 24 godziny, tak samo, jak w niedziele. Miesięcznie otrzymuje z tego tytułu 1.500 do 2.000 złotych netto. To jest jej jedyny dochód. Nie korzysta z pomocy społecznej. Korzysta z pomocy finansowej partnera, oraz brata zamieszkującego w Anglii. Ta pomoc jest pomocą w formie bezzwrotnej.

Dowód:

-przesłuchanie matki małoletniej powódki K. S. k. 163-166

-potwierdzenie przelewu opłat za prąd k. 8, 12

-potwierdzenie przelewu z tytułu czynszu kartach 10

-zaświadczenie o zarobkach k. 151

Małoletnia powódka pięciokrotnie korzystała z wizyt stomatologa w okresie luty – listopad 2015 r. Odbyła również jedną wizytę u ortodonty.

Dowód:

- informacja ExcelDent (...) i karta stomatologiczna k. 172-174.

Pozwany T. G. ma obecnie 34 lata. Zawodu jest strażakiem, ratownikiem medycznym. Pracuje w Państwowej Straży Pożarnej na umowę o pracę z wynagrodzeniem 2.700 zł. Ponadto pracuje w wojewódzkiej stacji Pogotowia (...) na umowę zlecenia z wynagrodzeniem 2.100 zł. Łącznie miesięcznie pracuje ponad 300 godzin. Pozostaje w związku partnerskim od początku 2015 roku. Zamieszkuje z partnerką w jej mieszkaniu własnościowym, posiada syna w wieku 8 miesięcy z aktualnego związku. Syn pozwanego jest dzieckiem zdrowym, jego utrzymanie wynosi około 600 zł miesięcznie, dodatkowym wydatkiem są szczepionki skojarzone. Pozwany ze swoją partnerką prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Pozwany opłaca czynsz w wysokości 360 zł miesięcznie, woda 100 zł miesięcznie, garaż 65 zł miesięcznie, gaz 80 zł miesięcznie, telewizja i (...) 100 zł miesięcznie. Żywność zakupuje partnerka pozwanego. Spłaca ona również kredyt zaciągnięty na zakup mieszkania. Pozwany posiada samochód marki B. z 2001 roku, koszt paliwa to 200- 250 zł miesięcznie. Partnerka pozwanego również posiada samochód, z którego korzysta. Partnerka pozwanego pozostaje z dzieckiem w domu, otrzymuje świadczenie z tytułu urlopu macierzyńskiego w kwocie 1.400 zł. Pozwany posiada kredyt mieszkaniowy, rata kredytu wynosi około 900 zł. Posiada jeszcze 3 mniejsze kredyty w łącznej wysokości prawie 300 zł miesięcznie. Kredyty te były zaciągnięte na zakup komputera i organizacje Komunii Świętej dla małoletniej powódki, zakup mebli dla powódki i telefonu komórkowego pozwanego. Pozwany jest właścicielem domu w M., w którym zamieszkują jego rodzice. Rodzice pozwanego opłacają wszystkie rachunki związane z korzystaniem z domu poza podatkiem i kredytem, które opłaca pozwany.

Dowód:

-przesłuchanie T. G. k.166-169

- zeznania A. W. k. 153-156

-potwierdzenia płatności k. 52 173

-zaświadczenia o wynagrodzeniu k. 114

- zaświadczenia o zarobkach k. 115

-odpis skrócony aktu urodzenia k. 116

- zestawienia zakupionych rzeczy k. 117 do 119

- dowody ubezpieczenia k. 120 do 121

- harmonogramu spłat kredytu k. 120 - 124

- potwierdzenia przelewów k. 125 do 132.

Zgodnie z treścią ugody zawartej między T. G. a K. S. w obecności mediatora A. S. władza rodzicielska pozostaje po obu stronach, miejsce pobytu małoletniej J. jest w miejscu zamieszkania matki K. S., kontakty ojca z małoletnią J. będą odbywały się w następujący sposób: w każdy weekend od piątku po skończonych zajęciach do niedzieli do godz. 21, Ś. Wielkanocne od poniedziałku od godz. 10 do wtorku do godz. 21, Święta Bożego Narodzenia od 26 grudnia od godz. 10 do 2 stycznia do godz. 21, podczas ferii 7 dni, podczas wakacji 30 dni.

Dowód:

-protokół i ugoda k. 23-24.

Pozwany realizuje kontakty zgodnie z ustaloną ugodą. Kiedy córka pozostaje pod jego opieką jest wyłącznie na jego utrzymaniu. Podczas pobytu u ojca małoletnia ma swój żel pod prysznic szczoteczkę do zębów, poza tym używa kosmetyków pozostałych domowników. Ojciec małoletniej opłacił jej półkolonie w S. za 300 zł. Opłacił również wyjazd na kolonie do Z. w łącznej kwocie 1.400 zł. Małoletnia posiada u ojca osobne ubrania, wraca do domu tych rzeczach, w których została zabrana. Ojciec małoletniej pokrył wydatki związane z komunią córki, zakupił jej komputer, który obecnie jest M. oraz notebooka. Pozwany dla obojga dzieci posiada rachunki oszczędnościowe, na które co miesiąc wpłaca kwoty po 100 zł. Podczas kiedy małoletnia powódka przebywa u ojca, pozwany z partnerką starają się zapewnić dziecku aktywny wypoczynek, odwiedzają babcię oraz pomagają małoletniej w nauce.

Dowód:

-przesłuchanie T. G. k.166-169

- zeznania A. W. k. 153-156

-faktury Vat k. 34,35, 36

- faktury Vat k. 47,48,50

- dowód przelewu k. 49,51

-faktury Vat k. 74,75

-zdjęcia k. 76 do 101

- zaświadczenie k. 102

- karty kwalifikacyjna k. 103 do 104

- przekaz pocztowy k. 105

- dowód płatności kartą k. 106 do 108

- zestawienia transakcji k. 109 do 110

- potwierdzenia przelewu k. 111

- zlecenie stałe k. 112 do 113

- laurki k. 133 do 137

- zaświadczenie k. 145

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Obowiązek alimentacyjny wynika z przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Rozmiar tych świadczeń uregulowany został w art. 135 § 1 i 2 kro. Przepis ten stanowi, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Jednocześnie wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

W niniejszej sprawie strona pozwana podnosiła, że małoletnia córka pozostaje pod opieką ojca w każdy weekend to jest od piątku po lekcjach do niedzieli wieczorem, co daje 10-12 dni w miesiącu, dodatkowo pół ferii i wakacji i część okresu świątecznego, w tym czasie pozwany czyni osobiste starania o jej wychowanie i pozostaje ona na jego utrzymaniu., ponieważ zakupuje on w tym czasie dla dziecka żywność. Małoletnia ma również u ojca swoje rzeczy, jak ubrania czy środki higieniczne. W ocenie Sądu dopuszczalne jest przyjęcie, że nie wyłącznie jeden ze zobowiązanych może wykonywać obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego (podobnie G. J. w” Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Pokrewieństwo i powinowactwo.”). Należy podkreślić, że wykonywanie obowiązku w ten sposób połączone jest z reguły z kosztami.

Z art. 27 i 96 wynika jednoznacznie, iż rodzice dziecka, do czasu kiedy nie jest ono jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, obowiązani są zapewnić mu niezbędne środki utrzymania, czyli określony zasób dóbr materialnych w postaci mieszkania, wyżywienia, odzieży, pomocy naukowej, wypoczynku, rozrywek kulturalnych oraz starania o rozwój fizyczny i duchowy, przez co rozumie się wkład osobistych starań w wychowanie dziecka, pielęgnowanie go i nadzór nad nim, przygotowywanie posiłków itp. Znaczenie obu tych zakresów obowiązków jest równoważne. Pozwala to przyjąć, że w określonych sytuacjach życiowych rodzice mogą dzielić te obowiązki. Prawidłowy przebieg procesu wychowawczego, polegającego na oddziaływaniu na osobowość dziecka i zapewnieniu mu odpowiedniego wykształcenia oraz zdobycia zawodu odpowiadającego jego zdolnościom i zamiłowaniom, uzależniony jest zarówno od zapewnienia środków utrzymania, jak i od osobistego starania o wychowanie dziecka (Z. K., Alimenty i ojcostwo. Komentarz, Oficyna, 2008).

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd uznał, że należy ocenić i porównać finansowy udział każdego z rodziców w utrzymanie małoletniej i wyrównać ewentualną różnicę, biorąc pod uwagę również możliwości zarobkowe i majątkowe każdego ze zobowiązanych.

Każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia, zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanych modelu konsumpcji.

Małoletnia chodzi do V klasy szkoły podstawowej. Matka małoletniej pokrywa koszty związane z zajęciami nauki tańca (90 zł miesięcznie), zakupu wyprawki i książki do religii, wszystkich wydatków szkolnych, takich jak rada rodziców, ubezpieczenie, klasowe, wyjścia i kieszonkowe, wyjazdy i „zieloną szkołę” oraz obiady w szkole i bilet sieciowy. Do tych wydatków zaliczono również zakup butów sportowych, stroju i dresu. W przeliczeniu wydatki te dają łączną kwotę 270 zł miesięcznie. Dodatkowo matka zakupuje dziecku doładowanie do telefonu (50 zł). Przedstawione wydatki na wyżywienie i kosmetyki Sąd uznał jednak za zawyżone. Sąd, w oparciu o doświadczenie życiowe uznał, że poza obiadami w szkole wyżywienie małoletniej to 400 zł miesięcznie, zatem w czasie, kiedy przebywa ona u matki wydatki na ten cel to 266 zł miesięcznie. Również wydatki na kosmetyki dla dziecka Sąd ocenił na niższą kwotę niż strona powodowa, czyli na 50 zł miesięcznie, a odzież (ponad wskazane wydatki na stroje sportowe) około 100 zł miesięcznie. Sąd do kosztów utrzymania małoletniej ponoszonych przez matkę zaliczył również kwoty tytułem kieszonkowego na wyjazd kolonijny czyli 30 zł w przeliczeniu na miesiąc oraz kwotę przypadającą na małoletnią z tytułu wydatków mieszkaniowych, to jest 420 zł (biorąc pod uwagę, że rachunki za prąd poza sezonem grzewczym są o połowę niższe, co razem z opłatą czynszową daje 1880 zł miesięcznie, w mieszkaniu zamieszkują 3 osoby, a małoletnia korzysta z mieszkania przez 2/3 miesiąca). Tym samym, łączne wydatki ponoszone przez matkę na dziecko w ocenie Sądu wynoszą około 1.200 zł miesięcznie.

Z kolej pozwany opłacił dziecku wyjazdy wakacyjne i półkolonie na ferie zimowe (w przeliczeniu na miesiąc to 141 zł), wyżywienie małoletniej u ojca to 134 zł miesięcznie (1/3 z 400 zł), przypadająca na małoletnią część opłat mieszkaniowych u ojca to 53 zł, odzież to 50 zł, zaś kosmetyki to 20 zł. Łącznie daje to kwotę 400 zł miesięcznie. Sąd nie wliczył tu takich wydatków, jak zakup komputera czy organizacja komunii, albowiem były to wydatki jednorazowe, wprawdzie świadczące o faktycznym zaangażowaniu pozwanego w zapewnianie dziecku jego potrzeb, jednakże faktycznie już poniesione.

Z kolei wydatki na rozrywkę i leczenie, a także wspólne z dzieckiem wyjazdy wakacyjne ponoszone przez każdego z rodziców równoważą się.

Tym samym, przy podobnym nakładzie osobistych starań o wychowanie dziecka, Sąd uznał, że udział finansowy rodziców małoletniej powódki powinien być na zbliżonym poziomie i dlatego zasądził na rzecz małoletniej od pozwanego kwotę po 400 zł miesięcznie.

Sąd wziął pod uwagę wyższe dochody uzyskiwane przez pozwanego, jednakże pozwany ma na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko oraz posiada zobowiązania kredytowe, w tym zaciągnięte na potrzeby małoletniej powódki.

W pozostałej części powództwo zostało zatem oddalone.

Sąd zasądził alimenty do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat mając na względzie treść artykuł 481 Kodeksu Cywilnego. Z uwagi na to, że pozew został nadany w polskiej placówce pocztowej w dniu 31.05.2016 roku i wpłynął do Sądu w dniu 01.06.2016 roku Sąd zasądził alimenty od dnia 01.06.2016 roku biorąc pod uwagę, że alimenty mają zapewnić zaspokojenie bieżących potrzeb osoby uprawnione.

Ponieważ strona powodowa wygrała powództwo w 33 procentach zatem pozwany w takim też zakresie powinien zwrócić powódce koszty procesu, czyli kwotę 1600 zł stosownie do wartości przedmiotu sporu, a także ponieść koszty sądowe, do których uiszczenia nie była zobowiązana strona powodowa na podstawie art. 96 i art. 113 ustawy z dnia w 28.07.2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano na postawie art. 333 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego.

SSR Marta Kazaniecka