Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 5 września 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Pękała

Protokolant: st. sekretarz sądowy Monika Frontczak

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2018 r. w Szczecinie

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniego N. P.

przeciwko S. P. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa rentę alimentacyjną należną małoletniemu powodowi N. P. od pozwanego S. P. (1) z kwoty po 350 złotych miesięcznie, orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 20 marca 2017 roku, wydanym
w sprawie I C 2433/16, do kwoty po 500 (pięćset) złotych miesięcznie, płatnej
z góry do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia
w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 05 czerwca 2018 roku;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego S. P. (1) na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych
z tytułu kosztów sądowych;

IV.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 228/18

UZASADNIENIE

Małoletni powód N. P. reprezentowany przez matkę, I. P. (aktualnie A.), wniósł o podwyższenie alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu na jego rzecz od pozwanego S. P. (1) z kwoty po 350 zł do kwoty po 800 zł miesięcznie, płatnej do rąk matki I. A. do dnia 15 każdego miesiąca.

W uzasadnieniu pozwu wskazano m.in., że małoletni wraz z matką w styczniu 2018 roku zmienił miejsce zamieszkania i aktualnie przebywa w wynajmowanym lokalu w S.. Wzrosty także koszty utrzymania małoletniego, bowiem dziecko od września 2018 roku zaczęło uczęszczać do przedszkola.

W odpowiedzi na pozew S. P. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazał m.in., że jest zatrudniony w Miejskim Zakładzie (...) sp. z o.o. w G. na stanowiska elektromechanika i za wykonywaną pracę otrzymuje wynagrodzenie w wysokości ok. 2400 zł netto miesięcznie. Dodatkowo S. P. (2) wskazał, że do tej pory systematycznie przekazywał i nadal przekazuje na rzecz małoletniego syna comiesięcznie kwotę w wysokości 350 zł. Nadto od lipca 2018 roku pozwany planuje wynająć mieszkania, co wiąże się z wzrostami jego kosztów utrzymania.

I. P. na rozprawie w dniu 18 lipca 2018 roku oświadczyła, że zmieniła swoje nazwisko na panieńskie tj. (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni N. P. urodził się (...) i pochodzi z związku małżeńskiego I. A. z domu A. i S. P. (1).

Dowód:

- odpis zupełny aktu urodzenia małoletniego N. P. – k. 7.

Wyrokiem z dnia 20 marca 2017 roku Sąd Okręgowy w Toruniu wydanym w sprawie o sygn. akt I C 2433/16 rozwiązał małżeństwo I. A. z domu A. oraz S. P. (1) przez rozwód bez orzekania o winie. W punkcie II wyroku powierzono obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem N. P., przy czym ustalono, że miejsce zamieszkania dziecka będzie przy matce. W punkcie III orzeczenia nałożono na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletniego N. P. i tytułem udziału pozwanego S. P. (1) w tych kosztach zasądzono alimenty w kwocie po 350 zł miesięcznie płatnej z góry do dnia 15 każdego miesiąca do rąk powódki poczynając od dnia prawomocności wyroku z ustawowymi odsetkami za opóźnienia w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek raty.

Dowód:

- Wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 20 marca 2017 roku (sygn. akt I C 2433/16) – k. 5

W trakcie orzekania w sprawie rozwodowej I. A. pracowała na pół etatu jako fryzjerka, zarabiała miesięcznie 730-750 zł, wynajmowała mieszkanie i ponosiła z tego tytułu koszty: 430 zł za mieszkanie, 80 zł za prąd, 50 – za gaz, oraz koszty związane z zakupem opału. Otrzymywała pomoc finansową od swojej matki. Nie otrzymywała świadczenia 500 zł+. Pozwany S. P. (1) mieszkał wspólnie z rodzicami i ponosił z tego tytułu koszty związane z zakupem opału, dokładał się także do rachunków i kredytu na zakup mieszkania jego rodziców, pracował jako elektromonter w Miejskim Zakładzie (...) sp. z o.o. w G. i otrzymywał wynagrodzenie za pracę w wysokości 1800 zł netto miesięcznie. Regularnie płacił alimenty na rzecz syna w wysokości 350 zł miesięcznie.

Dowód: kopia protokołu rozprawy k.73-74

W październiku 2017 roku I. A. wraz z małoletnim N. P. przeprowadziła się do S. i zamieszkała wraz z partnerem D. W. (1) w wynajmowanym mieszkaniu. Koszty związane z mieszkaniem wynoszą ok. 1436 zł – wynagrodzenie dla właściciela mieszkania i czynsz, 20 zł – gaz, 130 zł – prąd, 30 zł – woda, 59 zł – internet, telefon – 100,44 zł. (...) powódki D. W. (2) jest żołnierzem zawodowym w stopniu szeregowca, jednak z uwagi na problemy zdrowotne jest zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych, w związku z czym obniżeniu uległo jego wynagrodzenie. I. A. w dniu
26 lipca 2018 roku urodziła syna, którego ojcem jest D. W. (2). D. W. (1) nie przysługuje prawo do lokalu służbowego. Przed zawieszeniem otrzymywał dodatek mieszkaniowy w wysokości 700 zł miesięcznie. D. W. (2) od dnia 6 czerwca 2018 roku otrzymuje rentę inwalidzką w wysokości 1386,67 zł. wcześniej partner I. A. otrzymywał wynagrodzenie w wysokości ok. 2793 zł brutto w skali miesiąca (netto 2323,91 zł).

Dowód:

- potwierdzenie wykonania przelewu – opłata za mieszkania – k. 23-24.

- opłata za (...) Polska – k. 25.

- faktura za telefon – k. 28.

- przesłuchanie I. A..

- decyzja o przyznaniu wojskowej renty inwalidzkiej – k. 77-78.

- zaświadczenie – k. 79-80.

I. A. ma lat 23, z wykształcenia jest fryzjerem. Początkowo zatrudniona była na podstawie umowy o pracę na okres próby od 1.11.2017 roku do 31.01.2018 r. na stanowisku fryzjerki na ½ etaty za wynagrodzeniem 1000 zł brutto miesięcznie. Matka małoletniego powoda otrzymywała w kwietniu 2018 roku zasiłek chorobowy w wysokości 24,74 zł netto. Aktualnie z uwagi na urodzenie dziecka przebywa na urlopie macierzyńskim.

Dowód:

- zaświadczenie o wypłaconych zasiłkach – k. 29.

Małoletni N. P. został zapisany do Przedszkola Publicznego nr 44 w S.. Opłaty za przeszkolę wyniosą 300 zł miesięcznie, bowiem małoletni w placówce będzie przebywał w godz. 8.00 – 15.00, natomiast darmowe godziny zostały określone na od 9.00 do 14.00.

Dowód:

- przesłuchanie I. A..

- potwierdzenie woli przyjęcia dziecka do przedszkola – k. 22.

Pozwany S. P. (1) pracuje na pełen etat jako elektromechanik w Miejskich Zakładach (...) Sp. z o.o. za wykonywaną pracę otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2500 zł miesięcznie. Pozwany w maju 2018 roku otrzymał wynagrodzenie za pracę w wysokości 2497,10 zł, w marcu 2018 roku – 2283,97 zł, w kwietniu 2018 r. – 2462,84 zł. Poza małoletnim powodem pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu. W czerwcu 2018 roku pozwany kupił sobie samochód marki V. (...) za kwotę 3100 zł. Mniej więcej w tym samym czasie zaciągnął kredyt na kwotę 10 000 zł. S. P. (1) spłaca także zaciągnięty kredyt i z tego tytułu co miesiąc płaci ratę w wysokości 407,46 zł. Z synem w ostatnim czasie pozwany nie utrzymuje kontaktów, bowiem według jego twierdzeń -matka dziecka mu je utrudnia. Jednakże nie złożył dotychczas wniosku o ustalenie kontaktów z małoletnim. Pomiędzy rodzicami powoda toczy się obecnie postepowanie o ograniczenie pozwanemu władzy rodzicielskiej nad synem.

Dowód:

- umowa o pracę pozwanego S. P. (1) – k. 34.

- potwierdzenie przelewów – k. 35 – 39, 52.

- przesłuchanie pozwanego S. P. (1) – k. 54v.

S. P. (1) w sierpniu 2018 roku wyprowadził się z mieszkania stanowiącego własność jego rodziców i wynajął mieszkanie za kwotę 800 zł – stanowiącej stały czynsz najmu, oraz kwotę 350 zł stanowiącą zaliczkę na opłaty eksploatacyjne związane z używaniem lokalu (czynsz administracyjny, opłaty za gaz, energię elektryczną, energię cieplną). Wynajmowane lokal składa się z pokoju, kuchni z aneksem, łazienki. Mieszkanie ma ok. 37 m ². Pozwany planował, że w wynajmowanym mieszkaniu zamieszka jego aktualna partnerka.

Dowód:

- przesłuchanie świadka K. P. – k. 54.

- przesłuchanie pozwanego S. P. (1) – k. 54v.

- umowa najmu lokalu mieszkalnego – k. 61- 66.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Sąd dokonał oceny zgromadzonych w sprawie dowodów w oparciu o dyspozycję art. 233 § 1 k.p.c. Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz protokołu rozprawy z dnia 20 marca 2017 roku (sygn. akt I C 2433/16) albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów.

Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda I. A. oraz pozwanego S. P. i świadka K. P., albowiem w zakresie istotnym z punktu widzenia rozstrzygnięcia przedmiotu niniejszego postępowania zeznania te były wewnętrznie spójne, korespondowały wzajemnie ze sobą oraz z treścią dokumentów zgromadzonych w sprawie - której z wyżej podanych względów zostały uznane przez niniejszy Sąd za wiarygodne.

Żądanie pozwu oparto o przepis art. 138 k.r.o., zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Poprzez zmianę stosunków, o których mowa w ww. przepisie, należy rozumieć każdą zmianę w sferze osobistej i majątkowej, zarówno uprawnionego, jak i zobowiązanego, która wpływa na zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka, jak i możliwości zarobkowe rodzica, a w konsekwencji także na wysokość zobowiązania alimentacyjnego. Wskazuje się przy tym, że sama różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość alimentów, uzasadnia przyjęcie, że nastąpił wzrost potrzeb dziecka, wynikający m.in. z rozpoczęcia przez nie edukacji szkolnej, socjalizacji rówieśniczej, czy większych potrzeb w zakresie wyżywienia, zakupu odzieży itp. Powyższe z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków związanych z zaspokajaniem tych potrzeb przez rodziców dziecka (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965 r., I CZ 135/64, niepubl.).

Zakres świadczeń alimentacyjnych rodzica względem dziecka wyznacza natomiast przepis art. 135 § 1 k.r.o., w myśl którego zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka określa art. 96 k.r.o., zgodnie z którym rodzicie obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień. Nie budzi wątpliwości, że każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci mieszkania, wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia itp.

Zakres możliwości zarobkowych zobowiązanego podlega ocenie z punktu widzenia wynagrodzenia, jakie ten otrzymywałby przy pełnym wykorzystaniu swoich sił i możliwości, nie zaś wynagrodzenia rzeczywiście otrzymywanego. Podkreśla się przy tym, że rodzic winien dzielić się z dziećmi nawet skromnym wynagrodzeniem, a nadto, że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z 5 stycznia 1956 r., III Cr 919/55, OSN 1957, poz. 74).

Przy uwzględnieniu powyższego, rolą Sądu w pierwszej kolejności było ustalenie, czy od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów nastąpiła przewidziana art. 138 k.r.o. zmiana stosunków.

W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że potrzeby uprawnionej do alimentów uległy zwiększeniu w takim stopniu, iż wymagana była zmiana wysokości alimentów należnych od pozwanego na rzecz małoletniego N. P.. Małoletni powód aktualnie mieszka w wynajmowanym lokalu w S., tym samym koszty związane z mieszkaniem znacznie wzrosły od ostatniego orzeczenia. Wcześniej bowiem przedstawicielka ustawowa za wynajmowane mieszkanie w G. płaciła ok. 430 zł miesięcznie. Natomiast na chwilę obecną koszt związany z najmem mieszkania wynosi kwotę ok. 1680 zł w czteroosobowym gospodarstwie domowym. Jednocześnie w (...) urodził się przyrodni brat małoletniego powoda i aktualnie jego matka posiada na utrzymaniu dwoje dzieci.

Podkreślenia wymaga, że w niniejszej sprawie wzrosły nie tylko koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda N. P., ale również wynagrodzenie otrzymywane przez pozwanego S. P. (1). Określając koszty zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletnich Sąd zobowiązany jest uwzględnić koszty mieszkania, ubrania, wyżywienia, edukacji, leczenia oraz innych wydatków, które obiektywnie należy uznać za zasadne, mając jednocześnie na względzie, że poziom życia zapewniany w drodze m.in. świadczeń alimentacyjnych zobowiązanego powinien odpowiadać poziomowi życia rodzica. Sąd uznał, że miesięczny koszt utrzymania małoletniego powoda wynosi ok. 900 zł miesięcznie. Na powyższa kwotę składa się partycypowanie małoletniego w kosztach mieszkania (tj. 420 zł), wyżywienie 350 zł, zakup środków chemicznych i higienicznych – 50 zł, zakup zabawek i ubrań – 75 zł. Do uzasadnionych kosztów utrzymania małoletniego na chwilę obecną nie można zaliczyć kosztów przedszkola wynoszących ok. 300 zł miesięcznie, bowiem jak wskazywała przedstawicielka ustawowa małoletniego istnieje możliwość bezpłatnego przebywania małoletniego w przedszkolu. Matka małoletniego aktualnie z uwagi na urodzenie dziecka, przebywanie na urlopie macierzyńskim może tym samym zaprowadzić małoletniego powoda do przedszkola godzinę później i odebrać go godzinę wcześniej.

Sąd uznał także, że pozwany S. P. (1) ma faktyczną możliwość realizowania określonego na kwotę 500 zł miesięcznie obowiązku alimentacyjnego względem syna. Sytuacja finansowa pozwanego pozwoliła mu na zaciągnięcie kredytu na kwotę 10000 zł, na zakup samochodu osobowego, i pokrywanie kosztów związanych z wynajmem mieszkania. Sad orzekając w niniejszej sprawie podzielił pogląd Sądu Najwyższego, zgodnie z którym „kupno samochodu stanowi wydatek na tego rodzaju potrzeby, które rodzice mogą zaspokajać dopiero wtedy, gdy wystarcza im na stosowne utrzymanie dzieci. Osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi się z tym liczyć przy podejmowaniu rozmaitych decyzji finansowych, m.in. przy zaciąganiu kredytów i ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego” (wyrok SN z 12 listopada 1976 roku, III CRN 236/76).

Zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2 u.k.s.c. strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Stosownie do treści art. 113 ust. 1 u.k.s.c., kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Zasadne jest, zdaniem Sądu, obciążenie pozwanego obowiązkiem zapłaty nieuiszczonych przez stronę powodową kosztów sądowych, które stanowią 5% dwunastokrotności różnicy między podwyższoną wysokością alimentów a dotychczasową. Zgodnie bowiem z art. 22 k.p.c. w sprawach o prawo do świadczeń powtarzających się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok, a stosownie do treści art. 13 ust. 1 u.k.s.c., opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5% wartości przedmiotu sporu. Daje to kwotę 90 zł. Realna wysokość dochodu pozwanego pozwala mu na uiszczenie tej kwoty bez uszczerbku dla wykonywania przez niego obowiązku alimentacyjnego.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., sąd z urzędu nadał wyrokowi, przy jego wydaniu, rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty - co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące.

Z tych też względów, orzeczono jak w sentencji wyroku.