Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 14 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Marta Kazaniecka

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa małoletniego O. N. reprezentowanego przez matkę D. S.

przeciwko P. N.

o alimenty

na skutek wniosku małoletniego powoda w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia

postanawia:

I  zobowiązać pozwanego P. N. do zapłaty na rzecz małoletniego powoda O. N. – tytułem zabezpieczenia, na czas trwania procesu – alimentów w kwotach po 900 zł (dziewięćset złotych) miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie opóźnienia w płatności, którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 21 lutego 2018 r.;

II  oddalić wniosek o zabezpieczenie w pozostałej części.

UZASADNIENIE

Małoletni powód O. N. – reprezentowany przez matkę – wniósł o zasądzenie od pozwanego P. N. alimentów w kwotach po 1500 zł miesięcznie oraz o udzielenie zabezpieczenia, na czas trwania procesu, alimentów w kwocie po 1500 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu m.in. wskazano, iż: małoletni powód urodził się (...); po pierwszych urodzinach małoletniego jego rodzice nie byli już razem; koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda opiewają na kwotę około 2400 zł miesięcznie (wyżywienie 400 zł, zakup odzieży 150 zł, środki czystości i chemia domowa 100 zł, opłata za żłobek wraz z wyżywieniem około 1200 zł, zabawki 100zł, rozrywka 100 zł, wizyty lekarskie oraz zakup leków 100 zł, wypoczynek letni 160 zł – miesięcznie oraz udział w 1/2 kosztów utrzymania mieszkania w tym około 100 zł miesięcznie za energię elektryczną); matka małoletniego powoda od 2 stycznia 2018 r. zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę na ¼ etatu na stanowisku sprzedawcy i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 525 zł brutto miesięcznie. Ponadto wskazano, iż pozwany zatrudniony jest w firmie polskiej, lecz wyjeżdża na delegacje do Szwecji. Matka małoletniego powoda wskazała również, że pozwany przekazał jej na utrzymanie syna w październiku 2017 r. kwotę 600 zł i kwotę 398 zł za żłobek, w listopadzie i grudniu 2017 r. kwotę 600 zł i kwotę 475 zł za żłobek oraz w styczniu br. kwotę 600 zł.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek okazał się uzasadniony co do istoty, zaś co do żądanej kwoty zabezpieczenia– w części.

Zgodnie z art. 730 § 1 k.p.c. w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia, zaś w oparciu o przepis art. 753 § 1 k.p.c. w sprawach o alimenty zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu jednorazowo albo okresowo określonej sumy pieniężnej. W sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie roszczenia. Wymóg uprawdopodobnienia roszczenia oznacza, że wnioskodawca musi przytoczyć takie okoliczności, z których będzie wynikać, że roszczenie istnieje i mu przysługuje. Wiarygodność ta dotyczy zarówno podstawy faktycznej jak i prawnej.

Ustawa nie wskazuje sposobów uprawdopodobnienia, a więc może być ono dokonane przy przeprowadzeniu wszystkich uznanych za właściwe środków, w tym także środków dowodowych, przy czym zgodnie z art. 243 k.p.c. zachowanie szczególnych przepisów o postępowaniu dowodowym nie jest konieczne, ilekroć ustawa przewiduje uprawdopodobnienie zamiast dowodu.

Sąd za wykazane – na podstawie przedłożonego skróconego odpisu aktu urodzenia - uznał, iż pomiędzy małoletnim powodem a pozwanym istnieje stosunek pokrewieństwa. Ojcostwo pozwanego uprawdopodabnia zatem istnienia roszczenia alimentacyjnego wynikającego z art. 133 § 1 k.r.o., zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przedmiotowy przepis prawny konstytuuje zatem zasadę, iż rodzice są zobowiązani do wspólnego utrzymywania dziecka.

W ocenie Sądu, natomiast brak jest podstaw by zasądzić oczekiwaną przez stronę powodową kwotę zabezpieczenia w wysokości 1500 złotych. Strona powodowa nie uprawdopodobniła bowiem, że usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda opiewają na kwotę 2400 zł miesięcznie. Podkreślenia wymaga przy tym okoliczność, że do pozwu – poza odpisem aktu USC oraz umową o świadczenie opieki na dzieckiem – nie załączono żadnych dokumentów, które by obrazowały wysokość wydatków związanych z utrzymaniem dziecka.

Zdaniem Sądu strona powodowa uprawdopodobniła w sposób niedostateczny, iż usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda wynoszą tyle, co wskazano w pozwie. Matka małoletniego powoda nie przedstawiła dowodów na poparcie tezy w zakresie kosztów utrzymania dziecka, na które składają się koszty ubrań, wyżywienia, leczenia, zabawek, opłat związanych z rozrywką. Podaną kwotę oparła jedynie na podstawie oszacowania. Rozpoznając wniosek o zabezpieczenie powództwa nie można opierać się jedynie na szacunkach strony powodowej. W konsekwencji nieuprawdopodobnienia wskazanej kwoty, Sąd dokonał samodzielnej oceny potrzeb małoletniego z uwagi na zasady doświadczenia życiowego i określił koszt utrzymania małoletniego na kwotę 1800 złotych miesięcznie. W tym koszt zakupu odzieży dla dziecka w kwocie 100 złotych miesięcznie, albowiem wydatek ten zasadniczo kształtuje się na takim poziomie. Koszty wyżywienia natomiast powinny oscylować w granicy 250 złotych miesięcznie, bowiem małoletni w żłobku ma zapewnione pełne wyżywienie. W związku z tym, iż matka małoletniego, oprócz opłaty za prąd w wysokości 100 zł miesięcznie, nie wskazała jakie ponosi wydatki związane z utrzymaniem mieszkania, Sąd ocenił udział małoletniego powoda w ½ wskazanych kosztów, tj. w wysokości 50 zł. Ponadto w ocenie Sądu średni miesięczny koszt zakupu środków higieny powinien wynosić 100 złotych, z tytułu kosztów leczenia 20 zł miesięcznie i koszt zakupu zabawek i rozrywki 80 zł miesięcznie. Co do kosztów związanych z opłatą za żłobek, Sąd dał wiarę matce małoletniego i ocenił je na kwotę około 1200 zł miesięcznie. Sąd nie uwzględnił natomiast kosztu wypoczynku letniego, albowiem pojedyncze wydatki nie podlegają zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego, ten dotyczy bowiem jedynie wydatków ponoszonych cyklicznie, a nie wydatków jednorazowych. Takie jednorazowe wydatki mogą podlegać alimentacji jedynie w ramach incydentalnie zasądzanych kwot, przeznaczanych na konkretne cele.

Zdaniem Sądu, powyższe wydatki i to we wskazanej powyżej wysokości – oceniane przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – są w sposób naturalny związane z utrzymaniem osoby w takim wieku jak małoletni powód. W tym miejscu należy wskazać iż konieczność odwołania się zasad doświadczenia życiowego i zawodowego w zakresie wydatków związanych z utrzymaniem małoletniego powoda wynikała z powołanego faktu, że do pozwu, oprócz umowy o świadczenie opieki nad dzieckiem, nie załączono żadnych dokumentów, z których by wynikała wysokość wydatków związanych z utrzymaniem małoletniego powoda. Oczywistym przy tym jest stwierdzenie, że każde dziecko generuje określone wydatki, dlatego Sąd nie mógł uznać, iż strona powodowa w ogóle nie uprawdopodobniła, jakie wydatki wiążą się z utrzymaniem małoletniego O. N.. Niemniej – jak już sygnalizowano – wydatki, które nie zostały uwzględnione przez Sąd w powyższym zestawieniu, a które to wydatki zostały wyszczególnione w uzasadnieniu pozwu, na tyle odbiegają od wydatków związanych z utrzymaniem kilkuletniego dziecka, że odwołując się do zasad doświadczenia życiowego i zawodowego Sąd nie mógł ustalić usprawiedliwionych kosztów utrzymania dziecka na poziomie 2400 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu – na obecnym etapie postępowania – należy uznać, iż pozwany winien uczestniczyć w kosztach utrzymania małoletniego powoda kwotą 900 zł miesięcznie, które pokrywają w połowie koszty związane z utrzymaniem małoletniego O. N., albowiem w świetle twierdzeń pozwu należy stwierdzić, że pozwany z racji posiadania pracy ma stałe źródło dochodu i jednocześnie nie zwalnia się z obowiązku alimentacyjnego poprzez osobistą pieczę nad dzieckiem. Ponadto należy podkreślić, iż matka małoletniego nie wykazała, aby nie mogła pracować w pełnym wymiarze, tym bardziej że małoletni powód uczęszcza do żłobka czynnego od godziny 7 do 17:30.

Jednocześnie należy wskazać, iż przedmiotowa kwota – jako udział pozwanego w kosztach utrzymania małoletniego powoda – może ulec zmianie w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, po przeprowadzeniu stosownego postępowania dowodowego w sprawie.

W zakresie przewyższającym kwotę 900 zł alimentów na rzecz małoletniego powoda Sąd oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenie.

Z uwagi na to, iż zabezpieczenie zostało udzielone na czas trwania procesu, a proces został zainicjowany wniesieniem pozwu do Sądu w dniu 21 lutego 2018 r., to od tej daty pozwany jest zobowiązany do zapłaty świadczeń przyznanych stronie powodowej tytułem zabezpieczenia alimentów.

Mając na względzie całokształt powyższych ustaleń orzeczono, jak w punktach I i II sentencji postanowienia.

Sygn. akt VIII RC 103/18

ZARZĄDZENIE

S., dnia 12 marca 2018 r.

1.  Odnotować.

2.  Odpis postanowienia w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia opatrzyć pieczęciami w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności i po podpisaniu przez Sędziego referenta tytuł wykonawczy doręczyć pełnomocnikowi matki powoda.

3.  Odpis postanowienia w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia doręczyć pozwanemu wraz z pouczeniem o zażaleniu (bez opatrywania pieczęciami w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności).

4.  Wyznaczam termin rozprawy na dzień: 13 lipca 2018 r. godzina 8:30 sala 9;

5.  Na termin wezwać przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda – celem przesłuchania, pod rygorem pominięcia dowodu z jego przesłuchania w razie niestawiennictwa; pouczyć przedstawiciela ustawowego małoletniej powódki w trybie przepisów jak we wzorze pouczeń dla strony powodowej.

6.  Na termin wezwać pozwanego celem przesłuchania, pod rygorem pominięcia dowodu z przesłuchania w razie niestawiennictwa i doręczyć pozwanemu odpis pozwu wraz z załącznikami i jednocześnie zobowiązać stronę pozwaną do złożenia w terminie 14 dni odpowiedzi na pozew, pod rygorem przyjęcia, że nie kwestionuje twierdzeń i wniosków pozwu; pouczyć stronę pozwaną w trybie przepisów jak we wzorze pouczeń dla strony pozwanej.

7.  zawiadomić pełnomocnika powoda

8.  wezwać świadka M. S.

9.  Akta przedłożyć na termin rozprawy.

_________________

Sędzia Sądu Rejonowego

M. K.