VIII RC 50/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2016-01-25
Sygn. akt VIII RC 50/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
S., dnia 30 grudnia 2015 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:
Przewodniczący: SSR Dorota Pękała
Protokolant: sekretarz sądowy Ewelina Preś
po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2015 r. w Szczecinie
na rozprawie sprawy
z powództwa małoletnich J. i L. K.
przeciwko M. K. (1)
o alimenty
1. zasądza od pozwanego M. K. (1) na rzecz małoletniej powódki J. K. rentę alimentacyjną w kwocie po 600 (sześćset) złotych miesięcznie, a na rzecz małoletniej powódki L. K. w kwocie po 500 (pięćset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 11 marca 2015 r.;
2. w pozostałej części powództwo oddala;
3. zasądza od pozwanego M. K. (1) na rzecz A. K. (...) (jeden tysiąc siedemset pięćdziesiąt dwa) złote z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;
4. nakazuje pobrać od pozwanego M. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 660 (sześćset sześćdziesiąt) złotych z tytułu kosztów sądowych;
5. wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt VIII RC 50/15
UZASADNIENIE
Pozwem wniesionym do Sądu w dniu 28 stycznia 2015 r. małoletnie powódki J. K. i L. K., reprezentowane przez matkę A. K., wniosły o zasądzenie od pozwanego M. K. (1) alimentów w kwocie łącznie 1.500 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10 każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.
W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż M. i A. K. są małżeństwem; ze związku małżeńskiego pochodzi dwoje małoletnich dzieci. Pozwany w dniu 29 grudnia 2014 r. wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego mieszkania i od tego czasu cały ciężar utrzymania i wychowania małoletnich powódek spoczywa na ich matce. A. K. wykonuje pracę
w charakterze sprzedawcy w sklepie spożywczym i z tego tytułu osiąga dochód na poziomie 1.120 zł miesięcznie. Ww. kwota nie wystarcza na opłacenie rachunków
i zaspokojenie wszystkich potrzeb małoletnich dzieci. Kolejno wskazano, że M. K. (1) świadczy pracę za wynagrodzeniem 3.000 zł miesięcznie.
W odpowiedzi na pozew pozwany M. K. (1) poinformował,
iż dobrowolnie, regularnie uiszcza na rzecz małoletnich alimenty po 500 zł miesięcznie, tj. łącznie po 1.000 zł miesięcznie na rzecz obu córek. Kolejno wskazał, iż uzyskuje dochód na poziomie 2.000 zł miesięcznie, zaś jego stawka godzinowa wynosi 13,59 zł za godzinę pracy oraz że zamieszkuje w mieszkaniu rodziców
i uiszcza do ich rąk 500 zł miesięcznie tytułem przypadającego na niego udziału
w kosztach utrzymania przedmiotowego lokalu. Pozwany podniósł ponadto,
iż w kosztach utrzymania małoletnich powódek w dużej mierze uczestniczy ich babcia ze strony matki, bowiem pokrywa ona koszty związane z opłatami za przedszkole i szkołę dziewczynek, a ponadto kupuje im odzież, obuwie oraz przybory szkolne.
Pismem wniesionym do Sądu w dniu 5 maja 2015 r. strona powodowa zmodyfikowała żądanie pozwu i wniosła od zasądzenie od pozwanego M. K. (1) alimentów w kwocie po 700 zł miesięcznie na rzecz małoletniej J. K. oraz po 800 zł miesięcznie na rzecz małoletniej L. K., płatnych do dnia 10 każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, jednocześnie wskazując, iż utraciła zatrudnienie i obecnie jest osobą bezrobotną i nie przysługuje jej prawo do zasiłku.
Na rozprawie w dniu 8 maja 2015 r. pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 500 zł miesięcznie na rzecz każdej z córek, tj. do kwoty łącznie po 1.000 zł miesięcznie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:
A. K. (poprzednio R.) i M. K. (1) zawarli związek małżeński w dniu 27 listopada 2004 r.
Ze związku małżeńskiego ww. pochodzi dwoje małoletnich dzieci L. K., ur. (...) w S. oraz J. K., ur. (...) w S..
W styczniu 2015 r. pozwany wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego mieszkania i zamieszkał u swoich rodziców.
Dowód:
- przesłuchanie pozwanego M. K. (1), k. 67;
- kopie odpisów skróconych aktów urodzenia, k. 5 – 6;
- odpis skrócony aktu małżeństwa, k. 4.
A. K. ma ukończone 37 lat, legitymuje się wykształceniem zawodowym. Do kwietnia 2015 r. wykonywała pracę w charakterze sprzedawcy
w sklepie spożywczym za wynagrodzeniem ok. 1.500 zł netto miesięcznie, następnie od kwietnia do września 2015 r. zarejestrowana była jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, zaś we wrześniu 2015 r. podjęła pracę w charakterze opiekunki do dzieci za wynagrodzeniem ok. 500 zł netto miesięcznie.
Matka powódek zamieszkuje wraz z dziećmi w mieszkaniu stanowiącym własność jej i jej męża i samodzielnie ponosi koszty użytkowania przedmiotowego lokalu. Czynsz za mieszkanie wynosi 242 zł miesięcznie, opłata za prąd opiewa na kwotę 125 zł miesięcznie, za gaz 150 zł miesięcznie. Dodatkowo A. K. opłaca fundusz remontowy – po 127 zł miesięcznie, telewizję kablową – 152 zł miesięcznie oraz ubezpieczenie – 51 zł miesięcznie
Dowód:
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek A. K., k. 183 – 184;
- zaświadczenie, k. 7;
- kopie rachunków, k. 8 – 12;
- decyzja, k. 50;
- karta wizyt bezrobotnego, k. 51;
- umowa aktywacyjna, k. 180 – 182.
A. K. pozostaje w stałym kontakcie z wychowawcami
w przedszkolu i szkole córek, interesuje się sprawami i rozwojem dzieci, jest z nimi związana.
Dowód:
- opinia o małoletnich wychowawców klas, k. 64 – 65.
Pozwany ma ukończone 39 lat, legitymuje się wykształceniem zawodowym, pracuje jako spawacz w Stoczni (...) S.A. w S.
za wynagrodzeniem 2.200 – 2.300 netto miesięcznie. Dodatkowo świadczy pracę
w godzinach nadliczbowych i uzyskuje z tego tytułu wynagrodzenie od 100 zł do
800 zł miesięcznie w zależności od ilości przepracowanych godzin. Z tytułu zatrudnienia w Stoczni pozwany uzyskał w 2014 r. dochód w łącznej wysokości 35.760,84 zł, co daje 2.980,07 zł miesięcznie. Ponadto pozwany uzyskuje także nieudokumentowane dochody, bowiem na terenie posesji należącej do rodziców zajmuje się naprawą samochodów.
Dowód:
- przesłuchanie pozwanego M. K. (1), k. 67;
- informacja o dochodach, k. 36;
- rozliczenie składników wynagrodzenia, k. 37 – 38, 139 – 140, 177 – 178.
M. K. (1) kontaktuje się z dziećmi w co drugi weekend od piątku do niedzieli, ponadto czasami odwozi córki do szkoły i przedszkola oraz dobrowolnie przekazuje na utrzymanie małoletnich powódek kwotę 1.000 zł miesięcznie.
Dowód:
- przesłuchanie pozwanego M. K. (1), k. 67;
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek A. K., k. 183 – 184;
- przesłuchanie świadka I. R., k. 122 – 123;
- potwierdzenie dokonania przelewu, k. 31;
- oświadczenie, k. 32.
Pozwany zamieszkuje wraz z rodzicami oraz siostrą i jej małoletnim dzieckiem w domu stanowiącym własność jego rodziców i partycypuje w kosztach utrzymania lokalu kwotą 200 – 300 zł miesięcznie.
M. K. (1) wynajmuje garaż, opłata za najem opiewa na kwotę
125,20 zł miesięcznie. Ww. zakupił dzieciom meble na raty, miesięczna rata wynosi 79,46 zł.
Dowód:
- przesłuchanie pozwanego M. K. (1), k. 67;
- potwierdzenie dokonania przelewu, k. 27, 29 – 30,
- rachunek, k. 28.
Małoletnia L. K. ma ukończone 5 lat i uczęszcza do przedszkola. Ww. rozwija się prawidłowo, jest dzieckiem zdrowym, dobrze radzi sobie w grupie rówieśniczej, nie sprawia problemów wychowawczych.
Usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniej opiewają na kwotę co najmniej 800 zł miesięcznie i w szczególności przedstawiają się w wymiarze miesięcznym następująco: 50 zł tytułem kosztów zakupu odzieży, bielizny, obuwia; 300 zł tytułem kosztów zakupu żywności; 150 zł tytułem opłaty za przedszkole w tym pokrycia kosztów wyżywienia dziecka w przedszkolu; 50 zł tytułem kosztu zakupu artykułów higienicznych i chemii gospodarczej (np. pasta do zębów, szczoteczka do zębów, szampon, płyn do kąpieli, mydło, proszek do prania, płyn do płukania, udział w kosztach związanych z zakupem środków do utrzymania czystości w mieszkaniu); 50 zł tytułem kosztów zakupu zabawek, wyjść do kina, teatru, materiałów edukacyjnych, lokali gastronomicznych oraz 214 zł tytułem udziału przypadającego na małoletnią w kosztach utrzymania mieszkania (1/3 z kwoty
644 zł)
Dowód:
- opinia o małoletniej wychowawcy klasy, k. 64;
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek A. K., k. 183 – 184;
- przesłuchanie świadka I. R., k. 122 – 123.
Małoletnia J. kowalewska ma ukończone 7 lat i jest uczennicą I klasy szkoły podstawowej. Ww. rozwija się prawidłowo, jest dzieckiem zdrowym, jest zawsze przygotowana do zajęć szkolnych, nie sprawia problemów wychowawczych.
Usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniej opiewają na kwotę co najmniej 900 zł miesięcznie i w szczególności przedstawiają się w wymiarze miesięcznym następująco: 50 zł tytułem kosztów zakupu odzieży, bielizny, obuwia; 300 zł tytułem kosztów zakupu żywności; 150 zł tytułem opłaty za przedszkole w tym pokrycia kosztów wyżywienia dziecka w przedszkolu; 50 zł tytułem kosztu zakupu artykułów higienicznych i chemii gospodarczej (np. pasta do zębów, szczoteczka do zębów, szampon, płyn do kąpieli, mydło, proszek do prania, płyn do płukania, udział w kosztach związanych z zakupem środków do utrzymania czystości w mieszkaniu); 50 zł tytułem kosztów zakupu zabawek, wyjść do kina, teatru, materiałów edukacyjnych, lokali gastronomicznych 100 zł miesięcznie tytułem kosztów zakupu wyprawki szkolnej (książek, zeszytów ćwiczeń, plecaka, przyborów szkolnych) oraz tytułem opłat szkolnych (m.in. ubezpieczenie, rada rodziców, składki klasowe, wyjścia klasowe), a także 214 zł tytułem udziału przypadającego
na małoletnią w kosztach utrzymania mieszkania (1/3 z kwoty 644 zł)
Dowód:
- opinia o małoletniej wychowawcy klasy, k. 65;
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek A. K., k. 183 – 184;
- przesłuchanie świadka I. R., k. 122 – 123.
W kosztach utrzymania małoletnich powódek uczestniczy ich babcia ze strony matki I. R.. Ww. pokrywa ona koszty związane z opłatami za przedszkole
i szkołę małoletnich, zakupuje dzieciom odzież, obuwie i przybory szkolne.
Dowód:
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek A. K., k. 183 – 184;
- przesłuchanie świadka I. R., k. 122 – 123;
- potwierdzenie dokonania przelewu, k. 52 – 63.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo małoletnich powódek J. K. i L. K.
o alimenty okazało się częściowo zasadne.
Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy, albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów
i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów.
Podstawy ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie nie stanowiły dokumenty
w postaci rachunków, znajdujące się w aktach sprawy na kartach 33 – 35, albowiem stanowią one jedynie dowód tego, że M. K. (2) zobowiązana była do uiszczenia opłaty z tytułu użytkowania energii elektrycznej oraz z tytułu rozliczenia opłaty za dostarczenie wody i wywóz ścieków. Przedmiotowe dokumenty nie stanowią zaś dowodu na to, że pozwany rzeczywiście partycypuje w kosztach utrzymania lokalu stanowiącego własność jego rodziców. Ponadto także przedstawiony przez pozwanego paragon fiskalny znajdujący się w aktach sprawy na karcie 159 nie stanowił podstawy ustaleń w niniejszej sprawie, gdyż niemożliwym jest zweryfikowanie na jego podstawie czy przedstawione wydatki poczynione zostały rzeczywiście na potrzeby małoletnich dzieci. Nie ma także możliwości ustalenia czy objęte nim zakupy były usprawiedliwione potrzebami powódek (tak też Sąd Apelacyjny w Warszawie, orzeczenie z dnia 24 kwietnia 2013 r., VI ACz 845/13 niepubl. oraz z dnia 28 marca 2013 r., VI Acz 624/13 niepubl.).
Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek A. K. oraz częściowo zeznania pozwanego M. K. (1). Zeznania ww. osób zostały uznane przez niniejszy Sąd za wiarygodne w zakresie poczynionych powyżej ustaleń faktycznych i w konsekwencji w pozostałym zakresie, tj. który pozostawał
w sprzeczności z ww. ustaleniami faktycznymi, zostały uznane przez niniejszy Sąd za niewiarygodne.
Sąd nie dał wiary pozwanemu w szczególności w tej części, w której wskazywał, iż zajmuje się jedynie naprawą samochodów znajomych i że wykonuje te czynności za symbolicznym wynagrodzeniem, które przeznacza na zakup papierosów, co innego bowiem wynika zarówno z zeznań matki małoletnich powódek jak i z zeznań świadka I. R.. W ocenie Sądu, w powyższym zakresie zeznania M. K. (1) zostały wypracowane jedynie na potrzeby niniejszego postępowania w celu uzyskania korzystnego rozstrzygnięcia sprawy,
a tym samym są oderwane od wysokości rzeczywistych przychodów jakie uzyskuje on trudniąc się naprawą pojazdów w przydomowym garażu, zaś jego możliwości zarobkowe w tym zakresie są znacznie wyższe niż deklaruje. Sąd nie nadał waloru wiarygodności zeznaniom pozwanego ponadto w tej części w której podnosił,
iż partycypuje w kosztach utrzymania lokalu w którym zamieszkuje kwotą 500 zł miesięcznie, gdyż jak sam następnie przyznał na utrzymanie domu przekazuje on rodzicom 200 zł – 300 zł miesięcznie, dodatkowo czasem robi zakupy na potrzeby wszystkich domowników (k. 67).
Zeznania pozwanego zostały uznane za niewiarygodne także w tej części,
w której pozwany wskazywał, iż nie może partycypować w kosztach utrzymania córek na wyższym poziomie aniżeli łącznie kwotą 1.000 zł miesięcznie, albowiem – co już sygnalizowano – możliwości zarobkowe ww. oceniono wyżej niż sam deklarował.
W odniesieniu do zeznań A. K. należy wskazać, iż zostały one uznane co do zasady uznane za wiarygodne w zakresie dotyczącym wysokości wydatków związanych z utrzymaniem małoletnich powódek, albowiem korespondowały one zarówno z dokumentami zgromadzonymi w sprawie, a także
z zeznaniami przesłuchanego w sprawie świadka.
Sąd dał wiarę przesłuchanemu w toku postępowania świadkowi I. R., co do okoliczności udzielania matce powódek wsparcia finansowego oraz co do wysokości kosztów utrzymania dzieci, jakkolwiek nie nadał im waloru przesądzającego. Zauważyć należy, że świadek wskazała jedynie, iż koszt utrzymania małoletnich J. i L. K. jest wysoki, nie wskazała zaś żadnej konkretnej kwoty i nie była w stanie określić ile dokładnie miesięcznie A. K. przeznacza na utrzymanie swoich dzieci. Dodatkowo należy wskazać, iż małoletnie powódki przebywają na co dzień pod opieką matki, a zatem ocena kosztów ich utrzymania przez świadka mogła być dokonana jedynie przez pryzmat okoliczności ujawnianych przez przedstawicielkę ustawową.
Powództwo małoletnich J. K. i L. K. zostało oparte o art. 133 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tj. z dnia 6 listopada 2015 r., Dz.U. z 2015 r. poz. 2082 – cyt. dalej k.r.o.).
Zgodnie z powołanym unormowaniem, rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Należy przy tym wskazać, iż stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem małoletniej J. K. opiewają na kwotę co najmniej 900 zł miesięcznie, zaś małoletniej L. K. na kwotę co najmniej 800 zł miesięcznie. Wysokość niektórych wydatków związanych z utrzymaniem małoletnich nie została co prawda wykazana przez stronę powodową dowodami z dokumentów, jednakże naturalnym jest, iż potrzeby dzieci opisane w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia są nierozerwalnie związane z ich egzystencją i dla ich wykazania nie jest konieczne przedłożenie dokumentów obejmujących całokształt danych wydatków. Matka małoletnich w szczególności nie przedstawiła dowodów obrazujących wysokość kosztów związanych z zakupem żywności czy też ubrań dla dzieci oraz kosztów związanych z opłatami za przedszkole i szkołę dziewczynek, jednakże z pewnością matka ponosi te koszty, toteż ich wysokość Sąd ocenił kierując się zasadami doświadczenia życiowego i zawodowego.
W ocenie Sądu wyszególnione w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia wydatki związane z utrzymaniem małoletnich J. i L. K. oraz ich wysokość – oceniana przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – jest adekwatna do potrzeb dzieci w wieku 5 i 7 lat przy uwzględnieniu ich potrzeb rozwojowych, dotychczasowego sposobu życia, a także przy uwzględnieniu aktualnych cen dób i usług związanych z zaspokajaniem poszczególnych potrzeb. Koszt utrzymania małoletniej J. K. Sąd ocenił na nieznacznie wyższym poziomie, inne bowiem są koszty utrzymania osoby w wieku 5 lat oraz osoby
w wieku lat 7. Małoletnia J. K. rozpoczęła już edukację w szkole podstawowej, co generuje koszt związany z koniecznością zakupu książek i wprawki szkolnej (plecak, przybory, mundurek, strój sportowy), a ponadto takie koszty jak m.in. oplata za radę rodziców, składki klasowe, opłaty za ubezpieczenie czy też koszt wycieczek i wyjazdów. Koszt związany z uczęszczaniem małoletniej do szkoły
i zakupem ww. dóbr Sąd ocenił na kwotę 100 zł miesięcznie.
W ocenie Sądu także inne wydatki wyszczególnione w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia jako koszty związane z utrzymaniem małoletnich powódek
i we wskazanej tam wysokości są wydatkami usprawiedliwionymi w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o., a więc wydatkami, które powinny być pokrywane w pierwszej kolejności przez rodziców dzieci.
Odnosząc się w tym miejscu do zarzutu pozwanego, który podniósł,
iż dużą część kosztów związanych z utrzymaniem dzieci pokrywa ich babcia ze strony matki, tj. kupuje ona dzieciom obuwie, odzież, opłaca przedszkole i obiady małoletnich, należy jeszcze raz podkreślić, że osobami, które w pierwszej kolejności zobowiązane są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci są ich rodzice. Obowiązek dostarczania środków utrzymania przez innych krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo powstaje zaś dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej
w bliższej kolejności albo gdy ta osoba nie jest w stanie uczynić zadość swojemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych środków utrzymania jest niemożliwe albo połączone z nadmiernymi trudnościami (art. 132 k.r.o.).
W okolicznościach niniejszej sprawy – co już sygnalizowano – taka sytuacja ma miejsca. Pozwany jest osobą zdrową i bardzo aktywną zawodowo, a zatem koszt utrzymania dzieci w pierwszej kolejności obciąża jego jako ojca. Okoliczność,
iż obecnie koszty związane z utrzymaniem dzieci w dużej mierze ponosi babcia nie oznacza, że to ona w pierwszej kolejności powinna jej pokrywać, albowiem to zasadniczo rodzice (w tym pozwany) powinni zaspokajać potrzeby swoich dzieci.
W odniesieniu zaś do kosztów związanych z utrzymaniem małoletnich powódek, wyszczególnionych w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia należy wskazać, że koszty te wiążą się z zaspokojeniem ich podstawowych potrzeb
w zakresie utrzymania i wychowania, a także z potrzebami związanymi z edukacją dzieci. Kosztów tych nie sposób uznać ich za zbyteczne, zaś ich rozmiary należy uznać za niewygórowany.
Oceniając koszt zakupu żywności dla dzieci Sąd miał na uwadze,
że małoletnie są dziećmi zdrowymi oraz że nie muszą korzystać ze specjalnej diety, a także że część posiłków spożywają w szkole oraz w przedszkolu i kierując się wspomnianymi zasadami doświadczenia życiowego i zawodowego Sąd przyjął,
iż kwota 300 zł jest wystarczająca do zapewnienia dzieciom w tym wieku i w takim stanie zdrowia zbilansowanej diety umożliwiającej ich harmonijny rozwój.
W odniesieniu do kwestii wydatków związanych z opłatami za lokal, w którym małoletnie zamieszkują wraz z matką należy wskazać, że rodzice są zobowiązani do zapewnienia dzieciom miejsca do zamieszkania. W świetle zasad doświadczenia życiowego i zawodowego, ustalenie udziału przypadającego na małoletnie
w kosztach utrzymania mieszkania na poziomie 214 zł miesięcznie nie można uznać za zawyżone. Niezależnie bowiem od tego, gdzie małoletnie zamieszkują, to rodzice muszą ponosić koszty utrzymania danego lokalu, a przy aktualnych cenach opłat za czynsz i eksploatację lokali powołana kwota 214 zł nie jawi się jako wygórowana.
Pozostałe koszty tj. m.in. 50 zł tytułem kosztów zakupu odzieży, 50 zł tytułem kosztu zakupu artykułów higienicznych i chemii gospodarczej oraz 50 zł tytułem kosztów zakupu zabawek także służą zaspokojeniu jedynie podstawowych potrzeb dzieci i z pewnością, przy uwzględnieniu cen poszczególnych dóbr na lokalnym rynku, nie można ich uznać za wygórowane. Z całą pewnością w związku
z utrzymaniem małoletnich powódek pojawiają się także inne, incydentalne wydatki związane chociażby np. z zakupem leków gdy dzieci chorują.
Przechodząc do oceny możliwości majątkowych i zarobkowych rodziców powódek w pierwszej kolejności należy wskazać, że małoletnie mają ukończone 5 i 7 lat, a więc konieczność oraz możliwość osobistych starań o ich wychowanie
i utrzymanie jest jeszcze bardzo szeroka, a jest realizowana praktycznie wyłącznie przez matkę.
Zgodnie z art. 135 § 2 k.r.o. wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub
o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
Pozwany wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego mieszkania i praktycznie nie zwalnia się z obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci poprzez osobistą pieczę nad nimi, albowiem widuje się z córkami w co drugi weekend i nawet wtedy często oddaje dzieci pod opiekę swoich rodziców, co zgodnie z treścią art. 135 § 2 k.r.o. uzasadnia obciążenie pozwanego większą częścią kosztów utrzymania dzieci. Uwzględniając jednakże okoliczność, że matka dzieci jest osobą zdolną do pracy oraz że w czasie, gdy małoletnie przebywają w szkole i przedszkolu rzeczywiście świadczy ona pracę, tym samym również i ona powinna uczestniczyć w kosztach utrzymania dzieci poprzez finansowe zaspokajanie potrzeb życiowych małoletnich powódek.
M. K. (1) jest on osobą zdrową, aktywną zawodowo i zaradną
(o czym świadczą uzyskiwane przez niego dotychczas dochody, świadczenie przez niego pracy w godzinach nadliczbowych oraz podejmowanie dodatkowych zajęć)
i posiadającą wiele umiejętności pożądanych na rynku pracy. Ww. osiąga zarobki
na poziomie ok. 3.000 zł netto miesięcznie. Zważyć także należy, iż pozwany – poza kwotą 200 – 300 zł miesięcznie, przekazywaną rodzicom na utrzymanie domu, obecnie nie ponosi w zasadzie żadnych kosztów utrzymania. Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż możliwości zarobkowe pozwanego są na tyle wysokie, że przy dołożeniu należytej staranności o własne finanse powinien on bez większego problemu móc partycypować w kosztach utrzymania dzieci łącznie kwotą 1.100 zł miesięcznie.
Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że M. K. (1) uznał powództwo do kwoty po 500 zł miesięcznie na rzecz każdej z córek, Sąd doszedł do przekonania, że konieczność łożenia na utrzymanie małoletniej J. K. kwoty 600 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniej L. K. kwoty 500 zł miesięcznie nie narazi pozwanego na niemożność zaspokajania jego potrzeb życiowych, czy też konieczność zmiany dotychczasowego trybu życia. Należy przy tym powtórnie wskazać, że skoro pozwany praktycznie nie zwalnia się z obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci poprzez osobistą pieczę nad nimi, to winien i może uczestniczyć w kosztach utrzymania małoletnich córek na wyższym poziomie aniżeli matka dziecka, tj. na poziomie ok. 2/3 ogółu wydatków związanych z utrzymaniem dzieci. Jak już też sygnalizowano, pozostała ok. 1/3 kosztów związanych
z utrzymaniem dzieci winna być pokrywana przez matkę, skoro ma ona możliwość podjęcia zatrudnienia.
Mając na względzie całokształt powyższych ustaleń Sąd zasądził na rzecz małoletniej powódki J. K. rentę alimentacyjną w kwocie po 600 zł miesięcznie, zaś na rzecz małoletniej L. K. w kwocie po 500 zł miesięcznie – płatnych z góry do dnia 10 każdego miesiąca, począwszy od dnia
11 marca 2015 r. tj. od daty doręczenia pozwu pozwanemu, a w zakresie przewyższającym powołaną kwotę powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono, jak w punktach 1 i 2 wyroku.
Małoletnie powódki wygrały niniejszą sprawę w rozumieniu art. 98 k.p.c.
na poziomie ok. 73 %. Uwzględniając, iż koszty zastępstwa procesowego opiewały
w niniejszej sprawie na kwotę 2.400 zł (w.p.s. 700 + 800 = 1.500 * 12 miesięcy),
to strona powodowa mogła skutecznie domagać się od pozwanego zwrotu kosztów procesu na poziomie 1.752 zł i taka też kwotą stanowiła podstawę rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 3 wyroku.
Kolejno należy wskazać, iż małoletnie powódki były z mocy ustawy zwolnione od kosztów sądowych, albowiem zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2005 r. Nr 167, poz. 1398 ze zm. – cyt. dalej jako u.k.s.c.), nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych.
Stosownie do treści art. 113 ust. 1 u.k.s.c., kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Z uwagi na to, iż zasądzono alimenty w kwotach po 500 i 600 zł miesięcznie, to należało uznać, iż nieuiszczone koszty sądowe (stricte opłata od pozwu) opiewają w niniejszej sprawie na kwotę 660 zł. Zgodnie bowiem z art. art. 13 ust. 1 u.k.s.c., opłatę stosunkową pobiera się
w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5 % wartości przedmiotu sporu (800 zł
x 12 miesięcy x 5 %).
Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie 4 wyroku.
Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty – co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące.
Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie 5 wyroku.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację: Dorota Pękała
Data wytworzenia informacji: