Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Pawliczak

Protokolant: Agata Surmacz

przy udziale prokuratora Anny Pawelczuk-Radziszewskiej

po rozpoznaniu w dniach 31 stycznia 2019 r., 19 lutego 2019 r. sprawy:

M. P.

syna S. i A.

urodzonego (...) w L.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 10 czerwca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. w S., działając jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. udaremnił wykonanie orzeczenia sądowego nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim Wydział V Gospodarczy z dnia 27 maja 2015 r. o sygn. akt V GNc 800/15, na mocy którego to orzeczenia jako dłużnik został zobowiązany do zapłaty należności w łącznej wysokości 64.781,00 zł i odsetek od tej kwoty na rzecz wierzycieli R. K. i D. K. - w ten sposób, że ukrył zagrożone zajęciem środki pieniężne spółki poprzez dokonanie wypłat gotówkowych i przelewów z kont bankowych prowadzonych na rzecz (...) Sp. z o.o. tj :

- wypłat gotówkowych i przelewów z konta bankowego prowadzonego przez (...) w B. I Oddział w S. o numerze (...) na rzecz dla A. M. (...). ul. (...), (...)-(...) S. w kwocie 522 600,00 zł

-wypłat gotówkowych z konta bankowego prowadzonego przez (...) Bank SA. o numerze (...) na rzecz dla (...) Sp. z o.o. ul (...), (...)-(...) S. w kwocie 115 000,00 zł

-wypłat gotówkowych z konta bankowego prowadzonego przez (...) Bank SA. o numerze (...) na rzecz dla (...) Sp. z o.o. ul. (...), (...)-(...) S. w kwocie 67 900,00 7J, udaremniając w ten sposób zaspokojenie wierzycieli R. K. i D. K. w kwocie 43.128, 95 zł, czym działał na ich szkodę,

tj. o czyn z art. 300 § 2 kk

I.  uznaje oskarżonego M. P. za winnego tego, w okresie od 10 czerwca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. w S., działając jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu, uniemożliwił wykonanie nakazu zapłaty wydanego wobec spółki w postępowaniu nakazowym przez Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim w dniu 27 maja 2015 r. w sprawie V GNc 800/15 w ten sposób, że usunął zagrożone zajęciem środki pieniężne spółki poprzez dokonanie wypłat i przelewów z rachunków bankowych spółki w kwocie wielokrotnie przewyższającej wartość zasądzonej od spółki na rzecz wierzycieli solidarnych R. K. i D. K. kwoty, przez co udaremnił zaspokojenie ich wierzytelności w kwocie 24 395,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami przypadającymi za okres od dnia 3 października 2014 r., z tym, że co do kwoty 9 430, 98 zł za okres od dnia 29 stycznia 2015 r. oraz kosztami procesu w kwocie 4427 zł tj. popełnienia czynu z art. 300 § 2 kk, i za jego popełnienie, na podstawie art. 300 § 2 kk, przy zastosowaniu art. 37 a kk, wymierza oskarżonemu karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny po 50 (pięćdziesiąt) zł,

II.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym, na podstawie art. 3 ust. 1 Ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. , Nr 49 poz. 223 ze zm.), opłatę w kwocie 1000 (tysiąca) zł.

sygn. akt V K 1290/18

UZASADNIENIE

(...) spółka cywilna wykonała usługi budowlane na rzecz (...) Sp. z o.o. Z tytułu wykonanych usług spółka cywilna wystawiła faktury VAT: nr (...) z dnia 4 czerwca 2014 r. na kwotę 18450,00 zł z terminem płatności do dnia 18 czerwca 2014 r., nr (...) z dnia 2 września 2014 r. na kwotę 36 900, 00 zł z terminem płatności do dnia 2 października 2014 r., nr (...) z dnia 29 grudnia 2014 r. na kwotę 9430,90 zł z terminem płatności do dnia 28 stycznia 2015 r.

Dowód:

Zeznania świadka R. K., k. 60-62, 528-529

Zeznania świadka D. K., k. 65-67. 529-530

(...) Sp. z o.o. nie zapłaciła należnego wynagrodzenia. Prezes jej zarządu M. P. wielokrotnie zapewniał osoby reprezentujące spółkę (...), że zapłaci świadczenie. Została zawarta ugoda, zgodnie z którą (...) Sp. z o.o. zobowiązała się spłacić zadłużenie do dnia 20 kwietnia 2015 r.

Dowód:

Faktura nr (...) k. 12,

Faktura nr (...) k. 13,

Faktura nr (...) k. 14,

Zeznania świadka R. K., k. 60-62, 528-529

Zeznania świadka D. K., k. 65-67. 529-530

(...) Sp. z o.o. nie wywiązała się z ugody. B. wystąpiła z powództwem o zapłatę. Nakazem zapłaty 27 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w Gorzowie Wlkp. w sprawie V GNc 800/15, nakazał zapłatę kwoty 64 781,00 zł wraz z odsetkami za opóźnienie w płatności i kosztami postępowania. Nakaz zapłaty uprawomocnił się w dniu 10 czerwca 2015 r.

Dowód:

Nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym k. 16,

B. wnioskiem z dnia 12 czerwca 2015 r. złożyła do komornika sądowego wniosek o zabezpieczenie zapłaty. Komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie dokonał zajęcia wierzytelności dłużnika i rachunków bankowych prowadzonych przez Bank (...) S.A., (...) Bank (...) S.A., Bank (...) S.A.

Pod koniec czerwca 2015 r. M. P. zapewnił wspólników, że do końca września 2015 r. w całości uiści roszczenie. Spółki zawarły ugodę, w której M. P. zobowiązał się do zapłaty kwoty 35 000 zł do dnia 31 lipca 2015 r., a pozostałej części roszczenia - do dnia 31 sierpnia 2015 r. B. wyraziła zgodę na zwolnienie wierzytelności i zobowiązała się nie podejmować dalszych czynności zabezpieczających i egzekucyjnych W dniu 31 sierpnia 2015 r. A. zapłaciła kwotę 35 000 zł . Nie wykonała pozostałej części ugody. M. P. w dalszym ciągu obiecywał spłatę zadłużenia.

Dowód:

Zeznania świadka R. K., k. 60-62, 528-529

Zeznania świadka D. K., k. 65-67. 529-530

Zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego k 153-155,

Zajęcie wierzytelności z dnia 18 czerwca 2015 r. k. 156,

Zajęcie wierzytelności z dnia 22 czerwca 2015 r. k. 157-160,

W dniu 12 października 2015 r. zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne Komornik dokonał zajęcia 3 pojazdów i wierzytelności na kwotę kilku tysięcy złotych. Komornik nie ustalił innego majątku dłużnika. Komornik przekazał na rzecz B. kwotę (...),03 w dniu 5 maja 2016 r., 31,39 zł wdniu 26 września 2016 r., 363,27 zł w dniu 26 października 2016 r., 478,21 zł w dniu 29 września 2016 r.

Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone wobec stwierdzenia bezskuteczność egzekucji.

Dowód:

Zeznania świadka R. K., k. 60-62, 528-529

Zeznania świadka D. K., k. 65-67. 529-530

Postanowienie komornika sądowego k. 267.

W okresie od 17 lipca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. na rachunek bankowy (...) Sp. z o.o. wpłynęła kwota 647 256, 45 zł. M. P. w tym okresie zlecił przelewy z rachunku spółki prowadzonego przez (...) w B. kwot 50 000 zł. 10 000 zł, 9 000 zł, 19 000 zł, 100 000 zł, 80 000 zł, 20 000 zł, 30 000 zł. na własny rachunek bankowy oraz dokonał wypłat gotówkowych na łączną kwotę 522 600 zł.

Dowód: informacje udzielone przez (...) w B. k. 38-41, 226-227a, 229 k. 336-337 338-340.

(...) Sp. z o.o. posiadała również dwa rachunki bankowe w (...) Bank S.A. W okresie od 23 czerwca 2015 r. do 9 lipca 2015 r. dokonano z nich wypłat gotówkowych na łączną kwotę 115 000,00 zł.

Dowód:

(...) Bank S.A. z dnia 14 listopada 2018 r. z załącznikami k. 274-275,

Protokół oględzin płyty CD z (...) Bank S.A. z 11 grudnia 2018 r. k. 341-359.

(...) Sp. z o.o. posiadała rachunek bankowy w A. Bank

W okresie od 10 czerwca 2015 r. do 22 czerwca 2015 r. M. P. dokonał z niego wypłat gotówkowych na łączną kwotę 67 900,00 zł.

Dowód:

(...) Bank S.A. z dnia 15 listopada 2018 r. z załącznikami k 317-318,

(...) Bank S.A. z dnia 28 listopada 2018 r. z załącznikami k 321-322,

Protokół oględzin płyty CD z (...) Banku S.A. = k. 365-425,

Protokół oględzin płyty CD z (...) Banku S.A. = k. 426-485,

Historia rachunku bankowego k. 85- 115.

M. P. nie był karany sądownie. Podał, że pracuje „w szarej strefie”, zarabia 3 - 4 tys. zł miesięcznie.

Dowód:

Karta kama k. 214,

I.. o oskarżonym k. 526

M. P. został oskarżony o czyn z art. 300 § 2 k.k. Oskarżony nie przyznał się do jego popełnienia. Odpowiadając na pytania obrońcy przyznał, że dokonał przelewów i wypłat z rachunków spółki. Przeznaczył je na bieżącą działalność spółki, zapłatę podwykonawcom i zakup materiałów budowlanych.. Stwierdził, że spółka miała problemy finansowe uniemożlwiające wykonanie zobowiązania za co ponosi winę wspólnik B., która doprowadziła, że spółka (...) utraciła możliwość wykonania zlecenia. B. przejęło to zlecenie i wykonała je korzystając z rusztować A. (k. 526-527).

Oskarżony nie kwestionował zatem wiarygodności materiału dowodowego zebranego w sprawie który był istotny dla jej rozstrzygnięcia. Sąd nie stwierdził okoliczności, które nasuwałyby wątpliwości co do wiarygodności zeznań pokrzywdzonych D. i R. K. oraz zeznań C. S., która prowadzała księgi rachunkowe A. Mass. Pokrzywdzeni przyznali okoliczności dotyczące zawarcia ugody przez oskarżonego i przekazania im kwoty 35 000 zł. Ich zeznania nie były zgodne z wyjaśneinaimi oskarżonego jedynie co do wykonania robót na rzecz (...). Okoliczność ta nie miała jednak istotnego znaczenia w sprawie. Oskarżony nie wskazywał w swoich wyjaśnieniach, że B. otrzymała wynagrodzenie, które było należne A., a jedynie, że na skutek działań wspólników, dokończyła roboty, które rozpoczęła zarządzana przez niego spółka. Z wyjaśnień oskarżonego nie wynika zatem, że pokrzywdzeni postąpili bezprawnie. Ponadto, jak zostanie poniżej wykazane, utarta zlecenia dotyczącego wykonania robót na rzecz (...) nie powodowała, że A. utraciła możliwość zaspokojenia roszczeń B..

Wiarygodne okazały się również dowody z dokumentów w postaci dołączonych orzeczeń sądowych, dokumentów wytworzonych przez komornika sądowego i dokumentacji bankowej.

Z rachunków bankowych wynika, że okresie od 10 czerwca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. M. P. po wpływie środków pieniężnych na rachunek bankowy A. Mass Sp. z o„o., dokonywał wypłat gotówkowych z bankomatu, wielokrotnie powtarzając tę czynność danego dnia, aż do wyczerpania środków na rachunku bankowym, a także dokonywał przelewów bankowych z tego rachunku na swój prywatny rachunek bankowy.

Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że miał świadomość, że pokrzywdzeni prowadzą działania w celu wyegzekwowania zapłaty nakazanej przez Sąd. Usuwając spod zajęcia zagrożone zajęciem środki na rachunkach A. Mass Sp, z o.o. poprzez dokonywanie wypłat gotówkowych i przelewów bankowych z rachunków bankowych spółki działał z zamiarem udaremnienia wykonania orzeczenia sądu. Nie jest przy tym prawdą, że oskarżony całość wypłaconych środków przeznaczył na bieżącą dzielność spółki. Oskarżony przelał na własny rachunek bankowy kwotę znacznie przewyższająca wartość wierzytelności B..

Ponadto należy zauważyć, że pprzepis art. 300 kk. chroni interesy wierzycieli przed czynnościami, których skutkiem jest usunięcie majątku dłużnika. Nie jest dla nich istotne na jaki cel majątek ten został przeznaczony, bowiem ww. przepis ma na celu zachowanie majątku dłużnika z którego wierzyciele mogą być zaspokojeni. Tym samym przekazanie środków finansowych na bieżącą działalność przedsiębiorstwa nie wyłącza odpowiedzialności za zarzucany im czyn. To, że dłużnik prowadzi działalność gospodarczą jest indyferentne dla znamion omawianego przestępstwa. Przedsiębiorca, który przeznacza wszystkie przychody na koszty prowadzenia bieżących i nowych zleceń i uniemożliwia w ten sposób zaspokojenie swoich wierzycieli dokonuje usunięcia majątku zagrożonego zajęciem.

Istotne jest również, że oskarżony miał przekazać pokrzywdzonym kwotę kilkunastokrotnie niższą niż wartość dokonanych rozporządzeń na rachunkach bankowych. Rozporządzeń dokonał w czasie prowadzenia rozmów z pokrzywdzonymi, których przedmiotem było również niedokonywanie zajęcia i zawarcia ugody. Niewątpliwe jest zatem, że dokonując przelewów działał w zamiarze usunięcia środków spod zajęcia i udaremnienia wykonania orzeczenia sądowego i zawartej ugody. Oczywiste jest, że spółka (...) miała w tej sytuacji możliwość zaspokojenia wierzytelności pokrzywdzonych. Oskarżony mimo, ze wielokrotnie zobowiązywał się, że tak uczyni, a nawet pomimo zawarcia ugody na piśmie, nie wywiązał się z tego. Wydatkowanie kilkanaście razy większych środków na bieżącą działalność A. Mass oraz na własne potrzeby (w części przelewów na własny rachunek bankowy) świadczy o tym, że oskarżony zamierzał doprowadzić do udaremnienia zaspokojenia wierzycieli.

Sąd dokonał ponadto modyfikacji opisu czynu zarzuconego oskarżonemu.

Prokurator wartość szkody określił kierując się zeznaniami pokrzywdzonych. Nie zauważył, że stanowi ona wartość wierzytelności i skapitalizowanych odsetek na dzień złożenia zawiadomienia o przestępstwie. Prokurator nie zauważył również, że ustając wartość szkody pokrzywdzeni wskazali również na wierzytelności wynikające z innych tytułów niż wskazany w akcie oskarżenia nakaz zapłaty. Sąd opisując czyn popełniony przez oskarżonego nie kapitalizował odsetek oraz uwzględnił jedynie wartość roszczenia zasądzonego nakazem zapłaty i kosztów procesu. Wartość szkody stanowi suma tych kwot pomniejszona o kwoty wyegzekwowane przez komornika i kwotę 35 000 zł przekazana przez oskarżonego .

W tym stanie rzeczy Sąd uznał M. P. za winnego tego, że w okresie od 10 czerwca 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. w S., działając jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu, uniemożliwił wykonanie nakazu zapłaty wydanego wobec spółki w postępowaniu nakazowym przez Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim w dniu 27 maja 2015 r. w sprawie V GNc 800/15 w ten sposób, że usunął zagrożone zajęciem środki pieniężne spółki poprzez dokonanie wypłat i przelewów z rachunków bankowych spółki w kwocie wielokrotnie przewyższającej wartość zasądzonej od spółki na rzecz wierzycieli solidarnych R. K. i D. K. kwoty, przez co udaremnił zaspokojenie ich wierzytelności w kwocie 24 395,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami przypadającymi za okres od dnia 3 października 2014 r., z tym, że co do kwoty 9 430, 98 zł za okres od dnia 29 stycznia 2015 r. oraz kosztami procesu w kwocie 4427 zł tj. popełnienia czynu z art. 300 § 2 kk.

Czyn popełniony przez oskarżonego był zawiniony, zaś stopień winy należy uznać za znaczny. Wymieniony bowiem, z uwagi na posiadany przez siebie wiek i doświadczenie życiowe, był w pełni świadom charakteru podejmowanych przez siebie działań. Zgromadzony materiał dowodowy nie wskazuje ponadto, aby po stronie oskarżonego zaistniały okoliczności wyłączające jego winę, zaś w chwili popełnienia czynu był w pełni poczytalny, w związku z czym miał możliwość rozpoznania znaczenia swojego czynu i mógł pokierować swoim postępowaniem. Mimo tego w sposób w pełni świadomy zdecydował się na naruszenie norm prawa karnego.

Jako znaczny należy również ocenić stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego. Wskazuje na to szereg okoliczności stanu faktycznego związanych z charakterem podejmowanych przez oskarżonego działań, a w szczególności rodzaj naruszonego dobra, którym oprócz interesów majątkowych wierzyciela była powaga prawomocnego orzeczenia sądowego.

Mając na uwadze powyższe argumenty natury faktycznej i prawnej, Sąd uznał oskarżonego M. P. za winnego popełnienia czynu z art. 300 § 2 k.k. i na podstawie art. 300 § 2 k.k. w zw. z art. 37a k.k., skazał go na karę grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 zł.

Kara ta w powyższym wymiarze, zdaniem Sądu, będzie stanowić dla oskarżonego realną dolegliwość, co ważne jest nie tylko z punktu widzenia celów zapobiegawczych i wychowawczych, które ma osiągnąć kara w stosunku do oskarżonego, ale również będzie pełnić istotną rolę z punktu widzenia kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, czyniąc zadość poczuciu społecznej sprawiedliwości.

Wymierzona oskarżonemu kara grzywny w zakresie wysokości stawki dziennej grzywny, ustalona została z uwzględnieniem jego dochodów, warunków osobistych, rodzinnych i możliwości zarobkowych, w zakresie zaś liczby stawek dziennych, z uwzględnieniem znacznego stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu.

Zdaniem Sądu wymierzona kara grzywny powinna zapobiec powrotowi oskarżonego do przestępstwa.

Sąd nie uwzględnił wniosku pokrzywdzonych o orzeczenie obowiązku naprawienia szkody bowiem roszczenie pokrzywdzonych zostało zasądzone wskazanym wyżej nakazem zapłaty.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie przepisów wskazanych w wyroku.