Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Pawliczak

Protokolant: Patrycja Zielińska

przy udziale prokuratora Edyty Sielewończuk

po rozpoznaniu w dniach 22 sierpnia 2017r., i 21 września 2017 r. sprawy:

K. K.

syna T. i L.

urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

1. pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. przy ul. (...) w okresie od dnia 28.01.2015r. do dnia 21.03.2015r. w lokalu (...) przy ul. (...) w S., urządzał gry wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, na automatach do gry: K. nr (...), H. S. (...) H., M. C. (...), C. C. nr (...) - (...) oraz M. U. (...) nr (...)

2. pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki Agencja (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. przy ul. (...) w okresie od daty bliżej nie ustalonej do 22.04.2015r. w lokalu (...) przy (...) róg (...) w S., urządzał gry wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, na automatach do gry: K. bez (...) nr (...),

3. pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki Agencja (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. przy ul. (...) w okresie od dnia 01.07.2015r. do dnia 21.09.2015r. w lokalu (...) przy (...) róg (...) w S., urządzał gry wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, na automacie do gry: H. S. nr (...),

4. pełniąc funkcję prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. przy ul. (...), w okresie od daty bliżej nie ustalonej do dnia 20.07.2015r. w lokalu J. (...) C. (...) w S., urządzał gry wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, na automatach do gry H. (...) nr (...)- (...), (...) nr (...)- (...) oraz H. (...) nr (...)- (...),

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks

I.  uznaje oskarżonego K. K. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu z tą zmianą, że ustala, że oskarżony opisanych zachowań dopuścił się w krótkich odstępach czasu i wykonaniu tego samego zamiaru i przyjmuje, że przypisany oskarżonemu czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6§ 2 kks i za jego popełnienie, na podstawie art. 107 § 1 kks, wymierza mu karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 100 (sto) zł,

II.  na podstawie art. 30 § 5 kks i art. 31 § 5 kks orzeka przepadek zatrzymanych w sprawie automatów do gry wraz z kluczami oraz zatrzymanych w sprawie pieniędzy oraz zarządza zniszczenie automatów do gry i przynależnych kluczy,

III.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym, na podstawie art.3 ust. 1 Ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. , Nr 49 poz. 223 ze zm.), opłatę w kwocie 1500 (tysiąca pięciuset) zł.

sygn. akt V K 333/17

UZASADNIENIE

K. K. w 2015 r. pełnił funkcję prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. oraz prezesa zarządu (...) sp. z o.o. z siedziba pod tym samym adresem.

dowód: wypis KRS k. 31-34,803-804

Wymienione spółki były i są właścicielem automatów do gier hazardowych o nazwach:

1.  K. nr (...)

2.  H. S. P. nr (...) H.,

3.  M. C. nr (...),

4.  C. C. nr (...) - (...)

5.  M. U. (...) nr (...),

6.  K. bez (...) nr (...)

7.  H. S. nr (...),

8.  H. (...) nr (...)- (...),

9.  (...) nr (...)- (...) ,

10.  H. (...) nr (...)- (...).

W dniu 21 marca 2015 r. funkcjonariusze celni dokonali kontroli w lokalu (...) przy ul. (...) w S.. Ujawnili, że w lokalu tym urządzono punkt gier na automatach. Znajdowały się w nim automaty: K. nr (...), H. S. P. nr (...) H., M. C. nr(...), C. C. nr(...) - (...) oraz M. U. (...) nr (...). Wewnątrz automatów znajdowąły sę pieniądze.

W wyniku przeszukania funkcjonariusze celni zatrzymali ponadto reklamację klienta dotyczą działania automatu- pobrania kwoty 100 zł oraz kilkadziesiąt pokwitowań wygranych na automatach udzielonych przez spółkę (...).

Automaty były oznaczone logo (...).

W toku kontroli na ujawnionych automatach przeprowadzono czynność odtworzenia możliwości przeprowadzenia gier. Eksperyment wykazał losowy charakter tych gier a także możliwość przedłużenia rozgrywania gier za uzyskane wygrane w poprzednich grach oraz możliwość wykredytowania automatu.

dowód: zeznania S. K. (gracz) k.373-374

protokół przesłuchania świadka R. P. (gracz) k. 376-377

zeznania O. K.(obsługa) k. 390-391

zeznania D. N. ( funkcjonariusz) k. 393-394

protokół eksperymentu k.21-22

protokół oględzin k. 11-20

protokół przeszukania k. 2-7

reklamacja k.35

pokwitowania wygranych k. 36-94

zeznania M. G. (kierownik salonu gier) k. 406-407

Zatrzymanie automatów zostało zaskarżone przez spółkę (...), która potwierdziła że stanowią jej własność. Pełnomocnictwa do zaskarżenia udzielił oskarżony jako prezes zarządu spółki.

dowód: zażalenie i pełnomocnictwo k. 108-112

W dniu 22 kwietnia 2015 r. funkcjonariusze celni dokonali kontroli lokalu (...) przy (...) w S.. Ujawnili, że w lokalu tym urządzono punkt gier na automatach. Znajdowały się w nim automaty K. bez (...) nr (...). Wewnątrz automatów znajdowąły sę pieniądze.

W toku kontroli na ujawnionych automatach przeprowadzono czynność odtworzenia możliwości przeprowadzenia gier. Eksperyment wykazał losowy charakter tych gier a także możliwość przedłużenia rozgrywania gier za uzyskane wygrane w poprzednich grach oraz możliwość wykredytowania automatu.

dowód:

zeznania R. T. k. ( funkcjonariusz) k. 542-543

protokół eksperymentu k.494-495

protokół oględzin k. 496-497

protokół przeszukania k.460-464

opinia biegłego k. 660-662

zeznania M. G. (kierownik salonu gier) k. 406-407

W dniu 21 września 2015 r. funkcjonariusze celni dokonali kontroli lokalu „J. (...) cassino” przy ul. (...) w S.. Ujawnili, że w lokalu tym urządzono punkt gier na automatach. Znajdował się w nim automat : H. S. nr (...),Wewnątrz automatu znajdowały sę pieniądze.

W toku kontroli na ujawnionych automatach przeprowadzono czynność odtworzenia możliwości przeprowadzenia gier. Eksperyment wykazał losowy charakter tych gier a także możliwość przedłużenia rozgrywania gier za uzyskane wygrane w poprzednich grach oraz możliwość wykredytowania automatu.

dowód:

protokół eksperymentu k.760

protokół oględzin k. 755-759

protokół przeszukania i zatrzymania k.749- 751

opinia biegłego k. 880-884

zeznania M. G. (kierownik salonu gier) k. 848-849

zeznania M. M. pracownik (k. 855-856)

Zatrzymanie automatów zostało zaskarżone przez spółkę (...), która potwierdziła że stanowią jej własność. Pełnomocnictwa do zaskarżenia udzielił oskarżony jako prezes zarządu spółki.

dowód: zażalenie i pełnomocnictwo k. 786-801

W dniu 21 lipca 2015 r. funkcjonariusze celni dokonali kontroli lokalu (...) przy (...) w S.. Ujawnili, że w lokalu tym urządzono punkt gier na automatach. Znajdował się w nim automaty : H. (...) nr (...)- (...), (...) nr (...)- (...) oraz H. (...) nr (...)- (...),Wewnątrz automatów znajdowały sę pieniądze.

W toku kontroli na ujawnionych automatach przeprowadzono czynność odtworzenia możliwości przeprowadzenia gier. Eksperyment wykazał losowy charakter tych gier a także możliwość przedłużenia rozgrywania gier za uzyskane wygrane w poprzednich grach oraz możliwość wykredytowania automatu.

dowód:

zeznania M. N. (funkcjonariusz) k. 1268-1269

protokół oględzin k. 936-940, 948-951

protokół przeszukania i zatrzymania k.944-948,952-953

opinia biegłego k. 1111—113, 119- (...), (...)- (...)

Zatrzymanie automatów zostało zaskarżone przez spółkę (...), która potwierdziła że stanowią jej własność. Pełnomocnictwa do zaskarżenia udzielił oskarżony jako prezes zarządu spółki.

dowód: zażalenie i pełnomocnictwo k. 1006 i n., 987

K. K. ma 64 lata, jest zatrudniony jako prezes zarządu w trzech spółkach, w postępowaniu przygotowawczym odmówił udzielenia informacji na temat sytuacji majątkowej. Na rozprawie wskazał, że zarabia 3200 zł netto miesięcznie. Nie był karany.

dowód: dane o oskarżonym i informacja K. k. 1351, 1343, 1441

K. K. nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów. W swoich wyjaśnieniach podniósł kwestię ustanowienia przepisów regulujących prowadzenie gier na automatach niezgodnie z procedurą wymaganą przez przepisy unijne, co jego zdaniem pozbawia ich mocy obowiązującej. Przepisy te jego zdaniem naruszają ponadto obowiązującą zasadę swobody gospodarczej, której Polska zobowiązała się przestrzegać. Wskazał, że kierował się orzecznictwem sądowym, z którego wnikało, że jego działalność jest legalna.

Oskarżony nie kwestionował zatem, że w czasie i miejscach wskazanych w akcie oskarżenia urządzał gry na automatach. Twierdził jedynie, że jest to działalność legalna albo, że miał uzasadnione podstawy by pozostawać w takim przeświadczeniu.

Zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości fakt, iż we wskazanych lokalach przy wykorzystaniu zatrzymanych urządzeń wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych, urządzano i prowadzono gry na automatach, w których gry miały charakter losowy.

Według definicji zawartej w ustawie o grach hazardowych, w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynu, grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości (art. 2 ust. 3). Zgodnie z art. 2 ust. 4 ww. ustawy „wygraną rzeczową w grach na automatach jest również wygrana polegająca na możliwości przedłużania gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze, a także możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze”. W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, urządzanie gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry.

W wyniku eksperymentów wykonanych przez funkcjonariuszy celnych stwierdzono, że zatrzymane urządzenia elektroniczne oferują gry, w których gra zawiera element losowości. Ustalenia powyższe potwierdziły następnie uzyskane w toku postępowania przygotowawczego, opinie powołanego w sprawie biegłego sądowego.

Wymienione dowody, reklamacja i zatrzymane pokwitowania (odnośnie czynu I) zeznania S. K. i R. P., potwierdzają, że gra na każdym z automatów toczyła się o wygrane pieniężne. Z eksperymentu przeprowadzonego przez funkcjonariuszy celnych wynika, że automaty oferowały również wygraną w postaci możliwości dalszej gry.

Gry prowadzone na zatrzymanych automatach wypełniały zatem ustawową definicję gier na automatach.

W toku dochodzenia ustalono, że dysponentem i podmiotem rozporządzającym automatami były spółki (...) posiadające siedzibę w tym samym miejscu. Prezesem Zarządu tych spółek był, w tym okresie i jest nadal, K. K., co wynika z wpisu w KRS i jego oświadczenia.

Udostępnianie automatów innym osobom w celu prowadzenia na nich gier należy uznać za urządzanie gier. Oskarżony udostępniając te urządzenia w tym celu zapewniał warunki do prowadzenia gier hazardowych. Takie zachowanie stanowi urządzanie gier.

Oskarżony w ten sposób wyczerpał znamiona czynu zabronionego opisane wart. 107 §1 kks. Działał w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, wykonując pracę zawodową. Powyższe prowadzi do przyjęcia, że wykonywał ten sam zamiar przysporzenia zarządzanym spółkom dochodu z urządzania gier hazardowych na stanowiących ich własność automatach. Działał zatem w warunkach opisanych w art. 6§ 2 kks.

Odnosząc się do wyjaśnień oskarżonego należy wskazać, ze Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 13 października 2016 roku orzekł, że artykuł 1 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego w brzmieniu zmienionym na mocy dyrektywy 98/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 1998 r. należy interpretować w ten sposób, że przepis krajowy, taki jak ten będący przedmiotem postępowania głównego, nie wchodzi w zakres pojęcia „przepisów technicznych” w rozumieniu tej dyrektywy, podlegających obowiązkowi zgłoszenia na podstawie art. 8 ust. 1 tej samej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu.” Stwierdzono zatem, że przepis art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie stanowi „przepisu technicznego” w rozumieniu dyrektywy 98/34. W tych okolicznościach nie ma konieczności badania skutków naruszenia obowiązku zgłoszenia przepisów technicznych.

Nie sposób jest również znaleźć argumenty, które przemawiałyby za rozważaniem możliwości działania przez oskarżonego w błędzie co do prawa. W czasie popełnienia przez niego czynu nie istniała jednolita linia orzecznicza, która wskazywałaby na niezgodność kwestionowanych przez niego przepisów z aktem prawnym wyższej rangi. Wyselekcjonowane przez pełnomocnika spółki orzeczenia, zajmujące przeważającą część akt sprawy (błędnie dołączone przez urząd celny), podzielające takie wątpliwości nie mogą mieć istotnego znaczenia, skoro sądy wydawały w tamtym czasie orzeczenia utrzymujące w mocy postanowienia o zatrzymaniu automatów, które służyły do prowadzenia gier o charakterze hazardowym poza kasynami i skazujące sprawców takich czynów. Tego rodzaju orzeczenia wydawał również sąd szczeciński, które, w części dotyczącej automatów spółki (...), zapewne docierały do oskarżonego. Oskarżony nie mógł tym samym pozostawać w przeświadczeniu, że działał zgodnie z prawem.

Podobnie nie sposób jest się również zgodzić z twierdzeniami oskarżonego dotyczącymi naruszenia przez kwestionowane przez niego przepisy swobody działalności gospodarczej.

Prawo unijne, w tym przepisy traktatowe nie ograniczają możliwości koncesjonowania działalności gospodarczej. Prawo unijne dopuszcza możliwości ograniczania swobody przepływu towarów, usług i przedsiębiorczości, gdy jest to usprawiedliwione wyjątkami. Wyjątki mogą być uzasadnione wymogami imperatywnymi, nadrzędnymi wymogami interesu ogólnego t.j. ochrona konsumentów, porządku społecznego, w tym przeciwdziałanie zachętom do nadmiernych wydatków związanych z grami.

Wymierzając oskarżonym karę za przypisane przestępstwa Sąd kierował się treścią art. 12 § 2 kks i art. 13 § 1 kks.

Sąd uwzględnił odnośnie K. K., że oskarżony zawodowo zajmował się urządzaniem gier na automatach, które były w posiadaniu spółek, których był prezesem zarządu. Sąd wziął również pod uwagę ilość automatów, na których oskarżony urządzał gry.

Po uwzględnieniu wymienionych okoliczności podmiotowych i przedmiotowych każdego prze­stępstwa przypisanego oskarżonemu, a także sytuacji majątkowej i rodzinnej, Sąd uznał, że karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego, stopnia społecznej szkodliwości czynu, a zarazem spełniającą cele zarówno wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć wobec oskarżone­go, jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, będzie kara 150 stawek dziennych grzywny po 100 złotych.

Wymierzenie łagodniejszej kary naruszyłoby przywołane dyrektywy wymiaru kary. Przywołane okoliczności obciążające, w tym zwłaszcza urządzanie gry aż na 10 automatach pozwalają twierdzić, że oskarżony powinien zostać ukarany surowo aby wymierzona kara mogła osiągnąć cele zapobiegawcze i wychowawcze będąc dla niego nauczką, by na drogę przestępnego działania więcej nie powracać oraz zaspokoić potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, wyrażające się w zapewnieniu, że ten kto narusza dobra będące pod ochroną, zostanie sprawiedliwie ukarany.

Na podstawie art. 30 § 5 kks i art. 31 § 5 kks orzeczono przepadek automatów do gier z przynależnościami i pochodzącymi z nich pieniędzmi bowiem ustalono, że służyły do popełnienia przestępstwa bądź , w przypadku pieniędzy, pochodziły bezpośrednio z przestępstwa.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisów powołanych w wyroku.