Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Pawliczak

Protokolant: Faustyna Marek

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2019 r.

sprawy G. K. syna J. i K. ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 2017 roku daty bliżej nieustalonej do dnia 20 listopada 2018 roku w mieszkaniu przy ul. (...) w S., znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną K. K. poprzez wszczynanie awantur, wyzywanie jej słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, poniżanie, kontrolowanie, ograniczanie swobody i chowanie jej rzeczy osobistych, wyrzucanie z mieszkania, a także bicie pokrzywdzonej po całym ciele, duszenie, wykręcanie rąk i szarpanie za włosy, popychanie - celem jej udręczenia i poniżenia

tj. o czyn z art. 207 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego G. K. za winnego popełnienia zarzuconego mu przestępstwa i za jego popełnienie, na podstawie art. 207 § 1 kk, wymierza mu karę roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk, art. 73 § 1 kk wykonanie wymierzonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby, w którym oddaje oskarżonego pod dozór kuratora sądowego,

III.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania kuratora sądowego o przedbiegu próby,

IV.  na podstawie art. 41 a § 1 kk orzeka wobec oskarżonego na okres 3 (trzech) lat środki karne w postaci:

a). nakazu opuszczenia lokalu zajmowanego przez K. K..

b). zakazu kontaktowania się z K. K.,

c). zakazu zbliżania się do K. K. na odległość mniejszą niż 50 (pięćdziesiąt) metrów,

V.  na podstawie art. 63 § 3 kk na poczet orzeczonych w pkt IV środków karnych zalicza okres stosowania odpowiadających im rodzajowo środków zapobiegawczych od dnia 22 listopada 2018 r. do dnia 24 stycznia 2019 r. oraz od dnia 28 lutego 2019 r.,

VI.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 20 listopada 2018 r. godz. 18:15 do dnia 22 listopada 2018 r. godz. 14:45 oraz od dnia 16 stycznia 2019 r. godz. 8:40,

VII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych,

VIII.  na podstawie art. 22 ³ Ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych przyznaje od Skarbu Państwa radcy prawnemu R. J. wynagrodzenie za obronę udzieloną oskarżonemu w kwocie 738 (siedmiuset trzydziestu ośmiu) zł brutto.

sygn. akt V K 73 /19

UZASADNIENIE

Obrońca oskarżonego G. K. wniósł o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku z dnia 28 lutego 2018 r. wydanego w trybie konsensualnym. Wobec tego, że obrońca oskarżonego nie wskazał rozstrzygnięć, co do których wnosi o uzasadnienie, uzasadnienie wyroku zostanie ograniczone do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku (zgodnie z dyspozycją art. 424 § 3 kpk - por. Świecki Dariusz (red.), Kodeks postępowania karnego. Tom I. Komentarz aktualizowany).

G. K. w okresie od 2017 roku daty bliżej nieustalonej do dnia 20 listopada 2018 roku w mieszkaniu przy ul. (...) w S., znęcał się psychicznie i fizycznie nad swoją żoną K. K. poprzez wszczynanie awantur, wyzywanie jej słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, poniżanie, kontrolowanie, ograniczanie swobody i chowanie jej rzeczy osobistych, wyrzucanie z mieszkania, a także bicie pokrzywdzonej po całym ciele, duszenie, wykręcanie rąk i szarpanie za włosy, popychanie - celem jej udręczenia i poniżenia.

G. K. wypełnił znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 207 § 1 kk, gdyż znęcał się nad osobą najbliższą w rozumieniu definicji zawartej w art. 115 § 11 kk, tj. żoną. Przestępne zachowanie oskarżonego przybierało postać znęcania fizycznego i psychicznego, złożone było z wielu aktów wykonawczych. Znęcanie fizyczne polegało na biciu po całym ciele, duszeniu, wykręcaniu rąk i szarpaniu za włosy, popychaniu; psychiczne przybierało formę: wszczynania awantur domowych i kłótni, werbalnego lżenia, kontrolowaniu, ograniczaniu swobody i chowaniu jej rzeczy osobistych. Opisane wielorodzajowe, czynności oskarżonego naruszały różne dobra pokrzywdzonej: życie i zdrowie (przemoc fizyczna) cześć (zniewaga), wolność od awantur domowych, prawidłowe funkcjonowanie rodziny. Na przestępstwo znęcania złożył się zatem szereg, wielokrotnie, systematycznie powtarzających się zachowań zwartych czasowo i miejscowo, skierowanych na te same dobra prawne, przy założeniu prawnej jedności czynów. Składające się na znęcanie zachowania oskarżonego były nacechowane zamiarem krzywdzenia moralnego.

Czyn popełniony przez oskarżonego był zawiniony, zaś stopień winy należy uznać za znaczny. Wymieniony z uwagi na posiadany przez siebie wiek i doświadczenie życiowe, był w pełni świadom charakteru podejmowanych przez siebie działań. Niski poziom sprawności intelektualnej oskarżonego nie wpłynął bowiem zgodnie z opinią biegłych psychiatrów, na ograniczenie jego poczytalności. Zgromadzony materiał dowodowy nie wskazuje ponadto, aby po stronie oskarżonego zaistniały okoliczności wyłączające jego winę, zaś w chwili popełnienia czynu był w pełni poczytalny, w związku z czym miał możliwość rozpoznania znaczenia swojego czynu i mógł pokierować swoim postępowaniem. Mimo tego w sposób w pełni świadomy zdecydował się na naruszenie podstawowych norm społecznych i norm prawa karnego.

W świetle powyższego G. K. jest winny popełnienia czynu z art. 207 § 1 kk.