Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 9 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Milko

Protokolant: stażysta Anna Wojtczak

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 roku w Szczecinie

sprawy

z powództwa Z. W.

przeciwko (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. na rzecz powódki Z. W. kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty:

- 300 zł od dnia 10 października 2015 roku do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 listopada 2015 roku do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie w stosunku do kwoty 900 zł;

III.  zasądza od pozwanego (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. na rzecz powódki Z. W. odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty:

- 300 zł od dnia 10 stycznia 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku;

- 300 zł od dnia 10 lutego 2016 roku do dnia 30 listopada 2016 roku;

IV.  zasądza od pozwanego (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. na rzecz powódki Z. W. kwotę 1 217 zł (tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

V.  zasądza od pozwanego (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

VI.  nadaje wyrokowi klauzulę natychmiastowej wykonalności co do kwoty 375,55 zł (trzysta siedemdziesiąt pięć złotych 55/100) z zasądzonych w punkcie I wyroku.

Sygn. akt III C 1191/16

UZASADNIENIE

Z. W., pozwem z dnia 5 lipca 2016 r., wniosła o zasądzenie od (...) Banku spółki akcyjnej z siedzibą we W. kwoty 1 800 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 300 zł od dnia 10 października 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 listopada 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 lutego 2016 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 marca 2016 r. do dnia zapłaty.

Ponadto wniosła o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania oraz o zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że z wniosku powódki prowadzone było przeciwko niej postępowanie egzekucyjne, na podstawie zaopatrzonego w klauzulę wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego, który wyrokiem z dnia 7 grudnia 2015 r. został pozbawiony wykonalności. Pomimo wezwania do zapłaty pozwana nie zwróciła powódce wyegzekwowanych kwot. Z. W. wskazała ponadto, że (...) Bank spółka akcyjna z siedzibą we W. wiedziała, że okoliczności uzasadniające pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności istniały od samego początku prowadzenia egzekucji. Pomimo tego pozwana prowadziła egzekucję z emerytury powódki, nawet wówczas, gdy wyrok pozbawiający tytuł wykonawczy wykonalności uprawomocnił się. Z tytułu zajęcia od kwietnia 2015 r. do marca 2016 r. od powódki wyegzekwowano na rzecz pozwanej kwotę 3 600 zł. W niniejszym pozwie powódka dochodzi jedynie połowy tej kwoty – za 6 miesięcy prowadzonej egzekucji - od października 2015 r.

19 grudnia 2016 r. (...) Bank spółka akcyjna z siedzibą we W. złożyła odpowiedź na pozew. Pozwana uznała powództwo w części – co do kwoty 375,55 zł, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 300 zł od dnia 10 października 2015 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 75,55 zł od dnia 10 listopada 2015 r. do dnia zapłaty. W pozostałej części żądania pozwu – co do kwoty 1 424,45 wniosła o oddalenie powództwa. Ponadto wniosła o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwana przyznała, że środki wyegzekwowane od powódki na jej rzecz w ramach postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego D. K. pod sygn. akt Km 250/15 stanowiły środki nienależne w rozumieniu art. 405 i następne k.c. Wskazała jednak, że nie była w stanie, z uwagi na przekazanie akt postępowania egzekucyjnego do Sądu, ustalić na potrzeby niniejszej sprawy wysokości i dat wyegzekwowanego na wniosek pozwanego od powódki środków. W związku z przedmiotowym postępowaniem na rachunek umowy kredytu Komornik Sądowy przekazał pozwanej kwotę 2 175,55 zł. Ponadto wskazała, że Z. W. odrębnym pozwem, zarejestrowanym pod sygn. akt III C 1025/16, zażądała już od (...) Banku spółki akcyjnej z siedzibą we W. kwoty 1 800 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od wyszczególnionych kwot, które to powództwo pozwana uznała w całości. Tym samym z wyegzekwowanej kwoty 2 175,55 zł, wobec zasądzenia kwoty 1 800 zł w postępowaniu III C 1025/16, do zwrotu pozostaje kwota 375,55 zł. Pozwana zarzuciła wobec powyższego, że żądanie zapłaty kwoty 1 424,45 zł jest bezzasadne i nieudowodnione.

Pismem złożonym 1 lutego 2017 r. powódka ustosunkowała się do odpowiedzi na pozew wskazując, że swojego roszczenia nie wywodzi jedynie z przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Pozwana ogranicza swoją odpowiedzialność jedynie do kwot, które faktycznie otrzymała i nie uwzględnia kwot, które zostały faktycznie od powódki wyegzekwowane, a które obejmowały również koszty komornicze, koszty zastępstwa procesowego i odsetki. Podniosła również, że niniejszym pozwem dochodzi całości pobranych przez Komornika Sądowego kwot.

Pismem złożonym 17 lutego 2017 r. powódka cofnęła pozew co do kwoty 600 zł, obejmującej należności pobrane w styczniu i lutym 2016 r. Zmodyfikowała żądanie zapłaty odsetek od tych kwoty w ten sposób, że wniosła o zasądzenie odsetek do dnia 30 listopada 2016 r. W pozostałym zakresie podtrzymała powództwo.

Podczas rozprawy w dniu 9 marca powódka cofnęła pozew co do kwoty 300 zł, obejmującej należność za marzec 2016 r., wskazując, że faktycznie nie została ona pobrana.

W dalszym toku postępowania stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskiem z dnia 4 marca 2015 r. (...) Bank spółka akcyjna z siedzibą we W. złożyła do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie D. K. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego – bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 9 listopada 2014 r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 14 stycznia 2015 r. (sygn. akt VI Co 66/15).

17 kwietnia 2015 r. Komornik Sądowy D. K. wszczęła egzekucję z emerytury Z. W..

Pozwem z dnia 31 lipca 2015 r. skierowanym przeciwko (...) Bankowi spółce akcyjnej z siedzibą we W. Z. W. wniosła o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego - bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 9 listopada 2014 r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 14 stycznia 2015 r.

W odpowiedzi na pozew z dnia 16 października 2015 r. (...) Bank spółka akcyjna z siedzibą we W. uznał roszczenie powódki.

Postanowieniem z dnia 10 września, sprostowanym postanowieniem z dnia 7 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie zawiesił postępowanie Km 250/15, prowadzone przez Komornika Sądowego D. K..

Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2015 r., sprostowanym postanowieniem z dnia 17 marca 2016 r. Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy - bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) z dnia 9 listopada 2014 r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 14 stycznia 2015 r. Orzeczenie uprawomocniło się 19 stycznia 2016 r.

Pismem z dnia 7 grudnia 2015 r. Z. W., wezwała (...) Bank spółkę akcyjną z siedzibą we W. do zwrotu wszystkich dotychczas wyegzekwowanych przez Komornika Sądowego D. K. kwot w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego i przekazanych bankowi, w terminie 7 dni, pod rygorem wszczęcia postępowania sądowego o zwrot bezpodstawnie wyegzekwowanych kwot. Ponadto zażądała cofnięcia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko Z. W..

Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2016 r. Komornik Sądowy D. K. stwierdziła, że postanowieniem z dnia 10 września 2015 r., sprostowanym postanowieniem z dnia 7 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy Szczecin –Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie zawiesił postepowanie Km 250/15, prowadzone przez Komornika Sądowego D. K..

Dowód:

- wniosek z 4 marca 2015 r. z akt Km 250/15;

- tytuł wykonawczy z 14 stycznia 2015 r. z akt Km 250/15;

- pismo z 7 kwietnia 2015 r. wraz z dowodem doręczenia z akt Km 250/15;

- pozew z 31 lipca 2015 r. – k. 2-4 akt IX C 144/15;

- postanowienie z 10 września 2015 r. – k. 34-36 akt IX C 144/15;

- postanowienie z 7 grudnia 2015 r. – k. 94-95 akt IX C 144/15;

- wyrok z dnia 7 grudnia 2015 r. – k. 93 akt IX C 144/15;

- wezwanie do zwrotu należności – k. 10-11;

- postanowienie z 17 marca 2016 r. – k. 94-95 akt IX C 144/15;

- zarządzenie z 10 lutego 2016 r. – k. 110 akt IX C 144/15;

- postanowienie z dnia 22 stycznia 2016 r. z akt Km 250/15.

Pozwem wniesionym dnia 13 czerwca 2016 r. Z. W. wniosła o zasądzenie od (...) Banku spółki akcyjnej z siedzibą we W. kwoty 1 800 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 300 zł od 10 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od 10 maja 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od 10 czerwca 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od 10 lipca 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od 10 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od 10 września 2015 r. do dnia zapłaty.

Pozew został zarejestrowany pod sygnaturę akt. III C 1025/16.

W odpowiedzi na pozew z dnia 28 września 2016 r. (...) Bank spółka akcyjna z siedzibą we W. uznała powództwo w całości.

Wyrokiem z dnia 24 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum uwzględnił powództwo w całości. Orzeczenie uprawomocniło się 16 grudnia 2016 r.

Dowód:

- pozew z 13 czerwca 2016 r. – k. 2-4 akt III C 1025/16;

- odpowiedź na pozew z 28 września 2016 r. – k. 32 akt III C 1025/16;

- wyrok z dnia 24 listopada 2016 r. – k. 55 akt III C 1025/16;

- zarządzenie z dnia 2 lutego 2017 r. – k. 64 akt IIII C 1025/16.

W toku postępowania egzekucyjnego Km 250/15 Komornik Sądowy D. K. w okresie od października 2015 r. do grudnia 2015 r. wyegzekwowała kwotę 900 zł. Na rzecz (...) Banku spółki akcyjnej z siedzibą we W. została przekazana kwota 816,24 zł, pozostała kwota została pobrana przez Komornika Sądowego na poczet opłat egzekucyjnych. W styczniu i lutym 2016 r. Komornik Sądowy D. K. wyegzekwowała kwotę 600 zł, która została przekazana na rachunek depozytowy Sądu, w związku z zawieszeniem postępowania egzekucyjnego.

Postanowieniem z dnia 20 września 2016 r. Komornik Sądowy D. K. umorzyła na wniosek Z. W. postępowanie egzekucyjne prowadzone pod sygnaturą Km 250/15. Kosztami postępowania obciążyła wierzyciela, wskazując, że postępowanie egzekucyjne wszczął niecelowo.

Dowód:

- karta rozliczeniowa z akt KM 250/15;

- postanowienie z dnia 22 stycznia 2016 r. z akt Km 250/15.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów złożonych przez strony w niniejszym postępowaniu oraz w postępowaniach: IX C 144/15; Km 250/15 i III C 1025/16. Dokumenty zgromadzone w tych sprawach nie budziły wątpliwości Sądu co do swojej autentyczności, nie były również kwestionowane przez żadną ze stron, co uczyniło je przydatnymi do rozstrzygnięcia niniejszego sporu.

Powódka domagała się od pozwanej zwrotu kwot wyegzekwowanych w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego D. K. pod sygn. akt Km 250/15 na podstawie tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytuł egzekucyjny nr (...) z dnia 9 listopada 2014 r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 14 stycznia 2015 r., który następnie utracił moc na skutek wniesionego przez Z. W. pozwu o pozbawienie ww. tytułu wykonawczego wykonalności – wyrokiem z dnia 7 grudnia 2015 r. wydanego w sprawie o sygn. akt. IX C 144/15. Roszczenie obejmowało świadczenia pobrane w okresie od października do grudnia 2015 r. Po ostatecznym sprecyzowaniu żądania pozwu wniosła o zasądzenie:

- kwoty 900 zł, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty:

- 300 zł od dnia 10 października 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 listopada 2015 r. do dnia zapłaty;

- 300 zł od dnia 10 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty;

- ustawowych odsetek za opóźnienie liczonych od kwot:

- 300 zł od dnia 10 stycznia 2016 r. do dnia 30 listopada 2016 r.;

- 300 zł od dnia 10 lutego 2016 r. do dnia 30 listopada 2016 r.

Podstawę prawną roszczenia stanowił przepis art. 410 § 2 k.c., zgodnie z którym świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 czerwca 2003 r. (sygn. akt V CKN 337/01. Legalis 65800) nienależne świadczenie stanowi szczególny przypadek bezpodstawnego wzbogacenia. Jego konstrukcja prawna akcentuje jednak nie element bezpodstawności wzbogacenia, lecz wskazaną w treści 410 § 2 k.c. wadliwość lub brak podstawy prawnej świadczenia. W przypadku nienależnego świadczenia nie zachodzi więc potrzeba badania przez sąd podstawy prawnej wzbogacenia, natomiast konieczne jest stwierdzenie istnienia jednej z wymienionych w art. 410 § 2 KC wadliwość podstawy prawnej świadczenia. W sytuacji, gdy miało miejsce świadczenie, nie dające się zakwalifikować jako nienależne, brak jest także podstaw do konstruowania, między stronami świadczenia, jakiegokolwiek roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia w oparciu o art. 405 k.c. Tożsame stanowisko Sąd Najwyższy zajął w wyroku z 13 kwietnia 2011 r. (sygn. akt V CSK 332/10, Lex 1129174) gdzie przyjął, iż pojęcie odpadnięcia prawnej podstawy świadczenia łączy się z konkretną podstawą prawną w ramach wykonania zobowiązania, tworzącego tytuł prawny dla tego działania. Roszczenie o zwrot takiego świadczenia powstaje jedynie w wypadku ostatecznego i trwałego odpadnięcia podstawy prawnej, a nie powstaje w razie przejściowego jej odpadnięcia. W przypadku spełnienia świadczenia na podstawie orzeczenia sądowego, nieprawomocnego lub prawomocnego, następnie uchylonego, nie dochodzi do powstania roszczenia, jeżeli sprawa jest nadal w toku. Dopiero prawomocne zakończenie sprawy i oddalenie powództwa oznacza odpadnięcie podstawy wzbogacenia wobec braku tytułu prawnego wzbogacenia.

Wadliwością podstawy świadczenia, na którą uwagę zwrócił Sąd Najwyższy, w tej sprawie było odpadnięcie podstawy świadczenia – uchylenie tytułu wykonawczego.

Powódka w toku niniejszego postępowania wskazała, że bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) z dnia 9 listopada 2014 r., zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 14 stycznia 2015 r., utracił moc na skutek wniesionego pozwu o pozbawienie ww. tytułu wykonawczego wykonalności, uwzględnionego wyrokiem z dnia 7 grudnia 2015 r. wydanego w sprawie o sygn. akt. IX C 144/15. Okoliczność ta niewątpliwie wynika dokumentów znajdujących się w aktach sprawy IX C 144/15, w szczególności z orzeczenia kończącego ww. postępowanie, nadto okoliczność ta nie była kwestionowana przez pozwaną. Tym samym przyjąć należało, że wyegzekwowane kwoty stanowiły świadczenie nienależne w rozumieniu art. 410 k.c. Jednocześnie Sąd nie dopatrzył się w sprawie żadnej z przesłanek wyłączenia zwrotu świadczenia, o których stanowi art. 411 k.c., zaś pozwana nie poczyniła w tym zakresie jakichkolwiek zarzutów.

Pozwana nie kwestionowała również faktu, iż w toku postępowania egzekucyjnego Km 250/15 prowadzonego w oparciu o przedmioty tytuł wykonawczy Komornik Sądowy D. K. dokonywała potrąceń z zajętej emerytury z ZUS Z. W. w wysokości 300 zł miesięcznie. W odpowiedzi na pozew przyznała, że środki wyegzekwowane w toku postępowania Km 250/15 stanowiły środki nienależne, wskazała jednak, że łączna kwota, którą faktycznie otrzymała jako wyegzekwowaną wynosiła 2175,55 zł. Zastrzegła jednak, że nie miała możliwości zapoznania się z aktami postępowania Km 250/15, a tym samym ustalić wysokości i dat wyegzekwowanych środków. Taki zarzut jest jednak bezzasadny, albowiem Bank jako strona postępowania miał możliwość zapoznania się z aktami sprawy, z czego dobrowolnie zrezygnował. Ponadto pozwana podniosła, że z powyższej sumy kwota 1 800 zł zostało już zasądzone na rzecz Z. W. w toku postępowania III C 1025/16, wobec czego do zapłaty pozostaje kwota 375,55 zł i w zakresie do tej kwoty uznała powództwo. Tym samym – po uwzględnieniu kwoty 900 zł, co do której powództwo zostało cofnięte, pozwana w istocie wniosła o oddalenie żądania pozwu w zakresie kwoty 524,45 zł (1 800 zł – 900 zł – 375,55 zł).

Mając na uwadze powyższe zadaniem Sądu w niniejszej sprawie było ustalenie wysokości świadczenia podlegającego zwrotowi – gdyż spór dotyczył tylko tej płaszczyzny sprawy. Wbrew zarzutom pozwanej twierdzenia powódki zostały wykazane. Z. W. wniosła między innymi o przeprowadzenie dowodu z akt postępowania egzekucyjnego KM 250/15 na okoliczności wskazane w pozwie. Dokumenty znajdujące się w aktach tego postepowania, w szczególności karta rozliczeniowa, stanowią dowód prawidłowości twierdzeń pozwu.

Wskazać w tym miejscu należy, że niniejsze postępowanie dotyczyło rozliczenia należności pobranych od października 2015 r. Należności pobrane we wcześniejszym okresie (od kwietnia 2015 r. do września 2015 r.) były zaś przedmiotem sporu w sprawie III C 1025/16, która została prawomocnie zakończona i jest objęta powagą rzeczy osądzonej. Jak wynika z karty rozliczeniowej w sprawie Km 250/15 Komornik Sądowy D. K. od października 2015 r. do grudnia 2015 r. wyegzekwowała na rzecz banku 900 zł, następnie w styczniu i lutym 2016 r. 600 zł, przy czym kwota ta została przekazana na rachunek depozytowy Sądu, w związku z zawieszeniem postępowania egzekucyjnego Km 250/15, a następnie przekazana powódce 30 listopada 2016 r. (pozwana nie zakwestionowała daty zwrotu powódce środków zgromadzonych na rachunku depozytowym Sądu). Z każdej z wyegzekwowanych kwot Komornik Sądowy potrącał koszty egzekucyjne, w tym opłatę egzekucyjną, zgodnie z zasadami określonymi w art. 43 w zw. z art. 49 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (t.j. Dz. U. z 2016 poz. 1138, 1358 ze zm.). Dlatego też do rąk wierzyciela nie trafiały pełne wyegzekwowane kwoty.

Podsumowując powyższe Sąd w punktach I i III wyroku zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 900 zł, jako obejmującą nienależne świadczenia pobrane w październiku, listopadzie i grudniu 2015 r., wraz z odsetkami, liczonymi od kwoty 300 zł od dnia 10 października 2015 r., od kwoty 300 zł od dnia 10 listopada 2015 r. oraz od kwoty 300 zł od dnia 10 grudnia 2015 r. – do dnia zapłaty a także odsetki od kwot zgromadzonych na rachunku depozytowym Sądu, tj. od kwoty 300 zł od dnia 10 stycznia 2016 r. do 30 listopada 2016 r. oraz od kwoty 300 zł od dnia 10 lutego 2016 r. do dnia 30 listopada 2016 r. Roszczenie o odsetki znajduje swoje oparcie w treści art. 481 § 1 k.c., który stanowi, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W punkcie II wyroku Sąd na podstawie art. 355 §1 k.p.c. umorzył postępowanie co do kwoty 900 zł, tj. w zakresie, w jakim powódka cofnęła pozew.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w pkt IV wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu zawartą w przepisie art. 98 §1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i przepisem art. 108 §1 k.p.c., zgodnie z którym sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony (art. 98 §3 k.p.c.). Na koszty poniesione przez powódkę w niniejszej sprawie składały się: 1 200 zł z tytułu wynagrodzenia adwokata (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015, poz. 1800 z późn. zm.)) oraz 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz część IV załącznika ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2006 Nr 225 poz. 1635 z późn. zm.)). Łącznie koszty te wyniosły 1217 złotych, zaś na podstawie przywołanych przepisów na pozwanej ciąży obowiązek zwrotu powódce kosztów procesu.

W punkcie V wyroku, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1025), który stanowi, iż kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu, Sąd obciążył pozwaną kwotą 90 zł, tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych – opłaty od pozwu.

W punkcie VI wyroku Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 375,55 zł – w zakresie w jakim pozwana uznała powództwo, zgodnie z przepisem art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c., który stanowi, że Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza roszczenie uznane przez pozwanego.

Sygn. akt III C 1191/16

ZARZĄDZENIE

S., dnia 30 marca 2017 r.

1.  Odnotować.

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej.

3.  Doręczyć pełnomocnikowi wierzyciela tytuł wykonawczy.

4.  Na oryginale wyroku zamieścić adnotację o wydaniu tytułu wykonawczego.

5.  Akta przedłożyć z apelacją lub za 30 dni od doręczenia z dowodem doręczenia.

SSR Małgorzata Milko