Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 15 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Milko

Protokolant: stażysta Agnieszka Weigt

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2016 r. w Szczecinie

sprawy

z powództwa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W.

przeciwko L. Ż.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej L. Ż. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. kwotę 718, 04 zł ( siedmiuset osiemnastu złotych i czterech groszy) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 410, 94 zł od dnia 09 maja 2015 roku do dnia zapłaty.

II.  zasądza od pozwanej L. Ż. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. kwotę 54, 38 ( pięćdziesiąt cztery złote i trzydzieści osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia Małgorzata Milko

UZASADNIENIE

w postępowaniu uproszczonym

Pozwem z dnia 25 maja 2015 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym żądał zasądzenia od L. Ż. kwoty 718,04 złotych wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od kwoty 410,94 złotych od dnia 9 maja 2015 roku i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że L. Ż. nie wywiązała się z zawartej w dniu 16 lipca 2012 roku umowy o przyznanie limitu Kredytowego i o wydanie karty kredytowej i z tego tytułu powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie. Na kwotę ta składają się należności z następujących tytułów: należność główna w kwocie 410,94 złotych, odsetki naliczone za okres od dnia 16 lipca 2012 roku do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg bankowych w kwocie 83,10 złotych oraz opłaty i prowizje w kwocie 224 złotych.

Postanowieniem z 29 maja 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

Na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 roku pozwana L. Ż. przyznała, że wiązała ją z (...) Bank (...) Spółka Akcyjną we W. umowa, z której powódka wywodzi roszczenie, a także z umowy tej nie wywiązała się, skutkiem czego powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie. Na rozprawie natomiast w dniu 15 stycznia 2016 roku oświadczyła, że uznaje powództwo, jednakże z uwagi na niskie dochody nie jest w stanie spłacić zadłużenia jednorazowo.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 lipca 2012 roku L. Ż. zawarła z (...) Bank (...) Spółką Akcyjną we W. umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej VISA Standard, na podstawie której bank zobowiązał się do wydania pozwanej karty kredytowej VISA Standard uprawniającej ją do korzystania z limitu w wysokości 500 złotych oraz obsługi i rozliczania operacji dokonanych przy użyciu karty kredytowej, a pozwana – do zapłaty zobowiązań wynikających z wykonanych operacji wraz z należnymi opłatami i prowizjami związanymi z umową.

Bank uprawniony był do pobierania odsetek od wykorzystanego limitu kredytowego oraz opłat i prowizji za korzystanie z karty w wysokości określonej w Tabeli Opłat i Prowizji.

Odsetki za transakcje bezgotówkowe i gotówkowe naliczane są od kwoty transakcji w trybie dziennym, począwszy od daty zaksięgowania transakcji na rachunku karty do dnia spłaty zadłużenia.

Bank generuje, a następnie udostępnia raz w miesiącu w terminie określonym w umowie, zgodnie z dyspozycją posiadacza rachunku karty dotyczącą sposobu udostępniania, wyciąg z rachunku karty zawierający między innymi zestawienie transakcji gotówkowych i bezgotówkowych za dany okres rozliczeniowy.

Posiadacz rachunku karty zobowiązany jest do wpłacenia na rachunek karty kwoty wymaganej spłaty minimalnej w terminie wskazanym na wyciągu.

Niesporne.

L. Ż. nie wywiązywała się z obowiązku terminowego regulowania należności z tytułu wykorzystanego limitu kredytowego, wobec czego pismem z dnia 19 grudnia 2014 roku umowa z dnia 16 lipca 2012 roku została wypowiedziana. W treści pisma wskazano, że obciążające ja zadłużenie wynosi na dzień 19 grudnia 2014 roku 642,27 złotych i obejmuje należności z następujących tytułów:

- kapitał w kwocie 410,94 złotych,

- odsetki w kwocie 63, 33 złotych,

- opłaty i prowizje w kwocie 168 złotych.

Niesporne.

W dniu 8 maja 2015 roku (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. wystawiła wyciąg z ksiąg Banku, w którym stwierdziła, że w księgach widnieje wymagalne zadłużenie L. Ż. z tytułu umowy z dnia 16 lipca 2012 roku o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej VISA Standard, którego wysokość na dzień wystawienia wyciągu wynosi 718,04 złotych.

Niesporne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione.

Powódka, jak wynika z treści uzasadnienia żądania pozwu, wywodzi roszczenie z umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej VISA Standard z dnia 16 lipca 2012 roku, na podstawie której powód oddał pozwanej do dyspozycji określony limit kredytowy, a pozwana zobowiązała się do spłaty wykorzystanego limitu zgodnie z treścią wyciągów transakcji z rachunku karty kredytowej.

Zgodnie z treścią przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 2002 roku o elektronicznych instrumentach finansowych (tekst jednolity z 2012 roku, poz. 1232) przez umowę o kartę płatniczą wydawca karty płatniczej zobowiązuje się wobec posiadacza karty płatniczej do rozliczania operacji dokonanych przy użyciu karty płatniczej, a posiadacz zobowiązuje się do zapłaty kwot operacji wraz z należnymi wydawcy kwotami opłat i prowizji lub do spłaty swoich zobowiązań na rachunek wskazany przez wydawcę.

Zgodnie z treścią przepisu art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (tekst jednolity z 2002r. Dz. U. Nr 72, poz. 665 ze zmianami) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Stan faktyczny niniejszej sprawy był co do zasady niesporny – pozwana uznała roszczenie pozwu tak co do zasady jak i wysokości.

Uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjności materialnej pozwanego, który za zasadne uznaje zarówno roszczenie powoda, jak i przyznaje uzasadniające je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne, a w konsekwencji godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego żądanie pozwu ( zob. wyrok SN z dnia 14 września 1983 r., III CRN 188/83, OSNC 1984, nr 4, poz. 60). Sąd jest związany uznaniem, jednakże obowiązany jest dokonać oceny, czy czynność ta nie jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Uznanie przez pozwaną faktu zawarcia z powodem umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej oraz powstania zadłużenia na skutek niewywiązania się z tej umowy w żądanej pozwem kwocie nie budzą uzasadnionych wątpliwości w świetle treści załączonych do pozwu dokumentów w postaci umowy z dnia 16 lipca 2012 roku, wyciągu z listy operacji dokonanych przy użyciu wydanej pozwanej karty kredytowej oraz wyciągu z ksiąg bankowych z dnia 8 maja 2015 roku. Analizując postanowienia umowy z dnia 16 lipca 2012 roku Sąd nie stwierdził przesłanek do uznania ich w jakimkolwiek zakresie za nieważne. Treść umowy jednoznacznie określa obowiązek zwrotu kwoty wykorzystanego limitu oraz sposób – co do zasady – naliczenia odsetek, opłat i kosztów. Wysokość żądanej kwoty została wskazana w wyciągu z ksiąg bankowych i wyliczenie należności głównej, odsetek oraz kosztów opłat i z uwagi na stanowisko procesowe strony pozwanej, brak podstaw do uznania tego wyliczenia za nieprawidłowe. Brak zatem podstaw do uznania, że dokonane przez pozwaną uznanie powództwa jest sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego, czy też zmierza do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał powództwo za uzasadnione w całości i zasądził od pozwanej na rzecz powódki żądaną pozwem kwotę 718,04 złotych wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od dnia 9 maja 2015 roku do dnia zapłaty.

Orzeczenie o odsetkach za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego znajduje podstawę prawną w przepisie art. 481 par. 1 i 2 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z wyrażoną w przepisie art. 98 par. 1 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził na rzecz powódki z tego tytułu kwotę 54,38 złotych, na która składają się należności z tytułu: opłaty od pozwu w kwocie 30 złotych, opłatę skarbową od złożonego pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 złotych oraz wydatki z tytułu notarialnego poświadczenia złożonych kopii dwóch pełnomocnictw procesowych w kwocie 8,61 złotych.

Sygn. akt III C 787/15 upr.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień.

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki.

3.  Doręczyć pozwanej odpis nieprawomocnego wyroku.

4.  Wykonać zarządzenie w terminie 7 dni.

5.  Akta przedłożyć po wpłynięciu pisma lub za 30 dni od wykonania zarządzenia.

Sędzia Małgorzata Milko