Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2023 roku

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Justyna Pikulik
Protokolant:	sekretarz sądowy Justyna Zarzecka

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2023 roku w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko R. F. (1)

o zapłatę

zasądza od pozwanego R. F. (1) na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 789,33 zł (siedemset osiemdziesiąt dziewięć złotych trzydzieści trzy grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 8 listopada 2021 roku do dnia zapłaty;

zasądza od pozwanego R. F. (1) na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 387 zł (trzysta osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 287 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sygn. akt III C 549/23

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 14 września 2023 r.

Pozwem wniesionym w dniu 8 listopada 2021 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o zasądzenie od pozwanego R. F. (1) kwoty 789,33 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, liczonymi od dnia 8 listopada 2021 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu wskazano, że pozwany w umowie zobowiązał się do opłacania półrocznie składki w zamian za ochronę udzielaną przez powoda. Umowa ubezpieczenia jest umową dwustronnie zobowiązującą, gdyż każda ze stron zobowiązana jest do określonego świadczenia na rzecz drugiej. Umowa ta ma zarazem charakter umowy wzajemnej. Ustawodawca stanowi, że za czas, w którym ubezpieczyciel świadczył ochronę ubezpieczeniową zawsze należy się składka. Powód wskazał, że stosownie do treści art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Pozwany nie dokonał zapłaty rat składki, których zapłaty powód dochodził niniejszym pozwem. Podjęto próby mediacji i inne pozasądowe sposoby rozwiązania sporu, wzywając pozwanego do dobrowolnego spełnienia świadczenia przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego.

W dniu 14 grudnia 2021 r. Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin- Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając w całości żądanie pozwu.

W przepisanym terminie pozwany R. F. (1) złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany w uzasadnieniu sprzeciwu zaprzeczył, jakoby zawarł z powodem umowę ubezpieczenia. Wskazał, że powód nie udowodnił roszczenia z uwagi na brak dowodu istnienia jakiegokolwiek zobowiązania. Pozwany zakwestionował, aby kiedykolwiek był strona jakiejkolwiek umowy z powodem i podniósł zarzut braku podstaw do naliczania odsetek z uwagi na brak wezwania do zapłaty. Jednocześnie podniósł, że od 20 grudnia 2020 r. do 22 marca 2022 r. był pozbawiony wolności i żadna korespondencja od powoda nie wpłynęła ani do pozwanego ani do członków jego najbliższej rodziny.

Powód w dniu 4 lipca 2022 r. wniósł pozew przeciwko pozwanemu o to samo roszczenie do Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie zgodnie z art. 505 ³⁷ w terminie trzech miesięcy od dnia wydania postanowienia o umorzeniu elektronicznego postępowania upominawczego.

Pozwany w odpowiedzi na pozew w postępowaniu innym niż elektroniczne postępowanie upominawcze zgłosił zarzuty takie same jak w sprzeciwie od nakazu zapłaty, a także zakwestionował podstawę faktyczną i prawną wygenerowania polisy (...) oraz polisy (...), gdyż brak jest jakiegokolwiek dokumentu mogącego świadczyć, że pozwany zaakceptował polisę załączoną do pozwu.

Powód pismem z dnia 06 kwietnia 2023 r. sprecyzował, że przedmiot ubezpieczenia stanowił samochód osobowy marki A. (...), nr rej. (...). Wskazał, że przez cały okres trwania ubezpieczenia 2020- (...), świadczył on ochronę ubezpieczeniową i w pełni wywiązał się ze swojej części zobowiązania. Ubezpieczony pojazd nie posiadał obowiązkowego ubezpieczenia OC w innym towarzystwie ubezpieczeń. Natomiast dokumenty związane z zawieraniem i wykonywaniem umów ubezpieczenia mogą być sporządzane na informatycznych nośnikach danych, jeżeli będą w sposób należyty utworzone, utrwalone, przechowywane i zabezpieczone.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

R. F. (1) łączyła z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowa ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych o nr 2020- (...) dla pojazdu A. (...) Kat 4B o nr rejestracyjnym (...), która została zawarta dnia 29 czerwca 2020 r. W umowie jako całkowitą kwotę składki wskazano 893 zł (z rozłożeniem na dwie równe raty).

Powyższa umowa została zawarta na skutek wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia i obowiązywała od 29 czerwca 2020 r. do dnia 28 czerwca 2021 r.

Dowód:

- polisa ubezpieczeniowa nr (...), k. 25;

- wniosek z 29 czerwca 2020 r., k. 28v.

Z dniem 9 kwietnia 2021 r., na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (spółka przejmowana) połączyła się z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (spółka przejmująca). Z dniem połączenia nastąpiła zmiany firmy (nazwy) spółki przejmującej z (...) S.A. na (...) S.A.

Dowód:

- informacja odpowiadająca odpisowi pełnemu z rejestru przedsiębiorców,
numer KRS: (...).

(...) Spółka Akcyjna poinformowało R. F. (1), że (...) S.A. w W. połączyło się z (...) S.A. w Ł. i teraz działają jako jedna firma pod nazwą (...) S.A. w W.. W piśmie tym jednocześnie zawarto propozycję zawarcia umowy ubezpieczenia nr 2021- (...) oraz przypomniano, że jest jeszcze zaległa składka za obecną polisę w wysokości 743,37 zł i zawarcie umowy na kolejny okres będzie możliwe po zapłacie tej zaległości.

Dowód:

- pismo nr (...), k. 26v, 27.

W okresie obowiązywania polisy ubezpieczeniowej nr (...) samochód o nr rej. (...) posiadał ubezpieczenie OC w ruchu krajowym jedynie w (...) S.A.

Dowód:

- odpowiedź Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego na zapytanie nr (...), k. 54

- odpowiedź Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego na zapytanie nr (...), k. 55.

Pismem z dnia 24 lipca 2020 r. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wezwał R. F. (1) do zapłaty kwoty 446,50 zł należnej na podstawie umowy ubezpieczenia pojazdu A. (...) Kat 4B o nr rejestracyjnym (...) potwierdzonej polisą nr (...), płatnej do dnia 7 sierpnia 2020 r. pod rygorem przeprowadzenia postępowania windykacyjnego.

Ponowne wezwania do zapłaty skierowano do R. F. (1) w dniu 14 sierpnia 2020 r., 11 stycznia 2021 r i 2 lutego 2021 r.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z 24 lipca 2020 r. k. 29.

- wezwanie do zapłaty z 14 sierpnia 2020 r. k. 29v,

- wezwanie do zapłaty z 11 stycznia 2021 r. k. 30,

- wezwanie do zapłaty z 2 lutego 2021 r. k. 30v.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. przeciwko pozwanemu R. F. (1) okazało się zasadne w całości.

Dla porządku Sąd wskazuje, że na dzień zawierania polisy ubezpieczeniowej nr (...) powód występował jeszcze pod firmą (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., zaś od dnia 9 kwietnia 2021 r. – po połączeniu spółek, występuje pod firmą (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W..

W przedmiotowej sprawie powód domagał się od pozwanego zapłaty kwoty 789,33 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, wskazując, że pozwany zawarł w dniu 29 czerwca 2020 r. z powodem umowę ubezpieczenia nr 2020- (...), na okres od dnia 29 czerwca 2020 r. do 28 czerwca 2021 r., zobowiązując się do opłacenia rat składki w zamian za ochronę ubezpieczeniową, czego ostatecznie nie uczynił.

Podstawę roszczeń powoda stanowił przepis art. 805 § 1 k.c. Zgodnie art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Obowiązki ubezpieczonego w zakresie zapłaty składki precyzują przepisy artykułów 8 oraz 8a Ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (dalej ustawa o ubezpieczeniach) tekst jednolity Dz.U.2013.392 z późn.zm.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach, taryfy oraz wysokość składek ubezpieczeniowych za ubezpieczenia obowiązkowe ustala zakład ubezpieczeń. Natomiast w myśl art. 8a ust. 1 ww. ustawy, jeżeli ubezpieczający nie podał zakładowi ubezpieczeń znanych sobie okoliczności, o które zakład ubezpieczeń zapytywał przed zawarciem umowy ubezpieczenia obowiązkowego i które pociągają za sobą istotną zmianę prawdopodobieństwa wypadku ubezpieczeniowego, zakład ubezpieczeń ma prawo żądać odpowiedniej zmiany wysokości składki ubezpieczeniowej z uwzględnieniem zwiększenia prawdopodobieństwa wypadku ubezpieczeniowego wskutek okoliczności niepodanych do jego wiadomości.

Pozwany w przedmiotowej sprawie nie kwestionował, że stanowiący jego własność pojazd A. (...) Kat 4B o nr rejestracyjnym (...) był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej. Zarzucił natomiast, że nie zawierał umowy ubezpieczenia, na którą to umowę powód się powołuje i w związku z tym roszczenie powoda w stosunku do niego nie istnieje.

W ocenie Sądu, materiał dowodowy sprawy pozwala na ustalenie, że doszło do zawarcia umowy ubezpieczenia nr 2020- (...). Zarzuty pozwanego nie zostały poparte jakimikolwiek dowodami prowadzącymi do oddalenia powództwa. Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 104 ust. 9 Ustawy Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny udostępnia przez swoją stronę internetową informację o zawarciu umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przez posiadacza danego pojazdu oraz nazwę zakładu ubezpieczeń, z którym ta umowa została zawarta, bez ujawniania danych osobowych posiadacza pojazdu.

Po sprawdzeniu, czy w okresie od do dnia 29 czerwca 2020 r. do 28 czerwca 2021 r., stanowiący własność pozwanego pojazd A. (...) Kat 4B o nr rejestracyjnym (...), był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u powodowego ubezpieczyciela – uzyskano odpowiedź twierdzącą.

W ocenie Sądu, dokumenty zgromadzone w aktach sprawy potwierdzają, że pozwanego łączyła z powodem umowa ubezpieczenia o nr 2020- (...) na okres do dnia 29 czerwca 2020 r. do 28 czerwca 2021 r., z tytułu której pozwany nie uiścił składki ubezpieczeniowej.

Na tle przepisów Kodeksu cywilnego zawarcie umowy ubezpieczenia następuje w chwili złożenia przez ubezpieczającego oferty i jej przyjęcia przez zakład ubezpieczeń. Dla skuteczności zawarcia takiej umowy nie jest wymagana żadna forma kwalifikowana. Dokumenty wymienione w art. 809 § 1 k.c. stanowią jedynie dowody (potwierdzenie) zawarcia umowy. W szczególności przepisy kodeksu cywilnego nie przewidują wymogu zachowania formy pisemnej dla złożenia zakładowi ubezpieczeń oferty zawarcia umowy ubezpieczenia, ani oświadczenia o jej przyjęciu. Przeciwnie, umowa ubezpieczenia dochodzi do skutku solo consensu - przez zgodne oświadczenia stron umowy, ale dokument ubezpieczenia potwierdza zawarcie umowy ubezpieczenia. Jest on dokumentem zawierającym oświadczenie woli ubezpieczyciela w kontekście zawarcia umowy ubezpieczenia. Skoro zaś dokument ubezpieczenia stanowi dowód zawarcia umowy, a nie niezbędny warunek jej ważności, możliwe jest uznanie umowy za skutecznie zawartą nawet w przypadku braku dokumentu i ta treść jest właśnie istota art. 809 § 1 Kodeksu cywilnego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 14 marca 1996 r., sygn. akt I ACr 62/95, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z4 kwietnia 2013 r., sygn. akt VI ACa 1324/12, wyrok Sądu najwyższego z 16 listopada 2006 r., sygn. akt II CSK 181/06).

Wobec powyższego, Sąd uwzględnił powództwo w całości i zasądził od pozwanego R. F. (2) na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 789,33 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 8 listopada 2021 r. do dnia zapłaty.

Na powyższą kwotę złożyła się kwota 328,37 zł i kwota 361,00 stanowiące należności główne wynikające z umowy ubezpieczenia nr 2020- (...), a także skapitalizowana kwota odsetek za opóźnienie naliczona od dnia 14 lipca 2020 r. do dnia 07 listopada 2021 r. włącznie w wysokości 28,51 zł oraz skapitalizowana kwota odsetek za opóźnienie naliczona od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 7 listopada 2021 r. w wysokości 17,45 zł.

Od ww. kwoty powód domagał się zapłaty odsetek od dnia wniesienia pozwu i tak też zostały one przez Sąd zasądzone na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., zgodnie z treścią którego, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Powód już wcześniej – wezwaniami do zapłaty z dnia 10 listopada 2017 r., 1 grudnia 2017 r. i 28 listopada 2019 r. wzywał pozwanego do zapłaty, a powód nie uczynił zadość tym wezwaniom, co uzasadnia zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie.

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił w oparciu o dokumenty złożone przez stronę powodową, którym dał wiarę w całości i które były dla Sądu wiarygodne i przekonujące. Pozwany nie zdołał skutecznie zakwestionować i podważyć ich mocy dowodowej.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Przepis art. 98 §1 k.p.c. stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty te, zgodnie z treścią art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 3 k.p.c. i 99 k.p.c., złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Mając na względzie, że pozwany przegrał proces w całości, obowiązany jest zwrócić powodowi koszty związane z niniejszym postępowaniem na które składają się: 270 zł z tytułu wynagrodzenia radcy prawnego – § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.), 30 zł opłaty od pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym oraz 70 zł opłaty od pozwu wniesionego do tutejszego sądu, a także 17 złotych z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa - art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz część IV załącznika ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2006 Nr 225 poz. 1635 z późn. zm.).

Wobec powyższego, Sąd w punkcie II wyroku, zasądził od pozwanego R. F. (1) na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 387 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 287 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Zważywszy że przy rozstrzyganiu o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych należy stosować zasady obowiązujące przy zwrocie kosztów procesu, kosztami tymi należało obciążyć w całości pozwanego, albowiem to on przegrał sprawę w całości.