Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2024 r

Sąd Rejonowy Szczecin–Centrum w Szczecinie Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Kuryłas

Protokolant : sekretarz sądowy Kamila Żebryk

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2024 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. G. , A. C.

przeciwko: (...) spółce jawnej w S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej (...) spółki jawnej w S. na rzecz powódki M. G. kwotę 14.311,05 zł ( czternastu tysięcy trzystu jedenastu złotych pięciu groszy ) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 kwietnia 2020 r do dnia zapłaty ,

2.  zasądza od pozwanej (...) spółki jawnej w S. na rzecz powoda A. C. kwotę 14.311,05 zł

( czternastu tysięcy trzystu jedenastu złotych pięciu groszy ) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 kwietnia 2020 r do dnia zapłaty ,

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki M. G. kwotę 4.367 zł ( czterech tysięcy trzystu sześćdziesięciu siedmiu złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty ,

4.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda A. C. kwotę 5.350 zł (pięciu tysięcy trzystu pięćdziesięciu złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty ,

5.  nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 2.986,84 zł ( dwóch tysięcy dziewięciuset osiemdziesięciu sześciu złotych osiemdziesięciu czterech groszy ) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych .

Sędzia Agnieszka Kuryłas

Sygn. akt: I C 1230/20

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2020 r. M. G. i A. C. wnieśli pozew o zapłatę od (...) R. Z. J. G. sp. j. z siedzibą w S. kwot po 14.311,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty na rzecz każdego z powodów, ewentualnie w razie uznania, że powodowie są wierzycielami solidarnymi, to o zasądzenie od pozwanej spółki solidarnie na rzecz powodów kwoty 28.622,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty. Jednocześnie powodowie wnieśli o zasądzenie od pozwanej na rzecz każdego z nich kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podali, iż w dniu 3 kwietnia 2017 r. nabyli na zasadzie współwłasności w udziałach po ½ każdy od pozwanej spółki działkę gruntu, zabudowaną budynkiem mieszkalnym, położoną w M. przy ul. (...). W trakcie używania zakupionej nieruchomości ujawniły się liczne, istotne wady, które w ocenie powodów spowodowały konieczność obniżenia ceny nabytej nieruchomości o kwotę 28.622,10 zł. Powodowie wezwali pozwaną do usunięcia wad, jednak z uwagi na brak odpowiedzi w kolejnych pismach złożyli pozwanej oświadczenie o obniżeniu ceny i wezwali ją do zapłaty tejże kwoty. Pozwana nie zareagowała na pisma powodów.

W odpowiedzi na pozew (...) R. Z. J. G. sp. j. z siedzibą w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powodów kosztów procesu.

W uzasadnieniu pisma pozwana zakwestionowała powództwo co do zasady i co do wysokości. Zaprzeczyła, aby wskazane przez powodów w pozwie wady istniały w chwili wydania nieruchomości. Podała, iż w wyniku negocjacji powodowie otrzymali cenę o 35.000 zł niższą, zaś podczas odbioru ani przez 2 lata użytkowania nie zgłaszali żadnych zastrzeżeń, wad czy usterek. Stan nieruchomości był im znany w momencie jej wydania. Zdaniem pozwanej zgłaszane przez powodów usterki są efektem prowadzonych prac wykończeniowych lub nieprawidłowego użytkowania nieruchomości. Jednocześnie powodowie nie udowodnili, aby usterki istniały w chwili wydania nieruchomości albo powstały z winy pozwanej. Powodowie nie korzystają przy tym z domniemania z art. 556 ² k.c., albowiem przekroczyli termin w nim wskazany do zgłoszenia wad.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 kwietnia 2017 r. przed notariuszem G. G., M. G. i A. C. nabyli na zasadzie współwłasności w udziałach po 1/2 każdy od spółki (...) sp. j. z siedzibą w S., działkę gruntu nr (...) zabudowaną budynkiem mieszkalnym, położoną przy ul. (...) w M.. Cena została ustalona przez strony na kwotę 495.000 zł.

Przy zawarciu umowy powodowie oświadczyli, że zagospodarowanie terenu, stan prawny i faktyczny nabywanej nieruchomości, w tym stan techniczny budynku, ich wysokość oraz standard wykończenia i zastosowanych faktycznie materiałów jest im znany i nie wnoszą z tego tytułu żadnych zastrzeżeń i roszczeń.

Strony znały się prywatnie przed zawarciem umowy. Powodowie wynegocjowali od pozwanej cenę o 35.000 zł niższą.

Dowód:

- umowa sprzedaży z dnia 3 kwietnia 2017 r., k. 17-24;

- faktury VAT, k. 66-67;

- przesłuchanie powoda A. C., k. 112;

- przesłuchanie powódki M. G., k. 112;

W trakcie używania ww. nieruchomości ujawniły się liczne wady, w tym podczas pierwszego mycia okien stwierdzono zewnętrzne uszkodzenia szyby w oknie łazienkowym na piętrze i szyby w oknie w pokoju na piętrze, szpary i szczeliny w podbitce dachu, wystającą membranę, zacieki na elementach drewnianych elewacji, całkowite rozejście drewnianej pergoli z przodu domu, niewłaściwie zamontowaną rynnę spustową z tyłu domu, niewyregulowane okna i drzwi balkonowe. Pojawiły się również duże pęknięcia wewnątrz domu oraz na elewacji.

Wspomniane wady były niezwłocznie po ujawnieniu zgłaszane pozwanej spółce przez powodów zarówno telefonicznie, mailowo, jak i pisemnie. Pozwana uznała część wad, w tym wadliwości szyby na piętrze mailem z dnia 11 marca 2019 r. W mailu z dnia 13 czerwca 2019 r. powód wprost wskazał pozwanej wszystkie stwierdzone wady i usterki. Pozwana deklarowała usunięcie wad. Przestała jednak reagować na wezwania do usunięcia wad w zakresie pękających ścian i elewacji.

Pismem z dnia 18 września 2019 r. powodowie wezwali pozwaną do usunięcia wad w zakresie:

- wymiany uszkodzonej szyby w oknie łazienkowym na piętrze,

- wymiany uszkodzonej szyby w oknie w pokoju na piętrze,

- usunięcia szpar i szczelin w podbitce dachu wraz z usunięciem problemu wystającej membrany,

- dokończenia usuwania zacieków na elementach drewnianych elewacji,

- naprawy albo wymiany na nową drewnianej pergoli z przodu domu,

- właściwego zamontowania rynny spustowej z tyłu domu,

- regulacji okien i drzwi balkonowych,

- usunięcia pęknięć wewnątrz domu,

- usunięcia pęknięć elewacji,

w terminie do dnia 29 listopada 2019 r. pod rygorem skorzystania z uprawnienia do złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny. Wezwanie doręczono pozwanej dnia 4 listopada 2019 r. Pozwana nie tylko nie usunęła wad, ale też nie zareagowała w żaden sposób na pismo powodów.

W dniu 6 stycznia 2020 r. powodowie zlecili M. S. (1) wycenę prac remontowych, który oszacował je na kwotę łącznie 23.270 zł i składały się na nie:

- wymiana szyby (rysy) w oknie w łazience na pierwszym piętrze – 790 zł,

- wymiana szyby (rysy) w oknie w największym pokoju na piętrze – 790 zł.

- naprawa podbitki i wymiana poszczególnych elementów; wykończenie wraz z malowaniem – 3.540 zł,

- naprawa, wymiana poszczególnych elementów z malowaniem odnośnie drewnianej elewacji oraz elementów drewnianych ozdobnych – 945 zł,

- usunięcie pęknięć elewacji wraz z malowaniem – 3.060 zł,

- wynajem rusztowania elewacyjnego na okres ok. 2 tygodni wraz z usługą rozłożenia i złożenia – 2.955 zł,

- usunięcie pęknięć, klamrowanie i malowanie ściany murowanej wewnątrz budynku – 6.390 zł,

- usunięcie pęknięć, malowanie ścian i sufitów w zabudowie płyta karton-gips – 3.800 zł,

- odpowiedni montaż rynien na zewnątrz budynku oraz prace porządkowe po zakończeniu prac remontowych – 1.000 zł.

Pismem z dnia 18 marca 2020 r. powodowie wezwali pozwaną do zapłaty kwoty 28.622,10 zł tytułem obniżenia ceny za stwierdzone wady – w terminie do dnia 31 marca 2020 r. Pomimo znacznego upływu czasu pozwana nie dokonała płatności ani nie skontaktowała się z powodami, czy też nie podjęła żadnych rozmów dotyczących sposobu rozwiązania zaistniałego problemu.

Pismem z dnia 16 listopada 2020 r. powodowie złożyli pozwanej oświadczenie o obniżeniu ceny z uwagi na ww. usterki i ponownie wezwali pozwaną do zapłaty kwoty 28.622,10 zł tytułem obniżenia ceny za stwierdzone wady w terminie do dnia 20 listopada 2020 r. Pozwana odebrała przedmiotową korespondencję w dniu 20 listopada 2020 r. i nie zareagowała na oświadczenie powodów.

Dowód:

- korespondencja mailowa stron, k. 25-34;

- wezwanie do usunięcia wad budynku z dnia 18 września 2019 r. wraz z wydrukiem dotyczącym śledzenia przesyłki, k. 35-39;

- wezwanie do zapłaty z dnia 18 marca 2020 r. i potwierdzenie jego nadania, k. 40-41, 117;

- oświadczenie o obniżeniu ceny wraz dowodem nadania i wydrukiem dotyczącym śledzenia przesyłki, k. 42-47;

- wycena prac remontowych, k. 48;

- przesłuchanie powoda A. C., k. 112;

- przesłuchanie powódki M. G., k. 112;

- przesłuchanie za pozwanego J. G., k. 112;

- przesłuchanie za pozwanego R. Z., k. 112;

- dokumentacja fotograficzna, k. 118-173;

W przedmiotowej nieruchomości położonej przy ul. (...) w M. stwierdzono bardzo dużą ilość wewnętrznych pęknięć i zarysowań na połączeniu ścian z sufitem, pęknięcia ukośne i schodkowe , które świadczą o nierównomiernym osiadaniu budynku. Na parterze występują pęknięcia w przedsionku nad drzwiami wejściowymi i drzwiami do salonu w ilości 2,07 m. W garażu na połączeniu sufitu ze ścianami, schodkowe na ścianach w ilości 25,16 m. Pod schodami w kotłowni w ilości 4,41 m. W salonie z aneksem kuchennym na połączeniu sufitu ze ścianami i na wysokości przy kominie w ilości 28,22 m. Razem na parterze występuje 59,86 m pęknięć i zarysowań. Podobna ilość pęknięć i zarysowań występuje na poddaszu. Pęknięcia na elewacji, nad nadprożem okiennym i poniżej okna oraz zgrubienia tynku na elewacjach mogą świadczyć o nierównomiernym osiadaniu budynku. Elementy zewnętrzne podbitki i okapów wykonano z desek, które nie były sezonowane i nie były dostatecznie zaimpregnowane. Wypięta rura spustowa na połączeniu z rynną świadczy o rzadszym jej mocowaniu do ściany budynku.

W aktach sprawy brak jest umowy łączącej strony, która by świadczyła, że możliwe są dopuszczalne usterki w postaci szpar, szczelin i pęknięć zewnątrz i wewnątrz budynku. Tak duża ilość zarysowań i pęknięć mogła powstać jedynie przy nieprawidłowym osiadaniu budynku i nie mieści się w dopuszczalnych granicach. Wady ujawniły się dopiero przy obciążeniu stałym i dynamicznym budynku w postaci użytkowania budynku przez właścicieli i ich dzieci oraz zaproszonych gości.

Powstałe usterki nie są spowodowane nieprawidłową eksploatacją budynku od czasu odbioru do czasu ich wystąpienia. Gdyby przedmiotowe usterki wystąpiły w chwili odbioru to powodowie nie odebraliby tej nieruchomości.

Zgłoszone przez powodów uszkodzenia stanowią wadę wynikającą z błędów wykonawczych pozwanej spółki .

Wady w postaci pęknięć w elewacji nie da się naprawić poprzez miejscowe ich zespolenie i pokrycie pucem. Taki sposób wykonania jest niezgodny ze stosowaną praktyką.

Występujące wady pojawiły się w 2019 r. i nie mogły być zdiagnozowane po ukończeniu procesu budowy.

Łączna wartość obniżenia ceny wynikającej z ww. wad nieruchomości na poziomie cen III kwartału 2019 r. wynosi kwotę 34.065,64 zł brutto. W kosztorysie ujęto usunięcie pęknięć i zarysowań, ponowne malowanie pomieszczeń na parterze i poddaszu, wymianę fugi na ścianie w łazience, naprawę elewacji od strony ogrodu, usunięcie szczelin między deskami okapu, szlifowanie powierzchni, odpylenie i malowanie lakierobejcą, poprawienie rury spustowej.

Dowód:

- pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa M. S. (2), k. 195-209;

- uzupełniająca, pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa M. S. (2), k. 244-286.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu Rejonowego , wywiedzione powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Niniejszym pozwem powodowie dochodzili od pozwanej spółki zapłaty kwot po 14.311,05 zł na rzecz każdego z nich wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu , tytułem obniżenia ceny za zakup nieruchomości położonej w M. przy ul. (...) , z uwagi na ujawnione wady fizyczne budynku.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 556 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę (rękojmia).

Stosownie zaś do treści art. 556 ¹ § 1 k.c. wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli: 1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia; 2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór; 3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia; 4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Na podstawie art. 560 § 1 i 3 k.c. kupujący ma m.in. prawo do złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny, w takiej proporcji do ceny wynikającej z umowy, w jakiej wartość rzeczy z wadą pozostaje do wartości rzeczy bez wady, chyba, że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.

Pozwana (...) spółka jawna z siedzibą w S. zakwestionowała powództwo zarówno co do zasady , jak i co do wysokości. Zaprzeczyła, aby wskazane przez powodów w pozwie wady istniały w chwili wydania nieruchomości i podniosła , że były one skutkiem prowadzonych prac wykończeniowych lub nieprawidłowego użytkowania nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie celem wyjaśnienia kwestii spornych Sąd zasięgnął wiadomości specjalnych i dopuścił i przeprowadził dowód z pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu budownictwa M. S. (2). Opinia ta była kwestionowana przez stronę pozwaną, jednak biegły w opinii uzupełniającej w sposób wyczerpujący i kompleksowy ustosunkował się do zarzutów i ostatecznie podtrzymał wnioski z opinii głównej, doprecyzowując wartość należnego obniżenia ceny.

Z treści opinii wynika, iż powstałe usterki nie były spowodowane nieprawidłową eksploatacją budynku od czasu odbioru do czasu ich wystąpienia, a są skutkiem błędów wykonawczych pozwanej spółki. Biegły podkreślił, iż w swojej ponad trzydziestoletniej praktyce zawodowej nie spotkał się z tak licznymi pęknięciami i zarysowaniami budynku. Z uwagi na brak dokumentacji budowlanej i brak dokumentacji powykonawczej (niezłożenie jej przez pozwaną) biegły nie był w stanie ustalić dokładnych przyczyn powstałych wad. Złożenie dokumentacji powykonawczej obciążało zaś pozwaną, która chciała zwolnić się z odpowiedzialności za ujawnione wady. Biegły wskazał przy tym, iż tak duża ilość zarysowań i pęknięć mogła powstać jedynie przy nieprawidłowym osiadaniu budynku i nie mieści się w dopuszczalnych granicach. Stwierdził, iż wady pojawiły się w 2019 r. i nie mogły być zdiagnozowane po ukończeniu procesu budowy. Ujawniły się bowiem dopiero przy obciążeniu stałym i dynamicznym budynku w postaci użytkowania budynku przez właścicieli i ich dzieci oraz zaproszonych gości. Wad w postaci pęknięć w elewacji nie da się naprawić – tak jak chciała tego pozwana - poprzez miejscowe ich zespolenie i pokrycie pucem, albowiem taki sposób wykonania jest niezgodny ze stosowaną praktyką. Biegły ustalił również łączną wartość obniżenia ceny wynikającej z ww. wad nieruchomości na poziomie kwoty 34.065,64 zł brutto.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie, w tym w szczególności na podstawie pisemnych opinii biegłego sądowego z zakresu budownictwa M. S. (2) (głównej i uzupełniającej), Sąd doszedł do przekonania, iż roszczenie powodów zostało wykazane zarówno co do zasady , jak i wysokości , i podlegało uwzględnieniu w całości.

W przedmiotowej sprawie powodowie wykazali, iż w zakupionej od pozwanej spółki nieruchomości w momencie jej używania i korzystania z budynku ujawniły się liczne wady fizyczne, do których należy zaliczyć m.in. uszkodzoną szybę w oknie łazienkowym na piętrze, uszkodzoną szybę w oknie w pokoju na piętrze, szpary i szczeliny w podbitce dachu, wystającą membranę, zacieki na elementach drewnianych elewacji, rozejście drewnianej pergoli z przodu domu, niewłaściwie zamontowanie rynny spustowej z tyłu domu, niewyregulowanie okien i drzwi balkonowych, a przede wszystkim znaczne pęknięcia wewnątrz domu oraz na elewacji. Wady te w ocenie Sądu były istotne, głównie w zakresie pęknięć i zarysowań budynku. Bezpośrednio po ich ujawnieniu, a zatem w odpowiednim terminie, powodowie zażądali od pozwanej spółki w formie telefonicznej, mailowej i pisemnej usunięcia tychże wad. W ocenie Sądu każda forma komunikacji pomiędzy stronami była skuteczna i słuszna w tym zakresie , tym bardziej , iż strony znały się wcześniej i miały swobodniejsze relacje pomiędzy sobą, a zatem nawet kontakt telefoniczny , czy mailowy odnośnie zgłoszenia wad był skuteczny, tym bardziej, iż oświadczenia w nich zawarte dotarły do pozwanej, a umowa nie określała żadnego szczególnego trybu w tym zakresie. Początkowo pozwana deklarowała usunięcie wad i przyznała cześć usterek, później jednak zaprzestała reakcji na pisma powodów i pozostała całkowicie bierna odnośnie złożonego przez nich oświadczenia o obniżeniu ceny z uwagi na ww. usterki. Mimo wielokrotnie wyznaczanych terminów do naprawy usterek pozwana spółka przez wiele miesięcy nie zdołała usunąć wad budynku, ani nie wyrażała takiej woli celem polubownego rozwiązania sporu. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania ograniczenie z art. 560 § 1 k.c.

W niniejszym stanie faktycznym powodowie udowodnili zatem, iż ww. wady fizyczne nieruchomości istniały w chwili zawarcia umowy sprzedaży, zaś ich ujawnienie mogło nastąpić dopiero po odebraniu nieruchomości, na skutek stałego i dynamicznego obciążenia budynku w postaci jego użytkowania przez powodów. Tak duża ilość zarysowań i pęknięć mogła powstać jedynie przy nieprawidłowym osiadaniu budynku i nie mieści się w dopuszczalnych granicach.

Jednocześnie wskazać należy, iż wbrew temu co twierdzi pozwana brak jest dokumentów, które mogłyby świadczyć o tym, że powodowie wiedzieli o ww. usterkach budynku i dlatego zdecydowali się na jego zakup z obniżoną ceną. W aktach sprawy brak jest umowy łączącej strony lub jakiegokolwiek innego dokumentu (np. protokołu), które świadczyłyby o tym, że strony dopuszczają usterki w postaci szpar, szczelin i pęknięć z zewnątrz i wewnątrz budynku. Tym bardziej, iż z opinii biegłego wynika, że przedmiotowe wady mogły ujawnić się dopiero po rozpoczęciu użytkowania budynku. Twierdzenia pozwanej w tym zakresie nie zostały więc przez nią wykazane.

Ponadto, z przesłuchania powodów wynika, iż znają się prywatnie z pozwanymi R. Z. i J. G. , dlatego wynegocjowali oni niższą cenę względem innych kupców, z uwagi na dodatkowe okoliczności, np. brak montażu parapetów, zakupienie projektu, czy rezygnacja z osprzętu elektrycznego. Wbrew temu , co twierdziła pozwana przyczyną obniżenia ceny nie były jakiekolwiek usterki zakupionej nieruchomości. Pozwana spółka zobowiązała się przy tym do zbycia i przeniesienia na własność na rzecz powodów domu wolnego od wad fizycznych. Wady będące przedmiotem niniejszego postępowania mimo, iż ujawniły się powodom dopiero po czasie, to tkwiły w rzeczy już w dniu jej wydania i sprzedaży.

W świetle powyższych okoliczności Sąd uznał, iż wady ujawnione w budynku, o których mowa w pozwie, powstały w wyniku błędów wykonawczych pozwanej, których to spółka nie usunęła w zakreślonym terminie, mimo licznych wezwań przez powodów. Taka sytuacja uprawniała powodów do wystąpienia z oświadczeniem o obniżeniu ceny, na które pozwana również nie zareagowała. Bierność po stronie pozwanej uzasadniała roszczenie powodów w niniejszej sprawie.

Wysokość obniżenia ceny została ustalona w przedmiotowym postępowaniu przez biegłego sądowego M. S. (2) na kwotę 34.065,64 zł brutto, a zatem sumę przekraczającą roszczenie dochodzone przez powodów niniejszym pozwem.

W punkcie 1 i 2 wyroku Sąd uwzględnił zatem roszczenie powodów w całości i zasądził od pozwanej na ich rzecz – stosownie do posiadanych przez nich udziałów w nieruchomości – kwoty po 14.311,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty.

Sąd uznał za zasadne podzielenie roszczenia pomiędzy powodów stosownie do posiadanych przez nich udziałów, albowiem pozostają oni w nieformalnym związku i są współwłaścicielami ww. nieruchomości w udziałach do ½. Solidarność roszczenia z niczego nie wynika – ani z ustawy, ani z czynności prawnej.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie od zasądzonych kwot Sąd rozstrzygnął na podstawie przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którymi jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

Roszczenie powodów stało się zaś wymagalne w dniu 1 kwietnia 2020 r., tj. po upływie terminu zapłaty określonego w wezwaniu do zapłaty z dnia 18 marca 2020 r.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c.

Zgodnie z ww. przepisami strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Powodowie są stroną wygrywającą w sprawie, której pozwana winna zwrócić w świetle powyższych regulacji koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Na zasądzone w punkcie 3 wyroku koszty procesu na rzecz M. G. składała się opłata od pozwu 750 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3.600 zł oraz kwota 17 zł opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa, łącznie 4.367 zł.

Na zasądzone w punkcie 4 wyroku koszty procesu na rzecz A. C. składała się opłata od pozwu 750 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3.600 zł oraz zaliczka pobrana od powoda na poczet wynagrodzenia biegłego 1.000 zł, łącznie 5.350 zł.

Odsetki od kosztów procesu zostały zasądzone na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

W punkcie 5 wyroku Sąd orzekł o nieuiszczonych kosztach sądowych w postaci wydatków na opinię biegłego w kwocie 2.986,84 zł. Wydatki te zostały tymczasowo pokryte z sum budżetowych Skarbu Państwa. Wynagrodzenie biegłego sądowego z zakresu budownictwa M. S. (2) wyniosło łącznie 3.986,84 zł (1.311,65 zł za opinię główną i 2.675,19 zł za opinię uzupełniającą) i do kwoty 1.000 zł zostało pokryte z zaliczki pobranej od powoda. Do pobrania została zatem jeszcze kwota 2.986,84 zł, którą Sąd, na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał pobrać w całości od pozwanej, jako przegrywającej spór.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji wyroku.

Sędzia Agnieszka Kuryłas