Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

(...)dnia 8 sierpnia 2017 r., III oddala powództwo w pozostałym zakresie, IV zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1247 zł (jeden tysiąc dwieście czterdzieści siedem złotych) tytułem kosztów procesu. (...)III wyroku. (...)W pozostałym zakresie powództwo o odsetki zostało oddalone tj. za okres od dnia 20 maja 2016 r. do dnia 7 sierpnia 2017 r., o czym orzeczono w punkcie III wyroku. (...)Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt I, II i III sentencji wyroku.

III nakazuje pobrać od Powoda na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 225,00 zł (dwieście dwadzieścia pięć złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych procesu. (...)SN z 16.5.2012 r., III CSK 273/11, MoPB 2014, Nr 5, s. 20–23 z glosą B. Lackorońskiego , PiP 2014, Nr 2, s. 128; wyr. (...)(...)dnia 16 maja 2012 r., III CSK 273/11). [wyrok Sądu Apelacyjnego(...)(...)W punkcie III Sąd nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa kwotę 225 zł tytułem nieuiszczonej opłaty od zarzutów.

Dopuszczalne jest rozdrobienie roszczenia o wynagrodzenie za wykonanie dzieła i dochodzenie części tego roszczenia w oddzielnych pozwach (Orzeczenia w procesie cywilnym Góra-Błaszczykowska 2014 wyd. 1 teza 10 do art. 366 k.p.c., uchwała SN z dnia 5 lipca 1995r sygn. akt III CZP 81/95 opubl. (...)Piasecki 2014 wyd. 6 teza 23 do art. 366 k.p.c., wyrok SN z dnia 12 listopada 2014r sygn.. akt II PK 33/14, orzeczenie SN z dnia 29 marca 1994r sygn. akt III CZP 29/94). (...)Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2011r sygn. akt III CSK 161/10 opubl. (...)Podobne stanowisko wyrażone zostało w Wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2012r (sygn. akt III PK 53/11 opubl.

Strona pozwana podniosła, iż uchwałą Nr III/50/02 Rady Miejskiej z dnia 30 grudnia 2002 r. powódka została powołana na stanowisko Skarbnika Miasta i Gminy G. , natomiast uchwałą Nr VII/66/15 Rady Miejskiej w G. z dnia 30 kwietnia 2015 r. została odwołana z tego stanowiska. (...)Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny: Uchwałą Nr III/50/02 Rady Miejskiej w G. z dnia 30 grudnia 2002 r. oraz w oparciu o akt powołania z dnia 2 stycznia 2003 r. (...)Niesporne , a nadto dowód: uchwała nr III/50/02 z dnia 30 grudnia 2002r. – k. 1 części B akt osobowych powódki, akt powołania – k. 3 części B akt osobowych powódki; Uchwałą Nr VII/66/15 Rady Miejskiej w G. z dnia 30 kwietnia 2015r. (...)(...)dnia 8 listopada 1988 r., III PZP 34/88, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2004 r., I PK 282/03).

(...)w pozostałym zakresie oddala powództwo; III zasądza od pozwanego Sądu Apelacyjnego(...)

(...)w pozostałym zakresie oddala powództwo; III zasądza od pozwanego Wojskowego Sądu(...)

(...)oddala powództwo w pozostałym zakresie; III zasądza od pozwanego (...) spółki(...)(...)(...)w sprawie o sygn. akt III CZP 32/03). (...)Od woli poszkodowanego zależy bowiem to, czy i w jakim zakresie wypłacone mu przez ubezpieczyciela odszkodowanie przeznaczy na naprawę samochodu (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 17 maja 2007 roku, sygn. akt III CZP 150/06). (...)Posiłkowanie się przy tym osobami posiadającymi określone kwalifikacje zawodowe mieści się w kanonie postępowania poszkodowanego i koszty angażu takiej osoby należy uznać za konsekwencję zdarzenia którego dotyczy ubezpieczenie (por. uchwała SN z 13 marca 2012 r. w sprawie III CZP 75/11).

Na rozprawie w dniu 9 października 2017 roku (karta 106) strony podtrzymały dotychczasowe stanowisko w sprawie, powód zaś podniósł, że bieg przedawnienia został przerwany przez sprawę III Co 1/14. (...)Dowód: - dokumenty w aktach Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi III Co 1/14; Sąd Rejonowy zważył, co następuje: Powództwo okazało się niezasadne i podlegało oddaleniu w całości. (...)Mając na uwadze przywołane orzeczenia, w tym wyrok Sądu Okręgowego, sąd doszedł do przekonania, co wskazywał pozwany, że sprawia o zawezwanie do próby ugodowej (III Co 1/14) dotyczyła zdarzenia będącego już przedmiotem rozpoznania przez sąd. (...)O ile bowiem wcześniej twierdziła, że złożenie wniosku w sprawie III Co 1/14 przerwało bieg przedawnienia, to na ostatniej rozprawie wskazała, że powoływanie się na zarzut przedawnienia stanowi naruszenie normy art. 5 k.c.