Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

W trafnej uchwale z dnia 19 lutego 2020 r. w sprawie III PZP 7/19 Sąd Najwyższy podkreślił, że należy odróżnić stosunek pracy, który jest stosunkiem prawa prywatnego (cywilnego) i administracyjnoprawny stosunek służby funkcjonariusza służby. Z kolei w postanowieniu z dnia 4 grudnia 2014 r. w sprawie III BP 2/14 Sąd Najwyższy orzekł, że istnieją sprawy rozpoznawane w postępowaniu odrębnym jako sprawy z zakresu prawa pracy, w których stroną jest (powinien być) Skarb Państwa. (...)(...)stycznia 2006 r. w sprawie III PZP 1/05. (...)(...)dnia 28 maja 1999 r., III CKN 196/98, OSP 2000, z. 7-8, poz. 115; W. Popiołek (w:) K. Pietrzykowski, Komentarz, t.

(...)stosunku służby A. M. ; III. nie obciąża powódki kosztami procesu.

III PZP 7/19, w której orzeczono, że obowiązek wydania świadectwa służby byłemu funkcjonariuszowi celnemu obciąża Skarb Państwa reprezentowany przez właściwą Izbę Administracji Skarbowej. (...)III APa 39/18). (...)III PZP 7/19. (...)Istotnej podpowiedzi udzielił Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z 23 stycznia 2019 r. (III PZP 5/18), potwierdzonej następnie wyrokiem z 22 stycznia 2020 r. (I PK 217/18).

(...)złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, III nadaje wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 4082, 72 zł (cztery tysiące osiemdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt dwa grosze).

III PZP 7/19, gdzie Sąd ten wskazał, że obowiązek wydania świadectwa służby byłemu funkcjonariuszowi celnemu obciąża Skarb Państwa reprezentowany przez właściwą Izbę Administracji Skarbowej. (...)III PZP 7/16, Sąd Najwyższy przyjął, iż że stroną pozwaną w sprawie z odwołania funkcjonariusza Służby Więziennej od orzeczenia oraz postanowienia kończącego postępowanie dyscyplinarne jest Skarb Państwa - jednostka organizacyjna, której kierownik wydał to orzeczenie lub postanowienie. (...)Ustalić w związku z tym trzeba umocowanie organu właściwej jednostki do reprezentowania Skarbu Państwa” (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2001 r., III CKN 295/00). (...)III PZP 7/19.

(...)5 grudnia 2016 r. (III PK 30/16) Sąd ten wskazał,(...)(...)W punkcie III wyroku Sąd, na podstawie art. 355 §1 k.p.c. , umorzył postępowanie w sprawie w zakresie kwoty 10 zł, albowiem powód w tym zakresie na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2018 r. cofnął ze skutkiem prawnym powództwo.

II PK 215/06, wyrok z dnia 5 czerwca 2007 r., I PK 58/07, wyrok z dnia 11 października 2007 r., III PK 40/07). (...)Miało to miejsce w wyroku z dnia 5 stycznia 2011 r. w sprawie III PK 17/10 i pogląd ten został powtórzony w wyroku z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie III PK 42/12. (...)Powyższy pogląd wyraził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 6 sierpnia 1998 r., III ZP 22/98 (OSNAPiUS 1998, nr 24, poz. 713), i powtórzył w wyroku z dnia 4 czerwca 2002 r., I PKN 346/01 (Prawo Pracy 2003, nr 1, s. 35). (...)Pracodawca został więc obciążony w pkt III wyroku kwotą 1.650 zł, co stanowiło wartość opłaty od pozwu, z której powódka była zwolniona z mocy ustawy (5% od wartości przedmiotu sporu).

III. Umarza postępowanie w pozostałym zakresie.