Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

Możliwe jest żądanie wynagrodzenia także od posiadacza służebności (tak Sąd Najwyższy m. in. w uchwale z 17 czerwca 2005 r., III CZP 29/05, OSNC 2006/4/64). (...)Po skompensowaniu tych kwot Sąd zasądził w punkcie III wyroku od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2640,62 zł.

Nie ma natomiast znaczenia czas powstania wymagalności tych wierzytelności – tak Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006 r., III CSK 219/06.

(...)sześć groszy), tytułem kosztów procesu; III nakazuje pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 683,76 zł (sześćset osiemdziesiąt trzy złote siedemdziesiąt sześć groszy), tytułem kosztów sądowych. (...)W pkt III orzeczono o kosztach sądowych na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2018.300 j.t. ze zm.).

W pkt III wyroku zawarte zostało orzeczenie o kosztach procesu.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w pkt III wyroku, znajduje podstawę prawną w art. 100 k.p.c.

(...)maja 2008 roku, sygn. akt III CSK 12/08; wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 3 czerwca 2011 roku, sygn. akt VI ACa 1441/10; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2011roku, sygn. akt II CSK 451/10). (...)Zarówno podniesienie zarzutów z art. 299 § 2 k.s.h. jak i ich dowodzenie leży po stronie pozwanego członka zarządu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2013 roku, sygn. akt III CSK 321/12, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2013 roku, sygn. akt I ACa 52/13). (...)Dodatkowo nawet sam pozwany (oskarżony w sprawie III K 14/19), na rozprawie w dniu 22.11.2019r. wskazywał, że prawidłowy numer siedziby spółki to „10/11” (co wynika z załączonego przez jego pełnomocnika protokołu rozprawy).

(...)Sądu Najwyższego z 26.04.1995 r., III CZP 39/95), to i tak z uwagi na niewypełnienie ustawowych przesłanek błędy pozwana nie uchyliła się od niego skutecznie. (...)Po dokonaniu wzajemnej kompensaty orzeczono jak w pkt III wyroku.

Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 14 kwietnia 1961 r. w sprawie III CR 806/60 stwierdził, że spełnieniu świadczenia wynikającego z umowy najmu nie stoi na przeszkodzie fakt, że wynajmujący nie jest właścicielem przedmiotu najmu.