Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

Ponadto powódka wniosła o przywrócenie terminu do złożenia pozwu podnosząc, że podstawę prawną do ubiegania się o odprawę ustalił Sad Najwyższy w uchwale z 6 lutego 2024 r. (sygn. akt III PZP 2/23). (...)We wniosku nie podała kwoty odprawy, powołała się natomiast na wyrok Sądu Najwyższego wydany 18 lutego 2020 r. w sprawie III PZP 7/19. (...)III PZP 5/18 (wydanej wprawdzie w sprawie dotyczącej pracowników, ale obejmującej rozważania i co do funkcjonariuszy) i wyroku z 22 stycznia 2020 r. w sprawie o sygn. (...)III PZP 7/19, której treść jest dostępna na stronie internetowej Sądu Najwyższego.

SN: z 28.6.2012 r., II PK 285/11; z 18.4.2018 r., III BP 2/17).

(...)Lublinie z 26 czerwca 1996, III APr 10/96, Apel.Lub. 1997/2/10).

Potwierdza to orzecznictwo Sądu Najwyższego, na przykład wyrok z 27 stycznia 2016 r. (III PK 59/15). (...)Zaprezentowane stanowisko było konsekwencją wcześniejszego zapatrywania wyrażonego w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 26 października 1988 r. (III PZP 37/88), w której uznano istnienie ochrony działacza związkowego w sytuacji niezgodnego ze statutem przedłużenia kadencji w zarządzie. (...)W trafnym wyroku z 20 sierpnia 2020 r. (III PK 48/19) Sąd Najwyższy orzekł,(...)(...)Sąd uznał, iż doręczenie odpisu pozwu w sprawie z odwołania od rozwiązania umowy zastępuje wezwanie do zapłaty i od tej daty winny być naliczane odsetki ustawowe, co zgodne jest z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 2003 r., sygn. akt III PZP 3/03.

Wątpliwości pojawiające się w praktyce orzeczniczej rozwiał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 6 lutego 2024 r. w sprawie III PZP 2/23, stając na stanowisku,(...)(...)Tym samym, skutek ten jest tożsamy, jak w przypadku nieprzyjęcia lub niezaproponowania funkcjonariuszowi w wyznaczonym terminie nowych warunków zatrudnienia, co powoduje, że funkcjonariusz ma prawo do wydania mu świadectwa służby, zgodnie z uchwałą w sprawie III PZP 7/19. (...)Ponadto uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 2024 r. w sprawie III PZP 2/23 nie była pierwszym orzeczeniem, z którego można by wywodzić prawo powódki do odprawy. Takim orzeczeniem była już uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2020 r. w sprawie III PZP 7/19, z której wynika,(...)

W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2023 r. w sprawie III PZP 1/23 przyjęto inną podstawę odpowiedzialności pracodawcy w przypadku naruszenia zasady równego traktowania pracowników. (...)Wskazuje się, że zasadniczą funkcją tego odszkodowania jest naprawienie szkody majątkowej (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2007 r. w sprawie I PK 242/06 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 2009 r. w sprawie III PK 43/08). Ponadto, przyjmuje się, jak w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2019 r. w sprawie III PK 50/18 (powołując się na(...)

(...)sierpnia 2023 r. w sprawie III PZP 1/23 obejmującą wywód na(...)Funkcją odszkodowania, o jakim mowa w przepisie jest naprawienie szkody majątkowej (por. m.in. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2007 r. w sprawie I PK 242/06 oraz z dnia 7 stycznia 2009 r. w sprawie III PK 43/08), ale nie tylko. (...)Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2019 r. w sprawie III PK 50/18) Powódka wyraźnie wskazała, że część odszkodowania ma rekompensować jej doznaną stratę (zaniżone wynagrodzenie), część zaś (3600 zł) być dodatkową kwotą (sankcją) za naruszenie przez pozwanego zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

III, pkt 5.2 oraz wyroki z: 8 grudnia 2011 r., P 31/10, cz. III, pkt 5.3; 28 lutego 2012 r., K 5/11, cz. III, pkt 4.1; 13 czerwca 2013 r., K 17/11, cz. III, pkt 7.1).