Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

III.).

III CZP 162/92, OSNCP 1993, z. 6, poz. 103; uchwałę składu siedmiu sędziów z dnia 15 września 1993 r. III UZP 15/93, OSNCP 1994, z. 3, poz. 48; uchwałę z dnia 9 sierpnia 1993 r. III CZP 116/93, OSNCP 1994, z. 2, poz. 35; uchwałę z dnia 2 lutego 1994 r. (...)III CZP 140/94, OSNC 1995, z. 3, poz. 44; uchwałę z dnia 20 września 1996 r.

(...)z 2 października 1991 r., III CRN 169/91, z 9 grudnia 2009 r., IV CSK 290/09, z 25 sierpnia 2011 r., II CSK 640/10 i z 26 kwietnia 2012 r., III CSK 300/11, z 28 października 2015r., II CSK 831/14). (...)Po wzajemnym skompensowaniu na rzecz powoda zasądzono od pozwanej kwotę 1755 zł (1958 zł – 203 zł), orzekając jak w pkt III sentencji.

Każdy ze współwłaścicieli może zatem dochodzić od dłużnika tylko części odszkodowania odpowiadającej jego udziałowi (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2009r sygn.. akt V CSK 325/08, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 1975 III CZP 27/75 opubl.

(...)w osobie B. S. (pkt III), zlecając sporządzenie opinii w terminie 3 miesięcy.

Kwestia zastosowanych stawek najmu jest przedmiotem wielu wypowiedzi judykatury, a podsumowaniem orzecznictwa w tym zakresie jest uchwała Sądu Najwyższego z 24 sierpnia 2017 r. w sprawie III CZP 20/17 - wydatki na(...)(...)W pkt III sentencji sąd na podstawie art. 80 ust. 1 w zw. z art. 84 ust. 1 i 2 u.k.s.c. zwrócił stronom nadpłacone zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego, które zamknęło się w kwocie ogółem 787,20 zł. (...) K. G. ZARZĄDZENIE 1 (...) 2 (...) . . 3 (...) (...)

Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z 18 maja 2014 r. (III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117), odszkodowanie(...)(...)W uchwale 7 sędziów z dnia 29 maja 2019r sygn. akt III CZP 68/18 Sąd Najwyższy stwierdził,(...)(...)III.). (...)Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w punkcie III sentencji.

III CKN 985/98, OSNC 1999/5/104). (...)Mieć należy na uwadze, że niewykonanie zobowiązania samo przez się nie może być uznane za działanie bezprawne w rozumieniu art. 415 k.c. (por. wyrok SN z dnia 10 października 1997 r., III CKN 202/97). (...)Ocena czy doszło do naruszenia dobra osobistego powódki w postaci dobrej opinii o prowadzonym zakładzie powinna być dokonana zarówno w sferze subiektywnej, jak i obiektywnej (wyrok SN z dnia 11 marca 1997 r., III CKN 33/97, wyrok SN z dnia 29 września 2010 r., V CSK 19/10).