Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

Znaczy to tyle, że art. 18 §3 k.p. i 18 3d k.p. mają zastosowanie zarówno w przypadku nierównego traktowania, jak i dyskryminacji (zob. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2019 r., III PK 50/18, OSNP nr 5, poz. 42 i z dnia 9 listopada 2022 r., I (...) 98/21, niepubl.)”. (...)VI, (...) 2022, powołując się w tej mierze na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2016 r., III PK 116/15 „powód, który twierdzi,(...)(...)Strona pozwana przegrała niniejszy proces w 17%, stąd też w punkcie III wyroku Sąd – zgodnie z(...)

(...)art. 11 § 2 kk III w dniu 18 sierpnia 2009(...)(...)III Oskarżonego w ramach czynu III uznaje za winnego tego, że(...)

III Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym kwotę 80 (osiemdziesięciu) złotych tytułem opłaty. (...)III KKN 303/00 ). (...)W punkcie III części dyspozytywnej sąd, stosując wskazane reguły, zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym kwotę 80 złotych tytułem opłaty.

(...)o odsetki w pozostałym zakresie; III zasądza solidarnie od pozwanych Przedsiębiorstwo(...)(...)III CZP 63/01, OSNC 2002, nr 9, poz. 106), a więc z uwagi na to, iż niewątpliwie w rozpoznawanej sprawie roszczenie związane jest z prowadzeniem działalności gospodarczej, termin jego przedawnienia wynosi 3 lata. (...)O kosztach procesu (pkt III sentencji wyroku) Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c.

Po skompensowaniu tych kwot Sąd zasądził w punkcie III wyroku od powoda na rzecz pozwanej kwotę 3261,23 zł.

Sąd zasądził również na rzecz powódki od pozwanej spółki odsetki ustawowe od kwoty 5.412,96 zł od dnia 2 kwietnia 2016 r. do dnia 5 sierpnia 2016 r. (dzień zapłaty części ekwiwalentu w toku procesu) , o czym orzeczono w pkt III wyroku.

W pkt III wyroku oddalono powództwo w pozostałym zakresie jako nieuzasadnione.

III AUa 267/12), w którym rozstrzygano różnice między umową zlecenia a umową o dzieło w ramach zleconego przeprowadzenia cyklu zajęć dydaktycznych (wykładów z prawa europejskiego), nie zakwestionowano samej możliwości zawarcia umowy cywilnoprawnej, skupiając się na jej rodzaju.