Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

O ile umowa o pracę została rozwiązana zgodnie z prawem, to zupełnie bez znaczenia dla jej bytu jest to, czy została uprzednio wypowiedziana (por. wyrok Sądu Najwyższego z 28 czerwca 2005 r., sygn. akt III PK 44/05, wyrok Sądu Najwyższego z 22 lipca 2008 r., sygn. akt II PK 361/07). (...)III PK 72/10).

Roszczenie to należy zatem umiejscowić w żądaniu dotyczącym wyrównania wynagrodzenia za pracę (III pkt 1 – k. 275v.). (...)Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 lutego 2015 r., III PK 99/14, Lex nr 1677805).

Sąd kierował się tu treścią uchwały Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 2003r. (III PZP 3/03, OSNP 2004/5/74), w(...)(...)O kosztach Skarbu Państwa orzeczono w pkt VII. W pkt VIII wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności co do pkt II i III (omyłka w tym zakresie zostanie sprostowana stosownym postanowieniem) – na podstawie art. 477 2 §1 k.p.c. , tj. do wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia powódki.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. wyrok z 20 marca 2008r. w sprawie II PK 216/07, uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 24 kwietnia 2002r., w sprawie III ZP 14/01 oraz wyrok Sądu(...)(...)Sąd Najwyższy w uchwale z 24 kwietnia 2004r. (III ZP 14/01) oraz w wyroku(...)

(...)szczegółowo w §7; 3) Etap III - Omówienie decyzji/umowy z instytucji finansującej 4) Etap IV – Wypłata; Inne opłaty i prowizje zgodnie z taryfa opłata i prowizji stanowiącej załącznik do umowy (§2). (...)(...)Finansującej; 3 Wynagrodzenie za Etap III- 0,00 zł netto plus 23%(...)

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2011r sygn. akt III CSK 161/10 opubl. (...)Podobne stanowisko wyrażone zostało w Wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2012r (sygn. akt III PK 53/11 opubl.

III PK 116/15, LEX nr 2057629, z dnia 3 września 2010r. (...)III APa 21/12 LEX nr 1327589.

(...)oddala powództwo w pozostałym zakresie; III zasądza od pozwanego H. E.(...)(...)Obejmuje to w szczególności znajomość procesów organizacyjnych, finansowych, ale także kierowanie zasobami ludzkimi oraz obowiązek znajomości przepisów prawa i następstw wynikających z ich naruszenia (na przykład orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 17 sierpnia 1993 roku, sygn. akt III CRN 77/93).