Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

III pod. red. (...)III pod. red.

(...)oddala powództwo w pozostałym zakresie, III pozostawia referendarzowi rozliczenie kosztów procesu przy ustaleniu, że powodowie wygrali w 71%.

Wskazano w nich, że koszty naprawy i usuwania awarii obciążają najemcę (zalicza się do nich koszty zużytych materiałów, robocizny, i dojazdy), przy czy naprawy przeprowadza lub zleca Wynajmujący (pkt III ust. 2.).

(...)z 7 grudnia 2006 r., III CZP 118/06 oraz wyrok Sądu Najwyższego z 6 lipca 2007 r., III CSK 2/2007). (...)Wystarczające będzie przedłożenie tytułu egzekucyjnego stwierdzającego istnienie zobowiązania spółki (por. uchwała Sądu Najwyższego z 15 czerwca 1999 r., III CZP 10/99) oraz wykazanie, że egzekucja wobec spółki okazała się bezskuteczna. (...)(...)z 28 lutego 2008 r., III CZP 143/07).

Punkt III ppkt 14 (...) stanowi, iż wraz z wygaśnięciem łub rozwiązaniem umowy najmu, najemca zobowiązany jest do zwrotu sprzętu budowlanego wynajmującemu. (...)(...)dnia 19 maja 1992 roku, III CZP 56/92, OSNCP 1992, nr 12, poz. 219, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2001 roku, I CKN 323/99, OSNC 2002, z. 7-8, poz. 94).

(...)oddala powództwo w pozostałym zakresie, III zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4 365 zł (czterech tysięcy trzystu sześćdziesięciu pięciu złotych) tytułem kosztów procesu.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem judykatury [ vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 1997 r., III CKN 244/97, OSNC 1998/3/5;, wyrok(...)

Podobnie w wyroku z dnia 13 stycznia 1982 r., III CRN 301/81, Sąd Najwyższy podkreślił, iż „przedmiotem rozstrzygnięcia w sprawie z art. 140 k.r.o. jest czysto majątkowe roszczenie cywilne i w związku z tym nie wyposażone w przywileje służące roszczeniom alimentacyjnym”. Ponadto w postanowieniu z dnia 24 lutego 1999 r., wydanym w sprawie III CZ 179/98, Sąd Najwyższy uznał, iż „roszczenie [regresowe] powstaje przez sam fakt dostarczenia uprawnionemu środków utrzymania lub wychowania zamiast zobowiązanego. (...)(...)umiejscowienia tego przepisu w dziale III Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego , zatytułowanym „Obowiązek alimentacyjny”. (...)To stanowisko znajduje ugruntowanie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 1963 r., III CR 311/63, OSNC 1964/10/211, który zachował aktualność również w czasie obowiązywania Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego .