Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

Pozwana nie może nadużywać prawa w ujęciu klauzuli z art. 8 k.p. w(...)Klauzule generalne zasad współżycia społecznego i(...)(...)W przeciwnym razie władztwo publiczne staje się narzędziem mającym na celu szczególne i uprzywilejowane traktowanie państwa jako działającego arbitralnie pracodawcy nie stosującego generalnej klauzuli zasadności wypowiadania stosunku pracy w ramach zatrudnienia na czas nieokreślony.

Wynikające z art. 32 § 1 k.p. prawo wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieokreślony jest ograniczone klauzulą generalną, w myśl której każde wypowiedzenie tego rodzaju umowy musi być uzasadnione merytorycznie.

Nadto w ocenie pozwanego obciążanie go jako konsumenta kosztami windykacji, które nie miały żadnego uzasadnienia i były bezcelowe godzi w interes konsumenta, a postanowienie umowy w tym zakresie są niedopuszczalne i stanowią klauzule abuzywne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 18 kwietnia 2018 r pozwana A. K. podpisała weksel in blanco z klauzulą „nie na zlecenie” , czym zobowiązała się do zapłaty na rzecz (...) S.A w B. kwoty 12.256,79 zł w terminie do dnia 29 listopada 2018 r .

(...)powódkę oraz zastosowania w umowie klauzul niedozwolonych, zwłaszcza w kontekście opłaty za udzielenie pożyczki. (...)Zdaniem pozwanej opłata ta stanowiła próbę obejścia przepisów o odsetkach maksymalnych, a tym samym stanowiła klauzulę niedozwoloną . (...)Biorąc zatem pod uwagę wysokość opłaty na poziomie 780 zł w stosunku do całości kwoty pożyczki, nie można ich uznać za nadmierne, a ich zastrzeżenie nie stanowi niedozwolonej klauzuli umownej. (...)(...)(…) stwierdza, że zawiera ona klauzule abuzywne (tak: Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 16.05.2018 r., sygn. akt XIV C 3271/16) .

Komornik wyegzekwował od pozwanej kwotę 15.000 zł tytułem pierwszej raty oraz kwotę 2.000 zł tytułem raty , zasądzone prawomocnym postanowieniem z dnia 31 maja 2021 r , opatrzonym klauzulą wykonalności w dniu 12 sierpnia 2021 r .

Nawet fakt, iż wysokość wskazanych opłat nie przekraczała maksymalnej wysokości pozaodsetkowych kosztów kredytu przewidzianych w art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim nie powodował niemożliwości badania przez Sąd tych klauzul umownych pod kątem ich abuzywności. (...)(...)prowizją w tym zakresie stanowiłoby klauzulę abuzywną.

Zdaniem powodów pozwany bank nie był uprawniony do zatrzymania powyższej kwoty , gdyż postanowienie umowy umożliwiające Bankowi pobranie prowizji uzupełniającej stanowi klauzulę niedozwoloną o której mowa w art. 385 (1) §1 k.c. (...)Należy końcowo wskazać, że w wypadku zawarcia w umowie niedozwolonego postanowienia umownego to zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego – takie klauzule nie wiążą stron z mocy prawa. Tym samym postanowienie umowne o możliwości naliczania przez Bank w przypadku odstąpienia od umowy kredytu w trakcie jej trwania „uzupełniającej prowizji” stanowi niedozwoloną klauzulę umowną i nie wiąże powodów. (...)Zważywszy zatem, że w ocenie Sądu zakwestionowane postanowienia miały charakter niedozwolonej klauzuli umownej, nie wiązały powodów, a pobrana na ich podstawie „ prowizja uzupełniająca” miała charakter świadczenia nienależnego i podlegała zwrotowi ( art. 405 k.c. w zw. z art. 410 k.c. ).