Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

II umarza postępowanie w pozostałej części III zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 561,00 zł (pięćset sześćdziesiąt jeden złotych) tytułem kosztów procesu. (...)W tym miejscu wskazać należy, że umowa o usługi przesyłowe jako umowa nazwana, regulowana przepisami ustawy Prawo energetyczne , nie podlega dyspozycji z art. 750 k.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2004 r., sygn. akt III SK 18/04, OSNP 2004/24/429). (...)(...)z dnia 26 stycznia 2005r., III CZP 42/04, OSNC 2005/9/149, wyrok Sąd Najwyższego z dnia 24 maja 2005r., V CK 655/04, Lex/ El. nr 152449).

(...)(...) z dnia 28.04.1995 r., III CZP 166/94, OSNC 1995/10/135). (...)(...)2004 r., teza 23, część III, rozdział IX, par. 55). (...)Zgodnie zaś z zaprezentowanym przez Sąd Najwyższy stanowisku w uzasadnieniu wyroku z dnia 13 stycznia 2005 r. wydanego w sprawie o sygn. akt III CK 155/04 gwarant może podnosić zarzut niewypełnienia przez beneficjenta określonych w gwarancji obowiązków.

Nie można bowiem poprzeć stanowiska, że zakres odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi jedynie podstawowe zadłużenie spółki wobec wierzyciela. ( por. wyrok SN z dnia 7 grudnia 2006 r., III CSK 219/06).

(...)z 10 listopada 1995 r., III CZP 156/95, OSNC 3/96, poz. 31). (...)dnia 7 listopada 2008 roku, III CZP 72/08). (...)(...)dnia 22 czerwca 2005 r., III CK 678/04; w wyroku z dnia 21 maja 2004 r., III CK 55/03 oraz w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006r., (...) , tak też w przywołanym przez powoda wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 28 marca 2014 r., VIII Ga 377/13).

(...)przy jego prawidłowej eksploatacji (dział III punkt 2), zaś najemca ponosi odpowiedzialność za zużycie urządzenia będące następstwem jego prawidłowego użytkowania (dział V punkt 5). (...)Natomiast zgodnie z działem III pkt 2.

(...)oddala powództwo w pozostałym zakresie, III oddala wniosek powoda o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu. (...)A. Kidyby, Tom III, Zobowiązania – część ogólna).

Pojęcie „innej działalności zarobkowej” z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy musi przejawiać się rzeczywistą aktywnością ubezpieczonego ukierunkowaną na uzyskanie zarobku (tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach, III AUa 67/99, OSA 2000/7-8/37). Potwierdzają to poglądy prezentowane przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 30 sierpnia 2001 r. (III ZP 11/01, OSP 2002/1/18) oraz Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 27 lutego 2001 . (III AUa 91/01, OSA 2001/11/42).

Odwołująca zaznaczyła, że miało to miejsce na początku III fali pandemii C. –19, gdy zgodnie z zaleceniami większość pracowników pracowała zdalnie, co mogło spowodować brak odpowiedniej liczby pracowników ZUS pracujących w siedzibie.