Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

III zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 273,50 zł (dwieście siedemdziesiąt trzy złote 50/100) tytułem kosztów procesu.

Dokonując wzajemnej kompensaty orzeczono jak w pkt III wyroku.

Według przeważającego poglądu doktryny, przyjętego w orzecznictwie, uznanie niewłaściwe jest oświadczeniem wiedzy dłużnika, obejmującym świadomość ciążącego na nim długu (wyrok SN z 25.03.2010 r., I CSK 457/09, wyrok SN z 16.02.2012 r., III CSK 208/11).

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęta została w oparciu o art. 65 k.c. tzw. kombinowana metoda wykładni (uchwała Sądu Najwyższego z 29.06.1995, III CZP 66/95, OSNC 1999/12/168; wyrok(...)

Nie ma natomiast znaczenia czas powstania wymagalności tych wierzytelności – tak Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006 r., III CSK 219/06.

Tym bardziej, że w toku niniejszego procesu powód był zorientowany co stanu postępowania przygotowawczego prowadzonego przez prokuraturę, a tym samym wniosek w pkt III pozwu był bezprzedmiotowy.

Ten pogląd dominuje w orzecznictwie (por. też uchwałę Sądu Najwyższego z 5 maja 1993 r., III CZP 54/93, OSNC 1993, nr 12, poz. 219).

Należą do nich m.in. zarzuty odwołujące się do stosunku leżącego u podstaw zobowiązania wekslowego (por. wyrok SN z dnia 27.04.2001r., III CKN 341/00, OSNC 2002/4/50; wyrok SN z dnia 18.11.1999r., I CKN 215/98, OSNC 2000/7-8/128; wyrok SN z dnia 21.10.1998r., II CKN 10/98, OSNC 1999/5/93).