Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

Dowód: odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. akt III APa 22/08 – akta zasiłkowe(...)

(...)złotych), tytułem zwrotu kosztów procesu; III nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 2886 zł (dwa tysiące osiemset osiemdziesiąt sześć złotych), tytułem kosztów sądowych. (...)(...)tytułem wynagrodzenia za II i III kwartał 2018 r. (...)(...)ocenie pozwanej wynagrodzeniu za II, III i IV kwartał 2018 r. (...)Powódka ustawowo zwolniona jest od kosztów sądowych, dlatego w punkcie III wyroku, na podstawie art. 113 ust. 1 u.k.s.c.. Sąd nakazał pobrać od pozwanej jako przegrywającej sprawę 2886 zł opłaty od pozwu.

O kosztach w punkcie III sentencji wyroku, orzeczono stosownie do treści art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Biorąc jednak pod uwagę fakt, że przedmiotowa umowa została zawarta obok umowy dotyczącej obowiązkowego stażu, nazwę umowy, literalne brzmienie umowy oraz pożądaną zgodność zapisów umowy na regulacjach Rozdziałów III Działu czwartego Kodeksu pracy Sąd(...)

III PZ 9/14, wyrok Sądu Najwyższego z 30 września 2014 r., sygn.

(...)o czym orzeczono w punkcie III. W myśl art. 477 2 § 1 k.p.c. sąd zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika.

W pkt III zawarto orzeczenie o nieuiszczonych kosztach sądowych.

W piśmie procesowym powód z dnia 15 grudnia 2017 r. powód, powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 kwietnia 2016 r. (III PK 96/15), podnosił, iż samo złożenie pozwu w niniejszej sprawie skutkowało przerwaniem biegu przedawnienia. (...)Sądowi znany jest wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 kwietnia 2016 r. (III PK 96/15), na który strona powodowa powołała się w odpowiedzi na zgłoszony w niniejszej sprawie zarzut przedawnienia, Sąd stoi jednak na stanowisku, iż wyrok ten nie może znaleźć zastosowania w niniejszej sprawie. (...)W pierwszej kolejności Sąd Najwyższy przywołał bowiem dwa wyroki Sądu Najwyższego (z dnia 10 stycznia 2007 r., III PK 90/06 oraz z dnia(...)(...)W punkcie III wyroku Sąd zasądził na rzecz powoda dochodzoną przez niego kwotę 762,96 zł brutto tytułem ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy.