Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 11 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział III Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Anna Szarek

Sędziowie: Sędzia Sądu Rejonowego Grażyna Sienicka

Sędzia Sądu Rejonowego Justyna Pikulik

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2020 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej S.-N. ul. (...), (...),15, R. 1 - 6 w S.

przeciwko J. J. i M. J.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie wydanego w dniu 5 sierpnia 2020 roku, sygn. akt I Cz 24/20

1.  oddala zażalenie pozwanej J. J. na pkt 1 zaskarżonego postanowienia,

2.  oddala zażalenie pozwanego M. J. na pkt 2 zaskarżonego postanowienia.

Sygn. akt III Cz 34/20

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 11 grudnia 2020 roku

Postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2020 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie w sprawie o sygn. akt I Cz 24/20 odrzucił zażalenie pozwanej J. J. 9pkt 1 postanowienia) i zażalenie pozwanego M. J. (pkt 2 postanowienia) na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 21 kwietnia 2020 roku w sprawie III C 133/20 jako niedopuszczalne.

Każdy z pozwanych wniósł zażalenie na ww. postanowienie, podnosząc, że odrzucenie jego zażalenia było nieuzasadnione, ponieważ dokonane postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2020 roku połączenie do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy III C 1673/19 ze sprawą z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej S.-N. ul. (...), (...),15,R. 1-6 przeciwko J. J. i M. J. o zapłatę, prowadzoną pod sygnaturą akt III C 1673/19 było pozbawione podstawy prawnej.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 394 k.p.c. i art. 394 ^1a k.p.c. zażalenie przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem są decyzje enumeratywnie wymienione w tych przepisach.

Postanowienie, którego przedmiotem jest zarządzenie połączenia spraw do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia nie należy do żadnej z wymienionych wyżej kategorii orzeczeń, stąd też nie przysługuje od niego zażalenie. Orzeczenie może być bowiem zaskarżone zażaleniem tylko wówczas gdy przepisy przewidują jego zaskarżalność tym właśnie środkiem. Wniesione przez pozwanych zażalenie na postanowienie z dnia 21 kwietnia 2020 roku było zatem niedopuszczalne. Stosownie do treści przepisu art. 397 par. 3 k.p.c. w zw. z art. 373 par. 1 k.p.c., sąd obowiązany był takie zażalenie odrzucić. Zaskarżone postanowienie odpowiada zatem prawu.

Marginalnie wskazać należy, że w okolicznościach faktycznych sprawy nie zachodziły przeszkody do zarządzenia połączenia toczących się pomiędzy tymi samymi stronami spraw do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia, ponieważ przepisy o postępowaniu uproszczonym nie wyłączają stosowania tej instytucji. Zgodnie z art. 219 k.p.c. sąd może zarządzić połączenie kilku oddzielnych spraw toczących się przed nim w celu ich łącznego rozpoznania lub także rozstrzygnięcia, jeżeli są one ze sobą w związku lub mogły być objęte jednym pozwem. Roszczenia, które dochodzone są w sprawach III C 1673/19 i III C 133/20 pozostają ze sobą w związku, ponieważ dotyczą kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej za kolejne następujące po sobie okresy, a zatem zostały spełnione przesłanki do połączenia tych spraw do wspólnego rozpoznania i roztrzygnięcia.

W świetle powyższych okoliczności wniesione przez pozwanych zażalenia należało oddalić, o czym orzeczono na podstawie art. 370 k.p.c. w zw.

z art. 397 par. 2 k.p.c.