Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO w SR Ewa Bierzyńska

Protokolant: sekretarz sądowy Kamila Krawczyk

po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2018 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego N. S.

przeciwko R. S.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego R. S. na rzecz powoda małoletniego N. S. rentę alimentacyjną w kwocie po 500 (pięćset) złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 8 września 2017 roku;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem kosztów sądowych;

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów adwokackich;

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 483/17

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym w dniu 8 września 2017 roku S. G. działając w imieniu małoletniego N. S. wniosła o zasądzenie alimentów od R. S. w kwocie po 1000 zł miesięcznie z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od września 2017 roku.

Ponadto wniosła o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania procesu poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia kwoty po 900 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia złożenia pozwu (k. 62).

Pozwany R. S. uznał powództwo do kwoty po 300-400 zł miesięcznie, a w pozostałej części wniósł o oddalenie powództwa.

Pozwany uznał wniosek o udzielenie zabezpieczenia do kwoty po 300-400 zł miesięcznie, a w pozostałej części wniósł o oddalenie wniosku.

W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany podał, że poza małoletnim N. ma na utrzymaniu syna I., który urodził się (...) (k.62). Ponadto jego możliwości zarobkowe nie pozwalają na uiszczanie alimentów ponad uznaną kwotę (k. 63) oraz koszty utrzymania dziecka są zawyżone (k. 64).

Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2017 roku Sąd udzielił zabezpieczenia i zobowiązał pozwanego do łożenia kwoty po 400 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda (k. 65).

Na rozprawie w dniu 28 grudnia 2017 roku pozwany sprecyzował swoje stanowisko poprzez uznanie powództwa do kwoty po 400 zł miesięcznie (k. 72).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni N. S. urodził się (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...) z R. S..

Pozwany uznał swoje ojcostwo przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w S..

(dowód: odpis aktu urodzenia k. 7, zeznania stron).

Rodzice małoletniego powoda rozstali się we wrześniu 2016 roku. Przy rozstaniu pozwany odmówił matce małoletniego powoda płacenia konkretnej kwoty pieniędzy na utrzymanie syna. Natomiast zobowiązał się do kupowania odzieży dla dziecka; w listopadzie 2017 roku zakupił odzież za kwotę 100 zł.

(dowód: zeznania matki mał. powoda k. 63).

W początkowym okresie po rozejściu się S. G. i R. S., małoletni N. przebywał pod opieką ojca. Po czym dziecko przeszło pod opiekę matki.

W listopadzie 2017 roku pozwany zakupił odzież dla N. za kwotę 250 zł z tym, że część odzieży dziecka pozostawił u siebie, aby mieć na czas pobytu syna u siebie.

W początkowym okresie pobytu małoletniego N. u pozwanego, dziecko chodziło do prywatnego przedszkola. Pozwany nie zmieniał synowi prywatnego przedszkola na np. publiczne, ponieważ dziecko uczęszczało do niego już wcześniej, gdy strony żyły razem.

(dowód: zeznania pozwanego k. 64).

Aktualnie małoletni powód ma ukończone 5 lat. Pozostaje pod opieką przedszkolną; za prywatne przedszkole matka płaci 750 zł miesięcznie plus 40 zł miesięcznie za zajęcia dodatkowe.

(dowód: zeznania matki mał. powoda k. 63).

Małoletni powód korzysta z terapii psychologicznej. Po rozstaniu rodziców miał cztery wizyty w miesiącu u psychologa, a obecnie dwa razy w miesiącu chodzi do psychologa; koszt jednej wizyty u psychologa wynosi 100 zł.

(dowód: zeznania matki mał. powoda k. 63; rachunek z gabinetu psychoterapeutycznego k. 8, 70).

Małoletni powód ogólnie jest zdrowy, ale choruje na choroby wieku dziecięcego np. przeziębienia.

Matka kupuje synowi odzież i obuwie, wyżywienie, zabawki, zapewnia środki pielęgnacyjne i czystości.

(dowód: zeznania matki mał. powoda k. 63).

Matka małoletniego powoda lat 23 bez zawodu, jest zatrudniona w (...) sp. z o.o. na okres próbny od 17 listopada 2017 roku do 16 lutego 2018 roku na ½ etatu za wynagrodzeniem netto około 1000 zł miesięcznie.

Od lutego 2018 roku matka pobiera świadczenie wychowawcze 500 plus z wyrównaniem od grudnia 2017 roku. Ponadto złożyła wniosek o przyznanie zasiłku rodzinnego.

(dowód: zeznania matki mał. powoda k. 63, 77; wniosek o pracę k. 55-57).

S. G. żyje w nieformalnym związku z K. S., który pracuje w stoczni i zarabia 2500 zł miesięcznie.

Konkubent S. G. jest właścicielem mieszkania. Opłaty za mieszkanie wynoszą 400 zł miesięcznie czynsz, rachunek za gaz 170-200 zł miesięcznie, rachunek za energię elektryczną 170 zł co dwa miesiące.

(dowód: zeznania matki mał. powoda k. 63).

Pozwany lat 27 z zawodu lakiernik samochodowy jest zatrudniony w firmie (...) na pełen etat jako szlifierz i zarabia netto 2000-2500 zł miesięcznie, wcześniej 1800-2000 zł miesięcznie.

(dowód: zeznania pozwanego k. 63, 77; umowa o pracę k. 35-36).

Pozwany żyje w nieformalnym związku z M. M.. Z tego związku ma syna I. S., który urodził się (...) w siódmym miesiącu ciąży.

Konkubina pozwanego ma 10-letniego syna F. M. z poprzedniego związku, na którego otrzymuje alimenty w kwocie po 300 zł miesięcznie, świadczenie wychowawcze 500 plus i zasiłek rodzinny 124 zł miesięcznie.

Na małoletniego I. przyznano świadczenie wychowawcze 500 plus; odmówiono zasiłku rodzinnego. W związku z urodzeniem dziecka konkubina pozwanego otrzymała jednorazowy zasiłek 1000 zł. Jest w trakcie rozpoznania jej wniosku o zasiłek macierzyński, wychowawczy.

(dowód: zeznania pozwanego k. 73, 77-78; decyzje k. 74, 75, 76; odpis aktu urodzenia k. 37).

Pozwany mieszka w mieszkaniu konkubiny wraz z dziećmi. Opłaty za mieszkanie to czynsz 400 zł miesięcznie, rachunek za energię elektryczną około 270 zł co dwa miesiące, w sezonie grzewczym rachunek za energie elektryczną jest wyższy.

(dowód: zeznania pozwanego k. 63).

Pozwany utrzymuje kontakt z małoletnim powodem.

(dowód: zeznania stron).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo oparte o przepis art. 133§1 kro jest trafne co do zasady.

Zgodnie z treścią przepisu art. 133§1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie jego kosztów utrzymania i wychowania.

Zatem wobec obojga rodziców ciąży obowiązek alimentacji małoletniego N..

Niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci mają prawo ro równej stopy życiowej z rodzicami. Na ogół przyjmuje się, że zasada równej stopy życiowej nie oznacza mechanicznego podziału osiąganych przez rodziców dochodów, jej istota bowiem sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dzieci, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kierunku szkolenia oraz innych indywidualnych okoliczności.

Sąd ocenił koszt utrzymania małoletniego powoda na kwotę 1200 zł miesięcznie.

Przyjmując taką kwotę Sąd miał na uwadze standard życia rodziców, ich sytuację finansową, rodzinną oraz usprawiedliwione potrzeby 5-letniego dziecka.

Podane koszty utrzymania małoletniego powoda przez jego matkę 1700-1800 zł (k. 63) są w ocenie Sądu zawyżone.

Niewątpliwie opłata za niepubliczne przedszkole 750 zł plus 40 zł za zajęcia dodatkowe miesięcznie jest wysoka jak na uzyskiwane dochody stron, to skoro dziecko wcześniej chodziło do niepublicznego przedszkola to tę kwotę jako usprawiedliwioną potrzebę Sąd uwzględnił.

Wydatki związane z terapiami psychologicznymi dziecka matka udokumentowała dwoma rachunkami (k. 8, 70) na łączną kwotę 1000 zł z tym, że na rachunkach Dialog Gabinet Psychoterapii i (...) w (...) odnotowane są te wizyty jako konsultacje.

Matka nie przedłożyła żadnego orzeczenia poradni o potrzebie terapii dla dziecka i jej rodzaju oraz czasu trwania.

Bezspornym jest, że w razie konieczności terapie mogą być realizowane nieodpłatnie z Narodowego Funduszy Zdrowia.

Matka nie udokumentowała, że takiej możliwości nie ma. Wyjaśniła jedynie, że dziecko chodzi na terapię aktualnie dwa razy w miesiącu z powodu zaburzonego zachowania wywołanego rozstaniem rodziców. Jak również nie udokumentowała, że czyniła starania o udział i warsztaty w Szkole dla (...) organizowanej przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie.

Sąd stanął na stanowisku, iż nawet gdy dziecko wymaga terapii z powodu zachowania rodziców, to tym bardziej oboje oni powinni ponosić koszty terapii przy uwzględnieniu okoliczności, że jest ona wskazana i z jakiego powodu oraz iż możliwości korzystania z nieodpłatnej terapii zostały wyczerpane przez rodziców.

Trudno zgodzić się z poglądami matki, aby dziecko uczestniczyło w opłatach za mieszkanie do którego tytuł prawny ma konkubent matki, w zakresie jak dorosły człowiek.

Niewątpliwie należy uwzględnić udział małoletniego w opłatach za gaz, energię elektryczną, wodę, który będzie jednak niższy niż 1/3.

Stosownie do treści przepisu art. 135§1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby małoletniego polegają na zapewnieniu mu wyżywienia, odzieży i obuwia, realizacji opłat za przedszkole i udziału w opłatach rachunków oraz ochronie zdrowia oraz zakupu zabawek, książeczek i gier edukacyjnych.

W ocenie Sądu zasądzona kwota alimentów jest adekwatna nie tylko do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości powoda.

Z poczynionych ustaleń przez Sąd w oparciu o zeznania pozwanego, umowę o pracę, informacje uzupełniającą do umowy o pracę wynika, że ostatecznie wynagrodzenie pozwanego kształtuje się w granicach 2000-2250 zł miesięcznie. Pozwany nie posiada majątku.

Na utrzymanie małoletniego powoda matka dysponuje obok alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie również świadczeniem wychowawczym w kwocie 500 zł miesięcznie.

W przyszłości okaże się, czy jej wniosek o przyznanie zasiłku rodzinnego zostanie pozytywnie rozpatrzony.

Pozostałe koszty utrzymania małoletniego powoda jest zobowiązana pokryć we własnym zakresie.

Wprawdzie matka małoletniego powoda osiąga wynagrodzenie do 1000 zł miesięcznie jednakże jest zatrudniona na ½ etatu.

Skoro jednak małoletni powód jest pod opieką niepublicznego przedszkola, którego koszt jest znaczny, to matka małoletniego powoda powinna podjąć zatrudnienie na cały etat co w konsekwencji umożliwiłoby jej uzyskiwanie wyższego wynagrodzenia.

Sąd uznał, iż udział finansowy w kosztach utrzymania małoletniego powoda powinien być wyższy pozwanego w porównaniu z udziałem matki ponieważ na obecnym etapie rozwoju dziecka matka czyni osobiste starania o utrzymanie i wychowanie syna w części wyczerpuje swój obowiązek alimentacyjny (art. 135§2 kro).

Sąd oddalił powództwo ponad zasądzoną kwotę jako wygórowaną do możliwości zarobkowych pozwanego oraz usprawiedliwionych potrzeb dziecka.

Przy ocenie możliwości zarobkowych i majątkowych Sąd uwzględniła fakt, iż poza małoletnim powodem pozwany ma na utrzymaniu syna I. z obecnego związku oraz jego własne potrzeby związane również z utrzymaniem obecnej rodziny.

Sąd poczynił ustalenia stanu faktycznego w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy.

Sąd dał wiarę zeznaniom stron odnośnie ich sytuacji zarobkowej, majątkowej i rodzinnej.

Wiarygodności dokumentów odnośnie zatrudnienia i rachunków za konsultacje z gabinetu psychologicznego oraz odpisu aktu urodzenia dziecka nie kwestionowała żadna ze stron.

Na podstawie art. 113.1 ustawy o kosztach sądowych Sąd zasądził od pozwanego koszty sądowe (500złx12 miesięcy=6000x5%=300 zł).

Pełnomocnik zawodowy strony powodowej złożył wniosek o zwrot kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg norm przypisanych.

Na podstawie art. 98 kpc Sąd zasądził zwrot kosztów procesu na rzecz strony powodowej od pozwanego.

O wysokości wynagrodzenia adwokackiego Sąd orzekła na podstawie §4 ust. 4 i 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku z późniejszymi zmianami w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Na podstawie art. §1 pkt 1 kpc wyrokowi w pkt I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.