IX P 233/19 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie z 2022-04-27

Sygn. akt IX P 233/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 maja 2019 r. D. W. odwołała się od oświadczenia o rozwiązaniu z nią umowy o pracę bez wypowiedzenia dochodząc od pozwanego pracodawcy (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. odszkodowania w kwocie 8.515,88 zł z odsetkami za opóźnienie od dnia następnego po dniu doręczenia pozwu. Powódka kwestionowała wystąpienie zdarzeń, które pracodawca wskazał jako przyczynę rozwiązania umowy.

Pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości wskazując, że przyczyny wypowiedzenia były rzeczywiste.

Każda ze stron wystąpiła o koszty procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

D. W. od sierpnia 2016 r. w ramach własnej działalności gospodarczej współpracowała z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. prowadząc zajęcia sportowe i taneczne.

Niesporne

W dniu 29 września 2017 r. strony podpisały dokument zatytułowany „umowa o pracę”. W dokumencie tym wskazano, że powódka zostaje od 1 października 2017r. zatrudniona na czas nieokreślony jako manager do spraw rozwoju w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem w wysokości 8.515,88 zł.

Niesporne, nadto umowa o pracę – k. 1 cz. B akt osobowych powódki

W piśmie z dnia 24 kwietnia 2019 r., doręczonym powódce w dniu 26 kwietnia 2019r., pozwana złożyła oświadczenie o rozwiązaniu wskazanej umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia podając jako przyczynę ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych - prowadzenie działalności konkurencyjnej oraz rozpowszechnianie nieprawdziwych i negatywnych informacji na temat pracodawcy narażających go na utratę dobrego imienia i szkodę.

Niesporne, nadto oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy – k. 7 (także w cz. C akt osobowych powódki).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., badając przesłanki warunkujące prawo D. W. do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, zakwestionował podleganie powódki ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu jako pracownika u płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. uznając zawartą umowę o pracę za pozorną. Efektem przeprowadzonego postępowania było wydanie w dniu 8 czerwca 2018 r. przez wskazany organ rentowy decyzji nr (...) ustalającej, iż D. W. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia pracowniczego u pozwanej od 1 października 2017 r.

Niesporne, nadto decyzja (...) Oddziału w S. z dnia 8 czerwca 2018 r. – k. 104-108.

Decyzja nr (...) o wyłączeniu D. W. z ubezpieczeń społecznych została zaskarżona przez powódkę. Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2020 r., sygn. akt VI U 1760/18, Sąd Okręgowy w Szczecinie oddalił odwołanie powódki od tej decyzji. Sąd Okręgowy uznał, iż umowa, którą zawarły strony, była pozorna i nie wykreowała stosunku pracy.

W postępowaniu przed sądem uczestniczyła jako strona również będąca płatnikiem składek spółka.

Niesporne, nadto wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 20 sierpnia 2020r. wraz z uzasadnieniem – k. 207, 223-237 akt VI U 1760/18 Sądu Okręgowego w Szczecinie

Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2021 r. sygn. akt III AUa 386/20 Sąd Apelacyjny w Szczecinie oddalił apelację powódki od wskazanego wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie podzielając zaprezentowaną przez ten sąd ocenę podpisanej przez strony umowy.

Niesporne, a nadto wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z uzasadnieniem – k. 290, 295-305v akt sprawy VI U 1760/18.

Od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie nie wywiedziono skargi kasacyjnej.

Niesporne

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 56 § 1 k.p. pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie.

W niniejszym postępowaniu powódka wywodziła, że do takiego naruszenia przepisów doszło w jej przypadku. Choć w toku postępowania sąd prowadził postępowanie dowodowe na okoliczność prawdziwości wskazanej w oświadczeniu pozwanej przyczyny, to ostatecznie badanie prawidłowości rozwiązania umowy okazało się zbyteczne.

W toku procesu doszło bowiem do prawomocnego zakończenia postępowania sądowego w przedmiocie podlegania powódki ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia pracowniczego u pozwanej. Prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 7 kwietnia 2021r. oddalono apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie oddalającego odwołanie od decyzji wyłączającej ją z ubezpieczeń społecznych. W postępowaniu, o jakim mowa, brały udział w charakterze stron i (...) spółka z o.o. w S.. Prawomocny wyrok sądu korzysta z powagi rzeczy osądzonej, co oznacza niemożność poczynienia w innym toczącym się postępowaniu ustaleń pozostających z nim w sprzeczności. Zgodnie bowiem z art. 365 § 1 k.p.c. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i organy państwowe. Tutejszy sąd jest zatem związany wskazanym rozstrzygnięciem. Orzeczenie to ma moc wiążącą nie tylko co do przebiegu ubezpieczeń D. W., ale i braku tytułu ubezpieczenia w postaci umowy o pracę (nieistnienia stosunku pracy). Z prawomocnością orzeczenia sądowego związana jest powaga rzeczy osądzonej (art. 366 k.p.c.). Wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami. Chociaż powagą rzeczy osądzonej objęta jest w zasadzie jedynie sentencja wyroku, a nie jego uzasadnienie, to w orzecznictwie trafnie zwraca się uwagę, że powaga ta rozciąga się również na motywy wyroku w takich granicach, w jakich stanowią one konieczne uzupełnienie rozstrzygnięcia, niezbędne dla wyjaśnienia jego zakresu. W szczególności, powagą rzeczy osądzonej mogą być objęte ustalenia faktyczne w takim zakresie, w jakim indywidualizują one sentencję jako rozstrzygnięcie o przedmiocie sporu i w jakim określają one istotę danego stosunku prawnego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2011r. II PK 4/11, OSNP 2012/15 -16/192 i powołane tam orzeczenia).

Ustalenie w postępowaniu VI U 1760/18, iż powódka nie podlega od dnia 1 października 2017r. ubezpieczeniom społecznym warunkowało uznanie za organem rentowym przez sądy obu instancji umowy, której rozwiązania dotyczy niniejszy spór, za pozorną, a w efekcie nie kreującą stosunku pracy.

Wskazane ustalenie ma moc wiążącą w niniejszej sprawie. Powódka zatem nie może skutecznie dochodzić zryczałtowanego odszkodowania przewidzianego w kodeksie pracy, jako że strony nie pozostawały w takim stosunku.

Powództwo zatem podlegało oddalenie, a prowadzenie dalszych dowodów na okoliczności związane z prawidłowością rozwiązania umowy pozostawało zbyteczne. Dla porządku jedynie zauważyć należy, iż gdyby rozważać roszczenie powódki na gruncie przepisów prawa cywilnego przyjmując, że strony współpracowały na innej podstawie niż umowa o pracę (na co strona powodowa się nie powoływała), to wynik tego procesu byłby tożsamy wobec niewykazanie wysokości ewentualnej szkody (wnioski dowodowe nie dotyczyły tej kwestii).

Ustalony przez sąd stan faktyczny był bezsporny, co nie wymaga omówienia przytoczonych dodatkowo dowodów.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowej obrony, w tym wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika. Zasądzona na rzecz pozwanej kwota odpowiada stawce określonej w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. 2015. 1800)

Sygn. akt IX P 233/19

ZARZĄDZENIE

1.  (...) K. M.)

2.  (...),

3.  (...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Taukin
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie
Data wytworzenia informacji: