Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO w SR Ewa Bierzyńska

Protokolant: sekretarz sądowy Kamila Krawczyk

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2017 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej Z. P.

przeciwko C. P.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego C. P. na rzecz małoletniej Z. P. rentę alimentacyjną w kwocie po 300 (trzysta) złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 stycznia 2017 roku;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę (...) (jeden tysiąc sto dwadzieścia pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego;

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów sądowych;

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 35/17

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym w dniu 20 stycznia 2017 r. J. Ż. działając w imieniu małoletniej Z. P. wniosła o zasądzenie alimentów w kwocie po 900 zł miesięcznie z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Ponadto wniosła o udzielenie zabezpieczenia w kwocie po 500 zł miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew pozwany C. P. uznał powództwo do kwoty po 200 zł miesięcznie, a w pozostałej części wniósł o oddalenie powództwa (k. 22-25).

Ponadto wniósł o oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

W piśmie złożonym w dniu 15 lutego 2017 roku matka małoletniego powoda reprezentowana przez pełnomocnika zawodowego zmieniła żądanie pozwu i wniosła o zasądzenie alimentów w kwocie po 700 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1 stycznia 2017 roku (k. 42-44).

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2017 roku Sąd udzielił zabezpieczenia na czas trwania procesu poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia kwoty po 200 zł miesięcznie na rzecz małoletniej powódki (k. 72).

W dniu 7 lipca 2017 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie oddalił zażalenie matki małoletniej powódki (k. 97-108).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia Z. P. urodziła się (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...).

Pozwany uznał swoje ojcostwo wobec małoletniej powódki w Urzędzie Stanu Cywilnego.

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 21).

Do grudnia 2016 roku, do czasu rozpadu nieformalnego związku (...) strony mieszkały w domu rodziców pozwanego zajmując piętro domu. Pozwany pracował u ojca w warsztacie samochodowym prowadząc własną działalność gospodarczą. Matka wraz z małoletnią powódką pozostawała na utrzymaniu pozwanego.

(dowód: zeznania stron k. 69, 70).

W okresie od 18 listopada do 31 grudnia 2016 roku matka małoletniej powódki pracowała w sklepie (...) jako sprzedawca na ½ etatu i zarabiała 730 zł miesięcznie.

Po wyprowadzeniu się od pozwanego matka małoletniej powódki

zamieszkała u kolejnego konkubenta P. S. w jego własnościowym mieszkaniu; u którego nadal mieszka wraz z córką.

Matka małoletniej powódki podjęła pracę jako sprzedawca w sklepie

(...); umowę o pracę zawarła 27 kwietnia 2017r. na okres roku na ¾ etatu. Od 24 października 2017 roku przebywa na zwolnieniu lekarskim; jest w ciąży.

Konkubent P. S. pracuje jako monter elektryk i zarabia 3500 zł miesięcznie.

Matka otrzymuje na małoletnią powódkę zasiłek rodzinny 96 zł miesięcznie oraz świadczenie wychowawcze 500 plus.

Z konkubentem prowadzi wspólne gospodarstwo domowe.

Opłaty za mieszkanie to czynsz 400 zł i fundusz remontowy 280 zł

miesięcznie; dopłata do wody wynosi 50 zł co trzy miesiące zaś rachunek za energię elektryczną 140 zł co dwa miesiące.

(dowód: zeznania matki mał. powódki k. 69, 131-132, umowa o pracę k. 145).

Małoletnia powódka nie jest objęta opieką żłobka lub przedszkola; pozostaje pod opieką matki. Jest dzieckiem ogólnie zdrowym.

Wydatki na małoletnią powódkę matka ponosi w zakresie

wyżywienia, odzieży, środków pielęgnacyjnych i higienicznych oraz w zakresie ochrony zdrowia (tran, witamina C, leki), rozrywki (kino, sala zabaw) i wypoczynku (wyjazdy wakacyjne).

(dowód: zeznania matki mał. powódki k. 142).

Pozwany ma wykształcenie podstawowe; zrezygnował z własnej

działalności gospodarczej u ojca. Jest zatrudniony u ojca na umowę o pracę i zarabia netto 1459 zł miesięcznie. Pozwany wykonuje prace związane z naprawą starego typu samochodów.

Pozwany nadal mieszka u swoich rodziców; nie dokłada się do opłat

za mieszkanie. Natomiast pomaga przy wszelkich pracach i remontach domu.

(dowód: zeznania pozwanego k. 70, 132-133, odpis listy płac k. 138-140).

Pozwany spotyka się z małoletnią powódką średnio 4 razy w miesiącu. Matka jest przeciwna dłuższym kontaktom córki z ojcem; nie zgadza się, aby pozwany zabierał dziecko w weekendy. Pozwany czasami kupuje dziecku potrzebną odzież

(dowód: zeznania pozwanego k. 132-133).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo oparte o przepis art. 133§1 kro jest trafne co do zasady.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania i wychowania.

Obowiązek alimentacyjny małoletniej powódki ciąży zarówno na pozwanym jak i na matce.

Sąd uznał, iż przedstawione koszty utrzymania przez matkę małoletniej powódki są zdecydowanie wygórowane. Tym bardziej, że ich nie udokumentowała. Ponadto przyjęty przez matkę małoletniej udział dziecka w 1/3 w opłatach za mieszkanie jest zawyżony. Trudno zgodzić się z poglądem matki, aby dziecko uczestniczyło w opłatach za mieszkanie konkubenta matki w takim udziale jak dorosła osoba.

Sąd przyjął, iż udział małoletniej w opłatach za mieszkanie może kształtować się na poziomie 200 zł miesięcznie.

Podane przez matkę koszty rozrywki i wypoczynku dziecka są zawyżone. Sąd uwzględnia jedynie jako usprawiedliwione potrzeby zabawki, gry o charakterze edukacyjnym, potrzebne do prawidłowego rozwoju dziecka. Podobnie jak i podane koszty wypoczynku.

Sąd kierując się doświadczeniem życiowym, wskazanymi rodzajowo wydatkami przez matkę małoletniej powódki, wiekiem małoletniej oraz standardem życia rodziców i ich sytuacją majątkową – ocenił koszt utrzymania małoletniej na kwotę w granicach 800-900 zł miesięcznie.

Należy nadmienić, że niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy obowiązani są podzielić się nawet skromnymi dochodami.

Na ogół przyjmuje się, że zasada równej stopy życiowej nie oznacza mechanicznego podziału osiąganych przez rodziców dochodów, jej istota bowiem sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dziecka, przy uwzględnieniu ich wieku, stanu zdrowia, kierunku kształcenia oraz indywidualnych okoliczności.

Zatem oboje rodzice zobowiązani są zapewnić małoletniej powódce poziom życia do swojego.

Stosownie do treści przepisu art. 135§1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji oraz do zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki polegają na zapewnieniu jej wyżywienia, odzieży i obuwia, mieszkania, realizacji wydatków związanych z ochroną zdrowia, higieną i pielęgnacją, rozrywką i ewentualnymi wyjazdami turystycznymi.

W ocenie Sądu zasądzona kwota alimentów jest adekwatna nie tylko do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki, ale i możliwości majątkowych i finansowych pozwanego.

Pozwany uzyskuje stały dochód z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę u swojego ojca. Jak wynika z poczynionych ustaleń w oparciu o zeznania pozwanego i wydruku comiesięcznego wynagrodzenia, pozwany uzyskuje wynagrodzenie netto 1459 zł miesięcznie.

Zdaniem Sądu możliwości zarobkowe pozwanego są wyższe od wykazanych dochodów.

Mając na uwadze, że pozwany nie ponosi kosztów mieszkania, poza

małoletnią powódką nie ma innych osób na utrzymaniu w ocenie Sądu zasądzona kwota alimentów nie stanowi znacznej dolegliwości finansowej. Okoliczność, że matka pobiera świadczenie wychowawcze 500 plus nie może zwalniać pozwanego od partycypowania w kosztach utrzymania dziecka w kwocie wyższej niż uznanego przez niego powództwo.

Tym bardziej, że nie uczestniczy w aktywnym wychowaniu i

sprawowaniu pieczy nad małoletnią powódką. Poza sporadycznymi zakupami odzieży i alimentami również nie uczestniczy w kosztach utrzymania córki.

Sąd oddalił powództwo ponad zasądzoną kwotę ponieważ na

utrzymanie małoletniej powódki matka dysponuje poza alimentami, świadczeniem wychowawczym 500 plus i zasiłkiem rodzinnym. Ponadto dysponuje własnymi dochodami z tytułu zatrudnienia w sklepie (...).

Sąd uznał, iż skoro matka czyni osobiste starania o utrzymanie i wychowanie małoletniej powódki w czym w całości wyczerpuje swój obowiązek alimentacyjny (art. 135§2 kro), to zasadnym jest, aby pozwany w zakresie ustalonych alimentów ponosił finansowy udział w kosztach utrzymania dziecka.

Osobiste starania matki o utrzymanie i wychowanie małoletniej powódki polegają na zapewnieniu jej całodobowej opieki, osobistej troski o jej rozwój fizyczny i umysłowy, a także wykonywanie takich czynności jak pranie, gotowanie czy opieka nad dzieckiem w czasie choroby.

Z zeznań obu stron jednoznacznie wynika, że pozwany nie czyni takich osobistych starań.

Małoletnia powódka będąc małym dzieckiem wymaga większych osobistych starań o utrzymanie i wychowanie, nie będąc objęta opieką żłobka czy przedszkola – od starszych dzieci.

Sąd zasądził alimenty zgodnie z żądaniem od 1 stycznia 2017 roku, ponieważ z tą datą roszczenie stało się wymagalne.

W swych ustaleniach stanu faktycznego Sąd oparł się o zebrany materiał dowodowy.

Na okoliczność praw stanu cywilnego małoletniej powódki dopuścił dowód z odpisu zupełnego aktu urodzenia.

Na okoliczność uzyskiwanych dochodów, sytuacji życiowej Sąd oparł się o zeznania stron i przedłożone dokumenty, których wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron.

Odnośnie kosztów utrzymania małoletniej powódki Sąd oparł się częściowo o zeznania matki dając wiarę w zakresie rodzaju wydatków oraz czynionych osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka.

Na podstawie art. 113.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd obciążył pozwanego kosztami sądowymi (300 złx12 miesięcy=3600x5%=180 zł).

W postepowaniu sądowym matkę małoletniej powódki reprezentował pełnomocnik zawodowy, który w piśmie procesowym z dnia 13 lutego 2017 roku wniósł o obciążenie pozwanego kosztami zastępstwa adwokackiego według norm przypisanych (k. 9).

Stosownie do treści przepisu art. 98§1 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

O wysokości zwrotu kosztów zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2016 poz. 1668) łącznie z wynagrodzeniem adwokata za postępowanie zabezpieczające.

Koszty zastępstwa procesowego Sąd zasądził odpowiednio do wysokości wygranej przez stronę powodową.

Na podstawie art. 333§1 pkt 1 k.p.c wyrokowi w pkt I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Mając na względzie powyższe okoliczności orzeczono jak w sentencji.