Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca: SSR Joanna Kasicka

protokolant: Hanna Zielska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin – N. w S. – A. Ś.

przy udziale oskarżyciela publicznego (...) Skarbowego w S. - J. K.

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: 11.12.2017 r. i 26.02.2018 r.

sprawy:

A. P.

syna J. i A. z domu P.

urodzonego (...) w Ż.

oskarżonego o to, że:

prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą (...), w dniu 03.07.2015r. w S. w lokalu o nazwie „. (...)” przy ul. (...), urządzał gry wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, na trzech automatach do gry o nazwie H. (...) i numerach: 078, (...) i 058

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107§1 kks

I.  A. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za przestępstwo to, na podstawie art.107§1 kks, wymierza mu karę grzywny w wysokości 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych każda.

II.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w tym 1200 (jednego tysiąca dwustu) złotych opłaty

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. D. kwotę 619,92 zł. brutto (sześćset dziewiętnaście złotych i dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu

VK 337/17

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2015 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego w S. dokonali sprawdzenia lokalu „ (...)” przy ul. (...) w S.. Kontrolujący zwrócili uwagę, że nazwa ta nawiązywała do symboliki gier na automatach. We wnętrzu lokalu kontrolujący ujawnili i zabezpieczyli automat do gier H. (...) nr 078 wraz z przewodem zasilającym, automat do gier H. (...) nr (...) wraz z przewodem zasilającym oraz automat do gier H. (...) nr 058 wraz z przewodem zasilającym. Z zabezpieczonej umowy dzierżawy wynikało, że w okresie od 1.06.2015 r. do 30.06.2015 r. powierzchnię pod automaty w tym pomieszczeniu wynajmował A. P. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...).

dowód: zatrzymanie rzeczy k.9-12

kopia umowy dzierżawy k.13-15

Przeprowadzone czynności odtworzenia gier na zabezpieczonych automatach pozwoliły na ustalenie, że automaty te są automatami do gier losowych, o których mowa w art.2 ust.3 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych.

Budowa zewnętrzna oraz budowa wewnętrzna automatów pozwala na uzyskanie wygranej pieniężnej. Automaty te wyposażone są w urządzenia wypłacające wygrane tzw. hoppery. Możliwe jest też uzyskanie wygranej rzeczowej, która pozwala na przeprowadzenie nowej gry przy wykorzystaniu wygranych punktów uzyskanych w poprzednich grach. Gry te mają charakter losowy a wyniki rozgrywanych gier są nieprzewidywalne i niezależne od woli gracza.

dowód: oględziny rzeczy k.17-20, 22-23, 24-25

opinie biegłego k.56-59, 61-64, 66-69

A. P. w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu nie miał zniesionej bądź ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem po myśli art.31§1 i 2 kk.

dowód: opinia sądowo – psychiatryczna k.135-136

A. P. ma wykształcenie podstawowe, jest zatrudniony w (...) sp. z o. o. na stanowisku dyrektora. Za wykonywaną pracę nie uzyskuje wynagrodzenia, dlatego też utrzymuje się z oszczędności. Oskarżony jest kawalerem i nie ma osób, które byłyby na jego utrzymaniu.

A. P. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu oraz za przestępstwa z art.107§1 kks.

dowód: dane osobopoznawcze k.89

dane o karalności k.227-234

odpisy wyroków k.222, 236, 237-240, 248, 251

A. P. przesłuchany w charakterze podejrzanego o przestępstwo z art.107§1 kks nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że z uwagi na brak notyfikacji przepisów o grach hazardowych przepisy tej ustawy nie mogą być stosowane do osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. A. P. wniósł o umorzenie postępowania.

/wyjaśnienia A. P. k.89-90/

Stan faktyczny w niniejszej sprawie sąd ustalił przede wszystkim w oparciu o dokumentarny materiał dowodowy, w szczególności w oparciu o zatrzymanie rzeczy, kopię umowy dzierżawy, oględziny rzeczy, opinie biegłego, opinię sądowo – psychiatryczną, dane o karalności oskarżonego, dane osobopoznawcze, odpisy wyroków.

Dowody z dokumentów zasługują na przymiot wiarygodności, albowiem zostały wytworzone przez uprawnione do tego podmioty i nie ujawniły się okoliczności podważające ich wiarygodność. Na istnienie takich okoliczności nie wskazywał również ani sam oskarżony ani jego obrońca.

Jeśli chodzi o wyjaśnienia A. P., to odnoszą się one w całości do oceny obowiązującego porządku prawnego. Co istotne oskarżony nie zakwestionował, że ujawnione w dniu 3 lipca 2015 r. automaty do gier stanowiły własność (...) A. P. i zostały przez niego wstawione do lokalu „ (...)” przy ul. (...) w S.. Nie zakwestionował również, że to on zawarł umowę dzierżawy powierzchni pod przedmiotowe automaty, a gry mają charakter losowy i wyniki rozgrywanych gier są nieprzewidywalne i niezależne od woli gracza. Wyjaśnienia A. P. nie zasługują na przymiot wiarygodności.

Zgromadzone dowody pozwoliły na przyjęcie, że oskarżony swoim zachowaniem w naruszył przepisy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

Zgodnie z art. 3 tej ustawy urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach określonych w ustawie. Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy, warunkiem podstawowym prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach jest uzyskanie koncesji na prowadzenie kasyna gry. Przepis art. 14 ust. 1 ustawy przewiduje natomiast, że urządzanie gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry. Zasadą jest więc prowadzenie działalności polegającej na urządzaniu gier na automatach na podstawie koncesji i wyłącznie w kasynach gry. Oskarżony nie dysponował koncesją na prowadzenie kasyna gry, zaś skontrolowany lokal nie był kasynem gry. Prowadzenie działalności w zakresie gier liczbowych, loterii pieniężnych, gry telebingo oraz gier na automatach poza kasynem gry jest objęte monopolem państwa (art.5 ust.1 ustawy o grach hazardowych, podobnie wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 lutego 2018 r. C-3/17). Automaty do gier zabezpieczone w kontrolowanym lokalu „ (...)” były urządzeniami, o który mowa w art.2 ust.3 ustawy o grach hazardowych. Zakres definicji legalnej gry na automatach został poszerzony i mocą art. 2 ust. 5 ustawy i grami na automatach są także gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, organizowane w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy. Wykładnia językowa zwrotu "charakter losowy", zawartego w art. 2 ust. 5 ugh, pozwala na przyjęcie, że uprawnione jest utożsamianie powyższego zwrotu języka prawnego nie tylko z sytuacją, w której wynik gry zależy od przypadku, ale także z sytuacją, w której wynik gry jest nieprzewidywalny dla grającego. (…). Zestawienie zamieszczonych w art. 2 ust. 3 i ust. 5 ugh zwrotów "gra zawiera element losowości" oraz "gra ma charakter losowy" prowadzi do wniosku, że o ile na gruncie art. 2 ust. 3 ugh, poza losowością gry na automacie, możliwe jest jeszcze wprowadzenie do gry, jako istotnych, elementów umiejętności, zręczności lub wiedzy gracza, o tyle na gruncie art. 2 ust. 5 ugh te elementy (umiejętności, zręczności, wiedzy) mogą mieć jedynie charakter marginalny, aby zachowała ona charakter losowy w rozumieniu art. 2 ust. 5, dominującym elementem gry musi być "losowość" rozumiana jako sytuacja, w której wynik gry zależy od przypadku, a także jako sytuacja, w której rezultat gry jest nieprzewidywalny dla grającego. W świetle powyższego należy uznać, że pojęcie charakter losowy jest pojęciem znacznie szerszym niż pojęcie element losowości (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2017 r. VIII SA/Wa 1091/16)..

Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 19 stycznia 2017 r. I KZP 17/16 uzupełnił to rozstrzygnięcie wskazując, że art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. mógł i może nadal stanowić uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 kks, o ile okoliczności faktyczne konkretnej sprawy pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony. Zatem art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych dotyczy tzw. podmiotowej reglamentacji działalności gospodarczej w zakresie urządzania gier hazardowych i w związku z tym nie stanowi przepisu technicznego wymagającego notyfikacji - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 18 stycznia 2017 r. (...) SA/Go 887/16.

W ocenie Sądu, dla ustalenia jaki charakter miały zatrzymane automaty i jak przebiegała na nich gra, wystarczające były czynności funkcjonariuszy (...) Skarbowego oraz opinie biegłego.

Urządzenia wstawione przez A. P. do lombardu „ (...)” są urządzeniami elektronicznymi i są automatami do gier losowych według definicji zawartej w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych – grający po uruchomieniu pojedynczej gry nie jest w stanie przewidzieć jej wyniku końcowego, ponadto gry są realizowane w oparciu o program gier napisany wykorzystaniem procedur losowych. Gracz nie ma możliwości wpływu na kolejność, ilość i moment zatrzymania się poszczególnych elementów w grach imitujących gry bębnowe.

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę oskarżonego lub bezprawność czynu, a karę kształtował na zasadach określonych w art.12 kks.

Jako okoliczność łagodzącą sąd uwzględnił fakt, że A. P. nie utrudniał prowadzonego postępowania. Natomiast jako okoliczność obciążającą sąd poczytał dotychczasową karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa tego samego rodzaju. Kształtując wymiar kary sąd uznał, iż orzeczenie kary grzywny w wysokości 120 stawek dziennych po 100 złotych każda będzie adekwatne do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu jak również, że wymierzona kara spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej. Kształtując wysokość stawki dziennej orzeczonej kary sąd wziął pod uwagę, że oskarżony wykonuje pracę zarobkową, zajmuje eksponowane stanowisko dyrektora i nie ma osób, na utrzymanie których musiałby łożyć.

Na podstawie zaś art.627 kpk i art.3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w tym 200 zł. tytułem opłaty.

Sąd zasądził także na rzecz adw. M. D. kwotę 531,36 zł. brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu.