Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział III Cywilny

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Anna Szarek

Protokolant – sekretarz sądowy D. C.

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko B. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 10 maja 2016 roku

/w postępowaniu zwykłym/

(...) Bank Spółka Akcyjna w W., pozwem z dnia 2 czerwca 2015 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym, wniosła o zasądzenie od B. S. kwoty 22 876,11 zł z tytułu należności wynikającej z umowy kredytu nr (...) z dnia 20 marca 2013 roku zmienionej aneksem, na którą składa się kapitał w kwocie 20 632,35 zł, odsetki umowne w wysokości 10 % wyliczone za okres od 1 października
2014 roku do 14 kwietnia 2015 roku na kwotę 1 809,05 zł, odsetki umowne za opóźnienie
w wysokości 10 % wyliczone za okres od 1 października 2010 roku do 29 maja 2015 roku na kwotę 359,71 zł i kwota 75 zł z tytułu opłat i prowizji, wraz z odsetkami umownymi
w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od kwoty 20 632,35 zł od dnia 30 maja 2015 roku, odsetkami ustawowymi od kwoty 2 168,76 zł od dnia wniesienia pozwu oraz kosztami procesu.

W dniu 16 czerwca 2015 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwana wniosła sprzeciw podnosząc zarzut niewykazania roszczenia dochodzonego pozwem co do zasady i co do wysokości wskazując w szczególności na brak wykazania przez powódkę faktu wypowiedzenia umowy.

Postanowieniem z dnia 28 lipca 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu sądowi.

Powódka, w pozwie wniesionym po uzupełnionym braków formalnych oraz w piśmie z dnia 25 listopada 2015 roku stanowiącym odpowiedź na sprzeciw pozwanej złożony w elektronicznym postępowaniu upominawczym, podtrzymała swoje żądanie.

Na rozprawie w dniu 29 grudnia 2015 roku pełnomocnik pozwanej wniósł o oddalenie powództwa w całości podnosząc szereg zarzutów przeciwko żądaniu pozwu, w tym zarzut braku umocowania osób, które złożyły podpisy na umowie kredytu z dnia 20 marca
2013 roku i aneksu, do działania w imieniu powódki, niewykonania umowy kredytu przez powódkę oraz zakwestionował wiarygodność wyciągu z ksiąg rachunkowych banku oraz fakt doręczenia pozwanej wezwania do zapłaty. Z uwagi na podniesione zarzuty Sąd zobowiązał pełnomocnika powódki do złożenia pisma procesowego, w którym ustosunkuje się do zarzutów i twierdzeń powołanych przez pełnomocnika pozwanej na rozprawie, w terminie 7 dni, pod rygorem pominięcia dalszych twierdzeń i dowodów jako spóźnionych.

Na rozprawie w dniu 26 stycznia 2016 roku pełnomocnik pozwanej podtrzymał żądanie oddalenia powództwa w całości.

Powódka, w piśmie z dnia 21 stycznia 2016 roku, podtrzymała swoje stanowisko procesowe oraz ustosunkowała się do zarzutów pozwanej. Na okoliczność wykonania umowy przedłożyła cztery potwierdzenia dyspozycji przelewu.

Na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2016 roku pełnomocnik pozwanej podniósł, że strona powodowa nie wykazała, że środki pochodzące z kredytu zostały faktycznie pozwanej wypłacone oraz wskazał, że przedłożone przez powódkę dyspozycje przelewów nie stanowią dowodu na to, że kwoty te faktycznie zostały pozwanej wypłacone oraz podał, że powódka powinna przedłożyć zamiast potwierdzenia złożenia dyspozycji przelewu kwoty 11 219,15 zł potwierdzenie wypłaty gotówkowej. Dodatkowo pełnomocnik pozwanej zaprzeczył jakoby pozwana dokonywała jakichkolwiek wpłat na poczet spłaty kredytu udzielonego na podstawie umowy z dnia 20 marca 2013 roku i w związku z tym zakwestionował wiarygodność wydruku z dnia 13 listopada 2015 roku zawierającego zestawienie wpłat dokonanych przez pozwaną.

W toku dalszego postępowania strony nie modyfikowały swych stanowisk procesowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 marca 2013 roku B. S. zawarła z G. (...) Bank w W. umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...), na podstawie której bank zobowiązał się do udzielenia jej kredytu na okres 96 miesięcy w kwocie 10 550 zł na sfinansowanie jej potrzeb konsumpcyjnych oraz w kwocie 8 349 zł na spłatę następujących kredytów: w (...) Bank S.A. w kwocie 3 931 zł na rachunek (...) oraz w (...) Bank S.A. w kwocie 4 418 na rachunek (...) oraz kredytu dodatkowego w kwocie 3 405,97 zł na sfinansowanie następujących kosztów: prowizji bankowej w kwocie 669,15 zł, ubezpieczenia na wypadek śmierci, trwałej i całkowitej niezdolności do pracy albo hospitalizacji w wyniku nieszczęśliwego wypadku na okres pierwszych 12 miesięcy trwania umowy w kwocie
2 736,82 zł (par. 1 ust. 1 i 2, par. 3 ust. 2 umowy). W par. 4 ust. 3 umowy postanowiono, że bank tworzy i zobowiązuje się prowadzić przez cały okres trwania umowy bezpłatny rachunek o numerze (...) będący rachunkiem kredytu i kredytu dodatkowego, na którym będą równocześnie gromadzone środki pieniężne wpłacane przez kredytobiorcę.

W par. 17 ust. 1 umowy postanowiono, że bank stawia do dyspozycji kredytobiorcy kwotę 22 304,97 zł, na którą składa się suma kwot wymienionych w par. 3 ust. 2 oraz że wypłata powyższej kwoty następuje na podstawie dyspozycji składanej przez kredytobiorcę. Zgodnie z ustępem trzecim tego paragrafu, kredytobiorca podpisując umowę składa jednocześnie dyspozycję uruchomienia kredytu oraz kredytu dodatkowego według wskazania: kwoty 10 550 zł w formie wypłaty gotówkowej w kasie P. Bankowej II Punkt (...) Klienta w S. ul. (...) w S. dla B. S. zam. przy ul. (...) w S., PESEL (...) (par. 17 ust. 3 lit a), kwoty 3 931 zł w formie przelewu na spłatę zobowiązania kredytobiorcy w banku (...) S.A. na rachunek (...) (par. 17 ust. 3 lit b tiret pierwszy), kwoty 4 418 zł w formie przelewu na spłatę zobowiązania kredytobiorcy w banku (...) S.A. na rachunek (...) (par. 17 ust. 3 lit b tiret drugi), kwoty 669,15 zł przelewem tytułem sfinansowania prowizji bankowej (par. 17 ust. 3 lit c) i kwoty 2 736,82 zł tytułem kosztów objęcia kredytobiorcy ubezpieczeniem grupowym (par. 17 ust. 3 lit d). W par. 17 ust. 5 postanowiono, że umowa ulega rozwiązaniu, jeżeli kredytobiorca zadysponował formę odebrania środków z kredytu, o których mowa w ust. 3 lit a w kasie P. Bankowej i nie odebrał tych środków w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy. Dodatkowo postanowiono, że w takiej sytuacji kredytobiorca nie poniesie żadnych kosztów związanych z zawarciem umowy.

W par. 10 ust. 1 lit a umowy postanowiono, że Bank jest uprawniony do wypowiedzenia umowy z zachowaniem 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia w razie zwłoki klienta z zapłatą pełnych rat wynikających z harmonogramu spłat za co najmniej dwa okresy płatności, po uprzednim pisemnym wezwaniu kredytobiorcy do spłaty wymagalnych należności w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania.

Przy zawarciu powyższej umowy jako pełnomocnik (...) Bank S.A. działał bez umocowania pracownik K. S..

Dowód:

- umowa konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 20 marca 2013 roku
(k. 19 – 22, 73 – 80),

W dniu 20 marca 2013 roku (...) Bank S.A. zarejestrowała w systemie cztery dyspozycje przelewu z rachunku (...) prowadzonego dla B. S., w tym pierwszą na kwotę 2 736,82 zł na konto własne: składka z tytułu ubezpieczenia na życie w A. (...), prowadzone na rzecz (...) S.A. tytułem: (...) ubezpieczenie na zlecenie B. S., drugą na kwotę 4 418 zł na rachunek: (...) Bank S.A. na zlecenie B. S. tytułem: (...) B. S., trzecią na kwotę 3 931 zł na rachunek:
(...) Bank S.A. na zlecenie B. S. tytułem: (...) B. S. i czwartą na kwotę 11 219,15 zł na konto własne: wypłata środków z tytułu kredytu gotówkowego S. Al. (...), prowadzone na rzecz: II Punkt (...) Klienta w S. tytułem: B. S. (...) na zlecenie B. S..

Dowód:

- potwierdzenia złożenia dyspozycji przelewu (k. 123 – 126).

Aneksem z dnia 24 lipca 2014 roku do umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 17 stycznia 2014 roku wydłużono czas spłaty konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 17 stycznia 2014 roku do dnia 1 września 2021 roku o 5 miesięcy oraz zawieszono spłatę rat kapitałowo – odsetkowych na okres 2 miesięcy, tj. do dnia 1 października 2014 roku. W związku z karencją w spłacie kredytu oraz wydłużeniem okresu kredytowania, postanowiono, że po upływie okresu karencji kredytobiorca zobowiązany jest dokonywać do końca okresu obowiązywania umowy kredytu spłaty kredytu wraz z odsetkami w równych miesięcznych ratach kapitałowo – odsetkowych płatnych 1 dnia każdego miesiąca w wysokości 413,96 zł każda, z tym zastrzeżeniem, że najbliższa po upływie karencji rata płatna w dniu 1 października 2014 roku będzie ratą wyrównawczą powiększoną o odsetki naliczone za cały czas karencji, a jej wysokość nie będzie wyższa niż 614,39 zł. W par. 1 ust. 1 Bank oświadczył, że przed zawarciem aneksu kredytobiorca dokonał w dniu 24 lipca 2014 roku spłaty zaległych rat kapitałowo – odsetkowych w łącznej kwocie 450 zł, a w par. 3 ust. 2 postanowiono, że kwota kapitału spłacanego, w okresie o jaki została wydłużona spłata kredytu, wynosi 20 632,35 zł.

W par. 5 ust. 1 zdanie drugie aneksu postanowiono, że wypowiedzenie kredytu następuje na warunkach określonych umową kredytu.

Przy zawarciu powyższego aneksu jako pełnomocnik (...) Bank S.A. działali bez umocowania pracownicy K. S. i M. F..

Dowód:

- aneks z dnia 24 lipca 2014 roku do umowy z dnia 17 stycznia 2014 roku (k. 23 – 25, 81 – 86).

Osoby upoważnione do działania w imieniu Banku: prokurent J. M.
i prokurent A. D. potwierdziły na piśmie zawarcie konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 20 marca 2013 roku przez pracownika Banku (...) oraz zawarcie w dniu 24 lipca 2014 roku aneksu do umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) przez pracowników Banku (...)
i M. F..

Dowód:

- oświadczenie J. M. i A. D. (k. 117),

- odpis z KRS powódki (k. 118 – 122).

W dniu 29 maja 2015 roku (...) Bank Spółka Akcyjna w W. wystawiła wyciąg z ksiąg rachunkowych nr WIN// (...), w którym stwierdzono, że z tytułu zawartej umowy kredytu nr (...) z dnia 20 marca 2013 roku wraz z aneksem z dnia
24 lipca 2014 roku zadłużenie na dzień 29 maja 2015 roku wynosi 22 876,11 zł, na które składają się: należność główna w kwocie 20 632,35 zł, odsetki umowne za okres korzystania z kapitały w wysokości 10 % od dnia 1 października 2014 roku do dnia 14 kwietnia 2015 roku w kwocie 1 809,05 zł, odsetki za opóźnienie naliczone od kwoty niespłaconego kapitały
w wysokości 10 % od dnia 1 października 2014 roku do dnia 29 maja 2015 roku w kwocie 359,71 zł, opłaty i inne prowizje w kwocie 75 zł oraz dalsze odsetki umowne od kapitału, odsetki ustawowe od kwoty naliczonych odsetek umownych za okres od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty liczone w wysokości ustawowej oraz odsetki ustawowe od kwoty naliczonych odsetek karnych z tytułu zaległości za okres od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty liczone w wysokości ustawowej.

Dowód:

- wyciąg z ksiąg rachunkowych nr WIN// (...) (k. 32).

W piśmie z dnia 2 lutego 2015 roku adresowanym do (...) Bank S.A. oświadczył, że w związku z nieuregulowaniem zaległości w spłacie kredytu wypowiada umowę kredytu nr (...) z zachowaniem okresu wypowiedzenia określonego w umowie liczonego od dnia doręczenia niniejszego wypowiedzenia. Jednocześnie zawarto w tym piśmie informację o tym, że w przypadku uregulowania w okresie wypowiedzenia całości zaległości obejmujących 462,10 zł tytułem należności kapitałowej, 1 249,72 zł tytułem odsetek umownych, 8,97 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej i 60 zł tytułem kosztów i opłat za czynności Banku zgodnie z Tabelą Opłat i Prowizji Bank rozważy możliwość cofnięcia oświadczenia o wypowiedzeniu.

Dowód:

- pismo z dnia 2 lutego 2015 roku (k. 87 – 88).

W dniu 23 lutego 2015 roku (...) Bank S.A. doręczył B. S. bliżej nieokreślone pismo.

Dowód:

- zwrotne potwierdzenie odbioru (k. 89 – 90).

(...) Bank S.A. sporządził w dniu 13 listopada 2015 roku wydruk zestawienia rat konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 20 marca 2013 roku na kwotę 22 304,97 zł objętego restrukturyzacją w dniu 24 lipca 2014 roku na kwotę 20 632,35 zł oraz wpłat. W wydruku jako ostatnią ujęto wpłatę w kwocie 450 zł w dniu 24 lipca 2014 roku. Na dzień 24 lipca 2014 roku wykazano nadpłatę w kwocie 4,5 zł, która została zaliczona na poczet raty odsetkowej wymagalnej w dniu 1 października 2014 roku w kwocie 614,39 zł.
W wydruku uczyniono adnotację o treści: restrukturyzacja – karencja w spłatach rat na okres 3 miesięcy”. Łączna wysokość rat wymagalnych w dniu 1 października, 3 listopada,
1 grudnia 2014 roku oraz 2 stycznia i 2 lutego 2015 roku wyniosła 2 083,76 zł, w tym kapitał w kwocie 531,97 zł i kapitał dodatkowy w kwocie 95,87 zł oraz 1 455,92 zł z tytułu odsetek i odsetek dodatkowych, a po zaliczeniu na poczet odsetek nadpłaty w kwocie 4,50 zł – 1 451,42 zł.

Dowód:

- wydruk zestawienia rat i wpłat (k. 91 – 92).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się niezasadne.

Powódka wywodziła swoje roszczenie z umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 20 marca 2013 roku zmienionej aneksem. Obowiązkiem powódki było zatem wykazanie istnienia oraz wysokości i wymagalności należności dochodzonej pozwem. Z obowiązku tego powódka się nie wywiązała.

Pozwana kwestionując powództwo co do zasady i co do wysokości podniosła szereg zarzutów.

Pierwszy z zarzutów dotyczący braku umocowania osób działających jako pełnomocnicy powodowego Banku przy zawieraniu umowy z dnia 20 marca 2013 roku
i aneksu z dnia 24 lipca 2014 roku nie mógł odnieść zamierzonego skutku, albowiem powódka przyznając, że nie jest w stanie wykazać umocowania K. S. i M. F. do działania w jej imieniu poprzez przedłożenie stosownych pełnomocnictw, przedłożyła oświadczenie osób umocowanych do działania w imieniu powódki o potwierdzeniu zawarcia z pozwaną przez pracownika Banku (...) w imieniu powódki umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) w dniu
20 marca 2013 roku oraz zawarcia z pozwaną przez pracowników Banku (...) w imieniu powódki w dniu 24 lipca 2014 roku aneksu do konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...).

Stosownie do treści art. 103 par. 1 kc, jeżeli zawierający umowę jako pełnomocnik nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres, ważność umowy zależy od jej potwierdzenia przez osobę, w której imieniu umowa została zawarta. Z treści tego przepisu wynika, że skuteczność umowy zawartej przez rzekomego pełnomocnika jest zawieszona dopóty, dopóki nie nastąpi jej potwierdzenie albo odmowa potwierdzenia przez osobę, w której imieniu ją zawarto. Potwierdzenie może nastąpić z własnej inicjatywy tej osoby albo drugiej strony. Konwaliduje ono wadliwą umowę i nadaje jej pełną skuteczność z mocą wsteczną od daty jej zawarcia. Okoliczność, że J. M. i A. D. składający oświadczenie o potwierdzeniu umowy zawartej przez K. S. oraz aneksu zawartego przez K. S. i M. F. byli umocowani do działania w imieniu powódki, wynika wprost z odpisu z KRS powódki. Obie te osoby są prokurentami powódki, przy czym każdy z nich legitymuje się prokurą łączną z innym prokurentem.

Podobnie nie mógł się ostać sformułowany przez pozwaną zarzut przedłożenia przez powódkę kopii dokumentów zamiast ich odpisów, albowiem powódka do pisma z dnia
25 listopada 2015 roku załączyła odpisy dokumentów, których kopie uprzednio zostały przez nią załączone do pozwu. Zarzut braku wykazania umocowania notariusza do poświadczenia zgodności odpisów z okazanymi oryginałami dokumentów jest pozbawiony podstaw.

Umocowanie notariusza do poświadczania zgodności odpisu z okazanym dokumentem wynika wprost z przepisu art. 96 pkt 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 roku – Prawo o notariacie (tekst jednolity: Dz. U. z 2014, poz. 164). Dokonane przez notariusza poświadczenia spełniają wymogi określone w art. 97 w.w. ustawy, tj. zawierają datę i oznaczenie miejsca sporządzenia poświadczenia, oznaczenie kancelarii, podpis notariusz i jego pieczęć. W konsekwencji stanowią one dowód tego, że odpis dokumentu jest zgodny z oryginałem.

Bezpodstawny okazał się również zarzut niedoręczenia pozwanej pisma z dnia
2 lutego 2015 roku zawierającego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu
nr (...), albowiem na tę okoliczność powódka poza pismem z dnia 2 lutego 2015 roku
(k. 87 – 88) przedłożyła zwrotne potwierdzenie odbioru opatrzone adnotacją (...), na którym B. S. obok daty 23 lutego 2015 roku złożyła swój własnoręczny podpis. Z faktu sporządzenia przez powódkę pisma z dnia 2 lutego 2015 roku dotyczącego umowy nr (...) oraz z faktu nadania w urzędzie pocztowym do pozwanej pisma oznaczonego na zwrotnym potwierdzeniu odbioru jako (...) w dniu
5 lutego 2015 roku, a zatem zaledwie po upływie trzech dni od daty sporządzenia pisma
z dnia 2 lutego 2015 roku, należy w drodze domniemania faktycznego – w oparciu o zasady logiki – wyprowadzić wniosek, że w dniu 23 lutego 2015 roku pozwanej zostało doręczone osobiście pismo z dnia 2 lutego 2015 roku. Jakkolwiek pełnomocnik pozwanej początkowo kwestionował autentyczność podpisu pozwanej zarówno na umowie z dnia 20 marca
2013 roku, jak i na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, to ostatecznie przyznał, że pozwana zawarła umowę z dnia 20 marca 2013 roku i nie powołał żadnego dowodu na okoliczność, że podpis na zwrotnym potwierdzeniu odbioru nie należy do pozwanej.

Powódka nie wykazała jednak, by wypowiedzenie umowy kredytu nr (...) było skuteczne. W par. 10 ust. 1 lit a umowy postanowiono, że Bank jest uprawniony do wypowiedzenia umowy z zachowaniem 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia w razie zwłoki klienta z zapłatą pełnych rat wynikających z harmonogramu spłat za co najmniej dwa okresy płatności, po uprzednim pisemnym wezwaniu kredytobiorcy do spłaty wymagalnych należności w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania. W świetle powyższego postanowienia skuteczność wypowiedzenia umowy kredytu została uzależniona od wcześniejszego wezwania kredytobiorcy do spłaty zadłużenia. Obowiązkiem powódki było zatem wykazanie zarówno faktu doręczenia pozwanej oświadczenia o wypowiedzeniu umowy kredytu, jak również wcześniejszego doręczenia pozwanej pisemnego wezwania do spłaty wymagalnych należności w terminie wskazanym w par. 10 ust. 1 lit a umowy. Pozwana zaprzeczyła bowiem temu, by powódka wzywała ją do spłaty zadłużenia. W tej sytuacji w świetle zebranego materiału dowodowego brak jest podstaw do uznania, że powódka przed doręczeniem pozwanej pisma z dnia 2 lutego
2015 roku zawierającego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu wezwała na piśmie pozwaną do spłaty wymagalnych należności w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania zgodnie z wyżej powołanym postanowieniem umownym i tym samym, że dokonane przez nią wypowiedzenie umowy było skuteczne. W konsekwencji już z tej przyczyny powództwo podlegałoby oddaleniu z uwagi na brak wymagalności należności dochodzonej pozwem.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że zasadny okazał się również zarzut niewykazania przez powódkę faktu wykonania umowy z dnia 20 marca 2013 roku. Zwrócić należy uwagę na zapis par. 17 ust. 5 umowy z dnia 20 marca 2013 roku, zgodnie z którym umowa ulega rozwiązaniu, jeżeli kredytobiorca zadysponował formą odebrania środków z kredytu, o których mowa w ust. 3 lit a, w kasie P. Bankowej i nie odebrał tych środków w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy. W zdaniu drugim postanowiono, że w takiej sytuacji kredytobiorca nie poniesie żadnych kosztów związanych z zawarciem umowy. Uwzględnić przy tym należy okoliczność, że pozwana jako kredytobiorca złożyła dyspozycję uruchomienia kredytu w części co do kwoty wskazanej w ust. 3 lit. a, czyli 10 550 zł, w kasie P. Bankowej II Punkt (...) Klienta w S. przy ul. (...). Pomimo zaprzeczenia przez pozwaną, by kwota kredytu została wypłacona przez powódkę, powódka nie przedłożyła na tę okoliczność żadnego dowodu, z którego wynikałoby, że kwota 10 550 zł faktycznie została pozwanej wypłacona w kasie banku zgodnie z wydaną dyspozycją. Z potwierdzenie złożenia dyspozycji przelewu wynika jedynie, że w dniu 20 marca 2013 roku została zarejestrowana w systemie powódki dyspozycja wypłaty gotówkowej, czyli że pozwana jako kredytobiorca zadysponowała formą odebrania środków z kredytu, o których mowa w ust. 3 lit a, w kasie P. Bankowej, natomiast nie wynika z niej fakt odebrania tych środków przez pozwaną w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy. Wobec braku wykazania przez powódkę faktu odebrania przez pozwaną środków z kredytu, o których mowa w ust. 3 lit. a, w kasie P. Bankowej w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy, należało przyjąć, że umowa kredytu z dnia 20 marca 2013 roku – stosownie do par. 17 ust. 5 umowy – uległa rozwiązaniu bez obowiązku ponoszenia przez pozwaną z tego tytułu jakichkolwiek kosztów.

Dodatkowo powódka nie wykazała również, że kwota 3 931 zł została faktycznie przelana na rachunek (...) w celu spłaty kredytu w (...) Bank S.A., a kwota 4 418 zł na rachunek (...) w celu spłaty kredytu w (...) Bank S.A. Sam fakt podpisania przez pozwaną umowy kredytu z dnia 20 marca 2013 roku w celu pozyskania środków na spłatę wcześniej zaciągniętych kredytów oraz brak kierowanych przez nią do powódki żądań wykonania tej umowy, nie pozwala na wyprowadzenie w drodze domniemania faktycznego wniosku, że umowa kredytu z dnia 20 marca 2013 roku została faktycznie przez powódkę wykonana. Pozwana zaprzeczyła bowiem temu, by dokonała jakichkolwiek wpłat na poczet spłaty kredytu z dnia 20 marca 2013 roku, w tym w szczególności tych ujętych w wydruku zestawienia rat i wpłat przedłożonym przez powódkę. Wydruk ten opatrzony podpisem pracownika banku stanowi dokument prywatny i nie korzysta z domniemania prawdziwości zawartych w nim oświadczeń. W związku z tym na powódce spoczywał obowiązek wykazania prawdziwości danych zawartych w tym wydruku, chociażby poprzez powołanie dowodu z zeznań osoby, która go sporządziła w celu wykazania na jakiej podstawie i w oparciu o dane w jakich dokumentach zawarte zestawienie to zostało opracowane.

Podkreślenia również wymaga, że w przedłożonym przez powódkę aneksie z dnia
24 lipca 2014 roku do umowy konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...) wskazano zarówno w nagłówku jak i w części wstępnej aneksu, że dotyczy on umowy z dnia
17 stycznia 2014 roku. Tymczasem umowa, z której powódka wywodziła swoje roszczenie jakkolwiek opatrzona jest tożsamym numerem (...), to jednak zawarta została w innej dacie, to jest w dniu 20 marca 2013 roku. Okoliczność ta ma istotne znaczenie, jeśli się zważy na fakt, że – jak wynika z zeznań pozwanej – zawarła ona z powódką nie jedną, a kilka umów kredytu konsolidacyjnego. Celem zawieranych przez nią umów była spłata wcześniejszych zobowiązań w celu obniżenia rat uprzednio zaciągniętych kredytów. Pełnomocnik pozwanej podniósł z kolei, że pozwana zawarła z powódką umowę kredytu konsolidacyjnego zarówno w dniu 20 marca 2013 roku, jak i w dniu 17 stycznia 2014 roku.
W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania, że aneks z dnia 24 lipca 2014 roku dotyczy umowy nr (...), a nie umowy z dnia 17 stycznia 2014 roku oraz że pozwana podpisując ten aneks była świadoma tego, której konkretnie umowy aneks ten dotyczy i tym samym świadomie potwierdziła fakt dokonania wpłaty na poczet zaległości wynikającej z umowy kredytu z dnia 20 marca 2013 roku. Powódka tymczasem nie przedłożyła ani jednego dowodu wpłaty dokonanej przez pozwaną na poczet należności wynikających z umowy
z dnia 20 marca 2013 roku w celu wykazania, że pozwana – wbrew swoim twierdzeniom – przystąpiła do spłaty należności wynikających z umowy kredytu z dnia 20 marca 2013 roku, w tym, że dokonała z tego tytułu wpłat ujętych w zestawieniu rat i wpłat.

Ustosunkowując się do zarzutu powódki, że twierdzenia i zarzuty powołane przez pełnomocnika pozwanej po wniesieniu sprzeciwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym były spóźnione stwierdzić należy, że jest on pozbawiony podstaw.
Sprzeciw w elektronicznym postępowaniu upominawczym jest specyficznym środkiem zaskarżenia. Nie wymaga on ani uzasadnienia, ani przedstawienia dowodów. Należy w nim przedstawić jedynie te zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy. W razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty traci moc w całości, a sąd przekazuje sprawę do sądu według właściwości ogólnej. Pełnomocnik pozwanej zarzut niewykonania przez powódkę umowy z dnia 20 marca
2013 roku podniósł już na rozprawie w dniu 29 grudnia 2015 roku. Pierwsza rozprawa z dnia
27 listopada 2015 roku została odroczona z uwagi na brak dowodu doręczenia pozwanej zawiadomienia o jej terminie. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru zawiadomienia o terminie rozprawy z dnia 27 listopada 2015 roku wynika, że pozwanej zostało ono doręczone w trybie art. 139 par. 1 kpc w dniu 27 listopada 2015 roku, a zatem bez zachowania terminu z
art. 149 par. 2 kpc. W konsekwencji zarzutów sformułowanych przez pozwaną na rozprawie w dniu 29 grudnia 2015 roku, która była pierwszą rozprawą, o której pozwana została prawidłowo zawiadomiona, nie sposób uznać za spóźnione. Czasem właściwym na zakwestionowanie przez pozwaną faktycznego wykonania przez powódkę przelewów, których dotyczą potwierdzenia złożenia dyspozycji przelewów załączone przez powódkę do pisma z dnia 21 stycznia 2016 roku, była najbliższa rozprawa w dniu 23 lutego 2016 roku. Na tej też rozprawie pozwana podniosła stosowny zarzut.

Na zakończenie z całą mocą należy podkreślić, że obowiązkiem powódki w niniejszym postępowaniu było wykazanie, a nie jedynie uprawdopodobnienie, zasadności powództwa poprzez przedłożenie stosownych dowodów zarówno na okoliczność zawarcia z pozwaną umowy, z której wywodziła swoje roszczenia, jej wykonania oraz wymagalności należności dochodzonej pozwem. Z obowiązku tego się nie wywiązała.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo.

Sygn. akt III C 1074/15

ZARZĄDZENIE

S., dnia 3 czerwca 2016 roku

1.  Odnotować.

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki.

3.  Akta przedłożyć Przewodniczącej Wydziału z apelacją lub za 30 dni od doręczenia.

SSR Anna Szarek