Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Rafał Reszka

Protokolant: stażysta Michał Bieżuński

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2016 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa M. N.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 77 (siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Rafał Reszka

Sygn . akt II C 1500/15

UZASADNIENIE

Dnia 29 czerwca 2015 roku, powódka M. N. wniosła do Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie, II Wydział Cywilny, pozew przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w S., na podstawie korero domagała się orzeczenia nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym zapłaty przez pozwaną kwoty 270,00 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 15 lutego 2014 roku do dnia zapłaty, a także zasądzenia od powanej na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że zawarła z pozwaną Wspólnotą Mieszkaniową umowę, której przedmiotem było zlokalizowanie przez powódkę wycieku w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w S.. Według twierdzeń powódki, umowa została przez nią całkowicie wykonana. W związku z powyższym wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę brutto 270,00 złotych, z terminem płatności do dnia 14 lutego 2014 r.

Pomimo upływu wymienionego na fakturze terminu płatności pozwana nie zapłaciła powódce wskazanej na fakturze kwoty. Wobec powyższego pełnomocnik powódki wezwał pozwaną do zapłaty, a ta w żaden sposób nie ustosunkowała się do treści wezwania.

Dnia 14 września 2015 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział II Cywilny, po rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu niejawnym, wydał nakaz zapłaty na podstawie którego zobowiązał pozwaną do zapłaty na rzecz powódki, w terminie dwóch tygodni od dnia jego doręczenia, kwoty 2 70,00 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 15 lutego 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwoty 67,50 zł (sześćdziesiąt siedem złotych 50/100) tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 60,00 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego albo aby wniosła w tymże terminie do niniejszego Sądu sprzeciw.

Dnia 7 października 2015 roku, pozwana Wspólnota Mieszkaniowa (...) przy ul. (...) w S. wniosła do Sądu Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział II Cywilny, sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaprzeczając wszystkim wyraźnie nie przyznanym twierdzeniom powódki zawartym w pozwie, kwestionując jakoby była zobowiązana do zapłaty na rzecz powódki dochodzonej przez nią kwoty, ponieważ nigdy nie zlecała powódce wykonania żadnych prac, o których mowa w pozwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W styczniu 2014 roku, do firmy powódki (...) M. N., zadzwonił mężczyzna, który przedstawiając się jako osoba reprezentująca Wspólnotę Mieszkaniową (...) przy ul. (...) (członek zarządu wspólnoty mieszkaniowej), zgłosił awarię wodno-kanalizacyjną w budynku mieszkalnym znajdującym się przy ul. (...) w S., prosząc o przyjazd wykwalifikowanych pracowników w celu jej usunięcia. Podczas rozmowy telefonicznej pracownik przyjmujący zlecenie, zatrudniony w firmie powódki – M. S., przedstawił zgłaszającemu koszty związane z usunięciem awarii, w wysokości 250,00 złotych + VAT, które ten zaakceptował.

Tego samego dnia, M. S. wysłał dwóch hydraulików, na miejsce zgłoszonej
awarii, którzy tymczasowo ją zlikwidowali, zamykając zawór wodny.

W związku z wykonaną usługą, powódka wystawiła pozwanej Wspólnocie fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę brutto 270,00 złotych, z terminen płatności do 14 lutego 2014 roku.

Dowód :

–

zeznania świadka M. S. z k. 47 – 48 akt ,

–

zeznania świadka A. W. z k. 48 akt ,

–

faktura VAT nr (...) z dnia 31 stycznia 2014 r. z k. 8 akt .

Pozwana, po otrzymaniu od powódki w/w faktury VAT, pismem z dnia 20 lutego 2014 roku poinformowała powódkę, że odsyła jej fakturę VAT nr (...), ponieważ koszty wykonania usługi przez powódkę powinna pokryć osoba, która ją wezwała do lokalu, a nie Wspólnota Mieszkaniowa, wskazując że obciążanie kosztami pozwanej w tym przypadku jest nieuzasadnione.

Dowód :

–

pismo pozwanej z dnia 20 lutego 2014 r. z k. 29 akt .

Pismem z dnia 11 lutego 2015 roku, pełnomocnik powódki wystosował do pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty na kwotę 270,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, stanowiącej wynagrodzenie z tytułu wykonania przez pozwaną umowy, w nieprzekraczalnym terminie do dnia 18 lutego 2015 roku, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Pozwana nie ustosunkowała sie do niniejszego pisma w żaden sposób.

Dowód :

–

wezwanie do zapłaty z dnia 11 lutego 2015 r. wraz z dowodem nadania z k. 9 – 10 akt .

Sąd Rejonowy zważył , co następuje :

Powództwo podlegał oddaleniu w całości.

Powódka swe roszczenie wywodziła z zawartej z pozwaną umowy o wykonnaie usługi – usunięcie awarii wodno-kanalizacyjnej.

Zgodnie z twierdzeniami pozwu w styczniu 2014r. przedstawiciel pozwanej miał zlecić wykonanie powódce czynności polegającej na usunięciu stwierdzonej awarii.

W świetle przepisu art. 734 § 1 k.c. Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie". W myśl przepisu art. 750 k.c. do umowy o świadczenie usług, które nie są regulowane odrębnymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Co do zasady umowa zlecenia powinna być umową odpłatną, chyba że z umowy albo z okoliczności wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia (art. 735 § 1 k.c.) . Przepisy prawa cywilnego nie nakładają na strony umowy zlecenia żadnych wymogów co do formy w jakiej powinna być zawarta. Oznacza to, że umowę zlecenia można zawrzeć choćby w formie ustnej.

Zgodnie z treścią art. 6 k.p.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na stronie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Uwzględniając treść powyższego przepisu należy stwierdzić, że do osoby występującej z pozwem należy udowodnienie faktów, z których wywodzi ona swoje prawo. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (OSNC 1997/6-7/76 Przegląd Sądowy 2001/4/81). Innymi słowy to na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, a na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa.

W tym miejscu wskazać wypada, iż pozwana w sposób wyraźny zaprzeczyła wszystkim istotnym okolicznością faktycznym podanym w pozwie, a w tym aby strony wiązała jakakolwiek umowa.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należało, że M. N. nie udowodniła w sposób dostateczny faktów, które wskazywałyby na zasadność dochodzonego przez nią roszczenia.

Na podstawie wszechstronnego rozważenia zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego udało się jedynie ustalić to, iż bliżej nieokreslony mężczyzna (podający się za członka zarzadu pozwanej Wspólnoty) zlecił pozwanej usunięcie awarii wodno-kanalizacyjnej. Co istotne – w kontekście stanowiska strony pozwanej – nie ustalono czy osoba ta faktycznie była członkiem zarządy Wspólnoty, zarządcą czy też działała jako inna osoba, która pozostawałaby uprawniona do zawierania umów w imieniu i na rzecz Wspólnoty.

W tej mierze godzi się jedynie wskazać, że zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali Zarząd kieruje sprawami wspólnoty mieszkaniowej i reprezentuje ją na zewnątrz oraz w stosunkach między wspólnotą a poszczególnymi właścicielami lokali (ust. 1). Gdy zarząd jest kilkuosobowy, oświadczenia woli za wspólnotę mieszkaniową składają przynajmniej dwaj jego członkowie ust. 2).

Już tylko przez pryzmat tej regulacji, abstrahując od osoby faktycznie zlecającej interwencję, przy braku danych co do sposobu reprezentacji pozwanej Wspólnoty, stwierdzić można, że legitymacja bierna pozwanej budzi poważne wątpliwości.

Idąc dalej, to na powódce spoczywał ciężar udowodnienia należnego jej wynagrodzenia. Dowodem wystarczającym w tym zakresie nie mogła być sama faktura VAT. Świadkowie zawnioskowani przez powódkę wprawdzie wskazali w powyższym zakresie na oficjalny cennik jej usług (dostępny na stronie internetowej), to jednak powódka pomimo zakwestionowania i tej okoliczności przez pozwaną, tego cennika nie przedłożyła. Świadkowie M. S. i A. W. potwierdzili jedynie, iż powódka otrzymała zlecenie usunięcie awarii w budynku przy ul. (...) w S. i tą awarię tymczasowo usunęli.

Mając na uwadze powyższe ustalenia stwierdzić należało, że powódka udowodniła jedynie fakt wykonania określonych prac w budynku pozwanej, natomiast nie tylko nie wykazała faktu zawarcia umowy z pozwaną Wspólnotą, ale także istotnych warunków tejże umowy, a które to stanowiły podstawę faktyczną powództwa.

W tym stanie rzeczy powództwo – jako oparte o roszczenie z umowy – podlegało oddaleniu w całości.

Przedmiotowe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o przedłożone przez strony dokumenty, a nadto o zeznania świadków M. S. i A. W.. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby powyższym dowodom odmówić waloru wiarygodności. Nie były one jednak wystarczające dla uwzględnienia zgłoszonych żądań.

Orzeczenie o kosztach procesu oparte zostało o przepis art. 98 § 1 i 3 k.c. i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania zasądzono od powódki na rzecz pozwanej kwotę 77 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (60 zł – wynagrodzenie radcy prawnego w stawce minimalnej, 17 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa).

SSR Rafał Reszka